ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 25 Μάη 2000
Σελ. /48
«Τι τρέχει;»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι μάλλον γνωστό τοις πάσι ότι η πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ «Τι τρέχει;» έχει μετατραπεί σε εκπομπή της καθημερινής πολιτικής «γραμμής» του Μαξίμου. Γι' αυτό καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες συντελεστές της εκπομπής, προεξάρχουσας της κ. Παναγιωταρέα.

Γενικώς, ως εφημερίδα, προσπαθούμε να αγνοούμε αήθεις συμπεριφορές και σχολιασμούς, που το μόνο πράγμα που εκφράζουν είναι μια εμπάθεια, μια κακεντρέχεια, φωτογραφίζοντας έτσι και τον εσωτερικό κόσμο συγκεκριμένων δημοσιογράφων. Ομως, σήμερα δε θα αποφύγουμε τον πειρασμό να σχολιάσουμε κάποιες απαράδεκτες - και δημοσιογραφικά - πολιτικές τοποθετήσεις των εν λόγω προπαγανδιστών, μέσα από ένα «διάλογο» ο οποίος διημήφθη χτες το πρωί ανάμεσα στην κ. Παναγιωταρέα και τους συνεργάτες της στην εκπομπή.

Οταν προτρέχει η γλώσσα...

Με αφορμή λοιπόν σχόλιο - καταγγελία από την 1η σελίδα του «Ριζοσπάστη» με το οποίο επισημαίναμε τον συστηματικό αποκλεισμό του ΚΚΕ από τις ειδήσεις και τις ενημερωτικές εκπομπές των τηλεοπτικών ΜΜΕ, η κ. Παναγιωταρέα, με ανάρμοστο και αντιδεοντολογικό τρόπο, έδωσε την «εξήγηση» ότι τα κανάλια δε λένε για το ΚΚΕ «γιατί δεν ενδιαφέρει η είδηση του ΚΚΕ». (Στην εν λόγω κυρία μάλιστα που λέει αυτά τα εξόχως... δημοσιογραφικά έχει δοθεί και έδρα Δημοσιογραφίας ή κάτι τέτοιο στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης!!!). Και συνέχισε απτόητη, για να δώσει κι άλλο άλλοθι στους μεγαλοκαναλάρχες: «... Οταν ψήφιζαν το '89 για την ιδιωτική τηλεόραση, αυτά έχει τώρα...». Φυσικά την αποκατέστησε αμέσως στην τάξη ένας συνεργάτης της, επισημαίνοντας σωστά ότι οι συχνότητες ανήκουν στο δημόσιο και δε σημαίνει ότι πρέπει να είναι ασύδοτη η ιδιωτική τηλεόραση, αλλά πού να ακούσει η κυρία, η οποία συνέχιζε να βομβαρδίζει το κοινό με ερωτήματα του στιλ «πώς μπορείς να τους επιβάλλεις τι θα λένε» και άλλα ανάλογα...

... και το συμπέρασμα

Συμπερασματικά λοιπόν μέσα σε δύο λεπτά της ώρας πληροφορηθήκαμε από την κ. Παναγιωταρέα ότι 1ον: Είδηση είναι ό,τι «πουλάει», ό,τι θεωρεί το ιδιωτικό κανάλι, δηλαδή ό,τι ενδιαφέρει το κοινό του. 2ον: Αφού το '89 ψήφισαν κάποιοι το νόμο της ιδιωτικής ραδιοτηλεοπτικής πραγματικότητας και αφού το ιδιωτικό κεφάλαιο (με βάση τους νόμους της αγοράς προφανώς) είναι ελεύθερο, άρα πρέπει και τα ιδιωτικά κανάλια να είναι ασύδοτα. Και 3ον: Τι θέλει τέλος πάντων αυτό το ενοχλητικό ΚΚΕ και διαμαρτύρεται συνεχώς;

Αυτά είναι τα λογικά συμπεράσματα ενός απλού τηλεθεατή. Κι ας μη βιαστεί να οργιστεί η εν λόγω κυρία. Ας θυμηθεί και σήμερα, όπως πιστεύουμε πρέπει να το κάνει κάθε άνθρωπος που καθημερινά εκτίθεται στο γυαλί, τη σοφία των αρχαίων ημών προγόνων που έλεγαν: «Μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας».

Η κυριαρχία των μονοπωλίων

Οι αυξήσεις των καυσίμων που κυριολεκτικά ζεματάνε και πλήττουν κυρίως τα λαϊκά εισοδήματα, καταρρίπτουν, εκτός των άλλων, με παταγώδη τρόπο, το παραμύθι ότι η απελευθέρωση της αγοράς και ο ανταγωνισμός λειτουργούν προς όφελος των καταναλωτών. Είναι τόσο κραυγαλέα αυτή η κατάρριψη των νεοφιλελεύθερων μύθων, που υποχρεώθηκε ο αρμόδιος επίτροπος της ΕΕ, Μ. Μόντι, να δηλώσει ότι «η Κομισιόν υποπτεύεται πως πίσω από την άνοδο των τιμών βρίσκονται τα συμφέροντα των εταιριών, οι οποίες έχουν σήμερα την τάση να αυξάνουν τις τιμές τους ταυτόχρονα με περίεργο τρόπο». Φυσικά, η Κομισιόν δεν πρόκειται να κάνει τίποτα για να περιορίσει τις πολυεθνικές του πετρελαίου, γιατί η δουλιά της είναι να εξασφαλίζει την «ελευθερία δράσης» τους και παρέπεμψε στα κράτη - μέλη(!). Τώρα σωθήκαμε.

Η κυβέρνηση Σημίτη το μόνο που κατάφερε να κάνει, ήταν να βάλει τις εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών να περιορίσουν τα κέρδη τους κατά μία (1) δρχ. το λίτρο! Και καλά, που υπάρχουν ακόμα τα κρατικά διυλιστήρια και μπόρεσαν να απορροφήσουν άλλες 3,3 δρχ. το λίτρο, αλλά δε θα υπάρχουν για πολύ ακόμα. Συμπέρασμα; Τι θα γίνει όταν μετά από ένα -δυο χρόνια δε θα υπάρχει κρατική επιχείρηση και οργανισμός ούτε για δείγμα; Τα λαϊκά στρώματα θα πληρώσουν πολύ ακριβά το τίμημα γιατί τα μονοπώλια δε θα συναντούν κανένα φραγμό προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους. Και όπως είναι γνωστό, το μονοπωλιακό κέρδος είναι το υψηλότερο κέρδος.

Θα χρωστάμε κι από πάνω..;

Τελικά, «μόνο κατά 10 δραχμές» το λίτρο αυξάνεται η τιμή της βενζίνης. Βέβαια, μετά από «επίπονες διαπραγματεύσεις και προσωπική παρέμβαση του υπουργού Ανάπτυξης» το... ακατόρθωτο έγινε δυνατό κι έτσι «οι αυξήσεις των λιανικών τιμών περιορίζονται σε επίπεδα μικρότερα των 10 δρχ. το λίτρο, αντί των 14 δρχ. που αρχικώς υπολογίζονταν».

Ετσι, παρουσίαζαν οι χτεσινές εφημερίδες την επικείμενη για χτες ανακοίνωση των νέων τιμών των υγρών καυσίμων. Ελπίζουμε, σήμερα, μετά την αύξηση κατά 8,5 δραχμές, που τελικά ανακοινώθηκε, να μη γράψουν ότι χρωστάμε κιόλας...

Υ.Γ. Αλήθεια, μπορεί κάποιος αρμόδιος να μας πει ποια θα ήταν η επίπτωση στα τεράστια κέρδη των μεγάλων εταιριών πετρελαιοειδών - τα οποία, σημειωτέον, πέρσι υπερδιπλασιάστηκαν - αν δεν αυξάνονταν καθόλου οι τιμές των καυσίμων;


Χρέος να υψωθεί ανάστημα!

Εχουν περάσει σχεδόν τριάντα χρόνια από τότε που ο Γ. Λάτσης απειλούσε τον ξεσηκωμένο λαό της Ελευσίνας, μ' αυτή τη φράση που έμελλε να μείνει στην Ιστορία: «Το καζάνι της ΠΕΤΡΟΛΑ θα φτάσει και θα εγκατασταθεί μέσα στην πλατεία σας»! Μπορεί βέβαια τότε - το 1973 - να μην μπόρεσε να υλοποιηθεί στο έπακρον η συγκεκριμένη απειλή, έρχεται όμως σήμερα ο όμιλος Λάτση - ακολουθώντας πιστά τα θρασύτατα χνάρια του... μεγάλου δασκάλου - και προσπαθεί να τινάξει κυριολεκτικά την περιοχή του Θριασίου στον αέρα. Γιατί τα όσα σχεδιάζει και προγραμματίζει ο όμιλος αθόρυβα και μεθοδικά εδώ και δύο χρόνια, ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα θα έχουν, «εάν» φυσικά μπορέσουν να υλοποιηθούν...

Αυτό το «εάν» χρησιμοποιείται εδώ, όχι γιατί κάποιος απ' τους κατοίκους της ιστορικής περιοχής έχει την ψευδαίσθηση ότι η σημερινή κυβέρνηση - ή όποια άλλη κι αν ήταν στη θέση της - θα αρνηθεί να δώσει άδεια για τη νέα επέκταση που προγραμματίζει η επιχείρηση, ύψους 200 δισ. δραχμών. Ούτε γιατί κανείς πιστεύει πως οι αρμόδιοι υπουργοί της θα υψώσουν ανάστημα απέναντι στα συμφέροντα του συγκεκριμένου ομίλου. Αλλωστε ήδη ο όμιλος Λάτση έχει κατορθώσει, με τη δύναμη του ισχυρού, να ανατρέψει πράξη του δασάρχη και με διαδοχικές προσφυγές να χαρακτηρίσει ως μη δασικά τα 131 στρέμματα έκτασης που βρίσκονται σε επαφή με την ΠΥΡΚΑΛ, ακριβώς πάνω στη νεκρή ζώνη ασφαλείας μεταξύ των δύο εγκαταστάσεων! Εκεί όπου ο όμιλος οραματίζεται να εγκαταστήσει τις 16 νέες μονάδες - δραστηριότητες, επιπλέον των 16 υφισταμένων!

Αυτό το «εάν» χρησιμοποιείται γιατί η ίδια η Ιστορία έχει διδάξει πως «όταν ο λαός θέλει, μπορεί». Το 1973, και έναν μόλις χρόνο μετά την ίδρυση της ΠΕΤΡΟΛΑ, ο Γ. Λάτσης σχεδίαζε να φτάσει την επιχείρησή του μέχρι τα όρια του οικισμού της Ελευσίνας. Τελικά δεν τα κατάφερε, αφού κάτοικοι και φορείς της περιοχής ξεσηκώθηκαν κι έγιναν φραγμός στα σχέδιά του. Αμετανόητος επανέρχεται το 1980 και επιχειρεί - ανεπιτυχώς κι αυτή τη φορά - να επεκτείνει τη ρυπογόνο για την περιοχή εταιρία του. Και πάλι η άμεση κινητοποίηση φορέων και κατοίκων τον σταματούν. Η τρίτη - επιτυχής αυτή τη φορά προσπάθεια - έγινε το 1987. Ενα μέρος των προβλεπόμενων απ' την εταιρία επεκτάσεων πραγματοποιήθηκε - και πάλι με τη σημερινή δικαιολογία του «εκσυγχρονισμού» των εγκαταστάσεων - αλλά ένα άλλο μέρος του πακέτου των επεκτάσεων ακυρώθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Το μέρος των επεκτάσεων, που τελικά έγιναν, τελείωσε το 1991, ένα μόλις χρόνο πριν 14 εργάτες χάσουν τη ζωή τους στο σύγχρονο κολαστήριο του Λάτση. Σήμερα για τέταρτη φορά η ΠΕΤΡΟΛΑ, μ' αυτό το βεβαρημένο παρελθόν, επιχειρεί να πετύχει ό,τι δεν πέτυχε πολλές φορές παλιότερα. Το αν θα μπορέσει αυτή τη φορά να φτάσει στο στόχο της εξαρτάται κατά πολύ - ίσως και εξ ολοκλήρου - απ' την αντίσταση που θα συναντήσει απ' το λαό και τους φορείς του Θριασίου. Κι ακριβώς σ' αυτό το σημείο βρίσκεται το μεγάλο χρέος, ακόμα και του τελευταίου κατοίκου της περιοχής. Το ότι έχει δημιουργηθεί ήδη Επιτροπή Αγώνα, το ότι συμμετέχουν σ' αυτή όλοι οι δήμαρχοι της περιοχής, ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Θριασίου και δεκάδες φορείς μπορεί να είναι ένα βήμα, αλλά σίγουρα δε φτάνει. Χρειάζεται η συμμετοχή και η δράση όλων. Χρειάζεται όλοι, τώρα, να υψώσουν ανάστημα για να φράξουν το δρόμο στον κίνδυνο για τη ζωή.


Μπέρρυ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗ


Οι ταυτότητες

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΩΡΑΙΑ που το είπε ο πρωθυπουργός χτες στη Βουλή αυτό για τις ταυτότητες: Τα δελτία αναγνώρισης δεν είναι για να εκφράζουν τον εσωτερικό μας κόσμο! Ετσι ξεκαθάρισε την υπόθεση με το θρήσκευμα στις ταυτότητες κι ελπίζουμε να τελειώσει κάπως έτσι η όλη κωμωδία.

Πρόσθεσε, μάλιστα, ο πρωθυπουργός ότι θα ήταν απαράδεκτο στις μέρες μας να ασχολείται το κράτος με τα φρονήματα (θρησκευτικά ή πολιτικά) των Ελλήνων πολιτών.

Προφανώς, ως ενασχόληση θα εννοούσε την αναγραφή των φρονημάτων στις ταυτότητες. Γιατί, απ' όσο ξέρουμε, όχι μόνον ασχολούνται, αλλά και αξιοποιούν και τις νέες τεχνολογίες. Αλλωστε, το προβλέπει και η Συνθήκη Σένγκεν.

Χωρίς να ξεχνούν και τις παλιές βέβαια. Σας θυμίζουμε, ότι τα τελευταία χρόνια και ενδείξεις τηλεφωνικών υποκλοπών είχαμε, και ασφαλίτες βρέθηκαν σε πολιτικές συγκεντρώσεις, και άλλα πολλά...

ΤΟ ΟΤΙ ΑΥΤΗ η υπόθεση της Ολυμπιάδας 2004 έχει καταντήσει ολίγον σαπουνόπερα, το έχουν πλέον καταλάβει κι οι πέτρες. Η Τζαβέλλα ζηλεύει την Αγγελοπούλου, ο Αβραμόπουλος τσακώνεται με τον Νικολάου, ο Πάγκαλος δεν ξέρει τι να πρωτοκάνει κι ο Σημίτης προσπαθεί να τα συμβιβάσει...

Πώς και δεν έχουν αξιοποιήσει την ιδέα οι γνωστοί παραγωγοί τέτοιων σίριαλ είναι πραγματικά άξιο απορίας, αλλά πού θα πάει, μέχρι το 2004 σίγουρα κάποιο βήμα θα γίνει και γι' αυτό.

Φυσικά στις σαπουνόπερες... κινητήριος μοχλός των πραγμάτων είναι τα μίση, τα πάθη και οι έρωτες. Και στις πλέον σύγχρονες παίζονται και άλλα πράγματα, όπως οι πολιτικές καριέρες και φυσικά το ρευστό. Απ' αυτή την άποψη, η υπόθεση της Ολυμπιάδας είναι ιδανική.

Οταν το αποφασίσουν, πάντως, ας μας ρωτήσουν για τους πρωταγωνιστές. Εχουμε κάτι ιδέες, καταπληκτικές...


Γρηγοριάδης Κώστας



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ