Τη στιγμή που όλοι οι κρατικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί έχουν επιστρατευτεί υπέρ της εργοδοσίας, με στόχο την ποινικοποίηση και καταστολή του αγώνα που δίνουν χιλιάδες εργαζόμενοι σ' όλη τη χώρα για την ανάκληση της απόλυσης του Νίκου Νικολόπουλου από τα «Τζάμπο», συνολικά για τα δικαιώματα των εργαζομένων στην επιχείρηση, νέα καταγγελία εργαζόμενου έρχεται να ενισχύσει τις μέχρι τώρα αναφορές του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας για την καταπάτηση βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στα «Τζάμπο».

Συγκεκριμένα, ο Μιχάλης Λουλουργάς, εργαζόμενος σε κατάστημα της πολυεθνικής «Τζάμπο» στο Μαρούσι, κατήγγειλε στο «Ρ» παράνομη παρακράτηση μισθού και εξαντλητική δουλειά (αναγκαστικές υπερωρίες). Ο εργαζόμενος - σύμφωνα με τη σύμβαση που έχει υπογράψει - δουλεύει στο κατάστημα της πολυεθνικής «Τζάμπο» από τις 4 Αυγούστου. Σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλε, από τον περασμένο Οκτώβρη και για τρεις μήνες η επιχείρηση του έχει παρακρατήσει δεδουλευμένα, τα οποία μέχρι σήμερα, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις και απαιτήσεις του, δεν του έχουν αποδοθεί. Ο εργαζόμενος έχει ήδη προσφύγει με καταγγελία του στο κλαδικό του συνδικάτο και στην Επιθεώρηση Εργασίας της Νέας Ιωνίας, η οποία και όρισε τριμερή συνάντηση στις 23 Μάρτη, στις 12 το μεσημέρι.

Η καταβολή του μισθού του, όπως αναφέρεται και στη σύμβαση, γίνεται μέσω Τράπεζας ως εξής: Κάθε 25 του μήνα πληρώνεται την προκαταβολή, η οποία έχει οριστεί στα 150 ευρώ και κάθε 10 του επόμενου μήνα γίνεται η εξόφληση του μισθού. Σύμφωνα λοιπόν με τις εξοφλητικές αποδείξεις που δίνονταν στον Μιχάλη Λουλουργά, αλλά και όπως προκύπτει από την κίνηση του τραπεζικού λογαριασμού (τα στοιχεία βρίσκονται στη διάθεση του «Ρ») από τον περασμένο Οκτώβρη η επιχείρηση άρχισε να του κρατά μέρος του μισθού του. Αυτό εμφανίζεται στην απόδειξη πληρωμής του Οκτώβρη ως προκαταβολή, δηλαδή φαίνεται να έχει πάρει μέρος του μισθού του. Τους επόμενους δυο μήνες, δηλαδή τον Νοέμβρη και τον Δεκέμβρη, εκτός από την προκαταβολή που φαίνεται να έχει πάρει, εμφανίζεται ακόμα μια κράτηση με την περιγραφή «δόση δανείου». Τον Γενάρη εμφανίζεται στις κρατήσεις μόνο η δόση δανείου.

Ετσι τον Οκτώβρη του παρακρατούνται 200 ευρώ, τον Νοέμβρη 400 ευρώ, τον Δεκέμβρη άλλα 300 ευρώ και τον Γενάρη 200 ευρώ! Ο εργαζόμενος δηλώνει ότι ποτέ δεν πήρε δάνειο από την επιχείρηση, ούτε κάποια προκαταβολή, καθώς ό,τι είχε να κάνει με τη μισθοδοσία του, όλα γίνονται μέσω Τράπεζας. Καταγγέλλει επίσης ότι από τη μέρα που άρχισε να διεκδικεί τα δεδουλευμένα του, η εργοδοσία ξεκίνησε να τον αντιμετωπίζει με άλλο «μάτι». Για να φτάσει την περασμένη Τρίτη, όπως είπε, στέλεχος της εταιρείας να του ζητήσει να παραιτηθεί!

Ο Μιχάλης Λουλουργάς κατήγγειλε επίσης, ότι για αρκετούς μήνες δούλευε χωρίς ρεπό και ότι οι υπερωρίες είναι μόνιμο καθεστώς, αφού, όπως είπε, έφτασε να δουλεύει ακόμα και 15ωρο! «Εχω χτυπήσει κάρτα στις 8 το πρωί και έχω φύγει στις 12 το βράδυ», είπε χαρακτηριστικά. Φαίνεται ότι η συγκεκριμένη κατάσταση δεν αφορά μόνο τον Μ. Λουλουργά, αφού ακόμα ένας εργαζόμενος στα «Τζάμπο» προσέφυγε προχτές στην Επιθεώρηση Εργασίας.

ΔΕΝ ξέρω τι ένιωσε ο εισαγγελεύς κ. Σανιδάς, διαβάζοντας την ανοιχτή επιστολή του απολυμένου από τα «Τζάμπο», Νίκου Νικολόπουλου, που δημοσιεύτηκε στον χτεσινό «Ριζοσπάστη». Δεν ξέρω καν αν ένας εισαγγελεύς, που έχει φτάσει στο ανώτατο εισαγγελικό αξίωμα, όπως ο κ. Σανιδάς, έχει τη δυνατότητα «να νιώθει».

ΑΛΛΑ το θέμα δεν είναι αν ο ανώτατος εισαγγελεύς έχει αισθήματα και ευαισθησίες. Το θέμα είναι οι αποφάσεις του. Κι αυτές κρίνονται. Είναι, δε, βέβαιον ότι, εν προκειμένω, ο κ. Σανιδάς αποφάσισε όχι μόνον αδίκως, αλλά και παρανόμως.

ΚΑΙ τούτο, διότι, ως μη όφειλε και εδικαιούτο, απεφάνθη, και δη καταδικαστικώς, για εκκρεμούσα δικαστική υπόθεση, σπεύδων να χαρακτηρίσει, δημοσίως, ως «τελεσθέντα εγκλήματα» τις αγωνιστικές εργατικές κινητοποιήσεις κατά της άδικης και τρομοκρατικής απόφασης της πολυεθνικής εταιρείας «Τζάμπο» να προχωρήσει στην απόλυση του Νίκου Νικολόπουλου.

Η ΚΑΛΥΨΗ, επί της ουσίας, της εισαγγελικής ενέργειας από τον αρμόδιο υπουργό Δικαιοσύνης - αναμενόμενη, εν πολλοίς και εξηγήσιμη, άλλωστε - ουδόλως απαλλάσσει τον κ. Σανιδά, από τις ευθύνες του κι απλώς αποδεικνύει ότι στο «έγκλημα» που συνετελέσθη, εκτός του δράστη, υπάρχει και ο «ηθικός αυτουργός».

ΒΕΒΑΙΩΣ, στην καπιταλιστική κοινωνία, οι φιλοσοφικές έννοιες περί «δικαίου» και «αδίκου», ως και οι νομικές ερμηνείες περί «νομίμου» και «παρανόμου», έχουν, επί του πρακτέου, ταξικό περιεχόμενο. Επομένως και τα κριτήρια κρίσης της, εν λόγω, εισαγγελικής ενέργειας είναι ταξικά.

ΚΑΙ υπ ' αυτήν την έννοια, η παρέμβαση του κ. Σανιδά είναι και «δίκαιη» και «νόμιμη» για την αστική τάξη, τα συμφέροντα της οποίας είναι ταγμένη να υπηρετεί η ταξική Δικαιοσύνη και «άδικη» και «παράνομη» για την εργατική τάξη, τα συμφέροντα της οποίας ουδέποτε αυτή η Δικαιοσύνη υπερασπίζεται.

ΤΟΥΤΩΝ δεδομένων, οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν δικαστική δικαίωση και το δίκιο τους θα το βρουν μόνον όταν με τον ταξικό αγώνα θα ανατρέψουν το άδικο καπιταλιστικό σύστημα...