ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 30 Μάη 2000
Σελ. /48
Κοίτα να δεις ... ευαισθησία!

Ακου τώρα να δεις τι γίνεται, σε ποια κοινωνία ζούμε και πόση υποκρισία μας περιβάλλει! Οι στρατηγοί του ΝΑΤΟ - λέει η είδηση - αναγκάστηκαν να μεταθέσουν βορειότερα την απόβαση στην Κυπαρισσία (αυτή που γίνεται στα πλαίσια της ΝΑΤΟικής άσκησης «Dynamic Mix»), επειδή κοπάδια της χελώνας Καρέτα - Καρέτα αυτή την εποχή βγαίνουν στην παραλία, όπου αρχικά σχεδιαζόταν η απόβαση, για να αφήσουν τα αυγά τους...

Να κάνουμε, δηλαδή, το μακάβριο συλλογισμό, ότι, αν τα παιδιά, αν, γενικά, ο άμαχος πληθυσμός της Γιουγκοσλαβίας, ήταν Καρέτα - Καρέτα, μπορεί και να τη γλίτωναν από τα γεράκια του ΝΑΤΟ;

Μα (με όλη τη συμπάθεια για τις συμπαθείς χελώνες), για Καρέτα - Καρέτα μας πέρασαν;

Οι χειροκροτητές...

Η «Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση» του Ν. Μπίστη ανέκαθεν έδινε εξετάσεις κλακαδόρου στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Δε θα μπορούσε λοιπόν παρά να είναι η πρώτη που θα χειροκροτούσε την απόφαση για την απλοποίηση των ταυτοτήτων και θα τη χαιρέτιζε ως ένδειξη «προοδευτικού εκσυγχρονισμού» εκ μέρους του κυβερνώντος κόμματος. Ο λαλίστατος Ν. Μπίστης δε χάνει ευκαιρία να απονείμει εύσημα στο ΠΑΣΟΚ για την απόφασή του αυτή. Μάταια, όμως, θα περίμενε κανείς από έναν πολιτικό φορέα και τα στελέχη του, που αυτοτοποθετούνται στην «αριστερά», να «απλώσουν» το βλέμμα τους πέρα από το δάχτυλο που δείχνει το δέντρο και να δουν το δάσος. Να «σταθούν» στα μείζονα και άμεσα συσχετιζόμενα με την υπόθεση των ταυτοτήτων, τη Συνθήκη Σένγκεν και το ηλεκτρονικό φακέλωμα ή τουλάχιστον το διαχωρισμό κράτους - εκκλησίας. Η «Α.Ε.Κ.» από τις πρώτες βδομάδες της ζωής της, ως πολιτικής κίνησης, αποδεικνύει πως η «προγραμματική κριτική αντιπολίτευση» που επαγγέλλεται περιορίζεται στο χειροκρότημα...

... του κυβερνητικού εκσυγχρονισμού

...Βέβαια, καθείς εφ ω ετάχθη, αλλά το να εγκαλεί ο Ν. Μπίστης το ΚΚΕ και να το καταγγέλλει πως «αφήνει στο απυρόβλητο το εκκλησιαστικό κατεστημένο, με σκόπιμες ασάφειες, υπεκφυγές και μικρόψυχη άρνηση της θετικής κυβερνητικής πρωτοβουλίας», πάει πολύ. Ξεπερνά μάλλον κάθε όριο όταν, αναφερόμενος στο ΚΚΕ, μιλά για «χρόνιο εναγκαλισμό με νεοορθόδοξους και εθνικιστικούς κύκλους, που έχει επιφέρει ανήκεστο βλάβη στα προοδευτικά ανακλαστικά του», για «συντηρητικό στίγμα» και για «φλερτ με το εκκλησιαστικό κατεστημένο και τον αναχρονισμό».

Το ΚΚΕ είχε ανέκαθεν ξεκάθαρη θέση και πάγιο αίτημά του ήταν και είναι ο πλήρης διαχωρισμός Εκκλησίας και κράτους. Στην περίπτωση των ταυτοτήτων, ως όφειλε, αποκάλυψε τις πραγματικές διαστάσεις του όλου θέματος και μίλησε, πρώτα και κύρια, για την «ταμπακέρα». Κάτι που αποφεύγει να κάνει ο κ. Μπίστης, αφήνοντας στο απυρόβλητο την απαράδεκτη σύμφυση κράτους και Εκκλησίας και, κυρίως, τη σχέση ανάμεσα στις νέου τύπου ταυτότητες και το ηλεκτρονικό φακέλωμα παγκόσμιας εμβέλειας, που προβλέπεται από τη Συνθήκη Σένγκεν. Προφανώς αυτό το τελευταίο δεν ενοχλεί έναν ακραιφνή «εκσυγχρονιστή» και δεν το θεωρεί θέμα «σημαντικό για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα», αφού συμπεριλαμβάνεται στον «ευρω-μονόδρομο».

Σύμμαχοι της εργοδοσίας

Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ έδωσε το «σήμα» με την υπογραφή της κατάπτυστης Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ελάχιστες μέρες μετά, η διοίκηση της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων αποφάσισε να στείλει στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας όλες τις συμβάσεις που υπογράφει ο κλάδος.

Αποφάσισε, δηλαδή, να μη διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι αυξήσεις και λύσεις στα θεσμικά τους αιτήματα, αλλά να περιμένουν να αποφασίσουν άλλοι γι' αυτούς! Πολύ περισσότερο, η πλειοψηφία της διοίκησης θεωρεί αναμενόμενο ότι οι όποιες αυξήσεις δοθούν, δε θα ξεπερνούν τα πλαίσια της ΕΓΣΣΕ!

Μετά από όλα αυτά ήταν αναμενόμενη, στη χτεσινή συνεδρίαση της διοίκησης, η επίθεση που δέχτηκαν οι σύμβουλοι της ΔΑΣ επειδή πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στην παραβίαση του ωραρίου στο «VILLAGE PARK» και επειδή σωματεία του κλάδου έθεσαν, με πρωτοβουλία τους, το διεκδικητικό τους πλαίσιο στους εργοδότες, πέρα από την υποτακτική στάση της πλειοψηφίας...

Καλύτερους σύμμαχους δε θα μπορούσαν να βρουν οι εργοδότες, από τέτοιους εκπροσώπους εργαζομένων...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αναστρέψιμη πραγματικότητα

«Hπαγκοσμιοποίηση δεν είναι δίλημμα, είναι μια μη αναστρέψιμη πραγματικότητα». Το παραπάνω θέσφατο περιλαμβάνεται στο άρθρο του πρωθυπουργού, που δημοσιεύτηκε την Κυριακή στο «Βήμα», με αφορμή τη συμμετοχή του τελευταίου στη σύνοδο των «κεντροαριστερών» στο Βερολίνο. Είναι προφανές ότι η διαπίστωση την οποία θέλει «αξιωματικά» να επιβάλει ο κ. Σημίτης μέσα από την εν λόγω φράση, πάσχει. Πάσχει από το μόνιμο πρόβλημα όλων εκείνων των «αξιωμάτων» που η ιστορία τα ξεπέρασε. Τα ξεπέρασε και τα εναπέθεσε στον κάλαθο των αχρήστων, επειδή ακριβώς οι φορείς της ήθελαν να υπηρετήσουν την κάθε φορά κρατούσα άποψη. Την άποψη που λέει ότι τα πράγματα είναι και θα παραμείνουν αναλλοίωτα, στο διηνεκές. Με αυτή την έννοια, η εκτίμηση του κ. Σημίτη δεν είναι πρωτότυπη. Ανέκαθεν οι κυρίαρχες τάξεις και οι εκπρόσωποί τους διακατέχονταν από το σύνδρομο της «αιωνιότητας». Ακόμα και τότε, στις οδυνηρές - γι' αυτές τις τάξεις - στιγμές της ανατροπής τους, εκείνες συνέχιζαν να μιλούν για το «μη αναστρέψιμο» της εξουσίας τους.

Θα πρέπει να πούμε, κατ' αρχήν, ότι η όλη συζήτηση περί της παγκοσμιοποίησης, όταν διεξάγεται με τους όρους που επιβάλλονται από τους οπαδούς και τους υπηρέτες της, μονίμως «ξεχνά» να αναφέρει τα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης παγκοσμιοποίησης. Με δυο λόγια, ουδέποτε αναφέρεται ότι εδώ μιλάμε για την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση. Οτι από αυτή τη διαδικασία κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν. Συνεπώς, όταν ο κ. Σημίτης θίγει το συγκεκριμένο θέμα, δεν το κάνει από τη σκοπιά της σωστής διαπίστωσης ότι, σήμερα, βιώνουμε μια τρομακτική έκρηξη των παραγωγικών δυνάμεων, ότι η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης έχει ως αποτέλεσμα μια πρωτοφανών διαστάσεων κοινωνικοποίηση της παραγωγής. Αλλά δεν έχουν αυτά στο μυαλό τους όσοι γίνονται κήρυκες του «μη αναστρέψιμου». Εκείνο που επιδιώκουν είναι να περάσουν στους λαούς την άποψη πως όσοι σήμερα ελέγχουν (οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια) την τρομακτική δύναμη που απορρέει από την επιστημονικό-τεχνική επανάσταση, θα είναι οι ίδιοι που θα χρησιμοποιούν, θα αξιοποιούν, θα κατέχουν αυτή τη δύναμη, με μια λέξη θα «εξουσιάζουν», και σήμερα και αύριο και στον αιώνα τον άπαντα...

Εκείνο που παρουσιάζει σαν μόνιμο «δεδομένο» ο κ. Σημίτης, δεν αποτελεί «αντικειμενικό» γεγονός. Ο κ. Σημίτης απλώς εύχεται να μην αλλάξουν τα πράγματα, και για να μην αλλάξουν, για να εμποδιστεί η διαδικασία της αλλαγής και της ανατροπής της σημερινής καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, επιστρατεύει τη θεωρία που λέει ότι «τίποτα δε γίνεται, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει». Η θεωρία αυτή απευθύνεται κυρίως στα θύματα της παγκοσμιοποίησης. Οι ιμπεριαλιστές θέλουν να πείσουν τα θύματά τους, τους λαούς, ότι το καθεστώς της εκμετάλλευσης είναι «αθάνατο» και άρα δεν έχει κανένα νόημα να αγωνίζονται εναντίον του. Αν όμως ίσχυε κάτι τέτοιο, η ανθρωπότητα θα βρισκόταν ακόμα στο δουλοκτητικό καθεστώς.

Ηπαγκοσμιοποίηση την οποία υμνεί ο κ. Σημίτης και η οποία δεν είναι άλλη από την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα της «νέας τάξης», όχι μόνο είναι δυνατό να αλλάξει, αλλά, αυτή η δυνατότητα, είναι και ιστορικά επιβεβαιωμένη. Οι εκμεταλλευτές ξέρουν ότι η κυριαρχία τους δεν είναι «θέλημα Θεού». Είναι γέννημα των συσχετισμών δύναμης σε ταξικό επίπεδο. Η πολιτική δράση της εργατικής τάξης θα ανατρέψει τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης, θα θέσει το ζήτημα της εξουσίας και ταυτόχρονα θα θέσει στο περιθώριο της ιστορίας τους παγκόσμιους δυνάστες της ανθρωπότητας.

Ο λογιστής

Πέντε χρόνια

ο Κωστής

στους αφέντες

λογιστής,

τους κρατάει

τα βιβλία

με την άνομη

τη λεία

και τα κέρδη τους

αυξάνει

με τις τράκες

που μας κάνει!

*

Πέντε χρόνια

στη σειρά

κόλπα κάνει

πονηρά

σε εμάς εγγράφει

«κούρες»

και στους λίγους

λοβιτούρες

κι όσο πάνω

τούτος μένει,

θα 'μαστε όλοι

χρεωμένοι!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ