...Βέβαια, καθείς εφ ω ετάχθη, αλλά το να εγκαλεί ο Ν. Μπίστης το ΚΚΕ και να το καταγγέλλει πως «αφήνει στο απυρόβλητο το εκκλησιαστικό κατεστημένο, με σκόπιμες ασάφειες, υπεκφυγές και μικρόψυχη άρνηση της θετικής κυβερνητικής πρωτοβουλίας», πάει πολύ. Ξεπερνά μάλλον κάθε όριο όταν, αναφερόμενος στο ΚΚΕ, μιλά για «χρόνιο εναγκαλισμό με νεοορθόδοξους και εθνικιστικούς κύκλους, που έχει επιφέρει ανήκεστο βλάβη στα προοδευτικά ανακλαστικά του», για «συντηρητικό στίγμα» και για «φλερτ με το εκκλησιαστικό κατεστημένο και τον αναχρονισμό».

Το ΚΚΕ είχε ανέκαθεν ξεκάθαρη θέση και πάγιο αίτημά του ήταν και είναι ο πλήρης διαχωρισμός Εκκλησίας και κράτους. Στην περίπτωση των ταυτοτήτων, ως όφειλε, αποκάλυψε τις πραγματικές διαστάσεις του όλου θέματος και μίλησε, πρώτα και κύρια, για την «ταμπακέρα». Κάτι που αποφεύγει να κάνει ο κ. Μπίστης, αφήνοντας στο απυρόβλητο την απαράδεκτη σύμφυση κράτους και Εκκλησίας και, κυρίως, τη σχέση ανάμεσα στις νέου τύπου ταυτότητες και το ηλεκτρονικό φακέλωμα παγκόσμιας εμβέλειας, που προβλέπεται από τη Συνθήκη Σένγκεν. Προφανώς αυτό το τελευταίο δεν ενοχλεί έναν ακραιφνή «εκσυγχρονιστή» και δεν το θεωρεί θέμα «σημαντικό για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα», αφού συμπεριλαμβάνεται στον «ευρω-μονόδρομο».