Και ο πρόεδρος της ΕΕ του ΣΕΒ συνεχίζει ακάθεκτος στη ρότα «ένας είναι ο εχθρός, ο ανταγωνισμός!»: «Η βούληση για συνεργασία με τους εργαζόμενους στηρίζεται στην πεποίθηση ότι αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε έναν κοινό αντίπαλο που είναι ο ανταγωνισμός. Και στο βαθμό που μπορούμε να βρίσκουμε συναινετικές λύσεις στα ζητήματα που μας απασχολούν θα επιτυγχάνουμε κέρδη έναντι του κοινού αντιπάλου...».

Μάλιστα! Και μετά τι θα τα κάνουμε τα κέρδη, κύριε Αντωνακόπουλε; Θα τα μοιράζουμε μήπως; `Η μήπως μόνο ο εχθρός είναι... κοινός;

Αλλά πριν να φτάσουμε σ' αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα, ας θέσουμε ένα άλλο, πιο άμεσο και πιο απλό: Για να αντιμετωπίσουμε τον... ανταγωνισμό, λένε τα αφεντικά της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ο ΣΕΒ φυσικά ότι πρέπει να κάνουμε δυο βασικά πράγματα: Πρώτον, να μειώσουμε δραστικά τις κοινωνικές δαπάνες που στην ΕΕ καλύπτουν το 25% του ΑΕΠ, ενώ στις ΗΠΑ μόλις φτάνουν το 15%. Επίσης, να ρίξουμε αποφασιστικά το κόστος εργασίας που στην Ευρώπη φτάνει το 46%, ενώ στις ΗΠΑ μόλις 37%...

Και αυτό μαζί με τους εργαζόμενους θα το κάνετε μήπως, κύριε Αντωνακόπουλε; `Η μήπως συνεχίζετε να μπερδεύετε τους εργαζόμενους με τους «κοινωνικούς εταίρους» σας της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ;