ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Οχι» ιδιωτικοί αυτοκινητόδρομοι

Γρηγοριάδης Κώστας

Τελειωμένη υπόθεση, που δεν πρέπει κανείς να σκαλίζει, θεωρεί η κυβέρνηση την υπόθεση της κατασκευής των ιδιωτικών αυτοκινητόδρομων, τους οποίους πληρώνει δύο και τρεις φορές ο ελληνικός λαός. «Ας μην επανερχόμαστε σε θέματα για τα οποία έχει γίνει μεγάλη αναφορά και τα οποία έχουν εξηγηθεί επαρκώς», προέτρεψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν ρωτήθηκε χτες από το «Ρ» για τα «άπειρα» διόδια που μπαίνουν, ακόμα και μέσα στο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας, για να κατασκευαστούν με τη ληστρική μέθοδο της «αυτοχρηματοδότησης» οι νέοι ιδιωτικοί αυτοκινητόδρομοι. Μάλιστα ο Ευ. Αντώναρος δε δίστασε να υποστηρίξει ότι η χρέωση ανά χιλιόμετρο «είναι το πιο δίκαιο σύστημα», επικαλούμενος ότι χρησιμοποιείται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Δε θα μπορούσε βέβαια να είναι διαφορετική η θέση της κυβέρνησης, αφού από κοινού με το ΠΑΣΟΚ έχει παραδώσει τα μεγάλα έργα στους μεγαλοεργολάβους, φορτώνοντας νέα χαράτσια στο λαό. Ας μην τρέφουν όμως ψευδαισθήσεις. Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Παντού οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι κινητοποιούνται για να καταργηθούν όλα τα διόδια, και τα έργα και τις υποδομές να αναλαμβάνει το κράτος, χωρίς να πληρώνει ο λαός. Ευρύτερα λαϊκά στρώματα έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν τι σημαίνει «αυτοχρηματοδότηση». Και η μάχη μόλις έχει ξεκινήσει...

Απέτυχε η προσπάθεια εξαγοράς

Στο κενό έπεσε η προσπάθεια της εταιρείας ACC να εξαγοράσει τη διοίκηση του Σωματείου Καθαριστριών του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης προκειμένου να σταματήσουν να διεκδικούν την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και την καταβολή των αναδρομικών σε βάθος 5ετίας που τους οφείλει από την εφαρμογή της κλαδικής σύμβασης. Ο εκπρόσωπος της επιχείρησης, που έχει συγκεντρώσει όλες τις εργολαβίες καθαριότητας στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και αλλού, προσπάθησε να εξαγοράσει τα μέλη του ΔΣ του σωματείου προτείνοντάς τους να καταβάλει μόνο σε αυτούς αναδρομικά για τους τελευταίους 10 μήνες!

Οι εργαζόμενοι απάντησαν συλλογικά με κινητοποίηση το πρωί της Δευτέρας μέσα στο χώρο που συνεδρίαζε το ΔΣ του Ιπποκράτειου και απαίτησαν να πετάξει έξω από το νοσοκομείο την ACC, και να προχωρήσει σε απευθείας πρόσληψη όλων των εργαζομένων που απασχολούνται στην εργολαβία καθαριότητας. Χτες ο εκπρόσωπος της ACC επανήλθε με πρόταση η καταβολή των αναδρομικών για το τελευταίο δεκάμηνο να ισχύσει για όλους τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι ξεκαθάρισαν ότι δεν μπαίνουν σε παζάρια και απαιτούν εδώ και τώρα την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Η στάση τους έχει θορυβήσει πραγματικά την εργοδοσία, που όπως στην περίπτωση του Νίκου Νικολόπουλου βλέπει ότι δεν έχει να κάνει με «συνδικαλιστές» που για λίγα ευρώ ή για το προσωπικό τους συμφέρον είναι έτοιμοι να πουλήσουν και την ψυχή της μάνας τους, σε βάρος εκείνων που υποτίθεται ότι εκλέχτηκαν να υπηρετούν.

Θα ... αλλάξουν

Στη συνάντηση με τους εκπροσώπους των αγροτών από την Κεντρική Μακεδονία το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κάλεσε τους αγροτοκτηνοτρόφους να είναι αρωγοί στην προσπάθεια της κυβέρνησης να ιδρυθεί ένα συμμετοχικό όργανο άσκησης αγροτικής πολιτικής.

Αφού άκουσε τα γνωστά προβλήματα του αγροτικού κόσμου, τις χαμηλές τιμές, το υψηλό κόστος των εφοδίων, την ύπαρξη καρτέλ, την ψαλίδα τιμών παραγωγού και καταναλωτή, δήλωσε ότι αυτά θα αποτελέσουν τη βάση του διαλόγου για την ανάπτυξη της πολιτικής στον αγροτικό τομέα: «Πήραμε το μήνυμα. Θα αλλάξουμε. Κάντε υπομονή», υποστήριξε ο Σ. Χατζηγάκης.

Αλήθεια, πιστεύει ο υπουργός ότι με ένα ...«συμμετοχικό όργανο» θα μπορέσει να ξεμπερδέψει με όλα όσα έχουν υποστεί οι μικρομεσαίοι αγρότες από τις αντιαγροτικές επιλογές που εφαρμόζονται, και που έχουν συναποφασιστεί από την κυβέρνηση της ΝΔ - όπως και από τις προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ - με την ΕΕ; Η κυβέρνησή του δεν έχει ευθύνες για τις εξευτελιστικές τιμές παραγωγού που είναι αποτέλεσμα της κατάργησης και του εκφυλισμού των κατώτερων εγγυημένων τιμών που συμφώνησαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ; Για την προκλητική ενίσχυση των εμποροβιομηχάνων που κυριαρχούν στην αγορά και μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων; Τα νέα πλήγματα στους μικρομεσαίους αγρότες που θα φέρει η νέα ΚΑΠ; Την περικοπή και κατάργηση των επιδοτήσεων κ.λπ.

Είναι δυνατόν να εμπαίζονται με τέτοιον τρόπο οι αγρότες, που γνωρίζουν ότι αν μπόρεσαν να ανατρέψουν ή να καθυστερήσουν κάποια από τα αντιαγροτικά μέτρα, οφείλεται μόνο στους διαρκείς αγώνες τους; Αυτό διδάχτηκαν όλα αυτά τα χρόνια με τις κινητοποιήσεις τους και απορρίπτουν τους ψευτοδιαλόγους και τα ψευτοσυμβουλευτικά όργανα που τους προτείνει ο υπουργός.

Ανειρήνευτη πάλη

Εκατοντάδες καθημερινές εξορμήσεις σε τόπους δουλειάς, δεκάδες συσκέψεις με μαζική συμμετοχή εργατών και εργατριών σε όλη τη χώρα. Πλούσια συζήτηση για τα αίτια, το χαρακτήρα και τους πραγματικούς ενόχους της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Πλατιά συσπείρωση στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ, στην αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης που λέει «καμιά θυσία για την πλουτοκρατία, την κρίση να την πληρώσουν αυτοί που τη δημιουργούν, μάχη μέχρι την ανατροπή τους». Καθημερινές κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις για απολύσεις και δεδουλευμένα, ενάντια στις αντεργατικές πρακτικές που μεθοδεύουν οι μεγαλοεργοδότες για να ξεπεράσουν την κρίση αναίμακτα σε ό,τι αφορά στην κερδοφορία τους, φορτώνοντας τις συνέπειες στους εργαζόμενους. Αγώνας και πρωτοβουλίες για να βρεθούν στο ίδιο μετερίζι εργάτες, φτωχοί και μεσαίοι αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ.

Ξεκάθαρη γραμμή ενάντια στην πολιτική της ΕΕ και των κομμάτων της που σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα σε χώρους όπου ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός και η εργοδοσία προσπαθούν να σύρουν τους εργάτες στον γκρεμό. Αυτή την πλούσια δράση αναπτύσσει με αμείωτη ένταση το ΠΑΜΕ, με επόμενους κορυφαίους σταθμούς τα συλλαλητήρια στις 17 του Μάρτη και την πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 2 του Απρίλη. Στην αντίπερα όχθη βρίσκονται το κεφάλαιο, η ΕΕ, τα κόμματα και οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες που προωθούν ή στηρίζουν τις κατευθυντήριες γραμμές για την κερδοφορία των πολυεθνικών. Το ενιαίο μέτωπο αποκαλύπτεται από τις θέσεις, τις προτάσεις και την τακτική τους εν μέσω οικονομικής κρίσης.

Μερικά μόνο παραδείγματα: Η κυβέρνηση, διά της υπουργού Απασχόλησης, συνομολόγησε μόλις προχτές την αναγκαιότητα για το κεφάλαιο να επιταχυνθούν οι αναδιαρθρώσεις, που στόχο έχουν να διευρυνθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, να βαθύνουν οι ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, να χτυπηθεί κάθε έννοια σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, να γεμίσουν οι εργοδότες τις τσέπες τους με νέες επιδοτήσεις. Το ΠΑΣΟΚ, με την πρόταση νόμου για την ανεργία που συζητήθηκε χτες, αναπαρήγαγε μέτρα (επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών, κ.ά.), που είτε έχει νομοθετήσει η ΝΔ, είτε κινούνται στην ίδια στρατηγική ρότα με τις προτάσεις της σημερινής κυβέρνησης. Από κοντά και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία πρωτοστάτησε στο «διάλογο» με το ΣΕΒ, διακήρυξε τη συναίνεση συμφωνώντας με τους βιομήχανους σε 11 σημεία - στόχους, βγαλμένα από τα προγράμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δέχτηκε να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με την υπουργό Απασχόλησης, δέχτηκε προτάσεις για διευρυμένο «διάλογο» και για άλλα μέτωπα, όπως αυτό της Παιδείας.

Με όλους αυτούς, τα πραγματικά εργατικά συμφέροντα βρίσκονται σε ανειρήνευτη πάλη. Είναι εχθροί των εργαζομένων και το αποδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία. Πασχίζουν για το κεφάλαιο και την κερδοφορία του. Θέλουν να διασώσουν το σύστημα που γεννάει και αναπαράγει τις οικονομικές κρίσεις, να εξωραΐσουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα του. Με όλους αυτούς οι εργαζόμενοι, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, έχουν σταθερά ανοιχτούς λογαριασμούς. Καμιά υποχώρηση, καμιά ανοχή απέναντι στο αντεργατικό μέτωπο, που θέλει να σύρει τους εργαζόμενους στο τραπέζι της συναίνεσης, της ήττας.