Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αντιπαλεύουν τις απολύσεις και τις εργασιακές ανατροπές, οξύνοντας την ταξική αντιπαράθεση με την εργοδοσία και τα κόμματά της

Απολύσεις έγιναν στις επιχειρήσεις «Ραπτέξ» (92), ΑΤΤΙΚΑΤ (πάνω από 100), «Σοβέλ», (65), «Εκκοκκιστήρια Παλαιολόγου» (22), «Στάλκο» (21), «ΙΝΤΡΑΚΑΤ» (20), Εργοστάσιο Σκυροδέματος Τρικάλων (15), «Βερόπουλος» Βόλου (15), «ΛΑΒΙΘΕΡΜ» (12), «Γουίντ» (11) «Αλφα Κεράμικα» (10), Εξάλκο (10). «Χαλυβουργία», (8) , «ΚΟΝΤΙ» (8) κ.ά. Στην «Αλφα Κεράμικα», στο νομό Λάρισας, εκτός από τις 10 απολύσεις, η εργοδοσία έθεσε σε διαθεσιμότητα 36 εργαζόμενους. Απολύσεις έγιναν και στην «Κεραμοποιία Σολωμού».

Σε τραγική κατάσταση έχουν περιέλθει και οι οικοδόμοι, που τους τελευταίους μήνες είτε δεν έχουν κάνει κανένα μεροκάματο, είτε κάνουν ελάχιστα. Να σημειωθεί ότι στη Θεσσαλία η μείωση στις οικοδομικές άδειες, από τον Γενάρη του 2008 μέχρι το τέλος του περασμένου καλοκαιριού, έφτασε στο 17,2% και ειδικά για το μήνα Αύγουστο η πτώση οικοδομικού όγκου σε σχέση με τον ίδιο μήνα του 2007 έφτασε το 54,5%.

Σε πολλές επιχειρήσεις είτε δίνουν στους εργαζόμενους υποχρεωτική άδεια («ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ», «ΒΙΟΣΩΛ», «ΒΙΟΚΕΡΑΛ»), είτε καθυστερούν να καταβάλουν τα δεδουλευμένα δύο και τριών μηνών και άλλες οφειλές («ΑΤΤΙΚΑΤ», «ΚΑΡΑΛΗΣ», Δήμος Βόλου, Δήμος Καρδίτσας, Δήμος Νέας Ιωνίας) και επιβάλλουν εργασιακές σχέσεις «λάστιχο». Στη Λάρισα, η «ΚΟΜΠΑΚΤ», επιστρατεύοντας εκβιασμούς και απειλές αξίωσε από τους εργαζόμενους να υπογράψουν την αλλαγή της σχέσης πλήρους απασχόλησης που έχουν ως τώρα σε μερική, δηλαδή να δουλεύουν τρεις μέρες τη βδομάδα, με αντίστοιχη μείωση αποδοχών και ασφαλιστικών εισφορών, ενώ προχώρησε στην απόλυση όσων αρνήθηκαν να διαπραγματευτούν το δικαίωμά τους στη σταθερή και πλήρη εργασία.

Γι' αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση, οι συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος στην περιοχή και οι τοπικές, «γαλαζοπράσινες», αρχές, δε βγάζουν τσιμουδιά. Στον αντίποδα, βρίσκονται οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ που ξεκαθαρίζουν ότι απέναντι σ' αυτές τις μεθοδεύσεις, τις προκλήσεις, την επιθετικότητα των βιομηχάνων δεν πρόκειται να δεχτούν και να νομιμοποιήσουν τίποτα, δίνοντας, ταυτόχρονα, καθημερινή απάντηση, με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, με αφορμή και τις τελευταίες εξελίξεις στην ΚΟΜΠΑΚΤ, καλεί τους εργαζόμενους «να αντιδράσουν αποφασιστικά. Κανένα παζάρι με την εργοδοσία. Για χρόνια ολόκληρα με τον ιδρώτα μας γεμίζαμε τα σεντούκια του πλούτο. Να πληρώσουν αυτοί την κρίση που δημιούργησαν δίνοντάς μας πενιχρούς μισθούς και μεροκάματα και πετσοκόβοντας τα δικαιώματά μας. Η άμεση απάντηση απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία πρέπει να είναι η συσπείρωση στα Σωματεία, η συγκρότηση σωματειακών επιτροπών στους χώρους δουλειάς. Οργανωμένος συλλογικός αγώνας. Απέναντι στο αντεργατικό μέτωπο κυβέρνησης, ΕΕ, μεγαλοεργοδοσίας απαντάμε με το δικό μας ενιαίο ταξικό αγώνα».

Σύμφωνα με την Ομοσπονδία του κλάδου, έχει αρχίσει ένα υπόγειο ξεκαθάρισμα κυρίως των «ενοικιαζόμενων» εργαζομένων. Δηλαδή εργαζόμενοι που οι τράπεζες είτε τους «ενοικιάζουν» από μεγάλες δουλεμπορικές εταιρείες είτε από δικές τους θυγατρικές. Η αρχή αυτού του «ξεκαθαρίσματος» εντοπίζεται στις αρχές του περασμένου Νοέμβρη. Μαζί με τους «ενοικιαζόμενους» την πόρτα της εξόδου βλέπουν ακόμα οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου. Ο αριθμός των απολύσεων που έχουν γίνει μέχρι τώρα, αν και είναι πρακτικά αδύνατον να καταμετρηθεί με ακρίβεια, εκτιμάται ότι φθάνει τις μερικές εκατοντάδες, ίσως να έχει ξεπεράσει και τους χίλιους. Πάντως είναι σαφής η τάση για ένταση των απολύσεων το επόμενο διάστημα, στο όνομα της οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού.

Στην ουρά της ανεργίας κινδυνεύουν να μπουν και οι εργαζόμενοι αορίστου χρόνου. Σύμφωνα με πληροφορίες, ήδη μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες έχει προχωρήσει σε μείωση του προσωπικού (εκτιμάται περί τα 400 άτομα) μέσω προγράμματος «εθελούσιας εξόδου». Ενα πρόγραμμα που όμως είναι «σιωπηρό» προκειμένου η τράπεζα να γλιτώσει τα χρήματα που όφειλε - σύμφωνα με τα όσα προβλέπει ο νόμος - να καταβάλλει στα ασφαλιστικά ταμεία, λόγω της πρόωρης συνταξιοδότησης των εργαζομένων που φεύγουν. Παράλληλα, γίνονται και απολύσεις εργαζομένων που, μέσω διάφορων συστημάτων «αξιολόγησης» των τραπεζών, χαρακτηρίζονται ως «μη αποδοτικοί». Δηλαδή, ότι δεν παράγουν αρκετά κέρδη για τους εργοδότες. Και βέβαια μαζικές απολύσεις έχουν αρχίσει να σημειώνονται και στις λεγόμενες «εισπρακτικές εταιρείες» που εντάσσονται στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.