ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Ιδιωτικοποίηση και τζόγος έπνιξαν το Ταμείο

Κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στο Σωματείο Εργαζομένων είναι υπόλογοι για το γεγονός ότι σήμερα το Ταμείο δεν μπορεί να καταβάλλει τις επικουρικές συντάξεις σε 1.036 δικαιούχους

Καμιά υποχώρηση από τη γραμμή πάλης που προβάλλει το ταξικό κίνημα, διεκδικώντας την εξασφάλιση σύγχρονων ασφαλιστικών δικαιωμάτων με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας

Μπροστά στα όλο και μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων, φθάνοντας στο σημείο να αδυνατούν να καταβάλλουν ακόμα και τις συντάξεις, μόνη διέξοδος αποτελεί η πρόταση του ΚΚΕ: Οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου να επιστρέψουν στο ακέραιο όσα εδώ και δεκαετίες κλέβουν από τα Ταμεία. Πρόταση περισσότερο από ποτέ επίκαιρη και αναγκαία, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, καθώς οι κεφαλαιοκράτες, έχοντας στόχο να διατηρήσουν και να αυξήσουν την κερδοφορία τους, θα επιχειρήσουν να απομυζήσουν ό,τι έχει απομείνει και από τον κορβανά των ασφαλιστικών ταμείων, αξιοποιώντας τις αντεργατικές και αντιασφαλιστικές πολιτικές που χρόνια τώρα προωθούν και εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των καταστροφικών αποτελεσμάτων της πολιτικής αυτής είναι η περίπτωση του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Προσωπικού της Γενικής Τράπεζας Ελλάδας (ΤΑΠΓΤΕ), το οποίο οδηγείται στην κατάρρευση καθώς αδυνατεί να καταβάλλει τις επικουρικές συντάξεις σε 1.036 δικαιούχους. Σήμερα, το ΤΑΠΓΤΕ εισπράττει μηνιαίως περίπου 200 χιλιάδες ευρώ (δεν έχει άλλη περιουσία) από εισφορές. Ομως, οι μηνιαίες υποχρεώσεις του για την καταβολή των επικουρικών συντάξεων φθάνουν τις 820.000 ευρώ. Εχει, δηλαδή, τετραπλάσιες υποχρεώσεις από τις εισφορές που λαμβάνει.

Το ΤΑΠΓΤΕ οφείλει τη σημερινή κατάσταση ξεκάθαρα στην αντεργατική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Στο πλαίσιο της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρέδωσε τη Γενική Τράπεζα (μεταβίβαση των μετοχών που κατείχε το Μετοχικό Ταμείου Στρατού) στη «Societe Generale», δύο μέρες πριν τις βουλευτικές εκλογές του 2004. Ετσι, η γαλλική τράπεζα έφθασε να κατέχει το 50,1% της τράπεζας. Από το 2005 μέχρι σήμερα η «Societe Generale», σύμφωνα με τη σημερινή διοίκηση του ΤΑΠΓΤΕ, μείωσε το προσωπικό κατά 350 άτομα, μέσω προγραμμάτων «εθελούσιας εξόδου». Αυτό οδήγησε με τη σειρά του στη δραματική αλλαγή της σχέσης εργαζομένων - συνταξιούχων. Το Δεκέμβρη του 2004 σε κάθε ένα συνταξιούχο αντιστοιχούσαν 3,54 εργαζόμενοι. Το Δεκέμβρη του 2008 σε κάθε ένα συνταξιούχο αντιστοιχούν μόλις 1,41 εργαζόμενοι.

Αυτή η μείωση του προσωπικού, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της σημερινής διοίκησης, επιβαρύνει το Ταμείο κατά 80.000 ευρώ το μήνα από τις απώλειες εισφορών, κατά 200.000 ευρώ το μήνα από την πρόωρη καταβολή συντάξεων ενώ η εφάπαξ παροχή στοίχισε περί τα 19 εκατομμύρια ευρώ. Ταυτόχρονα, η τράπεζα, αξιοποιώντας τις αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, οι οποίες εξειδίκευαν την εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου 3029/02 του ΠΑΣΟΚ στις τράπεζες, εντάσσει όσους προσλαμβάνει από το 2005 και μετά στο επικουρικό του ΙΚΑ και όχι στο ΤΑΠΓΤΕ, με συνέπεια να χάσει το τελευταίο και τις εισφορές των νεοπροσλαμβανόμενων και ουσιαστικά να έχει μετατραπεί σε ένα ετοιμοθάνατο Ταμείο. Τεράστιο πλήγμα στο ΤΑΠΓΤΕ, όπως και στο σύνολο των ασφαλιστικών ταμείων, επέφερε η πολιτική του «τζογαρίσματος» των αποθεματικών του. Πολιτική που οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα, εμπλουτίζοντας το θεσμικό πλαίσιο ώστε το μεγάλο κεφάλαιο να βάζει όλο και πιο εύκολα στο χέρι τα χρήματα των εργαζομένων.

Ακέραιες ευθύνες γι' αυτό φέρει ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος. Οχι μόνο στήριξε αλλά και έσπευσε να εφαρμόσει αυτή την πολιτική. Το ΤΑΠΓΤΕ διοικείται από εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζομένων-μελών του. Το 1999 οι δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, που τότε έλεγχαν απόλυτα τη διοίκηση του Ταμείου, «τζογάρισαν» σχεδόν το 90% των αποθεματικών του ΤΑΠΓΤΕ στο χρηματιστήριο. Μόλις τρία χρόνια αργότερα, το 2002, η τιμή των μετοχών που είχε αγοράσει είχε μειωθεί κατά 43 εκατομμύρια ευρώ συγκριτικά με την τιμή αγοράς. Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η σημερινή διοίκηση του ΤΑΠΓΤΕ να δηλώνει ότι πλην των εισφορών «δεν υπάρχουν άλλα περιουσιακά στοιχεία».

Η «λύση» που προβάλλει η πλειοψηφία στη σημερινή διοίκηση του ΤΑΠΓΤΕ είναι η ένταξή του στο ΕΤΑΤ, το θνησιγενές μόρφωμα που έφτιαξε η ΝΔ για να χτυπήσει τα ασφαλιστικά δικαιώματα των τραπεζοϋπαλλήλων και ταυτόχρονα να απαλλάξει τους τραπεζίτες από τις τεράστιες υποχρεώσεις τους προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Ομως, η διοίκηση της τράπεζας (επιδοτήθηκε πρόσφατα με 158 εκατ. ευρώ, στο πλαίσιο της χρηματοδότησης των τραπεζών με 28 δισ.) αρνείται να καταβάλει ακόμα και το ποσό που προβλέπεται για να γίνει η ένταξη και το οποίο, σύμφωνα με τη διοίκηση του ΤΑΠΓΤΕ, ανέρχεται στα 123 εκατομμύρια ευρώ.

Εδώ αξίζει να παρατηρηθεί τούτο για το νόμο της ΝΔ σχετικά με τη συγκρότηση και λειτουργία του ΕΤΑΤ: Η περίπτωση της Γενικής δείχνει περίτρανα ότι οι νόμοι εφαρμόζονται κατά τις επιθυμίες και ανάγκες του κεφαλαίου. Οταν μια μεγάλη μερίδα των τραπεζιτών θέλησαν την εφαρμογή του νόμου, γιατί έτσι θα γλίτωναν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, η κυβέρνηση τον εφάρμοσε αστραπιαία, παρά τις αντιδράσεις των εργαζομένων. Σήμερα, για την εφαρμογή του ίδιου νόμου η κυβέρνηση κάνει τα στραβά μάτια σιγοντάροντας την εργοδοσία της Γενικής, που στη συγκεκριμένη φάση δε θέλει να επωμιστεί το κόστος της ένταξης των εργαζομένων στο - ούτως ή άλλως - θνησιγενές μόρφωμα που προβλέπει η αντιδραστική νομοθεσία της. Σε κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται ότι καμιά λύση διαχειριστικού τύπου, καμιά λογική του εφικτού δεν πρόκειται να αποβεί σε όφελος των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν παρά να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Επιβεβαιώνεται πλήρως η θέση των ταξικών δυνάμεων ότι μόνος δρόμος είναι ο αγώνας του συνόλου των εργαζομένων, η αντιπαράθεση εφ' όλης της ύλης με το σύνολο των αντεργατικών πολιτικών του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Η διεκδίκηση αιτημάτων που απαντούν στις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες και που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να είναι άλλο από την κάλυψη των ελλειμμάτων των Ταμείων από αυτούς που τα δημιούργησαν. Τους κεφαλαιοκράτες και τις κυβερνήσεις τους.

Χ. Μ.

ΤΑΜΕΙΟ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

Το οδηγούν στο δανεισμό

Στη «λύση» του δανεισμού, που θα βουλιάξει οριστικά το Ταμείο Πρόνοιας (ΤΠΔΥ) και θα θάψει τα ασφαλιστικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, προσανατολίζεται η κυβέρνηση καθώς μετά τη σχετική εισήγηση στο ΔΣ του Ταμείου φαίνεται ότι και η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλλη Πετραλιά προέκρινε τον τρόπο αυτό για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων του Ταμείου. Χτες οι εργαζόμενοι στα ασφαλιστικά ταμεία προχώρησαν σε στάση εργασίας για τα οξυμένα προβλήματα που αυτά αντιμετωπίζουν. Στο πλαίσιο της κινητοποίησης έγινε συνάντηση μεταξύ του ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ) με την υπουργό Απασχόλησης, Φάνη Πάλλη Πετραλιά.

Μετά τη συνάντηση, σε δηλώσεις του, ο Σ. Λιακόπουλος, μέλος του ΔΣ της ΠΟΠΟΚΠ και εκπρόσωπος της «Αγωνιστικής Συνεργασίας», επισήμανε ότι η υπουργός, μεταξύ άλλων, ανέφερε για το Ταμείο Πρόνοιας πως προκρίνεται η «λύση» του δανεισμού του. Οπως είχε αναφέρει ο «Ρ» σε χθεσινό δημοσίευμά του, η σχετική εισήγηση στο ΔΣ του ταμείου είναι μέρος των υποχρεώσεών του να καλυφθεί με δάνειο ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ. Ακόμα, η υπουργός Απασχόλησης αναφερόμενη στην απόφαση που αναμένεται να βγάλει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης γυναικών και αντρών στο Δημόσιο επιβεβαίωσε, και αυτή, ότι η πολιτική κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι η αλλαγή του χαρακτήρα της ασφάλισης των δημοσίων υπαλλήλων από κοινωνικό σε επαγγελματικό. Μια πολιτική που έχουν συνδιαμορφώσει οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ.

ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ

Στην πενταετία η παραγραφή αναδρομικών

Η παραγραφή των αναδρομικών αξιώσεων από διαφορές αποδοχών και επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων (ΝΠΔΔ) θα γίνεται σε πέντε χρόνια και όχι σε δύο, όπως ισχύει σήμερα. Αυτό θα υποστηρίξει στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ) ο σύμβουλος Επικρατείας Χ. Ράμμος. Η υπόθεση έφτασε στο ΑΕΔ μετά από αντικρουόμενες αποφάσεις από τις Ολομέλειες των τριών μεγάλων δικαστηρίων της χώρας. Συγκεκριμένα το Συμβούλιο της Επικρατείας τάχθηκε υπέρ της πενταετούς παραγραφής, ενώ αντίθετα ο Αρειος Πάγος και το Ελεγκτικό Συνέδριο τάχθηκαν υπέρ της διετούς παραγραφής. Σημειώνεται ότι το Μισθοδικείο ήδη από το Δεκέμβρη του 2005 έχει κρίνει ότι οι δικαστές μπορούν να διεκδικούν αναδρομικά διαφορές αποδοχών και επιδομάτων της τελευταίας πενταετίας. Το ΑΕΔ στην προκειμένη περίπτωση θα το απασχολήσει υπάλληλος του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής, ο οποίος ζητάει διαφορές αποδοχών της πενταετίας 1991-1996, οι οποίες προέκυψαν από τη μετατροπή της σχέσης εργασίας που είχε με το νοσοκομείο.