ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ποια «κόντρα»;

Γρηγοριάδης Κώστας

Διαφωνούν - διαβάζουμε - Παπαντωνίου και Γιαννίτσης για τον τρόπο αντιμετώπισης της ανεργίας. Ο μεν πρώτος φέρεται να τάσσεται υπέρ «ριζικών παρεμβάσεων» στην αγορά εργασίας, με στόχο την «απελευθέρωσή» της και την επέκταση της μερικής απασχόλησης, ο δε δεύτερος φέρεται να «απορρίπτει κατηγορηματικά το μέτρο αυτό» και να προτείνει παρεμβάσεις που θα κινούνται στη λογική της δημιουργίας κινήτρων για την απασχόληση μέσω των κονδυλίων που προσφέρονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση...

Μάλιστα. Δεν καταλάβαμε, όμως, πού βρίσκεται η... κόντρα. Αφού και τα διαβόητα «κίνητρα» του υπουργείου Εργασίας, αλλά και το όλον «εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση» στην κατεύθυνση της εξάπλωσης της μερικής απασχόλησης και γενικά της απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων κινούνται, και μάλιστα με καταπληκτική συνέπεια. Εξάλλου, η ίδια η τοποθέτηση του κ. Γιαννίτση, του εξ απορρήτων του πρωθυπουργού, στο υπουργείο Εργασίας, αυτό το σκοπό υπηρετεί.

Επομένως; Επομένως, μήπως τα νέα χτυπήματα που πρόκειται να επιχειρηθούν, και μάλιστα πολύ σύντομα, θα είναι τόσο μεγάλα, ώστε ορισμένοι απλώς προσπαθούν να ελαφρύνουν τη θέση τους;

Πάπια... το «Καρφί»

«Μοίραζε εκατομμύρια στους δικούς του - ΛΗΣΤΗΣ ο Λιντς! - Κατάκλεψε την "Ολυμπιακή"». Αυτός ήταν ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος του «Καρφιού». Κι όπως καταλάβατε, αναφέρεται στο βρετανό μάνατζερ της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» και τα έργα του. Οσο κι αν ψάξαμε, πάντως, στο δισέλιδο ρεπορτάζ της εφημερίδας, δε βρήκαμε ούτε μια λέξη κριτικής προς την κυβέρνηση και την πολιτική της.

Ποιος διόρισε τον Λιντς στην ΟΑ; Ποιος είχε την ευθύνη της εποπτείας και του ελέγχου; Ποιος έχει την πολιτική -τουλάχιστον - ευθύνη, για τα όσα ο Λιντς και οι συνεργάτες του έκαναν στην ΟΑ; Για όλ' αυτά, το «Καρφί» προτιμά να κάνει την... πάπια.

Σαφέστατο το μήνυμα

«Εξω το ΝΑΤΟ», «Πηγαίνετε σπίτια σας», «ΝΑΤΟ - δολοφόνοι». Αυτά και άλλα συνθήματα, γραμμένα στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα, «συνόδευαν» τις ΝΑΤΟικές ορδές στον Κόλπο της Κυπαρισσίας, όπου κι αν πήγαιναν. Αυτές ή παρόμοιες εικόνες, βέβαια, δεν τις μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, που «κάλυψαν» την άσκηση, καλεσμένα από το ΝΑΤΟικό επιτελείο. Το μήνυμα, όμως, δόθηκε και ήταν σαφέστατο...

Το μόνο «κακό»

Ξέρετε τι «κακό» βρήκε η Μαρία Δαμανάκη στη θερινή σύναξη των όπου Γης «κεντροαριστερών» στο Βερολίνο; Μα, την παρουσία του Μπιλ Κλίντον! Αυτό δήλωσε στο «Φλας», σπεύδοντας να διευκρινίσει, για να μην κατηγορηθεί και για άκρατο αντιαμερικανισμό, ότι αν η κατάληξη της συνόδου είναι να χτιστεί μια Ευρώπη της «κεντροαριστεράς», όπου η προοδευτική διακυβέρνηση θα πάρει σάρκα και οστά, τότε δεν πειράζει, «ας συζητάμε και με τον Κλίντον και με οποιονδήποτε». Οχι, όπως γίνεται π.χ. στο ΝΑΤΟ, όπου όλοι μαζί συζητούν, αλλά τελικά οι ΗΠΑ πάντα επιβάλλουν το δικό τους, κατά την Μαρία Δαμανάκη και όσων κατοικοεδρεύουν στην Κουμουνδούρου.

Καλό το παραμύθι, αλλά οι λύκοι είναι περισσότεροι του ενός...

Πάλη για ολόπλευρη ενημέρωση

Ασφαλώς, η ενημέρωση των πολιτών, των εργαζομένων στη χώρα μας ποτέ δεν ευδοκίμησε και πολύ περισσότερο δε γνώρισε μέρες δόξας. Το αντίθετο! Κατά κανόνα ο ελληνικός λαός γίνεται μάρτυρας εκφυλιστικών φαινομένων στον τομέα της ενημέρωσης, όπου τα δευτερεύοντα και τα επουσιώδη αναδείχνονται ως κυρίαρχα, εξαφανίζοντας τα πραγματικά κυρίαρχα για το λαό και τα συμφέροντά του. Κανόνας είναι τα ουσιαστικά -πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα, να περνάνε στα δεύτερα, αν δεν εξαφανίζονται. Και ταυτόχρονα, οι αγώνες των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας να υπονομεύονται και συκοφαντούνται από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης με στόχο να καμφθούν οι αντιστάσεις στις αντιλαϊκές πολιτικές.

Ηπραγματικότητα της έλλειψης δημοκρατικής, αντικειμενικής πληροφόρησης από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, το τελευταίο διάστημα οξύνεται στο έπακρο και δικαιολογημένα προκαλεί αντιδράσεις. Μετά την προεκλογική, προκλητικά άνιση σε βάρος του ΚΚΕ και άλλων μικρότερων κομμάτων, μεταχείριση, μετεκλογικά παρατηρείται, εντονότατα, το φαινόμενο συνεχών αποκλεισμών από τα ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης και κυρίως τα τηλεοπτικά, για μια σειρά ζητήματα της πολιτικής επικαιρότητας και γενικότερα. Το φαινόμενο δεν περιορίζεται σε κόμματα μόνον, όπως το ΚΚΕ και το ΔΗΚΚΙ, αλλά αφορά και σε πολιτικές κινήσεις και κοινωνικούς φορείς και προσωπικότητες της κοινωνικοπολιτικής ζωής, που επίσης αποκλείονται συστηματικά.

Δεν είναι τυχαίο ότι μαζί με τα ανεπιθύμητα κόμματα, δεν υπάρχει χαραμάδα στην τηλεόραση ούτε για την παρουσία και παρουσίαση των θέσεων και απόψεων, της δράσης και των αγώνων κοινωνικών μαζικών φορέων του λαού που αντιτίθενται και αγωνίζονται ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές της ΟΝΕ και της Νέας Τάξης. Βεβαίως, η αντιδημοκρατική αυτή πρακτική δεν είναι τυχαία, όπως σημειώνεται σε κείμενο - διαμαρτυρία που έδωσαν στη δημοσιότητα αυτές τις μέρες πλήθος παραγόντων της κοινωνικοπολιτικής ζωής του τόπου - το οποίο υπογράφουν και η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα και ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ Δ. Τσοβόλας. Οφείλεται, πρώτα απ' όλα, σε συστηματικές προσπάθειες που έχουν στόχο τη λαϊκή συνείδηση, τη διαμόρφωση μιας ισοπεδωτικής άποψης υπέρ της νέας τάξης πραγμάτων, αλλά και την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού στη βάση μιας παραπέρα συναίνεσης υπέρ της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ομως, η ενημέρωση του λαού δεν είναι ούτε εμπόρευμα, όπως θέλουν να το παρουσιάζουν οι μεγαλοκαναλάρχες, ούτε, βεβαίως, μπορεί να διαμορφώνεται και προσαρμόζεται με βάση τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, της κυβέρνησης και της νέας τάξης πραγμάτων, όπως υπογραμμίζεται. Και, βεβαίως, δεν μπορεί, στη βάση αυτών των άνομων στόχων να φαλκιδεύεται το δικαίωμα του λαού για ολόπλευρη και ισότιμη πληροφόρηση. Κάτι που είναι και συνταγματική υποχρέωση των ΜΜΕ, πολύ περισσότερο που, εκτός των άλλων, εκμεταλλεύονται και δημόσιο «αγαθό», όπως είναι οι συχνότητες.

Πάντως, η κατάσταση παίρνει αρνητικές διαστάσεις σε βάρος του λαού και δεν μπορεί να αφήσουμε να συνεχιστεί. Το ζήτημα αφορά ολόκληρο το λαό, επώνυμους και ανώνυμους. Αφορά, ειδικότερα, το δημοσιογραφικό κόσμο που χρεώνεται και την αναξιοπιστία των ΜΜΕ. Η αντίσταση σ' αυτήν την κατάσταση πρέπει να πάρει το χαρακτήρα μαζικής ενεργητικής αντίστασης των ίδιων των λαϊκών μαζών. Η πάλη του λαού για ανατροπή αυτής της κατάστασης και διεκδίκηση του δημοκρατικού δικαιώματος για ολόπλευρη και ισότιμη πληροφόρηση είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να φέρει αποτελέσματα υπέρ του λαού και στον τομέα της ενημέρωσης.

«Ευρώ»

Τρεις και κάτι

σε δραχμές,

τρεις και κάτι

και σ' «ευρώ»

και ρωτώ

και απορώ

τι «διάφορο»

θα βρω;

δίχως φράγκο

θα 'μαι πάλι

και θα ζω