Ασφαλώς, η ενημέρωση των πολιτών, των εργαζομένων στη χώρα μας ποτέ δεν ευδοκίμησε και πολύ περισσότερο δε γνώρισε μέρες δόξας. Το αντίθετο! Κατά κανόνα ο ελληνικός λαός γίνεται μάρτυρας εκφυλιστικών φαινομένων στον τομέα της ενημέρωσης, όπου τα δευτερεύοντα και τα επουσιώδη αναδείχνονται ως κυρίαρχα, εξαφανίζοντας τα πραγματικά κυρίαρχα για το λαό και τα συμφέροντά του. Κανόνας είναι τα ουσιαστικά -πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα, να περνάνε στα δεύτερα, αν δεν εξαφανίζονται. Και ταυτόχρονα, οι αγώνες των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας να υπονομεύονται και συκοφαντούνται από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης με στόχο να καμφθούν οι αντιστάσεις στις αντιλαϊκές πολιτικές.

Ηπραγματικότητα της έλλειψης δημοκρατικής, αντικειμενικής πληροφόρησης από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, το τελευταίο διάστημα οξύνεται στο έπακρο και δικαιολογημένα προκαλεί αντιδράσεις. Μετά την προεκλογική, προκλητικά άνιση σε βάρος του ΚΚΕ και άλλων μικρότερων κομμάτων, μεταχείριση, μετεκλογικά παρατηρείται, εντονότατα, το φαινόμενο συνεχών αποκλεισμών από τα ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης και κυρίως τα τηλεοπτικά, για μια σειρά ζητήματα της πολιτικής επικαιρότητας και γενικότερα. Το φαινόμενο δεν περιορίζεται σε κόμματα μόνον, όπως το ΚΚΕ και το ΔΗΚΚΙ, αλλά αφορά και σε πολιτικές κινήσεις και κοινωνικούς φορείς και προσωπικότητες της κοινωνικοπολιτικής ζωής, που επίσης αποκλείονται συστηματικά.

Δεν είναι τυχαίο ότι μαζί με τα ανεπιθύμητα κόμματα, δεν υπάρχει χαραμάδα στην τηλεόραση ούτε για την παρουσία και παρουσίαση των θέσεων και απόψεων, της δράσης και των αγώνων κοινωνικών μαζικών φορέων του λαού που αντιτίθενται και αγωνίζονται ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές της ΟΝΕ και της Νέας Τάξης. Βεβαίως, η αντιδημοκρατική αυτή πρακτική δεν είναι τυχαία, όπως σημειώνεται σε κείμενο - διαμαρτυρία που έδωσαν στη δημοσιότητα αυτές τις μέρες πλήθος παραγόντων της κοινωνικοπολιτικής ζωής του τόπου - το οποίο υπογράφουν και η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα και ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ Δ. Τσοβόλας. Οφείλεται, πρώτα απ' όλα, σε συστηματικές προσπάθειες που έχουν στόχο τη λαϊκή συνείδηση, τη διαμόρφωση μιας ισοπεδωτικής άποψης υπέρ της νέας τάξης πραγμάτων, αλλά και την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού στη βάση μιας παραπέρα συναίνεσης υπέρ της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ομως, η ενημέρωση του λαού δεν είναι ούτε εμπόρευμα, όπως θέλουν να το παρουσιάζουν οι μεγαλοκαναλάρχες, ούτε, βεβαίως, μπορεί να διαμορφώνεται και προσαρμόζεται με βάση τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, της κυβέρνησης και της νέας τάξης πραγμάτων, όπως υπογραμμίζεται. Και, βεβαίως, δεν μπορεί, στη βάση αυτών των άνομων στόχων να φαλκιδεύεται το δικαίωμα του λαού για ολόπλευρη και ισότιμη πληροφόρηση. Κάτι που είναι και συνταγματική υποχρέωση των ΜΜΕ, πολύ περισσότερο που, εκτός των άλλων, εκμεταλλεύονται και δημόσιο «αγαθό», όπως είναι οι συχνότητες.

Πάντως, η κατάσταση παίρνει αρνητικές διαστάσεις σε βάρος του λαού και δεν μπορεί να αφήσουμε να συνεχιστεί. Το ζήτημα αφορά ολόκληρο το λαό, επώνυμους και ανώνυμους. Αφορά, ειδικότερα, το δημοσιογραφικό κόσμο που χρεώνεται και την αναξιοπιστία των ΜΜΕ. Η αντίσταση σ' αυτήν την κατάσταση πρέπει να πάρει το χαρακτήρα μαζικής ενεργητικής αντίστασης των ίδιων των λαϊκών μαζών. Η πάλη του λαού για ανατροπή αυτής της κατάστασης και διεκδίκηση του δημοκρατικού δικαιώματος για ολόπλευρη και ισότιμη πληροφόρηση είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να φέρει αποτελέσματα υπέρ του λαού και στον τομέα της ενημέρωσης.