Η Ελλάδα είναι στις χαμηλότερες θέσεις χρήσης παράνομων ουσιών στην Ευρώπη, παρ' όλα αυτά το βάρος της ευρωενωσιακής «αντιναρκωτικής» πολιτικής - που σπεύδουν να υλοποιήσουν και να στηρίξουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου - αντί να πέσει στην πρόληψη, ρίχνεται στη «μείωση της βλάβης», αξιοποιώντας τα ναρκωτικά ως μέσο κοινωνικού ελέγχου.

Τα παραπάνω στοιχεία και διαπιστώσεις προκύπτουν από την Εκθεση της Πανευρωπαϊκής Ερευνας «ESPAD» για τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, που παρουσιάστηκε χτες από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε μέσα στο 2007 σε δείγμα άνω των 100.000 μαθητών, ηλικίας 15-16 ετών από 35 χώρες, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η Ελλάδα. Στη χώρα μας η έρευνα περιέλαβε 10.445 μαθητές ηλικίας 13-18 ετών.

Στην Ελλάδα χρήση παράνομων ουσιών (έστω και μια φορά σε όλη τη ζωή) αναφέρει το 12% των μαθητών, με αναλογία αγοριών/κοριτσιών 3 προς 1. Περισσότεροι από τους μισούς μαθητές που αναφέρουν χρήση ουσιών έχουν επαναλάβει τη χρήση (17% των αγοριών και 6% των κοριτσιών). Η κάνναβη παραμένει η περισσότερο διαδεδομένη παράνομη ουσία. Η χρήση παράνομων ουσιών είναι υψηλότερη στην Αθήνα σε σύγκριση με τις άλλες περιοχές της χώρας. Μεταξύ του 1984 - όταν έγινε η πρώτη έρευνα στο μαθητικό πληθυσμό - και του 2007 παρατηρείται διπλασιασμός του ποσοστού της χρήσης ναρκωτικών στα αγόρια, αλλά όχι στα κορίτσια.

Το 1984 χρήση παράνομων ναρκωτικών ουσιών είχε κάνει το 9,6% των αγοριών και το 6,9% των κοριτσιών. Το 1998, το 19,8% των αγοριών και το 11,2% των κοριτσιών. Το 2007, το 18,1% των αγοριών και το 6,5% των κοριτσιών. Σχετικά με τις διαχρονικές μεταβολές των αντιλήψεων για τους κινδύνους από την κάνναβη, την εύκολη πρόσβαση σ' αυτή και τη χρήση της: Το 1998 περίπου το 70% θεωρούσε εύκολη την πρόσβαση στη κάνναβη και περίπου το 30% τη θεωρούσε «ακίνδυνη» ως ουσία. Το 2007 τα ποσοστά μειώθηκαν περίπου κατά το ήμισυ. Τα δύο παραπάνω στοιχεία σχετίζονται άμεσα με τα λανθασμένα μηνύματα, τις παγίδες και το θολό τοπίο που δημιούργησε η προπαγάνδα πολιτικών προσώπων - κομμάτων και μια σειρά ναρκω-θιασωτών όταν διατυμπάνιζαν την ανάγκη αποποινικοποίησης των υποτιθέμενων «μαλακών» και «ακίνδυνων» ναρκωτικών.

Σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ, εμφανίζεται πολύ διαδεδομένη στην Ελλάδα: Ενας στους εφτά μαθητές πίνει με συχνότητα 2-3 φορές την εβδομάδα. Για το κάπνισμα, σχεδόν οι μισοί μαθητές έχουν δοκιμάσει τσιγάρο, ένας στους πέντε είναι καθημερινός καπνιστής και ένας στους δέκα «βαρύς καπνιστής» (τουλάχιστον 10 τσιγάρα την ημέρα).

«Τα ευρήματα της έρευνας επιβεβαιώνουν τις απόψεις μας και τη σταθερότητα με την οποία τις εκφράζουμε», δήλωσε η Λούλα Καρατζά, υπεύθυνη του Τμήματος κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ, που παραβρέθηκε στην παρουσίαση. «Η ΕΕ, σημείωσε, σε σχέση με την πολιτική για τη μείωση της ζήτησης είναι φανερό ότι δεν έχει αποτελέσματα και οι χώρες που έχουν εφαρμόσει τέτοιου είδους πολιτικές έχουν άνοδο αυτών των δεικτών. Στην Ελλάδα έχουμε από τα χαμηλότερα ποσοστά χρήσης των ναρκωτικών ουσιών, αλλά το βάρος δεν πέφτει στην πρόληψη και εφαρμόζονται πολιτικές που στοχεύουν στον περιορισμό της βλάβης, δηλαδή στα υποκατάστατα κλπ. Ενας άνθρωπος με κοινή λογική όταν βλέπει ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο εκτεταμένο, δεν ακολουθεί τα αποτυχημένα παραδείγματα των άλλων, αλλά πάει να μειώσει τη ζήτηση για να τη φέρει σε πολύ χαμηλά επίπεδα».

Και η Λ. Καρατζά κατέληξε: «Το λαϊκό κίνημα στο βαθμό που προωθεί τις θέσεις του με στόχο να αλλάξει η εξουσία των μονοπωλίων και να υπάρχει λαϊκή εξουσία, θα περιορίζει και το θέμα των ναρκωτικών μέχρι να εξαλειφθεί σε μια κοινωνία που θα θέλει πραγματικά να το εξαλείψει και αυτή θα είναι μια κοινωνία σοσιαλιστική. Η μάχη κατά των ναρκωτικών είναι πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση και το ΚΚΕ καλεί όσους έχουν τέτοια ανησυχία και όσους δε χωρούν σε αυτό το σύστημα να ακολουθήσουν αυτόν το δρόμο. Μια τέτοια καταδίκη να έρθει και στις ευρωεκλογές για την απαράδεκτη πολιτική που εφαρμόζει η ΕΕ και καταδίκη των κομμάτων του ευρωμονόδρομου».

Το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής και η ανάγκη να αυξηθεί και στην Ελλάδα η δωρεά οργάνων αναδείχτηκαν χτες κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο του Ολιβερ Ζάμιτ, πατέρα του αδικοχαμένου Ντουζόν, ο οποίος πέρσι το καλοκαίρι συγκλόνισε το πανελλήνιο δωρίζοντας την καρδιά του γιου για τη σωτηρία ενός ανθρώπου που ζούσε με τεχνητή καρδιά.

Ο Ο. Ζάμιτ συναντήθηκε με τους ασθενείς του Ωνάσειου που ζουν με τεχνητή καρδιά περιμένοντας το πολύτιμο δώρο που θα τους χαρίσει τη ζωή. «Σκεπτόμενος την πιθανότητα να χρειαστείς κάποιο όργανο για δικό σου άνθρωπο είσαι ηθικά υποχρεωμένος κι εσύ να δωρίσεις το όργανο κάποιου δικού σου ανθρώπου σ' ένα συνάνθρωπό σου που το χρειάζεται», δήλωσε ο Ο. Ζάμιτ, ο οποίος επισήμανε ότι «η δωρεά οργάνων απαιτεί συνεχή προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης».

Η διοίκηση και οι γιατροί του Ωνάσειου ευχαρίστησαν για μια ακόμα φορά τον Ο. Ζάμιτ για την ευγενική του προσφορά, τονίζοντας ότι η δωρεά οργάνων αποτελεί την ύψιστη πράξη αγάπης προς το συνάνθρωπο. Υπογράμμισαν τη διπλή σημασία της πράξης του Ο. Ζάμιτ: Αφ' ενός, σώθηκε ένας άνθρωπος και αφ' ετέρου η προσφορά αυτή συνέβαλε στην αύξηση της ευαισθητοποίησης για την προσφορά οργάνων, που στη χώρα μας παρουσιάζει μεγάλη υστέρηση. Η διοίκηση του Ωνάσειου επέδωσε στον πατέρα συμβολικό δώρο στη μνήμη του παιδιού του.

Τη γενναιόψυχη προσφορά του κ. Ζάμιτ επαίνεσε ο καρδιοχειρουργός Πέτρος Αλιβιζάτος, ο οποίος τόνισε ότι η πράξη αυτή είχε ως αποτέλεσμα τον τριπλασιασμό των μεταμοσχεύσεων στο Ωνάσειο το 2008. «Ελπίζουμε ότι η παρουσία του Oλιβερ Ζάμιτ θα αναζωπυρώσει και πάλι την προσφορά οργάνων ώστε να λάβουν το δώρο ζωής οι 21 ασθενείς που περιμένουν μόσχευμα καρδιάς ή πνεύμονα και βρίσκονται στη λίστα του Ωνάσειου», είπε. Ο καρδιοχειρουργός Πέτρος Σφυράκης υπογράμμισε πως θα πρέπει να γίνει κοινή συνείδηση ότι από ένα δότη ωφελούνται μερικές φορές 8 ή 10 ασθενείς.

Μέχρι σήμερα στο Ωνάσειο έχουν πραγματοποιηθεί 73 μεταμοσχεύσεις καρδιάς και στη ζωή βρίσκονται 65 ασθενείς. Το 2008 πραγματοποιήθηκαν 19 μεταμοσχεύσεις καρδιάς και πνευμόνων, ενώ τα προηγούμενα χρόνια ο αριθμός αυτός δεν υπερέβαινε τις 6-8 μεταμοσχεύσεις. Σήμερα βρίσκονται σε αναμονή μοσχεύματος καρδιάς 13 ασθενείς με μηχανική υποστήριξη, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά.

Υπήρξε μέλος του ΚΚΕ από νεαρή ηλικία, στο οποίο έμεινε αταλάντευτα πιστή μέχρι το τέλος της ζωής της. Στη διάρκεια της δικτατορίας Μεταξά συνελήφθη και εξορίστηκε στη Φολέγανδρο από όπου δραπέτευσε μαζί με τους άλλους εξόριστους όταν το αστικό κράτος επεχείρησε να παραδώσει τους κρατούμενους κομμουνιστές στους Γερμανούς κατακτητές και σε ένα βαθμό το κατάφερε.

Συμμετείχε μαζί με τους άλλους νεολαίους του κόμματος από την πρώτη στιγμή στην αντίσταση κατά του κατακτητή. Μετά τη δραπέτευση του συζύγου της Αδάμ Μουζενίδη που ήταν κρατούμενος στην Ακροναυπλία έδρασε στο πλευρό του στην περιοχή Μαγνησίας και μετά την απελευθέρωση μετακινήθηκε στην Αθήνα.

Συνελήφθη και πάλι το 1948 όταν ο Αδάμ Μουζενίδης αν και νεκρός από μήνες κατηγορήθηκε για την υπόθεση Πολκ. Με το τέλος του εμφυλίου πολέμου αφιερώθηκε να μεγαλώσει τα δύο παιδιά της, τον Κίμωνα που έφυγε πρόωρα και την Φένια. Εζησε τα σκληρά μετεμφυλιακά χρόνια σε ένα υπόγειο στο Μοσχάτο που πλημύριζε κάθε φορά που υπερχείλιζε ο Κηφισός, με την Ασφάλεια να ρωτάει κάθε τόσο μέχρι και μετά την μεταπολίτευση «πότε είδες τελευταία φορά τον άνδρα σου».

Τα τελευταία χρόνια ζούσε στην πολυκατοικία που κτίστηκε στο ίδιο σημείο που ήταν το υπόγειο. Η μεγαλύτερη χαρά της ήταν όταν την επισκέπτονταν τα εγγόνια της που το έκαναν συχνά και όλοι εμείς που δεν ήμασταν όλοι τόσο συνεπείς όσο έπρεπε. Με ανυπομονησία περίμενε πάντα τον σύντροφο της τοπικής οργάνωσης να της φέρει το «Ριζοσπάστη». Οταν η υγεία της επιβαρύνθηκε υποχρεώθηκε να περνάει αρκετό μέρος του χρόνου στην Ελβετία μαζί με την Φένια και τον Ronald που της στάθηκε σαν πραγματικός γιος. Εφυγε από κοντά μας το βράδυ της 6-4-2009. Η τελευταία της επιθυμία ήταν να γυρίσει στην Ελλάδα.

Το θεραπευτικό πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ «Διάβαση» πραγματοποιεί Πασχαλινό Παζάρι που θα πραγματοποιηθεί στο Πολιτιστικό Στέκι του προγράμματος (οδός Σταυροπούλου 29), την Παρασκευή 10 (4μ.μ.-8μ.μ.) και Σάββατο 11 Απρίλη (11π.μ.-8μ.μ.). Στο παζάρι θα πωλούνται χειροποίητα δώρα, λαμπάδες και πολλά άλλα φτιαγμένα από τις δημιουργικές ομάδες του Προγράμματος και τα έσοδα θα διατεθούν για τις ανάγκες του προγράμματος. Τηλέφωνα Επικοινωνίας: Συμβουλευτικός Σταθμός 210-8626761 και Κέντρο Οικογενειακής Υποστήριξης 210-8612604.

«Με πολλά ερωτηματικά δεχτήκαμε τη διαβεβαίωση ότι δε θα κλείσει κανένα Κέντρο Πρόληψης (ΚΠ), την οποία παρέσχε από τη Βουλή ο Μ. Σαλμάς, υφυπουργός Υγείας. Θα αισιοδοξούσαμε αν εξαγγελλόταν με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα η άμεση αποπληρωμή των χρεών και η δρομολόγηση νομοθετικής πρωτοβουλίας για την πάγια τακτική χρηματοδότηση των δομών μέσω εγγραφής των δαπανών τους στον προϋπολογισμό του κράτους και η θεσμική αναβάθμιση της λειτουργίας τους με μονιμοποίηση των εργαζομένων, ενιαίο μισθολόγιο, σύναψη ΣΣΕ, αναγνώριση επιδομάτων(...) Δεν εφησυχάζουμε, ούτε σταματάμε τον αγώνα», είναι η απάντηση του Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης.

Το Σωματείο καταγγέλλει ότι σύμφωνα με την, μόλις υπογραφείσα, προγραμματική σύμβαση (2009 - 2014) το υπουργείο Υγείας θα έπρεπε να έχει καταβάλει στα ΚΠ το πρώτο μέρος της χρηματοδότησής του για το τρέχον έτος (περίπου 2,5 εκατομμύρια ευρώ), ενώ χρωστά ακόμη χρήματα για το 2007 και το ολόκληρο το 2008 (10 εκατομμύρια ευρώ). Σχετικά με την απόφαση του ΔΣ της ΚΕΔΚΕ να αποδεσμεύσει 2,5 εκατομμύρια ευρώ για το 2008, σημειώνει ότι το προϋπολογισθέν αυτό ποσό υπολείπεται κατά 1,5 εκατομμύρια ευρώ των συνολικών υποχρεώσεων της Αυτοδιοίκησης, επί της βάσεως των προϋπολογισμών των ΚΠ.