ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κήρυκας της βίας των ισχυρών

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι μετανάστες και οι φτωχοί! Ιδού ποιοι είναι σύμφωνα με τον Κ. Καραμανλή οι υπεύθυνοι για την εγκληματικότητα και τη βία που μαστίζει την κοινωνία. Οσο και αν ακούγεται απίστευτο αυτά ακριβώς ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός χτες στη Βουλή. Ενδεικτικά, για του λόγου το αληθές, αναφέρουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα. Για τους μετανάστες. «Η εισροή μεγάλου αριθμού μεταναστών», είναι ένας από τους βασικούς λόγους του κοινού εγκλήματος. «Οι μισοί κρατούμενοι στις φυλακές είναι αλλοδαποί - Η συμμετοχή τους στην εγκληματικότητα είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τους ημεδαπούς». Από την άλλη, δεν γίνονται ανεκτές οι αντιδράσεις των «θυμάτων» της κρίσης, των απολυμένων, των εργαζομένων, των αγροτών, των συνταξιούχων, κ.ο.κ. Ιερή οργή κατέλαβε τον πρωθυπουργό: «Δεν μπορεί ελάχιστοι διαμαρτυρόμενοι να παραλύουν κάθε τόσο το κέντρο της πόλης». «Οι καταλήψεις είναι βαθιά αντιδημοκρατικός αποκλεισμός των πολλών από το δικαίωμα της μόρφωσης». Ολα αυτά είναι «παράνομες, αντικοινωνικές και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές». Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν έμεινε στα ανατριχιαστικά έστω λόγια αλλά προχωρά και σε πράξεις, δηλαδή σε κλιμάκωση του αυταρχισμού και της καταστολής. Από την ολόπλευρη θωράκιση των δυνάμεων παρακολούθησης και καταστολής μέχρι και την πλήρη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Αν δεν εφαρμοστεί πλήρως ο ισχύων νόμος προειδοποίησε ωμά ότι «ο νόμος θα αλλάξει και πάλι». Λεπτομέρεια. Ο πρωθυπουργός αναγνώρισε ως μόνο δικαίωμα του πολίτη την «ασφάλεια» του χωροφύλακα, ενώ ούτε λίγο ούτε πολύ απαγόρευσε την κριτική στο μονοπώλιο της κρατικής βίας...

Η «συνδικαλίστρια» - μάνατζερ...

Εικόνες από το παρόν της Σουηδίας και το μέλλον που οι εργοδότες και τα κόμματά τους θέλουν να επιβάλουν και στην Ελλάδα, περιγράφει αναγνώστης της εφημερίδας στο ιστολόγιό του, απ' όπου αλιεύσαμε το παρακάτω σχόλιο:

«Η πρόεδρος της σουηδικής Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών, Wanja Lundby - Wedin, που είναι ταυτόχρονα πρόεδρος των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC) και μέλος της ηγεσίας των σοσιαλδημοκρατών, έχει μπλεχτεί σε ένα μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο. Τα ρεφορμιστικά συνδικάτα διορίζουν εργατοπατέρες σε διάφορα συμβούλια επιχειρήσεων, ακόμα και ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Σε μια τέτοια επιχείρηση ξετυλίχτηκε το σκάνδαλο που περιγράφεται στα σουηδικά ΜΜΕ. Η ασφαλιστική εταιρεία AMF (σ.σ. παρέχει προγράμματα επαγγελματικής ασφάλισης), που ανήκει από κοινού στη σουηδική Γενική Συνομοσπονδία Εργατών (ΓΣΕΣ) και στο Σύνδεσμο Σουηδών Βιομηχάνων, ενέκρινε μια σκανδαλώδη σύνταξη στον απερχόμενο πρόεδρό της, αξίας εκατομμυρίων ευρώ. Με αφορμή αυτό, ξεκίνησε μια επίθεση στην Βεντίν, μιας και είναι μέλος του ΔΣ της ασφαλιστικής εταιρείας και άλλων 24 επιχειρήσεων! Βέβαια, τα αστικά μέσα μιλάνε για το ηθικό μέρος της υπόθεσης, ξεχνώντας να αναφερθούν στο πολιτικό. Δηλαδή ότι ενώ η ΓΣΕΣ συμφωνεί σχεδόν σε όλα με τους εργοδότες και ξεπουλάει την εργατική τάξη, κριτικάρουν μια λεπτομέρεια της όλης υπόθεσης. Πολύ πιθανόν κάποιοι να μην πήραν αυτές τις παχυλές συντάξεις και να ζήλεψαν...».

... και οι Ελληνες συνάδελφοι

Ο αναγνώστης παρατηρεί ακόμα: «(...) Στη Σουηδία είναι θεσμοθετημένη η εργασιακή ειρήνη και απαγορεύονται με ποινικές διώξεις οι απεργίες των πρωτοβάθμιων σωματείων, ενώ οι συνδικαλιστές του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού πλουτίζουν και προσωπικά! Για παράδειγμα, ο μηνιαίος μισθός της Βεντίν, προέδρου της ΓΣΕΣ, είναι 14.000 ευρώ! Πέρα από έξτρα που έχει σαν πρόεδρος των λεγομένων ευρωπαϊκών συνδικάτων. Τελικά η Βεντίν παραιτήθηκε από αρκετά συμβούλια τέτοιων επιχειρήσεων (για να μειωθεί η κριτική που της ασκείται) αλλά η ΓΣΕΣ αποφάσισε ότι η πρόεδρός της δε θα παραιτηθεί και από αυτό το αξίωμα».

Αυτά κάνουν στη Σουηδία οι ομοτράπεζοι των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, αλλά και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζει τη Συνομοσπονδία των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων και την πλειοψηφία σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Αυτό το συνδικαλισμό πρεσβεύουν και στη χώρα μας. Και είναι περισσότερο από βέβαιο ότι αν δεν υπήρχε το ΠΑΜΕ να τους χαλάει τη σούπα και να τους αποκαλύπτει, θα είχαν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να σαπίσουν στην κυριολεξία το εργατικό κίνημα και τις αξίες του.

Συνδικάτα ... προς κατανάλωση

Στη μάχη κατά της ακρίβειας λέει ότι ρίχνεται η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και λεονταρίζει πως θα κατατροπώσει βιομηχάνους, καρτέλ και μεγαλεμπόρους με την ίδρυση Καταναλωτικής Οργάνωσης, μέσα στις δομές του συνδικαλιστικού κινήματος. Επί της ουσίας, η πλειοψηφία προτρέπει τους εργαζόμενους να τρέχουν κάθε πρωί, να μπαίνουν στο Ιντερνετ, για να παρακολουθούν τις τιμές και να επιλέγουν τους πιο φθηνούς εμπόρους. Θα επιβραβεύει μάλιστα τις φτηνές επιχειρήσεις, που «σέβονται τα εργατικά δικαιώματα», ενώ θα διαπραγματεύεται με τις τράπεζες και μπόνους για τα καταναλωτικά δάνεια των εργαζομένων!

Το πράγμα θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν μια ακόμα προσπάθεια να αποπροσανατολιστούν οι εργαζόμενοι, να καμουφλαριστεί η πολιτική της ΓΣΕΕ που θεωρεί συν-εταίρους τους βιομηχάνους και τους μεγαλεμπόρους. Αν τέτοιες πρωτοβουλίες δεν οδηγούσαν σε πλήρη αφοπλισμό και εκφυλισμό το συνδικαλιστικό κίνημα. Αν δεν είχε στόχο να μετατρέψει τα συνδικάτα από οργανώσεις διεκδίκησης και πάλης των εργαζομένων, σε «παρατηρητήρια» τιμών και τους εργαζόμενους σε περιηγητές μπροστά στις βιτρίνες των καταστημάτων. Αντί για οργάνωση της πάλης για τους μισθούς και το βιοτικό επίπεδο της εργατικής λαϊκής οικογένειας ενάντια στην εργοδοσία, η ΓΣΕΕ καλεί τα συνδικάτα να διαλέγουν τους «καλούς» και «κακούς» εργοδότες, τους «έντιμους» και «μη έντιμους» εμπόρους.

Παίρνει, μάλιστα, αυτήν την πρωτοβουλία η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, δήθεν για την προστασία των εργαζομένων, όταν είναι αυτή, που με την τελευταία Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας καταδίκασε τους εργαζόμενους σε «αύξηση» μικρότερη του 1 ευρώ στο κατώτερο μεροκάματο. Οταν για τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2009, δεν προβλέπεται ούτε ένα λεπτό αύξηση στους κατώτερους μισθούς και στα μεροκάματα. Οταν βρίσκεται σε διαρκή συνεργασία με τον ΣΕΒ για το πώς θα προωθηθούν οι αξιώσεις της εργοδοσίας. Οταν δίνει «πράσινο» φως στις απολύσεις, αρκεί ο εργοδότης να παρουσιάζει «σχέδιο» κατάρτισης των απολυμένων.

Τα λέει μάλιστα αυτά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, και ιδιαίτερα τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, τη στιγμή που τα κόμματα στα οποία πρόσκεινται οι παρατάξεις αυτές, στη Βουλή, μόλις προχτές, απέρριπταν την πρόταση του ΚΚΕ για κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη διατροφής, στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και στις υπηρεσίες Υγείας και εκπαίδευσης. Βλέπετε, η κατάργηση του ΦΠΑ σε μια σειρά από εμπορεύματα που καλύπτουν τις βασικές ανάγκες της οικογένειας, είναι «μη ρεαλιστική» όπως είπε και ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, ενώ είναι ρεαλιστικό να βρίσκουμε στο Ιντερνετ τα πιο φθηνά σούπερ - μάρκετ. Είναι «μη ρεαλιστικό» η κατάργηση του ΦΠΑ και του ειδικού φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά είναι ρεαλιστικό να ψάχνουμε τον «καλό» έμπορο διακίνησης πετρελαίου και το σημαντικότερο να αφήνουμε στο απυρόβλητο την κερδοφορία των μεγάλων πετρελαϊκών επιχειρήσεων και την άγρια φορολογία του κράτους.

Πράγματι, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει για όλα προτάσεις. Προτάσεις διά πάσαν νόσον. Αρκεί να βγαίνει λάδι το κεφάλαιο και οι καπιταλιστές. Αρκεί να μένει στο απυρόβλητο η εκμετάλλευση του εργάτη και η κερδοφορία των επιχειρήσεων. Αρκεί τα συνδικάτα, από οργανώσεις της εργατικής τάξης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της και φορείς οργάνωσης της πάλης της, να γίνουν η αγορανομία της γειτονιάς... Να γίνουν τα συνδικάτα καταναλωτές και προς ...κατανάλωση.