ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 18 Απρίλη 2009 - Κυριακή 19 Απρίλη 2009
Σελ. /24
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Συνεχίζουν δημιουργικά παρά τα προβλήματα

«Λόγω φάτσας» από το «Θεσσαλικό»
«Λόγω φάτσας» από το «Θεσσαλικό»
Μπορεί τα ΔΗΠΕΘΕ να αντιμετωπίζουν πλείστα προβλήματα, κυρίως οικονομικά, αλλά δεν πτοούνται ευτυχώς. Συνεχίζουν δυναμικά και δημιουργικά, έστω κι αν χρειάζεται να καταφύγουν και σε συμπαραγωγές. Ηδη, κάποια ΔΗΠΕΘΕ ανακοίνωσαν τον προγραμματισμό τους για το καλοκαίρι, ενώ μερικά από αυτά φέρνουν στην Αθήνα τις παραστάσεις που παίχτηκαν στην πόλη τους.

Το «Λόγω φάτσας», λοιπόν, του Γιώργου Διαλεγμένου, που παρουσιάστηκε με επιτυχία από το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κομνηνού, κατεβαίνει στην Αθήνα και θα παρουσιαστεί στο Θέατρο «Βικτώρια» από τις 24 Απριλίου, για 20 μόνο παραστάσεις. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Γιώργου Λυντζέρη και οι φωτισμοί του Αντώνη Παναγιωτόπουλου.

Ο Γιώργος Διαλεγμένος με πολύ χιούμορ παρουσιάζει στο θεατή στυγνά, αλλά και τρυφερά ένα καθημερινό κομμάτι ζωής. Δυο ηλικιωμένες γυναίκες, η μία πρώην ηθοποιός (Ελεάνα Απέργη) και η αδερφή της (Αννα Πολυτίμου), που έχουν περάσει την περισσότερη ζωή τους περιοδεύοντας με τα θεατρικά μπουλούκια στα κατσάβραχα της μεταπολεμικής ελληνικής επαρχίας, ζουν κάπου στην Αθήνα μαζί με τον μισότρελο αδερφό τους (Γιάννης Καλαντζόπουλος). Το οικογενειακό «πάνελ» συμπληρώνει ο άτακτος σκασιάρχης γάτος τους, ο «Βαρόνος». Η μίζερη καθημερινότητά τους, που συντηρείται με την ανακύκλωση εικόνων και βιωμάτων του «ένδοξου» παρελθόντος στα αυτοσχέδια θρυλικά παλκοσένικα, ανατρέπεται, όταν η ηθοποιός δέχεται μιαν απροσδόκητη πρόταση να πρωταγωνιστήσει, λόγω φάτσας, σε ένα ευτελές διαφημιστικό τηλεοπτικό σποτ για μια αυστριακή φίρμα που πουλάει γαλοπούλες για τα Χριστούγεννα. Το σενάριο προβλέπει ως «συμπρωταγωνιστή» έναν ηλικιωμένο πρώην δολοφόνο κατάδικο (Μανώλης Δεστούνης) που μόλις έχει αποφυλακιστεί και ο οποίος θα υποδυθεί, επίσης λόγω φάτσας, τον Αγιο Βασίλη που σφάζει «on camera» μια γαλοπούλα.

Η εισβολή του φαντασμένου νεαρού σκηνοθέτη (Λεωνίδας Γιαννακόπουλος) και της βοηθού του (Χαρά Τσιώλη) με το τηλεοπτικό συνεργείο τους, στο σπίτι της ιδιόμορφης οικογένειας, αναστατώνει τις ζωές των δύο γυναικών. Μέσα από σπαρταριστά κωμικές καταστάσεις και διαλόγους, οι ετερόκλητοι ήρωες του έργου, που είναι ταυτόχρονα άνθρωποι καθημερινοί, οικείοι, αλλά από διαφορετικούς κόσμους και πολιτισμούς ο καθένας, συναντιούνται με απρόβλεπτες για όλους συνέπειες.

Στο γλυκόπικρο αυτό έργο, ο Γιώργος Διαλεγμένος θέτει σε τροχιά σύγκρουσης το παρελθόν, το οποίο παρουσιάζεται ως η μόνη ζωή που αληθινά υπάρχει, με το απειλητικό και αδιαμόρφωτο χάος του σήμερα. Ισορροπώντας ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό, και γνωρίζοντας καλά ότι το ενδεχόμενο μιας έκρηξης δημιουργεί μεγαλύτερες εντάσεις από αυτή καθαυτήν την έκρηξη, ο συγγραφέας, με όχημα το χιούμορ, διατηρεί, μέχρι το τέλος του έργου, τους ήρωές του σε κατάσταση βρασμού και απαλλάσσει θύματα και θύτες ως «σε πλήρη σύγχυση αθώους». Κατορθώνει να παντρέψει το τρυφερό και το βίαιο. Το μοναχικό και το αστείο. Του εαυτού μας και των άλλων.

Προετοιμάζονται για το καλοκαίρι

Το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας - «Θεσσαλικό Θέατρο», μετά από 17 χρόνια, θα ανεβάσει φέτος το καλοκαίρι (πρεμιέρα στις 3 Ιουλίου), την αισχυλική τραγωδία «Χοηφόρες». Η παράσταση πρωτοπαίχτηκε το 1992 στο Φεστιβάλ Επιδαύρου, στην Κύπρο και σε όλη την Ελλάδα, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία, καθώς θεωρήθηκε ως μία από τις πιο ενδιαφέρουσες σκηνικές προτάσεις στην αρχαία τραγωδία. Το δεύτερο αυτό δράμα της τριλογίας του Αισχύλου «Ορέστεια» θα παρουσιαστεί σε μετάφραση - σκηνοθεσία - χορογραφία του Κώστα Τσιάνου, με την Λυδία Κονιόρδου στους ρόλους της Ηλέκτρας και της Κλυταιμνήστρας. Τον Ορέστη θα υποδυθεί ο Νίκος Ψαρράς. Τα εξαιρετικά κοστούμια, που έχουν παρουσιαστεί σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στην Αμερική, θα είναι πάλι της Ιωάννας Παπαντωνίου. Η μουσική είναι του Διονύση Τσακνή. Παίζουν επίσης: Δημήτρης Καλαντζής, Ελένη Ουζουνίδου, Θανάσης Χαλκιάς, Γιώργος Στάμος. Στο Χορό: Ελένη Ουζουνίδου, Νικολέττα Βλαβιανού, Στέλλα Γκίκα, Ευγενία Αποστόλου, Ηλέκτρα Γεννατά, κ.ά.

Τον «Κουρέα της Σεβίλης» του Μπωμαρσαί θα παρουσιάσει το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης το καλοκαίρι. Ο ηλικιωμένος γιατρός Μπάρτολο ερωτεύεται τη νέα κι όμορφη Ροζίνα, η οποία αγαπά το νεαρό κόμη Αλμαβίβα. Σ' αυτήν την απλή ιστορία εμπλέκεται και ένας αθάνατος τύπος (προερχόμενος από την κομέντια ντελ άρτε), ο Φίγκαρο. Πρόσωπο που μπήκε όχι μόνο στην κοινωνική ζωή της Γαλλίας, αλλά ολόκληρου του κόσμου. Διευθύνει από τη φαινομενικά ταπεινή θέση του ολόκληρη τη δράση, και η δράση αυτή είναι το παλιό μα ανεξάντλητο θέμα: Η μονομαχία ανάμεσα στον έρωτα που συμμάχησε με τα νιάτα, από τη μια μεριά, και τα γεράματα με τον πλούτο, από την άλλη. Επίσης, τον πίνακα των ηρώων συμπληρώνουν, με την παρουσία τους, ο δάσκαλος της μουσικής Δον Μπαζίλιο και οι δυο υπηρέτες του γιατρού.

Μετάφραση: Ζάννα Αρμάου. Σκηνοθεσία - Διασκευή: Θανάσης Θεολόγης. Σκηνικά - Κοστούμια: Αντώνης Χαλκιάς. Μουσική: Γιούρι Στούπελ. Χορογραφίες: Πέτρος Γάλλιας. Στίχοι: Γιάννης Καλατζόπουλος. Παίζουν: Γιώργος Παρτσαλάκης, Νίκος Δαδινόπουλος, Τάσος Παλαντζίδης, Γιάννης Αϊβάζης, Θάλεια Προκοπίου, Ιωάννα Δελάκου, Αντώνης Καλογήρου. Η πρεμιέρα του έργου θα δοθεί στα Χανιά στις 29 Ιουνίου, και στη συνέχεια η παράσταση θα ταξιδέψει σε ολόκληρη την Ελλάδα και την Κύπρο.


Σ. Α.


ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ
Σχόλια για το πρόσωπο του Ιησού

1. Τι σημασία έχει αν υπήρξε ή όχι ο Ιησούς. Και μόνο το πάθος που συνεχίζει να προκαλεί λυτρώνει τον Ιησού από τα αποτρόπαια όρια της Ιστορίας.

2. Πρόσωπο χιμαιρικό που δεν το περιορίζει καμία μοίρα. Μιλώ όχι με τη «νηφάλιο μέθη» ενός πιστού, αλλά ενός ανθρώπου που έμαθε, λόγω των συγκυριών, την τέχνη τού να θαυμάζεις.

3. Το βλέμμα του, όπως φτάνει σε μένα που καίγομαι μέσα σε κάθε πραγματικότητα, ενώ μου φαίνεται εντελώς εξωφρενικό, παρ' όλα αυτά μου προκαλεί ψυχική ανάταση.

4. Το πρόσωπό του, μακριά από τιμητικές ακολουθίες, εμφανίζεται στις υπέροχες σιωπές που γεννιούνται στα ατελιέ των μεγάλων ζωγράφων, όπως του Βερονέζε.

5. Το κεφάλι του γεννήθηκε για να είναι μόνο του. Πρόκειται για την επιτομή της ανθρώπινης μοναξιάς.

6. Οι χριστιανοί ζουν με τις κοινωνικές σχέσεις που εκπορεύονται από τις εκκλησίες τους. Μπροστά στη μορφή του Ιησού, μετά τις γονυκλισίες και τις όσο το δυνατόν έντονες συγκινήσεις, αρχίζουν τις συναλλαγές μαζί του. Οι χριστιανοί νομίζουν ότι όλος ο κόσμος τούς χρωστά. Φανταστείτε ο δημιουργός του τι πρέπει να πληρώνει! Καραβάνια θεολόγων είναι έτοιμα ανά πάσα στιγμή να λύσουν κάθε απορία γύρω από το θέμα αυτής της συναλλαγής. Κοιτάζοντας φευγαλέα και πάντα λοξά τη μορφή του Ιησού, οι χριστιανοί δε γνωρίζουν από πού να πάρουν δύναμη για να συνεχίζουν να ζουν, γι' αυτό δέχονται με ανακούφιση τη θεατρική επανάληψη κάθε χρόνο την εβδομάδα των Παθών μέχρι τη Σταύρωση.

7. Ο Ιησούς δεν μπορεί να γίνει όργανο κανενός, ακυρώνει τα σημεία των πιστών που φάσκουν και αντιφάσκουν μεταξύ τους. Δεν φέρνει κανενός είδους αποδείξεις, αρνείται κάθε αποστολή, κυρίως δεν έχει καμία ανάγκη για δράση. Πρόκειται για αίνιγμα που καλούνται να λύσουν μόνο οι ζωγράφοι. Ενα πρόσωπο σαν κι αυτό είναι αδύνατο να αναγνωρίζει αγίους τόπους. Αιφνιδιάζει ακόμα και τις στρατιές των αγίων, γιατί, στην αγωνία τους τη μεγάλη να συναντηθούν μαζί του, τον μόνο που συναντούν τελικά είναι τον εαυτό τους, που οφείλουν να τον υπερβούν μέχρι την επόμενη προσπάθεια για συνάντηση. Αυτό το παιχνίδι συνεχίζεται στο διηνεκές.

8. Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι στην ταινία του «Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο», μας χάρισε έναν Ιησού απλό, που μπορείς να τον κοιτάξεις στα μάτια. Ο Πιερ Πάολο άφησε κατά μέρος κάθε ευγνωμοσύνη απέναντι στη μορφή του Ιησού, ενώ δεν έδειξε επιείκεια στον πατέρα του, που καταδέχτηκε «ως Λόγος» να μπλέξει τον γιο του σε μια τέτοια ιστορία.

9. Ποίημα νυχτερινό για το πρόσωπο του Ιησού: «Απέναντι από ένα αρχαίο σπίτι φωνάζαμε το όνομά σου αμαρτωλοί μέχρι δακρύων / ανάξιοι για την τροφή που μας πρόσφερες / δείχνοντας το δαχτυλίδι μας στη μητέρα άλογο / που προσπαθούσε να μας ταξιδέψει μάταια και γρήγορα. / Ομως άλλος ήθελε Παρίσι και ήταν μακριά / μέχρι που η ήρεμη θάλασσα έγλειψε τα κρανία μας περιμένοντας τη θύελλα. / Τα κόκαλα δε θυμούνται τη σάρκα που τα συνόδευε / τα κόκαλα είναι πρέσβεις της ελευθερίας / τίποτα δεν ταράζει μέχρι να γίνουν λουλούδια στο χώμα».


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ