Φαίνεται πως τους ενόχλησε το πρώτο θέμα του χτεσινού «Ριζοσπάστη», που αναδείκνυε τον αντικομμουνισμό στα σχολεία. Ο λόγος για τους Λυριτζή - Οικονόμου και την πρωινή ενημερωτική εκπομπή που παρουσιάζουν στη ΝΕΤ, «Πρώτη Γραμμή».
Φαίνεται πως τους ενόχλησε ότι ο «Ρ» αποκαλύπτει πως το σχολείο, ως μέρος του εποικοδομήματος, χειραγωγεί τα παιδιά και τους εφήβους, δημιουργώντας υποταγμένες συνειδήσεις και τους εθίζει σε σκοταδιστικές αντιλήψεις εξίσωσης του φασισμού και του ναζισμού με τον κομμουνισμό. Πως το σχολείο - άσχετα πώς θέλουν να το παρουσιάζουν - δεν είναι ούτε ουδέτερο, ούτε ...αταξικό.
Μπορεί, βέβαια, να τους ενόχλησε και το γεγονός ότι το ΚΚΕ έχει σταθερό μέτωπο απέναντι στις ολοένα εντεινόμενες αντικομμουνιστικές επιθέσεις των τελευταίων μηνών, ότι δεν κάνει βήμα πίσω απ' την υπεράσπιση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε και πως μπορεί, πλέον, να προχωρά σε εκτιμήσεις και συμπεράσματα για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.
Θα μπορούσε, βέβαια, να τους ενοχλεί και το γεγονός ότι ο «Ρ» και το ΚΚΕ, στην 90χρονη κοινή πορεία τους, δεν έχουν ούτε μια φορά υποχωρήσει απ' την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, ότι αταλάντευτα συνεχίζει στον ίδιο δρόμο για μια κοινωνία δίχως εκμετάλλευση.
Ισως, όμως, και να τους ενοχλούν όλα αυτά μαζί. Εκτός και αν οι ίδιοι είναι της άποψης ότι η διδασκαλία του σκοταδισμού, η διαστρέβλωση της ιστορίας και το ψέμα είναι συνώνυμα της δημοκρατίας τους... Δημοσιογράφοι να σου πετύχουν... Της αλήθειας...
Το γνωστό ρητό που λέει πως «όταν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας τόσο το χειρότερο γι' αυτήν», μας θυμίζει με τα όσα γράφει στη χτεσινή «Αυγή» ο Δ. Χρήστου. «Η πολιτική, λέει, του ΚΚΕ, με την απόλυτη άρνηση για προτάσεις που αφορούν ή ενδιαφέρουν τους πολίτες, καθώς το δόγμα ότι τα προβλήματα δεν λύνονται στον καπιταλισμό και όλα θα λυθούν στο σοσιαλισμό, δεν αφήνει περιθώρια μεγαλύτερης εκλογικής επιρροής πέρα από το όριο που μπορεί να φτάσει η ψήφος διαμαρτυρίας κατά του δικομματισμού». Και βέβαια δεν είναι αυτή η πραγματικότητα σε σχέση με το ΚΚΕ. Ο αρθρογράφος της «Αυγής» ή δεν διαβάζει και δεν θέλει να γνωρίζει τι λέει το ΚΚΕ ή δεν καταλαβαίνει τι διαβάζει αν το κάνει. Αλλά επειδή δεν είναι αγράμματος, επομένως ξέρει, και ως δημοσιολογών επίσης ξέρει, επιχειρεί, μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς του, να παρουσιάσει τα πράγματα με τρόπο ώστε να οδηγήσει στα συμπεράσματα που θέλει. Γιατί, βεβαίως, προτάσεις, π.χ. σαν τον εθνικό έλεγχο των τραπεζών για να γίνουν φιλολαϊκές, που κάνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δεν κάνει το ΚΚΕ. Γιατί είναι αυταπάτη και οδηγούν στην υποταγή. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που όχι μόνο έχει προτάσεις αλλά με συνέπεια οργανώνει τη λαϊκή πάλη τού σήμερα για τα λαϊκά προβλήματα. Προτάσεις όμως που βρίσκονται σε αντιμονοπωλιακή ρότα και όχι στη λογική συνύπαρξης ανθρώπου και κερδών.
Δεν είναι πρόταση να κάνει το κράτος έργα προστασίας του λαού, αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, που θα δημιουργήσουν και θέσεις εργασίας; Δεν είναι πρόταση η αύξηση των μισθών και των συντάξεων, η κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, η κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης για να μειωθούν οι τιμές και να αντιμετωπιστεί η ακρίβεια; Δεν είναι πρόταση η προστασία με γενναία επιδόματα των ανέργων; Και ταυτόχρονα να τα παλεύεις όπως οι μεταλλεργάτες της Ζώνης και να κερδίζεις; Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους ευρωσυμβιβασμένους «αριστερούς» των κανόνων στην αγορά. Σε τελευταία ανάλυση, αυτό που τους ενοχλεί είναι που τους χαλάμε τη μόστρα του ριζοσπαστικού συμβιβασμού με την ΕΕ και το κεφάλαιο. Που τους χαλάμε τη σούπα της επιδίωξης να υποτάσσουν το λαό στην απίθανη σοσιαλδημοκρατική τους διακυβέρνηση για να συνδιαχειριστούν κι αυτοί κομματάκι το σύστημα της φτώχειας και της μιζέριας του λαού που παράγει ο καπιταλισμός. Αν κάτι τέτοιο τους χαλάει το κέφι, το πρόβλημα είναι δικό τους. Οσο για το «ρόλο στη διακυβέρνηση του τόπου» που προτρέπει τον ΣΥΡΙΖΑ ο αρθρογράφος και το όραμά του για «μια σύγχρονη, κοσμική, ριζοσπαστική αριστερά», τους τα χαρίζουμε, εξάλλου τους ...ανήκουν.
Βεβαίως, η δήλωση ελέγχεται, γιατί την έχουμε πιάσει πολλές φορές να ψεύδεται. Ομως, κι έτσι να έχουν τα πράγματα, το βασικό πρόβλημα με αυτήν την κυβέρνηση δεν είναι η ειλικρίνεια αλλά ...η πολιτική της.
Για παράδειγμα, θεωρούμε ειλικρινέστατη τη δήλωσή της, σύμφωνα με την οποία η εισοδηματική πολιτική θα έχει μηδενικές αυξήσεις. Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι ...χαρήκαμε.
Και το ΠΑΣΟΚ, άλλωστε, μας υπόσχεται μια κυβέρνηση «αδιάφθορη», που δε θα λέει ψέματα. Ακόμα, όμως, κι αν όντως ισχύσει κάτι τέτοιο (που ...εμπειρικά πολύ αμφιβάλλουμε), για την «ταμπακιέρα», δηλαδή την πολιτική, δεν ακούμε κάτι διαφορετικό.
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ να μη στενοχωρούμε τον Γιώργο Παπανδρέου με αυτά. Μάθαμε ότι πολύ συγχύζεται, όταν «ταυτίζουν» την πολιτική του ΠΑΣΟΚ με αυτήν της Νέας Δημοκρατίας.
Ελα, όμως, που γι' αυτήν την ταύτιση δε χρειάζεται τη βοήθεια κανενός. Τα καταφέρνει μια χαρά και μόνος του, και, μάλιστα, αποτελεσματικότατα.
Με τα νομοσχέδια της ΝΔ που τακτικά ψηφίζει, με αυτά που δεν ψηφίζει αλλά δε διαφωνεί και δε θα καταργήσει, αν ποτέ έλθει στην κυβέρνηση..
Επίσης, με τη συμφωνία του για το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ελεύθερη αγορά, τα προνόμια στο κεφάλαιο και τόσα άλλα.
ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ κανείς! Εως και το 2% του ετήσιου τζίρου της «SIEMENS» άγγιζαν τα «δωράκια» σε πολιτικούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ... Βρε παιδιά, ένα τέτοιο ποσοστό αποτελεί επενδυτικό αντι-κίνητρο...
Οπως μειώνετε τους φόρους προς τις πολυεθνικές που τις έχετε φθάσει (με κάτι «δωρεές», κάτι επιδοτήσεις και άλλα τέτοια κόλπα) σε μονοψήφια νούμερα, ρίξτε λίγο και τις μίζες!
Ας είστε τουλάχιστον συνεπείς με αυτά που λέτε. Κάντε το ...1,5% επί του τζίρου. Καλά λεφτά είναι και πάλι.