Associated Press

Ο ίδιος ο Κλίντον διακηρύσσει ότι οι πωλήσεις όπλων συνεχίζουν να αποτελούν ένα νόμιμο όργανο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ

Κάθε χρόνο η αμερικανική βιομηχανία όπλων κερδίζει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια, πουλώντας εξοπλισμό σε άλλες χώρες. Προωθώντας αυτό το εμπόριο, η άρχουσα τάξη των ΗΠΑ επεκτείνει την οικονομική και πολιτική επικυριαρχία της, σε όλα τα εξαρτημένα κράτη της υφηλίου. Πετυχαίνει την οικονομική και πολιτική εξάρτηση των καταναλωτριών κυβερνήσεων. Ακόμα και αυτών που - στη λογική του «διαίρει και βασίλευε» - σπρώχνει σε συγκρούσεις με άλλα κράτη, πάντα με στόχο την αμερικανική πρωτοκαθεδρία και την εξυπηρέτηση των αμερικανικών συμφερόντων.

Ο «Ρ» ξεκινά σήμερα ένα μικρό αφιέρωμα στο εμπορικό δαιμόνιο των αρχιτρομοκρατών του πλανήτη. Θα αποπειραθούμε να παρουσιάσουμε τι πουλάνε, πού το πουλάνε και πώς το πουλάνε. Τι άλλους στόχους εξυπηρετούν με το εμπόριο όπλων και τι προσχήματα βρίσκουν για να αναμειχθούν στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών και να εδραιώσουν την επικυριαρχία τους.

Τα στοιχεία που θα παρατεθούν έχουν συγκεντρωθεί από την αμερικανική οργάνωση «Ομοσπονδία του Ταμείου Αμερικανών Επιστημόνων» («Federation of American Scientists Fund»). Πρόκειται για στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί κατ' αρχάς στο Αμερικανικό Κογκρέσο από την αμερικανική κυβέρνηση ή αρμόδιες υπηρεσίες. Φυσικά είναι μόνο τα «επίσημα» στοιχεία. Οι «νόμιμες» πωλήσεις όπλων από την αμερικανική κυβέρνηση σε άλλες χώρες. Προσθέστε, τα όπλα που αποκτώνται μέσω της... ελεύθερης αγοράς, του λαθρεμπορίου όπλων. Τα πραγματικά νούμερα είναι κατά πολύ αυξημένα.

Το 1995, ο Κλίντον εξέδωσε μια «Κατευθυντήρια Απόφαση», σχετικά με τις εξαγωγές συμβατικών όπλων από τις ΗΠΑ. Εκεί δήλωνε πως οι πωλήσεις όπλων «συνεχίζουν να αποτελούν ένα νόμιμο όργανο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ». Μερικά παραδείγματα, για το πώς συνδέεται η εξωτερική πολιτική των Αμερικανών με τις πωλήσεις όπλων;

Σε ένα όργιο υποκρισίας, τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση των ΗΠΑ προέτρεψε δώδεκα χώρες να μειώσουν τα έξοδά τους για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Πρόκειται για τις: Σαλβαδόρ, Ερυθραία, Αιθιοπία, Ινδία, Ινδονησία, Μαλαισία, Νικαράγουα, Πακιστάν, Περού, Σαουδική Αραβία, Ταϊλάνδη και Ζιμπάμπουε. Ακριβώς, στις ίδιες χώρες πούλησε όπλα. Το μήνυμα είναι σαφές: «Αποστρατιωτικοποιηθείτε, εκτός και αν αγοράζετε όπλα από εμάς».

Στην περίοδο 1996-1998, η αμερικανική κυβέρνηση πούλησε ή έδωσε άδεια στην αμερικανική πολεμική βιομηχανία να πουλήσει όπλα σε χώρες που τότε συμμετείχαν σε ένοπλες συγκρούσεις (Αγκόλα, Αλγερία, Μπαγκλαντές, Μπουρούντι, Καμπότζη, Κολομβία, Αιθιοπία, Ερυθραία, Γουινέα - Μπισάου, Ινδία, Ινδονησία, Ισραήλ, Πακιστάν, Περού, Φιλιππίνες, Ρουάντα, Σενεγάλη, Σιέρα Λεόνε, Σρι Λάνκα, Τουρκία, Ουγκάντα και Βρετανία) . Φυσικά, οι ΗΠΑ πάντα διατείνονται ότι εξοπλίζουν φίλους και συμμάχους και μόνο για να επληρώσουν τους «νόμιμους σκοπούς αυτοάμυνας». Ομως, πουλούν όπλα ακόμα και στις αντιμαχόμενες πλευρές της ίδιας σύγκρουσης (π.χ. Αιθιοπία και Ερυθραία, Ινδία και Πακιστάν). Αλλο ένα μήνυμα: «Εμείς πουλάμε, εσείς σκοτώνεστε».

Την ίδια περίοδο, οι ΗΠΑ παρείχαν όπλα ή στρατιωτική εκπαίδευση σε κυβερνήσεις 79 χωρών, που το 1998 κατηγορήθηκαν από διεθνείς οργανώσεις για καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή για ανοχή απέναντι σε τέτοια φαινόμενα. Ανάμεσά τους οι: Αλβανία, Αργεντινή, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Αίγυπτος, Ισραήλ, ΠΓΔΜ, Μεξικό και Τουρκία.

Σε αυτές τις χώρες, Στρατός, Σώματα Ασφαλείας, Αστυνομία και παραστρατιωτικές οργανώσεις έχουν κατηγορηθεί για «εξαφανίσεις», βασανισμούς, κρατήσεις και εκτελέσεις δίχως δίκη, ωμότητα και σφαγές πολιτών. Ενα τρίτο μήνυμα: «Ανθρώπινα δικαιώματα δεν ισχύουν για Ζαπατίστας, Κολομβιανούς αντάρτες, λοιπούς ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής, Κούρδους, Σέρβους, Παλαιστίνιους και άλλους απροσάρμοστους».

Οπως λέει και η Μαντλίν Ολμπράιτ, τα αμερικανικά «Προγράμματα Βοήθειας και Ασφάλειας» «συνεισφέρουν στην υγεία της αμερικανικής βιομηχανίας όπλων»

Οι πωλήσεις ή έστω παραχωρήσεις δεσμεύουν τον αγοραστή ποικιλότροπα και τον καθιστούν μόνιμο καταναλωτή-όμηρο της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας. Η όποια εξέλιξη της τεχνολογίας θα του παραχωρηθεί από τον «Uncle Sam», όπως και τα αναγκαία ανταλλακτικά. Και ποτέ τζάμπα.

Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ξέρει να βρίσκει επιχειρήματα για να προωθεί αυτές τις δαπάνες. Η υπουργός Εξωτερικών, Μ. Ολμπράιτ, κατέθετε στην Επιτροπή Διεθνών Υποθέσεων του Κογκρέσου, στις 16/2/2000, ότι τα Προγράμματα Βοήθειας και Ασφάλειας «συνεισφέρουν στην υγεία της αμερικανικής βιομηχανίας όπλων, εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες για να προωθήσουν τις πρακτικές της δημοκρατίας και βοηθούν φίλους και συμμάχους να αναπτύξουν ένοπλες δυνάμεις ικανότερες να συνεργαστούν με τις δικές μας». Το δε Κογκρέσο εγκρίνει τις περισσότερες των αιτήσεων στρατιωτικής βοήθειας με μεγάλη ευκολία. Ακόμα και αν το υπουργείο Εξωτερικών ψάχνει απεγνωσμένα για χρήματα, προκειμένου να ικανοποιήσει τις ανάγκες άλλων λογαριασμών (π.χ, οι εισφορές των ΗΠΑ στον ΟΗΕ).

Αρκετά χρήματα δαπανώνται και για τις «ΑνθρωπιστικέςΑποστολές», που λειτουργούν ως εκσυγχρονισμένα στρατεύματα κατοχής

-«Χρηματοδότηση Ξένων Στρατών» (FMF). Είναι το μεγαλύτερο και πιο δαπανηρό πρόγραμμα «στρατιωτικής βοήθειας» των ΗΠΑ. Εχει στόχο την προώθηση των πωλήσεων αμερικανικών όπλων στο εξωτερικό. Ο προϋπολογισμός του λογαριασμού αυτού για το 2000 ανέρχεται σε 4,7 δισ. δολάρια. Για το 2001 η κυβέρνηση θέλει να ξοδέψει 3,5 δισ. δολάρια.

Ισραήλ και Αίγυπτος παίρνουν τη μερίδα του λέοντος από αυτά τα χρήματα (περίπου 93 % του λογαριασμού). Και αυτό, ακόμα και αν οι ΗΠΑ «επιτρέπουν», κατά καιρούς, στο Ισραήλ να παράγει μέρος του εξοπλισμού του με τη δική του στρατιωτική βιομηχανία. Αυτή η χρηματοδότηση ευφημιστικά ονομάζεται «Υποστήριξη της ειρήνης στη Μέση Ανατολή».

Τα νέα μέλη του ΝΑΤΟ (Τσεχία, Ουγγαρία και Πολωνία) για το 2000 χρηματοδοτούνται από το FMF με 20 εκατ. δολάρια και για το 2001 σχεδιάζεται να πάρουν 30,3 εκατ. δολάρια, προκειμένου «να εκσυγχρονίσουν το οπλοστάσιό τους και να πετύχουν τα πρότυπα του ΝΑΤΟ».

Επιπλέον, το 2001 αναμένεται να δοθούν 81,9 εκατ. δολάρια σε άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της πρώην Σοβιετικής Ενωσης με σκοπό «να αποκτήσουν εκπαίδευση και εξοπλισμό, για να υποστηριχτεί η συμμετοχή τους στο "Συνεταιρισμό για την Ειρήνη" (σ.σ.: πρόγραμμα του ΝΑΤΟ)». Για τον ίδιο σκοπό, φέτος χρηματοδοτούνται με 45,7 εκατ. δολάρια.

- «Ταμείο Οικονομικής Στήριξης»(ESF). Προβλέπει για το 2000 2,7 δισ. δολάρια και για το 2001 2,3 δισ. δολάρια. Χρηματοδοτεί προγράμματα για «προώθηση της δημοκρατίας και της οικονομικής ανάπτυξης». Σε χώρες όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, ουσιαστικά τους επιτρέπουν να βρουν κι άλλες πηγές χρηματοδότησης για αγορά όπλων. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι μια σχεδιασμένη μείωση των χορηγούμενων ποσών από το ESF προς το Ισραήλ θα αντισταθμιστεί από μια αύξηση στη χρηματοδότησή του από το λογαριασμό FMF.

- «Διεθνές Εμπόριο Ναρκωτικών και Επιβολή του Νόμου». Σε αυτόν το λογαριασμό , το υπουργείο Εξωτερικών προϋπολόγισε 303,8 εκατ. δολάρια για το 2000 και θέλει να δαπανήσει άλλα 312 για το 2001. Το μεγαλύτερο κομμάτι του λογαριασμού οδεύει στις «εκστρατείες ενάντια στα ναρκωτικά» στη Βολιβία (52 εκατ. δολάρια), στην Κολομβία (35 εκατ. δολάρια) και το Περού (48 εκατ. δολάρια).

Μάλιστα, το υπουργείο προτείνει δαπάνη 10 εκατ. δολαρίων για τη σύσταση «Δύναμης Αστυνομίας», ενός Σώματος αποτελούμενου από «εθελοντές αστυνόμους» των ΗΠΑ, που θα συμμετέχουν σε «διεθνώς εξουσιοδοτημένες αποστολές» (βλ. στρατιωτικές επεμβάσεις σε ξένες χώρες με την εξουσιοδότηση, π.χ., του ΝΑΤΟ...)

- Αλλος λογαριασμός συνολικού ύψους 215,7 εκατ. δολαρίων για το 2000 και 311 για το 2001 προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη χορήγηση τον επόμενο χρόνο 68 εκατ. δολαρίων για «αντιτρομοκρατική βοήθεια», προς διάφορες χώρες. Στη βοήθεια, συμπεριλαμβάνεται η δημιουργία«Κέντρου Αντιτρομοκρατικής Εκπαίδευσης και Ασφάλειας», όπου σχεδιάζεται να εκπαιδεύεται προσωπικό δυνάμεων καταστολής ξένων χωρών.

- «Διεθνής Στρατιωτική Εκπαίδευση» (IMET). Σε αυτόν το λογαριασμό, η αμερικανική κυβέρνηση προϋπολογίζει για φέτος δαπάνη 49,8 εκατ. δολαρίων. Για το 2001 σχεδιάζει δαπάνη 55 εκατ. δολαρίων. Πρόκειται για στρατιωτική εκπαίδευση που οι ΗΠΑ παρέχουν σε στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων «φίλων και συμμάχων χωρών». Το 2000 υπολογίζεται ότι θα εκπαιδευτούν 8.723 στελέχη και το 2001 9.546 στελέχη από 128 χώρες. Τα ποσά αυτού του λογαριασμού συμπληρώνονται και από λογαριασμούς του αμερικανικού Πενταγώνου.

- Ακόμα, για το 2000 η κυβέρνηση προϋπολογίζει 152,4 εκατ. δολάρια για χρηματοδότηση των διαβόητων «Ειρηνευτικών Αποστολών» των Αμερικανών, στο Κόσσοβο και αλλού. Για το 2001 ζητά κονδύλι 134 εκατ. δολαρίων.