Πώς οι επιχειρήσεις παραγγέλνουν έρευνα από τα πανεπιστήμια προκειμένου να λύσουν ζητήματα που άπτονται της αύξησης της κερδοφορίας τους και πώς όλες αυτές οι κινήσεις τελικά καταλήγουν - από την πλευρά των επιχειρήσεων και των κομμάτων του κεφαλαίου - σε υποστήριξη της αναγκαιότητας για μεταρρυθμίσεις προς όφελος του κεφαλαίου, αναδείχτηκε και σε προχτεσινή εκδήλωση για την παρουσίαση έρευνας με θέμα «Η καινοτομία στην Ελλάδα. Συγκριτική αξιολόγηση με διεθνείς δείκτες, πολιτικές, προτάσεις στρατηγικής», που πραγματοποιήθηκε από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθήνας (πρώην ΑΣΟΕΕ) κατά παραγγελία του «Ιδρύματος Κόκκαλη».

Να θυμίσουμε ότι το «Ιδρυμα Κόκκαλη» - όπως και άλλα «ευαγή» ιδρύματα μεγαλοεπιχειρηματιών - δραστηριοποιείται και στο χώρο της εκπαίδευσης και της έρευνας. Αλλωστε, στόχος της πολιτικής της ΕΕ είναι οι επιχειρηματίες να παρεμβαίνουν ελεύθερα από σχολεία και πανεπιστήμια προκειμένου να φτιάξουν εργατικό δυναμικό στα μέτρα τους, καθώς και να παραγγείλουν τα ερευνητικά προγράμματα που έχουν κάθε φορά ανάγκη για την αύξηση των κερδών τους.

Δεν είναι τυχαίο που η καινοτομία, όπως και συνολικά η έρευνα και η επιστήμη, βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των επιχειρήσεων. Γιατί η καινοτομία, η νέα τεχνολογία, οι επιστημονικές ανακαλύψεις που αφορούν στην παραγωγή είναι και αυτές που στις σημερινές συνθήκες συμβάλλουν ουσιαστικά στην αύξηση της κερδοφορίας, αυξάνουν την ανταγωνιστικότητα, μειώνουν το κόστος παραγωγής. Γι' αυτό και το κεφάλαιο ενδιαφέρεται για την έρευνα, γι' αυτό και πριμοδοτεί και χρηματοδοτεί συγκεκριμένες ερευνητικές προσπάθειες με κριτήριο το αποτέλεσμά τους. Την ίδια στιγμή, ερευνητικές δραστηριότητες που μπορεί να έχει ανάγκη ο λαός, όπως, για παράδειγμα, η πρόληψη και καταπολέμηση νέων επαγγελματικών ασθενειών, ερευνητικές προσπάθειες που θα είχαν αντίκτυπο στη βελτίωση των συνθηκών ζωής του λαού, δεν τυγχάνουν αντίστοιχης προσοχής.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, μιλώντας στην προχτεσινή εκδήλωση, υπογράμμισε χαρακτηριστικά ότι «είναι ένα έλλειμμα (σ.σ. το έλλειμμα καινοτομίας στην Ελλάδα) που θα έπρεπε να μας πονά περισσότερο ίσως και από αυτό το περίφημο δημοσιονομικό έλλειμμα. Διότι εδώ και πολλές δεκαετίες, στη σύγχρονη οικονομία της αγοράς, η καινοτομία είναι στενά συνδεδεμένη με την έννοια και τη δυναμική του εκσυγχρονισμού, δηλαδή της προόδου, της εξέλιξης, της ανάπτυξης». Και τόνισε: «Η επιχειρηματική τάξη δεν έχει άλλη επιλογή παρά να τολμήσει να καινοτομήσει, να προχωρήσει μπροστά χωρίς τις αναστολές και τις φοβίες που μπλοκάρουν την υπόλοιπη κοινωνία. Η καινοτομία είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ και ρόλος και ευθύνη της επιχειρηματικής τάξης».

Παρουσιάζοντας την έρευνα ο Σπ. Λιούκας, καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο και επιστημονικός υπεύθυνος της έρευνας, σημείωσε ανάμεσα σε άλλα πως για μια χώρα σαν την Ελλάδα δεν υπάρχει άλλη λύση σήμερα από την καινοτομία και την ανταγωνιστικότητα.

Στην έρευνα γίνεται μια συγκριτική μελέτη των δεικτών της Ελλάδας σε σχέση με εκείνους μεσογειακών χωρών, νέων κρατών - μελών της ΕΕ, καθώς και των «πρωτοπόρων» χωρών στην καινοτομία. Μεταξύ άλλων επισημαίνεται πως «η γραφειοκρατία και η δυσκολία δημιουργίας επιχειρήσεων αναδεικνύονται ξανά ως αρνητικοί παράγοντες αποτρέποντας τις επενδύσεις σε νέες καινοτομικές ιδέες. Αντίστοιχα χαμηλή είναι η θέση της Ελλάδας σε μεταφορά γνώσης μεταξύ πανεπιστημίων και εταιρειών», «η Ελλάδα έχει το πλεονέκτημα να διαθέτει μηχανικούς και επιστήμονες αλλά δε φαίνεται να δαπανά κεφάλαια και να στηρίζει τους επιστήμονες αυτούς (μέσω συνεργασίας πανεπιστημίων/εταιρειών) στο καινοτομικό τους έργο», «είναι εμφανής η υστέρηση της Ελλάδας σε δημόσιες πολιτικές για την καινοτομία, ιδιαίτερα σε πολιτικές που αφορούν την επιχειρηματικότητα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι το πνεύμα της επιχειρηματικότητας, για το οποίο γίνεται πολύς λόγος ιδιαίτερα όσον αφορά στην καινοτομία, έχει να κάνει και με το γεγονός ότι στις σημερινές συνθήκες ο ερευνητής δεν είναι μόνο ερευνητής και επιστήμονας αλλά και ...επιχειρηματίας και μάνατζερ. Θέλουν να έχει ο ερευνητής ως κριτήριο όχι τις ανάγκες της κοινωνίας για τη βελτίωση της ζωής του λαού, αλλά το τι μπορεί να πουληθεί πιο ακριβά. Στο ίδιο πλαίσιο ξεφυτρώνουν στα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα εταιρείες - βλαστοί (spin - off), από καθηγητές και ερευνητές, με στόχο την αναζήτηση χρηματοδότη για τη διεξαγωγή της έρευνας και την αναζήτηση καλών αγοραστών για την πώληση των προϊόντων της έρευνας και της καινοτομίας...