Σύμφωνα με τις επίσημες εξαγγελίες, το ΕΣΕΑ θα έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα στη χάραξη της γενικής πολιτικής εσωτερικής ασφάλειας, την οποία, έτσι κι αλλιώς, αποφασίζει η κυβέρνηση. Επί της ουσίας, η κυβέρνηση με αυτές τις συσκέψεις αναζητά κλίμα συναίνεσης στα κατασταλτικά μέτρα. Την ίδια στιγμή, επιβάλλει ρυθμίσεις με τις οποίες φακελώνονται οι πολίτες, με τις τράπεζες δεδομένων DNA, αλλά και με την αξιοποίηση του υλικού των καμερών - χαφιέδων από την Αστυνομία.

Παράλληλα, συνεχίζει τις επιχειρήσεις - «σκούπα» κατά των μεταναστών και των προσφύγων. Μετά την ισοπέδωση του καταυλισμού στην Πάτρα, χτες 90 Πακιστανοί και Αφγανοί στάλθηκαν πίσω στις πατρίδες τους. Ο Χρ. Μαρκογιαννάκης δήλωσε, παράλληλα, πως το υπουργείο Εσωτερικών θα καταρτίσει σχέδιο νόμου που θα προβλέπει κατ' αρχήν τη σύνθεση, τον τρόπο λειτουργίας και τις αρμοδιότητες του ΕΣΕΑ, το οποίο θα σταλεί στα κόμματα για μελέτη.

Από το ΠΑΣΟΚ, ο βουλευτής Γ. Ντόλιος υποστήριξε πως θα μπορούσε να λειτουργήσει σχετικό συμβούλιο στα κοινοβουλευτικά πλαίσια, τονίζοντας πως θα έπρεπε να βρεθεί ένας κοινός τόπος για να συζητηθούν θέματα, όπως οι κάμερες. Πρόσθεσε δε πως η κυβέρνηση ναρκοθετεί τη σύσκεψη, αφού μια σειρά από θέματα που συζητιούνται στα πλαίσιά της, κατατίθενται ως νομοθετικές ρυθμίσεις στη Βουλή.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Δρίτσας «διαπίστωσε» πως ο διακομματικός διάλογος από μηδενική βάση δεν προχωρά, ενώ το αστυνομικό νομοθετικό πλαίσιο γίνεται ασφυκτικότερο. Σε ερώτηση αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξακολουθήσει να παρίσταται σε αυτές τις συσκέψεις, απάντησε πως περιμένει την απάντηση της κυβέρνησης στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για της σύσταση διακομματικής επιτροπής για τα Σώματα Ασφαλείας. Ο ΛΑ.Ο.Σ εκπροσωπήθηκε από τον Ι. Δαραβίγκα.

Ο αναπληρωτής υπουργός συναντήθηκε, επίσης, με τον υφυπουργό Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας, Chris Bryant, αρμόδιο για προξενικά θέματα και για ζητήματα που σχετίζονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012. Ανάμεσα στα άλλα συζητήθηκε το θέμα της αντιμετώπισης των προβλημάτων που δημιουργούνται από ορισμένους Βρετανούς παραθεριστές σε τουριστικές περιοχές της Ελλάδας. Ανακοινώθηκε δε πως στις 23 Ιούλη θα γίνει σχετική σύσκεψη στη Ζάκυνθο, με τη συμμετοχή τριών Βρετανών αξιωματικών - παρατηρητών και των αστυνομικών διευθυντών Ρόδου, Ηρακλείου, Κέρκυρας και Ζακύνθου.

Την αντίθεσή του στη χρήση των καμερών εκφράζει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας (ΔΣΑ) και σημειώνει ότι παραβιάζεται το δικαίωμα στη διαδήλωση. Με αφορμή τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή σχετικής τροπολογίας για τη χρήση των καμερών και της τράπεζας DNA, ο ΔΣΑ σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι πρόκειται για μέτρα «που μελλοντικά και σταδιακά οδηγούν σε περιορισμό ακόμη και της ελεύθερης βούλησης και της ελεύθερης σκέψης». Ειδικότερα, για την ενεργοποίηση του συστήματος C4i οι δικηγόροι σημειώνουν ότι αποτελεί ευθεία παραβίαση του Συντάγματος (άρθρα 11, 9 και 9Α), γιατί παραβιάζει το δικαίωμα στον ιδιωτικό βίο και το δικαίωμα στη διαδήλωση.

Χρειάστηκε να πάει τρεις φορές ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στις συσκέψεις των κομμάτων που συγκαλεί ο Χρ. Μαρκογιαννάκης για να διαπιστώσει ότι ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών «ενδιαφέρεται να εξασφαλίσει συναινέσεις στην πολιτική που ήδη εφαρμόζει». Αυτό το γνώριζαν οι πάντες ευθύς εξαρχής, ήταν διακηρυγμένη πρόθεση της κυβέρνησης όταν συγκαλούσε αυτή τη διακομματική, αλλά παρ' όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δίστασε να συμμετέχει, «νομιμοποιώντας» με τη στάση τη λήψη μέτρων που πλήττουν τα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Χαρακτηριστικό του «παιγνιδιού» που γινόταν μέσω των συσκέψεων είναι το παράδειγμα που ο ίδιος ο Θ. Δρίτσας ανέφερε σχετικά με τον καταυλισμό των μεταναστών στην Πάτρα. «Ενώ στην προηγούμενη δεύτερη σύσκεψη ο κ. υπουργός είχε ανακοινώσει ότι το πρόβλημα του καταυλισμού μεταναστών στην Πάτρα έληξε ...χάρις στην εξάρθρωση κυκλώματος διαπλεκομένων στελεχών του Λιμενικού Σώματος (!), προχθές το πανελλήνιο παρακολούθησε τη βάρβαρη επίθεση εναντίον των συγκριτικά ελαχίστων μεταναστών που παρέμεναν ακόμα στον καταυλισμό». Ηξερε ο ΣΥΡΙΖΑ για τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης. Και με τη στάση του έδινε το «πράσινο φως», στο βαθμό βέβαια που του αναλογούσε. Περνώντας στους εργαζόμενους και το λαό τη λογική ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με «διαβούλευση» μεταξύ του θύτη και του θύματος, και όχι με ένταση και ριζοσπαστικοποίηση της πάλης.