Με αφορμή τη συμπλήρωση 40 ημερών από το θάνατο του συναδέλφου τους στα Πατήσια, στην επίθεση της αυτοαποκαλούμενης «Σέχτας Επαναστατών», οι αστυνομικοί υπάλληλοι, με πρωτοβουλία των Ομοσπονδιών τους, έκαναν χτες συγκέντρωση και πορεία στο κέντρο της Αθήνας. Κεντρικό σύνθημα της κινητοποίησης ήταν «Οχι άλλο αίμα στο βωμό της βίας και της τρομοκρατίας». Ξεκαθαρίζοντας ότι αποδεδειγμένα βρίσκεται κοντά τους σε κάθε διεκδίκηση που αφορά τα εργασιακά, ασφαλιστικά και γενικότερα τα κοινωνικά τους δικαιώματα, το ΚΚΕ δε συμμετείχε με εκπρόσωπό του στη χτεσινή κινητοποίηση. Ο λόγος είναι καθαρός: Σε μια περίοδο που η κυβερνητική προπαγάνδα αναζητά πατήματα για να εντείνει τη βία και την καταστολή σε βάρος του λαϊκού κινήματος, στο όνομα τού να ενισχύσει δήθεν την «ασφάλεια», οποιαδήποτε ενέργεια βοηθάει συνειδητά ή ασυνείδητα τέτοιους σχεδιασμούς, είναι επικίνδυνη και ασύμφορη για το λαό και τους εργαζόμενους. Αυτή είναι η θέση του ΚΚΕ. Και η ορθότητά της έχει δοκιμαστεί διαχρονικά. Πολύ περισσότερο σήμερα, που δεν περνάει μέρα χωρίς η κυβέρνηση, με διάφορες προφάσεις και με την ουσιαστική στήριξη του ΠΑΣΟΚ, να αποφασίζει και ένα επιπλέον μέτρο σε βάρος του λαϊκού κινήματος στο όνομα της καταπολέμησης της βίας και της «τρομοκρατίας».
Τις «δημόσιες σχέσεις» των τραπεζών έχει αναλάβει με συνέπεια και επιμέλεια η κυβέρνηση. Δεν εξηγούνται αλλιώς τα πρόσφατα μέτρα που ανακοίνωσε ο υπουργός Ανάπτυξης στο όνομα της προστασίας των καταναλωτών εννοείται τραπεζικών προϊόντων. Τη στιγμή που οι τράπεζες όχι μόνο βγαίνουν «αλώβητες» από την κρίση, όπως οι ίδιοι επικεφαλής τους σπεύδουν να πανηγυρίσουν, αλλά ενισχύουν και την κερδοφορία τους, ο Κ. Χατζηδάκης ανακοίνωσε τη δημιουργία «Ειδικού Γραφείου Υποστήριξης» των καταναλωτών των τραπεζικών προϊόντων. Πρόκειται βέβαια για εξόφθαλμο εμπαιγμό και πρόκληση. Αυτό που κάνει στην πραγματικότητα η κυβέρνηση είναι να φτιάχνει κάποια σύγχρονα «κυτία παραπόνων» για να εκτονώνονται οι πελάτες των τραπεζών και ταυτόχρονα να ρίχνει στάχτη στα μάτια ότι τάχα η ίδια είναι «στο πλευρό των καταναλωτών». Με επιδίωξη να συνεχίζουν να γίνονται υποζύγια και εξαρτημένοι απ' αυτές οι άνθρωποι του μόχθου, αφού είναι δεδομένη η πολιτική συνεχούς μείωσης του λαϊκού εισοδήματος. Προφανώς πιστεύει ότι ο κόσμος τρώει κουτόχορτο και δε βλέπει τη ληστρική επίθεση των χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων, που ενώ δανείζονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) με επιτόκιο 1% και από τις αποταμιεύσεις των λαϊκών νοικοκυριών με ακόμα μικρότερο, τα ίδια δανείζουν στα νοικοκυριά με επιτόκιο 14% και 15%. Πιστεύει ότι ο κόσμος δε βλέπει ότι ενώ οι τράπεζες έχουν πάρει ζεστό χρήμα από το κράτος καθώς και εγγυήσεις ύψους 28 δισ. ευρώ, καθόλου δεν έπεσαν τα επιτόκια για τα στεγαστικά δάνεια ή το δανεισμό των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματοβιοτεχνών. Ταυτόχρονα, δε διαφεύγει βέβαια της προσοχής των λαϊκών στρωμάτων ότι για όλα αυτά το ΠΑΣΟΚ δε βγάζει «κιχ»...
Ωραίο είναι να καταθέτεις τις προτάσεις σου με ολοκληρωμένα υπομνήματα, καλοτυπωμένα, με παραπομπές και υποσημειώσεις, ακόμη κι αν αυτές δεν ανταποκρίνονται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όσοι αντιπροσωπεύεις, ακόμη κι αν επικαλείσαι το «λύκο» της πολιτικής της ΕΕ για να φυλάξει τα «πρόβατα». Αυτό, δηλαδή, που κάνει η ηγεσία της ΓΣΕΒΕΕ.
Τότε, και μόνο, αν περιοριστείς στην κατάθεση θέσεων και υπομνημάτων, οι πόρτες ανοίγουν, τα ραντεβού κλείνονται εύκολα και οι καρέκλες προσφέρονται για να καθίσουν οι εκπρόσωποι.
Αλλά, όσο γίνονται αυτά, χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και επαγγελματοβιοτέχνες, έμποροι, έρχονται αντιμέτωποι με τη βαναυσότητα της καθημερινότητας, όπου δε φτάνουν τα λεφτά, για την οικογένεια, για το μαγαζί, για την Εφορία, για την Ασφάλιση, για τα φροντιστήρια, για τις διακοπές, για, για...
Η ΔΗΚΕΒΕ κατήγγειλε ότι την περασμένη Κυριακή ούτε αποφάσεις πάρθηκαν από το ΔΣ της ΓΣΕΒΕΕ, ούτε τα προβλήματα συζητήθηκαν. Κανένας δεν ξαφνιάζεται πια. Είναι ακόμη μια απόδειξη, μέσα σε τόσες άλλες, ακόμη ένα μήνυμα για τον μικρό ΕΒΕ. Για να ελπίζει, πρέπει να στηριχθεί στους αγώνες του και σ' αυτούς που αγωνίζονται. Οπως η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα ΕΒΕ.
Τίποτα άλλο δεν υπάρχει.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι απόφαση θα βγάλει στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά καμιά αναμονή, πολύ περισσότερο εμπιστοσύνη, στο «Δίκαιό» της δεν μπορούν να έχουν οι εργάτες, αφού είναι το Δίκαιο των εργοδοτών, όπως και οι νόμοι τους, και όχι το δίκιο των εργατών που πρέπει να είναι ο δικός τους νόμος. Η Δικαιοσύνη ποινικοποιεί τους αγώνες, όπως έκανε ο εισαγγελέας Σανιδάς για την υπεράσπιση των «Τζάμπο». Ποινικοποιεί τη δράση των κομμουνιστών βουλευτών, ζητώντας την άρση της ασυλίας τους. Είναι ταγμένη στην προάσπιση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και των κερδών, της εκμετάλλευσης. Τα όποια λιγοστά παραδείγματα ανθρώπων της που έχουν δικαιώσει εργαζόμενους, και πολύ σωστά έκαναν, είναι εξαιρέσεις στον κανόνα. Η ΟΕΚΙΔΕ υπογραμμίζει ότι δε θα μείνει αναπάντητη από τους εργαζόμενους του κλάδου η επίθεση των εργοδοτών και οργανώνει τον αγώνα τους.