Την κυβερνητική φιέστα για τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Πάτρας χάλασαν οι φωνές και οι διαμαρτυρίες απολυμένων αρχαιολόγων, αλλά και μουσικών. Οι αρχαιολόγοι της χώρας, αντιτιθέμενοι με την κυβερνητική πολιτική απέναντι στον κλάδο τους, προχώρησαν χτες σε 24ωρη απεργία και συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά τη διάρκεια των εγκαινίων του Νέου Μουσείου Πάτρας από τον υπουργό Πολιτισμού Αντ. Σαμαρά, διαμαρτυρόμενοι για το γεγονός ότι οι υπηρεσίες του απέλυσαν πρόσφατα 6 εργαζόμενους στο Μουσείο.

Η Γραμματεία Πάτρας του ΠΑΜΕ διοργάνωσε συγκέντρωση έξω από το κτίριο της Επιθεώρησης Εργασίας και συμπαραστάθηκε στους απολυμένους αρχαιολόγους και τους μουσικούς από την Μπάντα του Δήμου Πάτρας, καλώντας σε αγώνα ενάντια στην εμπορευματοποίηση του Πολιτισμού. Κάλεσε τους εργάτες να παλέψουν συντονισμένα κατά των απολύσεων, για σταθερή δουλειά για όλους, με δικαιώματα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε πορεία των συγκεντρωμένων προς το Νέο Μουσείο, όπου συναντήθηκαν με τους απολυμένους αρχαιολόγους. Στο πλευρό των διαδηλωτών ήταν και ο Νίκος Καραθανασόπουλος, βουλευτής του ΚΚΕ. Παρά τη μεγάλη παρουσία αστυνομικών δυνάμεων αντιπροσωπεία των απολυμένων μουσικών πέρασε τον κλοιό και επέδωσε υπόμνημα προς τον υπουργό Πολιτισμού.

Από την πλευρά τους οι έκτακτοι αρχαιολόγοι απαιτούν την άμεση εξαίρεση από τις περιοριστικές διατάξεις του ΠΔ 164/2004 (24μηνο), την κατάργηση των προσλήψεων με αδιαφανή τρόπο, μέσω της Γενικής Διεύθυνσης (γραφείο υπουργού), θέσπιση πλαισίου που θα διασφαλίζει τη διαφάνεια των προσλήψεων και την άμεση πλήρωση των οργανογραμμάτων των υπηρεσιών.

Οσο για τους μουσικούς, επί δώδεκα χρόνια βίωναν ένα καθεστώς μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας. Ομηροι αυτού του πολύχρονου εμπαιγμού, που τους επέβαλε να εργάζονται με μισθούς πείνας, χωρίς ούτε καν σύμβαση εργασίας, οι 37 μουσικοί της Φιλαρμονικής Μπάντας του Δήμου Πατρέων αποφάσισαν πριν από δύο μήνες ομόφωνα να ξεσηκωθούν, υπερασπίζοντας την ίδια τους την αξιοπρέπεια. Γιατί παρότι οι 37 μουσικοί επί χρόνια έκαναν την ίδια εργασία με τους άλλους 18 μόνιμους μουσικούς (7 πλήρους απασχόλησης και 11 μερικής) της μπάντας - τουλάχιστον 140 υπηρεσίες-εξόδους το χρόνο μαζί με τις 150 πρόβες, κάτι που συνιστά πλήρη απασχόληση - και παρόλο που έθεταν κατ' επανάληψη το θέμα της αναγνώρισης των εργασιακών τους δικαιωμάτων τόσο στο σημερινό δήμαρχο όσο και στους προηγούμενους, κανείς δεν έκανε το παραμικρό για την επίλυσή του. Επέλεξαν, λοιπόν, το δρόμο του αγώνα με συνεχείς κινητοποιήσεις για τα στοιχειώδη δικαιώματά τους. Οι μεν μουσικοί απολύονται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση όπου κυριαρχεί το ΠΑΣΟΚ, οι δε αρχαιολόγοι από την κυβέρνηση της ΝΔ. Μόνος δρόμος ο αγώνας ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων όλων των εργατών σε ρήξη με το κεφάλαιο.

Εικαστικό αφιέρωμα με τίτλο «Η οικογένεια Πικιώνη - μια γνωριμία» παρουσιάζεται έως 10/8 στον Πύργο του Μάρκελλου, στην πόλη της Αίγινας. Πρόκειται για μια αναπάντεχη δημιουργική συνεύρεση τριών διαφορετικών γενεών, καθώς παρουσιάζονται έργα του Δημήτρη Πικιώνη, καθώς και των Ιωνα, Τάσου και Μαίρης Πικιώνη, αλλά και των Αθηνάς και Γιώργου Πικιώνη, που, ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα και παππού τους, αντίστοιχα, επέλεξαν την Αίγινα ως αγαπητό τόπο προορισμού και έμπνευσής τους.

Αφετηρία του αφιερώματος και κύρια αναφορά στο σύνολο της έκθεσης αποτελεί ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας Δημήτρης Πικιώνης, για τη ζωγραφική του οποίου ο Γιάννης Τσαρούχης σημειώνει: «...Αυτές οι σπουδές με λάδι εκ του φυσικού δίνουν την δυνατότητα στον Πικιώνη να ζήσει το δράμα της σύγχρονης ζωγραφικής. Είναι συγχρόνως τα σχέδια ενός αρχιτέκτονα τα οποία θα συμπληρωθούν από μια αρχιτεκτονική ανάλογη. Ξεκινάει από το Τοπίο για να φθάσει στην Αρχιτεκτονική και η Αρχιτεκτονική γι' αυτόν είναι Ποίημα στο οποίο οι πρακτικές ανάγκες και λύσεις στοιχειωδώς εξυπηρετούνται».

Τα λιτά ζωγραφικά αιγινήτικα τοπία του Δημήτρη Πικιώνη διαδέχονται εκείνα των παιδιών και της νύφης του: Τα γεωμετρικά δομημένα πολύχρωμα πανοράματα με τις μεταβυζαντνές μνήμες του Ιωνα Πικιώνη και τα εξπρεσιονιστικά τοπία του Τάσου Πικιώνη συνδιαλέγονται αρμονικά με τα αφαιρετικά θαλασσινά τοπία της Μαίρης Πικιώνη. Τέλος, το αφιέρωμα συμπληρώνεται με τα σύγχρονης έκφρασης έργα της νεότερης γενιάς: Τα ποπ αισθητικής ζωγραφικά πεδία, με τα φολκλόρ στοιχεία της Αθηνάς Πικιώνη συνυπάρχουν με τις ζωηρόχρωμες έθνικ αφηγήσεις με τα ένθετα υλικά του Γιώργου Πικιώνη. Η οργάνωση ανήκει στην «γκαλερί της Ερσης» και η επιμέλεια στην Ιριδα Κρητικού.

Το Βυζαντινό - Χριστιανικό Μουσείο διαθέτει μια σημαντική συλλογή, από 200 και πλέον έργα, γνωστή ως «Κειμήλια των προσφύγων», τα οποία μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Τα αντικείμενα αυτά αποτελούν τον κορμό της φετινής καλοκαιρινής έκθεσης στους χώρους του Μουσείου. Παρουσιάζονται φορητές εικόνες, αντικείμενα μικροτεχνίας και χειρόγραφα από τη συλλογή των κειμηλίων προσφύγων, σχετικά έγγραφα από το Ιστορικό Αρχείο του Μουσείου και πλούσιο εποπτικό υλικό, όπως κείμενα, φωτογραφίες (αναρτημένες στον τοίχο ή υπό μορφή ψηφιακής προβολής) και ανθρώπινες μαρτυρίες (γραπτές και ηχητικές). Η παρουσίαση περιλαμβάνει τέσσερις βασικές ενότητες. Στην πρώτη, παρουσιάζεται η ιστορία της συλλογής των κειμηλίων προσφύγων (διαχείριση της συλλογής σε όλα τα επίπεδα: φύλαξη, συντήρηση, προβολή κλπ.) από την άφιξή τους στο Βυζαντινό Μουσείο και εξής. Η δεύτερη ενότητα «εικονογραφεί» την καθημερινή ζωή των Μικρασιατών και περιλαμβάνει λατρευτικά αντικείμενα, από τις αρχές του 20ού αιώνα έως την καταστροφή. Η επόμενη ενότητα είναι αφιερωμένη στην εγκατάλειψη της παλιάς πατρίδας, και στα πρώτα χρόνια στην Ελλάδα. Η τελευταία ενότητα αφορά στη μνήμη (λατρευτικά αντικείμενα - σύμβολα, ανθρώπινες ιστορίες που φθάνουν έως τις μέρες μας).