ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 11 Ιούνη 2000
Σελ. /24
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
«Πέτρα» ... με τα φτερά της τέχνης

Σωκράτης Μάλαμας (17/7)
Σωκράτης Μάλαμας (17/7)
Το Φεστιβάλ Πέτρας, κορυφαίος θεσμός για τα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας, άνοιξε χθες τη φετινή του αυλαία με μια θριαμβευτική συνεργασία, του Θάνου Μικρούτσικου και του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Το φετινό φεστιβάλ είναι δομημένο σε δύο ενότητες. Στην πρώτη ενότητα, που χρονικά προσδιορίζεται μέχρι τις 17 Ιουλίου, το φεστιβάλ φιλοξενεί καλλιτέχνες από το χώρο της σύγχρονης ελληνικής έντεχνης μουσικής, από το λαϊκό τραγούδι, την έθνικ σκηνή και την ηλεκτρική ροκ, αλλά και μπλουζ.

Η αυριανή μέρα είναι αφιερωμένη σε παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια που παρουσιάζονται από το Χορευτικό Τμήμα του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Πετρούπολης. Κοινή εμφάνιση θα πραγματοποιήσουν αποκλειστικά και μόνο για το Φεστιβάλ Πέτρας οι Συνήθεις Υποπτοι με τον Μανώλη Φάμελο, στις 23 Ιουνίου. Ξεχωριστό καλλιτεχνικό γεγονός αποτελεί και η συνάντηση των Πυξ - Λαξ με τους Πάνο και Χάρη Κατσιμίχα, που κάνουν μια στάση στο θέατρο Πέτρας, στις 10 Ιουλίου. Η ενότητα αυτή ολοκληρώνεται με δύο μοναδικές μουσικές προσωπικότητες, τον Σωκράτη Μάλαμα στις 17 Ιουλίου και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, στις 15 Ιουλίου.

Στο πλαίσιο της πρώτης ενότητας, το Φεστιβάλ Πέτρας τιμά το λαϊκό τραγούδι και έναν γνήσιο εκπρόσωπό του, τον Κώστα Βίρβο, για τον οποίο θα μιλήσει ο Πάνος Γεραμάνης και θα τραγουδήσουν: Αθηναϊκή Κομπανία, Ρένα Κουμιώτη, Χαρούλα Λαμπράκη, Τάκης Μπίνης, Λάκης Χαλκιάς, Μάνος Παπαδάκης και Αντώνης Παπαϊωάννου (27 Ιουνίου).

Στην ηλεκτρική μουσική σκηνή, το Φεστιβάλ Πέτρας φιλοξενεί την Τετάρτη 14 Ιουνίου τους Rage Against The Machine, στην πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα και το Σάββατο 17 Ιουνίου τους Demons and Wizards, ενώ ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει το 2ο Athens Blues Festival, που φέτος συγκεντρώνει μερικά από τα πιο σημαντικά ονόματα της σκηνής του κλασικού ηλεκτρικού αμερικάνικου μπλουζ (29 - 30 Ιουνίου).

«Δον Κιχώτης» από την «Παιδική Αυλαία» (21/6)
«Δον Κιχώτης» από την «Παιδική Αυλαία» (21/6)
Ομως, και η ελληνική ηλεκτρική σκηνή έχει τη δική της θέση στο θέατρο Πέτρας. Τα Ξύλινα Σπαθιά στις 5 Ιουλίου και οι Ακτιβ Μέμπερ στις 8 Ιουλίου. Το Φεστιβάλ Πέτρας από φέτος θεσμοθετεί ένα μόνιμο βήμα για τα νέα συγκροτήματα της Δυτικής Αθήνας, παρουσιάζοντας τους: ΟΝΑΡ - ΝΤΟΜΕΝΙΚΑ - ΑΝΥΠΟΠΤΟΙ ΔΙΑΒΑΤΕΣ - ΚΑΚΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ (14 Ιουλίου).

Το Πανεπιστήμιο της Τιφλίδας, με ένα σύνολο από 50 καλλιτέχνες, θα μας μυήσει στον παραδοσιακό χορό, στη μουσική και τα τραγούδια της Γεωργίας (3 Ιουλίου), ενώ Ελληνες και Ινδοί θα ξαναβρεθούν στο θέατρο Πέτρας (12 Ιουλίου) για να ενισχύσουν τους κοινούς μουσικούς δεσμούς που προσδιόρισαν πέρυσι στον ίδιο χώρο.

Ο πρώτος κύκλος συμπληρώνεται με δυο παραστάσεις παιδικού θεάτρου. Οι μικροί φίλοι μπορούν να απολαύσουν με δωρεάν είσοδο τον «Δον Κιχώτης» από την «Παιδική Αυλαία» του Γιάννη Καλατζόπουλου (21 Ιουνίου) και «Εγώ Ρομπότ... Εσύ;» από την Παιδική Σκηνή της Ελένης Γερασιμίδου και του Αντώνη Ξένου (24 Ιουνίου).

Στη δεύτερη ενότητα, κυρίως θεατρική, που θα διαρκέσει από 23 Αυγούστου μέχρι 13 Σεπτεμβρίου, θα φιλοξενηθούν έξι θεατρικές παραστάσεις: «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη από τη «Θεατρική Διαδρομή» σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαλακόπουλου, με τον ίδιο και την Μίρκα Παπακωνσταντίνου (23 Αυγούστου). «ΓΚΙΛΓΚΑΜΕΣ» από το θίασο «Ρόδα», σε σκηνοθεσία Μ. Περετζή (29 Αυγούστου). «Μαντζουράνα στο κατώφλι, γάιδαρος στα κεραμίδια» του Γιώργου Αρμένη, συμπαραγωγή των ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας και Σερρών, με τον Γιώργο Αρμένη (30 Αυγούστου). «Ο Τσάρος με τη μακριά γενειάδα» από το Παιδικό Στέκι του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη (3 Σεπτεμβρίου). Το Λαϊκό Θέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Πετρούπολης παρουσιάζει την παρωδία «www.oagapitikos tis voskopoulas.gr» stiw 11 kai 12 Septembr;ioy. «Εδουάρδος Β» σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου (13 Σεπτεμβρίου).

Αφιέρωμα στον Κώστα Βίρβο (27/6)
Αφιέρωμα στον Κώστα Βίρβο (27/6)
Τη θεατρική αυτή ενότητα συμπληρώνουν και δύο συναυλίες, του Δημήτρη Μητροπάνου, στις 6 Σεπτεμβρίου και του Μπάμπη Τσέρτου, στις 9 Σεπτεμβρίου.


Παγκοσμιοποίηση: παλιό κρασί σε καινούριο φλασκί

(Παγκοσμιοποίηση είναι η διαδικασία εκείνη μέσω της οποίας όλο και περισσότερο οι λαοί του κόσμου δένονται ο ένας κοντά στον άλλο σε μια και μοναδική κοινωνία)

Η«παγκοσμιοποίηση», λοιπόν, ορίζεται από το έγκυρο κοινωνιολογικό λεξικό του Blackwell ως εκείνη η κοινωνική διαδικασία που οδηγεί τους λαούς της γης με γρήγορους ρυθμούς σε μια ολοκληρωτική ομογενοποίηση. Βέβαια, η λέξη έγινε της μόδας και αποτελεί ένα, σχεδόν, μοναδικό πλαίσιο αναφοράς σε κάθε συζήτηση που αφορά τα «πράγματα» του κόσμου. Τον πόλεμο, την πολιτική, την οικονομία, τον πολιτισμό. Φυσικά, όπως συμβαίνει πάντοτε στην Ελλάδα, όλοι οι νεοέλληνες έχουν άποψη σχετική με το φαινόμενο. Μιλούν όλοι για την «παγκοσμιοποίηση». Αλλοι την κατηγορούν και την ξορκίζουν, άλλοι την περιμένουν και τη βλέπουν στο όνειρό τους. Υπάρχει όμως και μια μερίδα που την αγνοούν και ούτε θέλουν να μάθουν γι' αυτήν. Αυτοί οι τελευταίοι ισχυρίζονται πως δεν τους αφορά και γι' αυτό δηλώνουν πως «δεν ξέρουν, δεν απαντούν», οι ανόητοι!

Το πρόβλημα όμως δεν ξεκινάει από το τι λέγεται συνήθως στα τηλεοπτικά παράθυρα για την «παγκοσμιοποίηση» και το τι καταλαβαίνει ο μέσος νεοέλληνας με τον όρο αυτό. Ξεκινάει από το γεγονός ότι σε καμία περίπτωση δεν περιγράφεται με απλό και συγκεκριμένο τρόπο το πραγματικό και ιστορικό περιεχόμενό του. Και πρώτα απ' όλα δεν τονίζεται πως η «παγκοσμιοποίηση» ως όρος με ισχυρή πολιτική φόρτιση και ως αντίληψη με αντιφατικό περιεχόμενο μπήκε σε μια πλατιά χρήση από το 1980. Ως διαδικασία όμως κοινωνικού, οικονομικού και πολιτισμικού χαρακτήρα δεν είναι καινούρια. Οι θεωρητικοί που ασχολήθηκαν με το θέμα αναφέρονται ακόμα και στο γεγονός ότι οι άνθρωποι ως φυσικές υπάρξεις ανήκουν έτσι κι αλλιώς σε ένα είδος. Αναφέρονται, επίσης, στο γεγονός πως οι μεγάλες αυτοκρατορίες της Ιστορίας βρίσκονταν σε στενή επαφή εδώ και χιλιάδες χρόνια. Και ακόμα πως εδώ και εκατοντάδες χρόνια οι πιο πολλοί λαοί της Γης εμπλέκονταν αναγκαστικά μέσα σε ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Οπωσδήποτε όμως, επιμένουν οι ίδιοι θεωρητικοί που έχουν ασχοληθεί με το θέμα, τα τελευταία χρόνια η «παγκοσμιοποίηση» ως διαδικασία ενσωμάτωσης κάτω από την ηγεμονία ενός έθνους - κράτους άλλαξε. Προηγήθηκαν οι κοινωνικές αντιλήψεις του Οικουμενισμού (Universalism), οι πολιτικές του Διεθνισμού (Internasionalism), το παγκόσμιο εμπόριο, ο ιμπεριαλισμός και οι παγκόσμιοι πόλεμοι, που τελικά οδήγησαν στη διαμόρφωση σύγχρονων κοινωνικοπολιτικών αντιλήψεων (μεταβιομηχανικές κοινωνίες, ανάπτυξη και υπανάπτυξη) που θα επέβαλαν και θεωρητικά, αλλά και ιστορικά ως νόμιμη κοινωνική διαδικασία την Παγκοσμιοποίηση. Δηλαδή τον «εγκλεισμό» όλων των λαών της Γης σε ένα σύστημα, η δομή και η λειτουργία του οποίου επιβάλλεται από πολιτικές, οικονομικές και τεχνολογικές εξουσίες, που θα ήταν, ανάλογα με την περίπτωση της διαμόρφωσης ενός τέτοιου «εγκλεισμού», φανερές ή όχι!

Εκείνο, βέβαια, που θα άξιζε τον κόπο να παρατηρήσει κανείς είναι πως αν και όλες αυτές οι διαδικασίες της φυσικής ένταξης των ανθρώπων μέσα σε ένα «είδος», οι επαφές και οι αλληλοεπιδράσεις των αρχαίων πολιτισμών, η αναγκαστική εμπλοκή των λαών μέσα σε ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα είναι πολύ παλιές, σε κάθε εποχή ανάπτυξης και επιβολής αυτών των διαδικασιών προτείνονται νέοι όροι για να τις δηλώσουν. Κι αυτό γίνεται με ένα και μοναδικό σκοπό, τον αποπροσανατολισμό των υποκειμένων που υφίστανται τις συνέπειες του «εγκλεισμού». Μέσα από αυτή την πρόθεση του «αποπροσανατολισμού», ασφαλώς προέκυψε και η χρήση της λέξης Global (γενικός, παγκόσμιος, σφαιρικός) και Globalization (Παγκοσμιοποίηση).

Θα πρέπει στο σημείο αυτό να σημειώσω επίσης πως ο όρος συνάντησε και θεωρητικές αντιρρήσεις, γι' αυτό το λόγο υπάρχουν σχετικά λεξικά που αντιπροτείνουν στη θέση του όρου «Παγκοσμιοποίηση» τον όρο «Mondial» (αυτός που ανήκει στον κόσμο). Χωρίς αυτό να σημαίνει και άρνηση του περιεχομένου του όρου. Η αντίρρηση είναι καθαρά φιλολογική! Στα 1962 όμως από τον Marshal Mak Luhan προτείνεται ο όρος «Το χωριό του Κόσμου» (global vilage) και στα 1970 ο όρος «Παγκοσμιοποίηση» γίνεται δεκτός και από τα λεξικά της Οξφόρδης και του Λαρούς.


Του
Γιώργου Χ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ