Από τη συγκέντρωση στην Πάτρα

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Κώστας Μπάτσικας, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, τονίζοντας: «Οργιζόμαστε με τον αντικομμουνισμό γιατί δεν είναι πολεμική αντιπαράθεση στο πεδίο των ιδεών και της στρατηγικής των πολιτικών και ταξικών αντιπάλων. Αντικομμουνισμός σημαίνει ψέμα - συκοφαντία - προβοκάτσια - διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας. Στην Ελλάδα η βρώμικη αντικομμουνιστική επίθεση που είναι σε εξέλιξη τα 2 τελευταία χρόνια, εκδηλώνεται με προβοκάτσιες για τα οικονομικά του Κόμματος που, εκτός των άλλων, έχουν στόχο να πλήξουν την ηθική υπόσταση του Κόμματος, αυτό που χρόνια τώρα ο λαός θεωρούσε δεδομένο. Να αμφισβητηθεί, δηλαδή, η ανιδιοτέλεια των μελών του Κόμματος και των στελεχών του. Σε αυτή την επίθεση ιδιαίτερο καταμερισμό ρόλων έχει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και το κόμμα του Καρατζαφέρη που εκτελεί τα συμβόλαια της βρώμικης δουλειάς. Αυτή η επίθεση βολεύει τη ΝΔ γιατί διευκολύνει την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της.

Τις τελευταίες μέρες όμως βγάζουν και άλλους λαγούς να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Αξιοποιούν για αυτό τα πολιτικά κατακάθια, τα ναυάγια της ταξικής πάλης, τους σταυροφόρους της ναρκωκουλτούρας που στεγάζονται στο ΣΥΡΙΖΑ, προσφέροντας έτσι τις καλύτερες υπηρεσίες στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που είναι βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στη βρώμα και στη σαπίλα του συστήματος. Οπως πάντα την κατάλληλη στιγμή οι οπορτουνιστές και οι συν αυτοίς, στα δύσκολα δίνουν το φιλί της ζωής στην αστική τάξη, στους πολιτικούς εκπροσώπους της, στο δικομματισμό. Η αφερεγγυότητα και η ανυποληψία αυτού του χώρου έπιασε πλέον ταβάνι».

Την συγκέντρωση άνοιξε η Ειρήνη Κρανιά, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και γραμματέας του ΝΣ Αχαΐας της ΚΝΕ, σημειώνοντας: «Απαντάμε σήμερα αλλά και με την καθημερινή μας δράση στον αντικομμουνισμό και στην παραχάραξη της Ιστορίας. Η επίθεση αυτή είναι καθαρό ότι έχει κύριο στόχο τους νέους ανθρώπους». Μετά την κεντρική ομιλία, ξεκίνησε η πορεία στους δρόμους της πόλης. Τα συνθήματα, καθαρά: «Οργάνωση - αγώνας - ανατροπή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική» - «Ο αντικομμουνισμός δε θα περπατήσει, του λαού η πάλη θα τον τσακίσει». ΚΝίτες και ΚΝίτισσες μοίραζαν υλικό του Κόμματος για τον αντικομμουνισμό και συζητούσαν με τους περαστικούς. Η πορεία κατέληξε στο μνημείο για τους 13 ΕΑΜίτες και τα συνθήματα έγιναν πιο δυνατά: «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός».

Το προσκύνημα στην Ακροναυπλία

Σ' έναν τέτοιο τόπο, στη μαρτυρική Ακροναυπλία του Γληνού, του Μπελογιάννη, των χιλιάδων ανώνυμων κι επώνυμων αγωνιστών, συναντήθηκαν την περασμένη Κυριακή μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από το Ναύπλιο. Προσυγκεντρώθηκαν εκεί, για να καταθέσουν ένα στεφάνι, να δηλώσουν ότι «το ΚΚΕ δήλωση μετανοίας δεν υπογράφει». Να βροντοφωνάξουν «αγώνας - ρήξη - ανατροπή. Η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική».

Στη συνέχεια, πορεύτηκαν από το κάστρο μέσα στην πόλη του Ναυπλίου για να καταλήξουν στην πλατεία Φιλελλήνων, όπου κι έγινε η εκδήλωση του 35ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ, που είχε ως κεντρικό θέμα την ανάγκη να πάρει απάντηση η αντικομμουνιστική πρόκληση. Στην εκδήλωση μίλησε ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Προβλήθηκε ντοκιμαντέρ για την Αντιφασιστική Νίκη των λαών και η προφεστιβαλική έκλεισε με μουσικό αφιέρωμα στον ποιητή Γιάννη Ρίτσο.

Από την εκδήλωση στο Ναύπλιο. Στο βήμα ο Νίκος Σοφιανός

Η απόφαση αυτή, της ΕΕ (όπως και η προηγούμενη, να μετατρέψουν την 9η Μάη από ημέρα νίκης των λαών στον αντιφασιστικό αγώνα, σε μέρα τιμής για την ΕΕ) δεν αποσκοπεί μόνο στην Ιστορία, στο χτες, στην ιστορική μνήμη. Στοχεύει στην κοινωνική συνείδηση, στην πολιτική στάση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο αντικομμουνισμός ήταν όχημα για συνολικότερες αντιλαϊκές πολιτικές, για συνολικότερα κατασταλτικά και αντιδραστικά μέτρα. Ο αντικομμουνισμός ποτέ δεν στόχευε μόνο ή κυρίως τους κομμουνιστές. Αυτό λέει η ιστορική πείρα και του λαού μας και των ευρωπαϊκών λαών, αυτό μαρτυρά και η συντονισμένη προσπάθεια που γίνεται από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, από την ΕΕ και από τα κόμματα που τη στηρίζουν. Φυσικά, δεν είναι τυχαίο ότι κανένα πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα - και παρά την αντίθετη στάση των ευρωπαϊκών κομμάτων στα οποία ανήκουν - δεν τόλμησε να ψηφίσει αυτό το κατάπτυστο ψήφισμα. Απείχαν, ψήφισαν κατά ή "παρών". Δεν τόλμησαν, γιατί στη χώρα μας υπάρχει ένα κίνημα, υπάρχει ένας λαός, υπάρχει μια ιστορική πείρα ζωντανή, την οποία θα την έβρισκαν μπροστά τους.

Η προσπάθεια που γίνεται, να εξισώσουν το θύτη - φασισμό με το θύμα, με τους λαούς της Ευρώπης, με τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και ιδιαίτερα με το Σοβιετικό λαό, με τα 20.000.000 των νεκρών, η προσπάθεια να ταυτίσουν το νικητή Κόκκινο Στρατό με τα ηττημένα ναζιστικά στρατεύματα... δεν είναι μόνο μια ετεροχρονισμένη εκδίκηση των καπιταλιστών, των ιμπεριαλιστών, που στήριξαν τον Χίτλερ, που γέννημά τους ήταν ο Χίτλερ, ο ναζισμός και ο φασισμός που έπαιξαν μαζί του και όταν τον εξόπλιζαν στο μεσοπόλεμο, αλλά και με τις συμφωνίες που προηγήθηκαν της επίθεσης στη Σοβιετική Ενωση. Δεν είναι μόνο μια προσπάθεια να δικαιωθούν ιστορικά οι δολοφονίες των ιμπεριαλιστών που ακολούθησαν από τη συντριβή του φασισμού, να δικαιολογηθεί η δολοφονία 200.000 Ιαπώνων από τις πυρηνικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, να δικαιολογηθεί ο ψυχρός πόλεμος, οι επεμβάσεις, τα πραξικοπήματα σαν αυτά που γνώρισε και ο ελληνικός και ο κυπριακός λαός.

Στόχος, κυρίως, είναι το παρόν και το μέλλον της δικής τους κυριαρχίας. Θέλουν να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στο "σήμερα" και στο "αύριο". Αυτό το στόχο υπηρετεί ένας συρφετός δημοσιογράφων, αστών πολιτικών, οπορτουνιστών, με ντοκιμαντέρ, με έρευνες, με στοιχεία και ξαναζεσταμένες ιστορικές σούπες βασισμένες σε επιχειρήματα της CIA της περιόδου του ψυχρού πολέμου. Αυτά υπηρετούν οι λεγόμενες σταλινολογίες, οι πτωματολογίες, που συνδυάζονται με απαγόρευση Κομμουνιστών Κομμάτων σε χώρες της ΕΕ, με διώξεις και φυλακίσεις κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών, με δικαίωση των ναζιστών στις Βαλτικές Δημοκρατίες...

Τα κάνουν αυτά, γιατί δεν είναι παντοδύναμοι, δεν είναι σίγουροι για την κυριαρχία τους. Παίρνουν μέτρα, γνωρίζοντας ότι σε συνθήκες οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού, εκτός από τους κινδύνους ενσωμάτωσης και φόβου, στους λαούς υπάρχουν και δυνατότητες ριζοσπαστισμού, υπάρχουν δυνατότητες ώστε νέες δυνάμεις με καινούργια πείρα να βγουν στο δρόμο, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, να διεκδικήσουν μια άλλη προοπτική.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στο έδαφος των συνεπειών που ήδη βιώνουν οι λαοί που γνώρισαν το σοσιαλισμό, τις σοσιαλιστικές κατακτήσεις, βγάζουν έστω και καθυστερημένα σήμερα οι λαοί αυτοί συμπεράσματα. Δεν είναι τυχαία η έρευνα που έγινε στο ανατολικό κομμάτι της Γερμανίας, όπου το 60% των Γερμανών πολιτών θεωρούν ότι ζούσαν καλύτερα στο σοσιαλισμό, ότι ο σοσιαλισμός τούς είχε καλύψει τις βασικές ανάγκες για τη ζωή τους.

Η προσπάθεια που γίνεται από τους ιμπεριαλιστές στοχεύει ιδιαίτερα στη νεολαία, στο να μη μάθουν οι νέες γενιές ότι υπήρχε κοινωνικο-οικονομικό σύστημα, ο σοσιαλισμός, που έδωσε όλα αυτά για τα οποία βασανίζεται σήμερα η λαϊκή οικογένεια να δώσει στα παιδιά της. Εδωσε δουλειά σταθερή, σίγουρη, έδωσε σε όλους βιοτικό επίπεδο, έδωσε σε όλους σύνταξη στα 60, στα 55 και στα 50 αντίστοιχα μειωμένη για τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Εδωσε 5ήμερο - 7ωρο - 35ωρο από τη δεκαετία του '50 ακόμα και σε μια σειρά κλάδους και 6ωρο. Εκανε τον πολιτισμό, τον αθλητισμό δικαίωμα όλων, με ισότιμη πρόσβαση όλων. Εκανε την Παιδεία κοινωνικό δικαίωμα και την παρείχε σε όλους ισότιμα στους πολίτες. Υπήρξε τέτοιο σύστημα, ήταν ο σοσιαλισμός.

Θέλουν να πείσουν τη νεολαία ότι η σημερινή κατάσταση, η σημερινή καθημερινότητα που εξοργίζει, πιέζει, ζορίζει το παρόν και το μέλλον... ότι αυτή η πραγματικότητα που προσφέρουν στη νεολαία είναι μονόδρομος. Και τι της προσφέρουν, ξέρουμε πολύ καλά: Την ανεργία να καλπάζει, τα προγράμματα stage, τη μερική δουλειά, το ξεκλήρισμα της αγροτιάς, την πίεση των μικρομεσαίων από τα μονοπωλιακά συμφέροντα, την εμπορευματοποίηση των πάντων, το κόστος της πανάκριβης και κατ' όνομα μόνο δωρεάν Παιδείας.

Αυτή είναι και η αξία της προσπάθειας που κάνει η ΚΝΕ με το φετινό Φεστιβάλ, να απαντήσουμε με το Σοσιαλισμό στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Και τα παραδείγματα αυτής της βαρβαρότητας είναι πολλά και μας τα δίνει απλόχερα η καθημερινότητά μας. Ιδιαίτερα σε περιόδους που γίνεται της μόδας να μιλάμε για φυσικά φαινόμενα, που υποτίθεται ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τίποτα μπροστά τους... Λες και είναι λογικό στο 2010 μ' αυτήν την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνικής, λες και είναι λογικό με τέτοιο πλούτο σ' αυτή τη χώρα που υπάρχει, κόσμος να χάνεται από πυρκαγιές, περιουσίες να χάνονται και να καίγεται η Αθήνα για τέσσερις μέρες, κόσμος να πνίγεται στις πλημμύρες, κόσμος να θάβεται στα ερείπια των σεισμών. Υπάρχει αντιπλημμυρική πολιτική, αντιπυρική πολιτική, υπάρχει αντισεισμική θωράκιση; Από το 1999 που χτύπησε ο σεισμός της Αθήνας είχαν αποφασίσει - και το είχαμε στηρίξει στη Βουλή - να ελεγχθούν όλα τα δημόσια κτίρια, γιατί είμαστε μια χώρα σεισμογενής. Από τότε έχει ελεγχθεί μόλις το 4% των δημοσίων κτιρίων. Δε μιλάμε για παρεμβάσεις που έγιναν για να αποκτήσουν αντισεισμική θωράκιση, μιλάμε μόνο για τον πρώτο έλεγχο. Αυτά είναι αποτέλεσμα μιας οικονομίας και μιας κοινωνίας που στο κέντρο της έχει το καπιταλιστικό κέρδος και όχι τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Είναι παραδείγματα μιας βαρβαρότητας η οποία πνίγει το παρόν και το μέλλον του λαού και της νεολαίας».

Αφού επισήμανε ότι το σύνθημα του Φεστιβάλ δεν παραπέμπει σε κάποιο απόμακρο μέλλον, αλλά απαντάει επιθετικά σήμερα από τη σκοπιά των συμφερόντων της πλειοψηφίας του λαού μας, ο Νίκος Σοφιανός τόνισε ακόμα στην ομιλία του:

«Το Κόμμα μας με την πολιτική του γραμμή, με τις πολιτικές του θέσεις βρίσκεται στο κέντρο μιας πολύμορφης επίθεσης από τις δυνάμεις του συστήματος. Είναι πρόβλημα για το αστικό πολιτικό σύστημα, είναι στρέβλωση: Απέναντι σ' έναν ανυπόληπτο δικομματισμό η τρίτη πολιτική δύναμη να είναι το ΚΚΕ!

Η πολιτική γραμμή του Κόμματος φέρνει αποτελέσματα, έχει δημιουργήσει δυνατότητες συσπείρωσης των δυνάμεων σε μια κατεύθυνση ενάντια στα μονοπώλια, για το λαό. Είναι μια κατεύθυνση που έχει συμβάλει αποφασιστικά, στη δυσκολία που έχει σήμερα ο δικομματισμός να φαντάζει διαφορετικός, στη δυσκολία που έχουν σήμερα τα δυο κόμματα του κεφαλαίου να πείθουν το λαό ότι διαφέρουν. Αλλωστε, ευρύτερα λαϊκά τμήματα καταλήγουν στο πολιτικό συμπέρασμα - που μόνο το ΚΚΕ έχει - ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι κόμματα του κεφαλαίου, είναι κόμματα που έχουν τις ίδιες στοχεύσεις, τις ίδιες πολιτικές.

Σ' αυτή μας τη δράση, η οποία διαχέεται από πάνω μέχρι κάτω, η οποία διαπερνάει την παρέμβασή μας στο μαζικό κίνημα, στους δήμους, στις νομαρχίες, στο εργατικό κίνημα, στη Βουλή, στις πολιτικές συμμαχίες, παντού, σ' αυτή μας την πολιτική γραμμή οφείλεται η επίθεση που κάνει ιδιαίτερα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με τους βαστάζους του κόμματος Καρατζαφέρη. Μια επίθεση που γίνεται κυρίως με ανέντιμα μέσα στο Κόμμα μας.

Εμείς, θα το πούμε ακόμα μια φορά καθαρά, απευθυνόμενοι ιδιαίτερα στο λαϊκό, στον εργατικό κόσμο του ΠΑΣΟΚ: Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν τις ίδιες στρατηγικές επιλογές, με τις υπογραφές τους έχουν διαμορφώσει μια κυρίαρχη τάξη πραγμάτων, η οποία έχει στο στόχο της το σύνολο των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας. Μαζί συνυπέγραψαν συμφωνίες οι οποίες διαμορφώνουν τη δική μας αποπνικτική καθημερινότητα. Εχουν όχι μόνο τις ίδιες στρατηγικές επιλογές (ΕΕ, ΟΝΕ, Μάαστριχτ), αλλά και τις ίδιες συνταγές διαχείρισης. Χρησιμοποιούν και τα ίδια μέσα. Αυτά τα κόμματα δεν αλλάζουν. Τους είδαμε, τους ζήσαμε, τους βλέπουμε», υπογράμμισε μεταξύ άλλων, το στέλεχος του ΚΚΕ.

Στο πλαίσιο της πανελλαδικής δραστηριότητας των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ, η ΝΕ Ηλείας του ΚΚΕ διοργάνωσε προχτές εκδήλωση σε έναν τόπο με ιδιαίτερο συμβολισμό, στην Αμαλιάδα, γενέτειρα του Νίκου Μπελογιάννη και συγκεκριμένα στην πλατεία Νίκου Μπελογιάννη, όπου βρίσκεται και το μνημείο του αλύγιστου κομμουνιστή.

Χτες το βράδυ, οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ διοργάνωσαν αγωνιστικές πικετοφορίες στους τέσσερις νομούς της Θεσσαλίας. Στη Λάρισα, στα Τρίκαλα και στην Καρδίτσα οι πικετοφορίες ξεκίνησαν από τα γραφεία των νομαρχιακών κομματικών οργανώσεων και «η φωνή της αλήθειας» αντήχησε ισχυρή, στους κεντρικούς δρόμους των πόλεων, μέσω των συνθημάτων που φώναζαν οι κομμουνιστές. Στο Βόλο οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν μπροστά στο δημαρχείο και από εκεί ξεκίνησε η πορεία - με πανό, πικέτες, κόκκινες σημαίες και συνεχή συνθήματα - που κατέληξε στην πλατεία δημαρχείου Νέας Ιωνίας, όπου και πραγματοποιήθηκε η προφεστιβαλική εκδήλωση της ΚΝΕ, που ήταν αφιερωμένη στον αγώνα των νέων κομμουνιστών κατά της αντικομμουνιστικής εκστρατείας.

Με σημαντική παρουσία κατοίκων των χωριών της Λαγκάδας - Συκιάδας στη Χίο τιμήθηκαν την περασμένη Κυριακή στο ανταρτοχώρι Κυδιάντα (που σήμερα είναι ακατοίκητο) οι αγώνες του λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος στο πρόσωπο του δολοφονημένου Σταμάτη Τράτση από τις δυνάμεις του εμφυλιοπολεμικού κράτους το 1948. Η λιτή εκδήλωση περιλάμβανε ομιλία του γραμματέα της ΝΕ Χίου, Γιώργο Αμπατζή και απαγγελία ποιημάτων του Φώτη Αγγουλέ. Το απόγευμα, διοργανώθηκε εκδήλωση στο Θολό ποτάμι, την έδρα του 4ου Τομέα του ΕΑΜ, όπου τιμήθηκε ο Μιχάλης Βατάκης, φιλόλογος και υπεύθυνος του παράνομου τυπογραφείου του Κόμματος, που εκτελέστηκε στις 20 Αυγούστου του 1948 στο Γουδί, μαζί με άλλους 13 συντρόφους.