Σ' αρέσει να τους βλέπεις να επιχαίρουν ή να «προβληματίζονται» με την ψήφο σου, ν' αναλύουν τα κουκιά, να σου δίνουν τις ίδιες υποσχέσεις, να κάνουν ξεπερασούρες για τα ίδια και απαράλλαχτα εγκλήματα εις βάρος σου και, ουσιαστικά, να σε καθιστούν υπεύθυνο, αφού εσύ πληρώνεις τα σπασμένα;

Σ' αρέσει να σε απειλούν, να σε φοβίζουν με φαντάσματα, να σου στερούν ακόμα και το δικαίωμα να σκέφτεσαι.

Απροκάλυπτα σου παίρνουν πίσω όσα σου ανήκουν.

Δεν αρκεί να το διαπιστώνεις και να αγανακτείς, μοιρολατρικά. Φόβισέ τους εσύ. Αντιστάσου στην κοροϊδία και την απομόνωση. Δείξε τη δύναμή σου. Δώσε δύναμη στο ΚΚΕ.

Δεν αντέχω τη φρίκη του πολέμου, δεν αντέχω την εκμετάλλευση, είμαι αλλεργική στην κατρακύλα των κοινωνικών αξιών, στην υποκουλτούρα, αλλά και στον εμπαιγμό και την κοροϊδία!!! Η κατεύθυνση που ακολουθεί και η χώρα μας, με οδηγούς τους εκπροσώπους του δικομματισμού και υπηρέτες του κεφαλαίου, της ολιγαρχίας και των μονοπωλίων, που κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι και πρωταγωνιστές σε ταινίες (φαρσοκωμωδίες - δράματα) με θέμα τις οικογενειακές βεντέτες της δεκαετίας του 1960, θα μας φέρει κοντά σε πολύ χειρότερα. Γι' αυτό κι εγώ που σέβομαι, αγαπάω και θαυμάζω τον «Ανθρωπο, αυτόν τον Γίγα» και θέλω να ζήσω ελεύθερα, ειρηνικά και με αξιοπρέπεια, δεν μπορώ παρά να αγωνίζομαι για να πάρουμε άλλη κατεύθυνση, για το σήμερα και το αύριο. Κι αυτό μόνο με ψήφο στο ΚΚΕ γίνεται.

Ψηφίζουμε ΚΚΕ. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Είναι το μόνο κόμμα που η πολιτική και οι προβλέψεις του επαληθεύονται. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που δεν έλειψε από κανένα δίκαιο αγώνα του λαού μας. ΚΚΕ ισχυρό σημαίνει δυνατός λαός, γιατί θα αποκτήσει μεγαλύτερα φτερά η οργάνωση των εργαζομένων. Είναι το μόνο κόμμα που δείχνει το δρόμο για το πώς θα χτυπηθεί η ανερ­γία, η φτώχεια, η ανασφάλεια, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η εμπορευμα­τοποίηση της υγείας, της πατρίδας, η κοινωνική ασφάλεια. Δαγκωτό ΚΚΕ, δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Καθώς η βάση της πολιτικής είναι η οικονομία, έτσι η βαθιά κρίση της αστικής οικονομίας έχει μεταφερθεί και στην αστική πολιτική σκηνή. Οσο και να φαίνεται ότι ο δικομματισμός θα «αναθαρρέψει» κοινοβουλευτικά (είτε με τη λογική του μικρότερου κακού, είτε με τον εκβιασμό της ακυβερνησίας), ουσιαστικά, σε κοινωνικό επίπεδο, όλοι ξέρουν ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα άλλο από την εναλλαγή. Δεν είμαστε στην περίοδο των αυταπατών. Υπάρχει εμπειρία στους εργαζόμενους, η οποία, όμως, από την αμφισβήτηση και την αποστροφή πρέπει να περάσει στην ενεργή πάλη. Καθοριστικό ρόλο σ' αυτό θα παίξει η ένταση της ζύμωσης και της προπαγάνδας ότι υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης, υπάρχει προοπτική έξω από το αστικό πολιτικοοικονομικό παιχνίδι, ο σοσιαλισμός. Το μόνο κόμμα που παλεύει στην κατεύθυνση της σοσιαλιστικής προοπτικής είναι το ΚΚΕ και μ' αυτήν την έννοια είναι αναγκαίο το δυνάμωμα της φωνής του, τόσο στους καθημερινούς αγώνες, όσο και στις εκλογές της 4ης Οκτώβρη.

Ο ελληνικός λαός σύρεται στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου εν μέσω μιας βαθιάς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που βιώνει και η χώρα μας, ύστερα και από τα πεπραγμένα της νεοφιλελεύθερης ανάλγητης για τους εργαζόμενους πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων της τελευταίας 20ετίας, που υπακούουν πάντα χωρίς ίχνος αντίστασης στις εντολές των Βρυξελλών. Ταυτόχρονα, απειλούνται άμεσα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, με την ανοχή αν όχι υπόθαλψη, των ΝΑΤΟικών συμμάχων, και προετοιμάζεται απ' τους γνωστούς κύκλους λύση του Κυπριακού στα μέτρα ενός νέου σχεδίου Ανάν.

Μ' αυτά τα δεδομένα σ' αυτές τις εκλογές, οι δυο μονομάχοι του δικομματισμού ζητούν απ' το λαό αυτοδυναμία για να ξεπεραστεί, δήθεν, η κρίση, φορτώνοντάς τον εξ ολοκλήρου τα βάρη της. Στο λαό που δεν αντέχει άλλο τη φτώχεια, την ανεργία, την ανασφάλιστη εργασία, την ακριβή Υγεία, την υποβαθμισμένη Παιδεία που οι κυβερνήσεις των δύο μονομάχων δημιούργησαν.

Σ' αυτό το θολό τοπίο, μια πολιτική δύναμη αντιστέκεται αγωνιζόμενη με φερεγγυότητα πλάι στο λαό, για το λαό, το ΚΚΕ. Η όλη αγωνιστική του διαδρομή, με απαρέγκλιτη στόχευση τα συμφέροντα του λαού και του τόπου, το καθιστά δικαιωματικά, μόνο πόλο αντίστασης στην νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα που δείχνει αποφασισμένη, όχι μόνον να μην καταθέσει τα όπλα, αλλά και να εφαρμόσει πιο δυσβάσταχτα αντιλαϊκά μέτρα, για να συνεχίζεται η κερδοφορία υπέρ των δημιουργών της κρίσης.

Σ' αυτές τις πολύ κρίσιμες εκλογές για το λαό και τον τόπο, η υπερψήφιση του ΚΚΕ και από δημοκράτες πατριώτες που δεν είναι μέλη, οπαδοί και φίλοι, αποτελεί σίγουρη επένδυση για πιο αποτελεσματικούς αγώνες που θα ανοίξουν παράθυρο ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.

Οι ψηφοφόροι που πρόκειται να πάνε στις κάλπες, μπορούν σήμερα να διαγνώσουν - περισσότερο από κάθε άλλη φορά - μια, εν δυνάμει, ποιοτική αλλαγή. Τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δε θα καταλάβει το «έτερον» του δικομματισμού αλλά... το λαϊκό κίνημα! Και δεν είναι παραδοξολογία αυτό, αλλά αποτέλεσμα της εξομοίωσης των κομμάτων της εξουσίας «εις σάρκαν μίαν».

Το λαϊκό κίνημα, λοιπόν, προβλέπεται να αναλάβει το ρόλο της «αξιωματικής αντιπολίτευσης» με την πολιτική έκφρασή του, την πρωτοπορία, το ΚΚΕ. Μεταβατική εξέλιξη που προβλέπεται στην πάλη των τάξεων από λόγους ιστορικούς αλλά και από τις συγκυρίες. Και η παρούσα συγκυρία είναι από τις πιο επίκαιρες, αφού τα πράγματα όχι μόνο έχουν οδηγηθεί στο απροχώρητο, αλλά για πρώτη φορά στον μεταπολιτευτικό βίο, βιώνονται κιόλας κι από όλους. Κοινή είναι πια η συνειδητοποίηση πως η παρούσα οικονομική κρίση - κορύφωση άλλων στο παρελθόν - δεν είναι τυχαία, αλλά αναπόδραστη κατάληξη της καπιταλιστικής... ανάπτυξης σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης! Ομόθυμη είναι και η αγανάκτηση πως η «ανάταξή» της γίνεται μόνο στο σώμα των εχόντων και υπεύθυνων της κρίσης (τραπεζίτες, γκόλντεν μπόις) κι όχι στα λαϊκά στρώματα. Και, τέλος, εξεγερτική είναι η αντίδραση απ' όλους στη διαπίστωση πως δεν επιτρέπεται ανεξάρτητη πολιτική βούληση στον καθένα μας παρά μόνο στα πλαίσια που ορίζουν τα Παγκόσμια Διευθυντήρια. Π.χ. στα καθ' ημάς, ο Αλμούνια που στις 5 Οκτωβρίου θα.... δώσει - κατά δήλωσή του - «την εντολή των ορίων διακυβέρνησης της χώρας μας» σ' έναν εκ των δύο - στον... εξής έναν - του δικομματισμού, εξομοιώνοντάς τους κυνικά σε έναν και αδιαίρετο εντολοδόχο.

Κατόπιν αυτών, τι μένει από την πλευρά μας για να εναντιωθούμε πέρα από μοιρολατρικές αντιδράσεις (παραιτήσεις, αποχές, κ.λπ.) και παγιδεύσεις σε άσκοπα διλήμματα με ατέρμονες συζητήσεις;

Συστράτευση στο Λαϊκό Κίνημα που στη Βουλή - και φυσικά έξω από αυτή - έχει το ΚΚΕ εκπρόσωπο με διαπιστευτήρια Ιστορικά (Εθνική Αντίσταση, Αντιιμπεριλιαστικοί Αγώνες, κ.λπ.) και «τρέχοντα» (συνδικαλιστικοί αγώνες, κ.λπ.).

Η συγκυρία της... συγκυρίας, λοιπόν - συγκυρία εις διπλούν - με μια ψήφο από τον καθένα μας, για να εξασφαλίσουμε το ρόλο «της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης» σήμερα και, σε προοπτική, να εγγράψουμε στη συνείδηση του κόσμου σκέψεις που δε θα περιορίζονται σε ανυπακοή και εναντίωση αλλά θα οδηγούν στη διαμόρφωση πρότασης για λαϊκή διακυβέρνηση.

To ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είναι ένα σκουριασμένο μαχαίρι που όποια καινούρια λαβή και αν του βάλεις θα είναι άχρηστο. Ολοι οι εργαζόμενοι που ξεζουμίζονται από το κεφάλαιο να συσπειρωθούν, να συνταχθούν με το ΚΚΕ ώστε να κάνουν τη «νίκη» του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αφόρητη.

Η δεινή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει σήμερα οι εργαζόμενοι και η ακόμη δεινότερη εκδοχή της, η οποία έπεται, είχαν προβλεφθεί από εκείνους που είχαν τη βούληση να αναζητήσουν τα πραγματικά δεδομένα, να τα επεξεργαστούν και να προβούν σε μία αντικειμενική ανάλυση. Από τα κόμματα που σήμερα διεκδικούν ψήφο, το ΚΚΕ ήταν το μόνο που είχε κάνει τις σωστές εκτιμήσεις και δημοσιοποιήσει τις αντίστοιχες προβλέψεις ήδη από τις προηγούμενες δυο δεκαετίες. Είχε ειδοποιήσει το λαό για τις αναμενόμενες εξελίξεις και τον είχε καλέσει σε εγρήγορση. Αν ο λαός είχε αφουγκραστεί με περισσότερη προσοχή αυτό το λόγο και είχε δράσει ανάλογα, είναι πιθανό αρκετά από τα δεινά που σήμερα τον ταλανίζουν να είχαν αποφευχθεί, ή, τουλάχιστον, μετριαστεί. Στηρίζω το ΚΚΕ γιατί είναι το μόνο κόμμα που δεν χρησιμοποιεί παραπλανητικό λόγο, που στέκεται έμπρακτα στο πλευρό του εργαζόμενου και που διαχωρίζει σαφώς τη θέση του από την πρόταση εξουσίας των δύο μεγάλων κομμάτων.

Στις 4 Οκτώβρη ήρθε η ώρα να απορρίψουμε τις πολιτικές και τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου, το σύστημα του δικομματισμού/διπολισμού.

Καλούμαστε οι εργαζόμενοι να τους κρίνουμε από ταξική σκοπιά, ως κόμματα που η στρατηγική τους συνδέεται με τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι από μια σειρά άλλα δευτερεύοντα ζητήματα ή ψευτοδιλήμματα που εντέχνως μας κατακλύζουν.

Καλώ τους εργαζόμενους, τους αριστερούς πολίτες, ανεξάρτητα από τις διαφορές που μπορεί να έχει κάποιος, ανεξάρτητα αν σήμερα δεν υφίσταται κοινωνικοπολιτικό μέτωπο και αν δεν έχει ζυμωθεί κατάλληλα, να ενισχύσουν με την ψήφο τους το ΚΚΕ, να ενισχύσουν την προοπτική ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάτι απλό: Θαύματα ΔΕΝ γίνονται! Αρα, το να πιστεύει κανείς ότι ένας υπερεθνικός καπιταλιστικός Οργανισμός όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση ή ένα αστικό Κόμμα που ομνύει σ' αυτήν μπορεί να κάνει φιλολαϊκή πολιτική στη σημερινή συγκυρία απλά ΔΕΝ έχει βάση. Οποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, ή έχει ασυγχώρητες αυταπάτες (υπάρχει πλέον σοβαρή συσσωρευμένη πείρα) ή ψεύδεται! Και οι ψευδόμενοι βέβαια δρουν συνειδητά και με ιδιοτέλεια. Οι αυταπατώμενοι όμως πρέπει επιτέλους να αφυπνιστούν! Είναι τραγικό να εναποθέτουν κάθε φορά τις ελπίδες τους στα αστικά κόμματα ή στην «καλή» Ευρωπαϊκή Ενωση και κάθε φορά, την επομένη των εθνικών εκλογών ή της υιοθέτησης μιας - κάθε φορά πιο αντιδραστικής - Συνθήκης (Μάαστριχτ, Λισαβόνα), να χάνουν όλο και περισσότερα δικαιώματα, να βουλιάζουν όλο και περισσότερο στην ανασφάλεια, να βλαστημάνε για την επιλογή τους. Ως πότε θα δρουν ως οι ιδανικοί αυτόχειρες που με την ψήφο τους ανεβάζουν στο βάθρο τον δήμιό τους; Φτάνει πια! Είναι καιρός να ανοίξουν τα αυτιά τους στη μόνη φωνή που ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ προβλέπει σωστά και λέει την αλήθεια, να δυναμώσουν το ΚΚΕ που αγωνίζεται. Η αυταπάτη είναι «βολική» γιατί επιτρέπει να μην κάνεις τίποτα. Στο τέλος του δρόμου υπάρχει, όμως, η εξαθλίωση! Πώς θα επιτευχθεί ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ενωσης να γίνει η ανταγωνιστικότερη οικονομία παγκοσμίως, ξεπερνώντας αυτή των ΗΠΑ; Είναι προφανές: Αποκτώντας μεγαλύτερο ποσοστό ανασφάλιστων, άστεγων, εξαθλιωμένων από τις ΗΠΑ. Ξεκληρίζοντας περισσότερους μικρομεσαίους αγρότες και επαγγελματίες, ιδιωτικοποιώντας ακόμα περισσότερο την Υγεία και την Παιδεία, υποβαθμίζοντας περισσότερο τους μισθούς και τις συντάξεις, μηδενίζοντας τα εργατικά δικαιώματα. Είναι καιρός να ανακοπεί η κατρακύλα προς το Μεσαίωνα και να αρχίσει η ανάκτηση των λαϊκών δικαιωμάτων που χάθηκαν. Ψήφο στο ΚΚΕ. Τώρα!

Μετά τη Δήλωση αποχώρησής μου από το ΔΗΚΚΙ, ως ανεξάρτητη αγωνίστρια, ως εκπαιδευτικός που υπηρέτησα τη δημόσια εκπαίδευση, ως πρώην βουλευτής και Δημοτική Σύμβουλος, στηρίζω τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και συντάσσομαι στους αγώνες των απλών λαϊκών αγωνιστών για καλύτερες ημέρες.