Το «ντιμπέιτ» δεν είναι η «μάχη των μαχών». Δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει ένα «ντιμπέιτ», που να σέβεται την αποστολή του, ως μέσο αντιπαράθεσης και διαλόγου. Τουλάχιστον, όμως, πρέπει να φύγουμε από αυτή τη γελοιοποίηση των «ντιμπέιτ». Με «ντιμπέιτ» ανάμεσα στον Καραμανλή και στον Παπανδρέου, επιδιώκουν να στριμωχτεί η σκέψη και η ψήφος του λαού στην επιλογή ανάμεσα σε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, σαν να είναι η μόνη λύση. Στο «ντιμπέιτ» οι ερωτήσεις πρέπει να είναι στο πλαίσιο των θεματικών ενοτήτων, ώστε να δίνεται η δυνατότητα σύγκρισης των απαντήσεων και των προτάσεων κάθε κόμματος και να υπάρχει ειδικός κύκλος, όπου ο κάθε δημοσιογράφος μπορεί να κάνει όποια ερώτηση θέλει σε κάθε κόμμα. Το ΚΚΕ είναι διατεθειμένο να παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου χωρίς εισηγητική ομιλία, μόνο και μόνο για να απαντήσει στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Δε φοβόμαστε καμία ερώτηση. Θέλουμε ισοτιμία και τήρηση της θεματικότητας.

«Ξεκαθαρίζουμε το εξής πράγμα: Για μας το "ντιμπέιτ" δεν είναι η μάχη των μαχών. Η μάχη των μαχών, μέχρι τις 4 του Οκτώβρη, είναι η κάλπη. Και η μάχη των μαχών είναι ο αγώνας που δίνεται καθημερινά στους χώρους δουλειάς, στους δρόμους που είναι συγκεντρωμένα τα μικρομάγαζα, στο χωράφι, σε άλλες γενικές πολιτικές αναμετρήσεις και αγώνες. Αυτές είναι οι μάχες των μαχών.

Ωστόσο, αισθανθήκαμε την ανάγκη, επειδή η διακομματική επιτροπή συζητάει το θέμα του "ντιμπέιτ", κυρίως κάτω από το βάρος των δικών μας προτάσεων και ενστάσεων, να πούμε δημόσια τις θέσεις μας, να μην παρερμηνεύονται. Και με ένα στόχο: Να συμβάλουμε, στο μέτρο της δικής μας ευθύνης, να πραγματοποιηθεί το "ντιμπέιτ", αλλά να έχει κάποια στοιχεία θετικότερα, να γίνουν βελτιώσεις.

Δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει ένα πραγματικό "ντιμπέιτ", που σέβεται την αποστολή του ως μέσο αντιπαράθεσης και διαλόγου. Αλλά εν πάση περιπτώσει, να γίνει καλύτερο και να φύγουμε από αυτή τη γελοιοποίηση των "ντιμπέιτ", που ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια έχουμε γνωρίσει.

Πρέπει να σας πω ότι πήραμε πάρα πολύ σοβαρά υπόψη τις κριτικές παρατηρήσεις που δεχτήκαμε από το σύνολο σχεδόν του δημοσιογραφικού κόσμου, ακόμη και από τους δημοσιογράφους που είχαν πάρει μέρος στο "ντιμπέιτ" και που έλεγαν ότι ευθύνονται τα κόμματα γι' αυτήν την κατάντια των "ντιμπέιτ", γιατί τα κόμματα καθορίζουν το πλαίσιο.

Εμείς δεχόμαστε αυτήν την κριτική και, μάλιστα, ενώ και σε προηγούμενες διακομματικές είχαμε αντίρρηση, συμφωνήσαμε στην πραγματοποίηση του "ντιμπέιτ" και συμμορφωθήκαμε στους όρους, παρότι είχαμε διαφωνήσει. Γιατί σκεφτήκαμε ότι, εν πάση περιπτώσει, ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη. Οταν λέω συμφωνήσαμε, δεν αναφέρομαι στον εκπρόσωπό μας. Ηταν συλλογική η απόφαση του Πολιτικού Γραφείου, να συμφωνήσουμε τελικά, παρά τη διαφωνία μας, να γίνει το "ντιμπέιτ". Και έγινε με τους κανόνες που, υποτίθεται, ότι είχαμε συμφωνήσει κι εμείς.

Ενας πρόσθετος λόγος που, σε αυτή τη φάση, θελήσαμε να αναλάβουμε το μέρος της ευθύνης μας, είναι γιατί ετοιμάζεται κι ένα δεύτερο "ντιμπέιτ" με τους δύο - δεν ξέρω αν θα γίνουν άλλα - οπότε θεωρούμε ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι, το ένα "ντιμπέιτ" των έξι να είναι ένα "ντιμπέιτ" ακόμη περισσότερο γελοίο και να συγκεντρωθεί η προσοχή στο "ντιμπέιτ" των δύο, για τον εξής λόγο: Ενδιαφέρονται, αυτήν τη στιγμή, να στριμώξουν τη σκέψη του λαού - και μάλιστα του αγανακτισμένου λαού - και την ψήφο του, στην επιλογή ανάμεσα στα δύο κόμματα. Να παγιοποιηθεί αυτή η αντίληψη, ότι υπάρχουν δύο, δεν υπάρχει καμία άλλη λύση, καμία εναλλακτική επιλογή. Και επομένως το "ντιμπέιτ" των έξι ήταν απλώς ένα κάδρο, έτσι για να περάσουμε την ώρα, για να δείξουμε και μια ισοτιμία και να μείνουμε στο "ντιμπέιτ" των δύο.

Είναι φανερό ότι υπάρχουν ισχυροί θύλακες, οι οποίοι, αν θέλετε, περνάνε και τη γραμμή τους στα Μέσα Ενημέρωσης, που συγκεντρώνουν την προσοχή τους αυτό το διάστημα στο εξής: Από τη μια μεριά να εδραιώσουν το προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ, γιατί πραγματικά δίνει πάρα πολλές εγγυήσεις ότι μπορεί να χειραγωγήσει και να τσακίσει το λαϊκό κίνημα καλύτερα από ό,τι μπορούσε να το κάνει η Νέα Δημοκρατία, ενώ από την άλλη μεριά ενδιαφέρονται, η Νέα Δημοκρατία να μη χάσει και πάρα πολύ. Διότι, αυτή η δικομματική εναλλαγή, είναι ό,τι καλύτερο για τους καπιταλιστές, ό,τι καλύτερο για το κεφάλαιο, για την κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Βλέποντας αυτό το παιχνίδι και παίρνοντας υπόψη και την κριτική που μας έγινε, αποφασίσαμε να συμβάλουμε αποφασιστικά, να μην πάμε σε μια νέα γελοιοποίηση.

Εμείς δεν έχουμε το πλεονέκτημα που έχουν οι δημοσιογράφοι, ιδιαίτερα οι δημοσιογράφοι εκείνοι οι οποίοι πρωταγωνιστούν στην ενημέρωση. Οι δημοσιογράφοι που πρωταγωνιστούν στην ενημέρωση έχουν μεγάλη ευχέρεια την επομένη των "ντιμπέιτ" να γελοιοποιούν το "ντιμπέιτ" και ύστερα από λίγο να το θεοποιούν, να αλλάζουν γνώμη σαν τα πουκάμισα. Αλλωστε, κανείς δεν τους ζητάει λογαριασμό.

Εμείς, όμως, δεν έχουμε αυτό το πλεονέκτημα, ούτε θέλαμε να το έχουμε, ούτε σκοπεύουμε να το αποκτήσουμε, να λέμε άλλα τη Δευτέρα, άλλα την Τρίτη κι άλλα την Τετάρτη.

Επομένως, να κάνουμε συγκεκριμένες τις δικές μας θέσεις. Κατ' αρχήν, είμαστε ριζικά αντίθετοι με το "ντιμπέιτ" των δύο, αλλά δυστυχώς δεν εξαρτάται από εμάς. Αφού οι δύο και ό,τι υπάρχει πίσω τους, θέλουν να το κάνουν, δεν μπορούμε να το ματαιώσουμε.

Αυτό που εμείς σκεφτόμαστε είναι ότι το "ντιμπέιτ" έχει ένα συγκεκριμένο κύκλο ερωτήσεων "Οικονομία", "Κοινωνική πολιτική", "Περιβάλλον", "Εξωτερική πολιτική", πέντε έξι θέματα. Εμείς, λέμε το εξής πράγμα: Οι δημοσιογράφοι πρέπει να κάνουν ερωτήσεις στο πλαίσιο αυτών των θεματικών ενοτήτων. Με τι στόχο; Να αποσπάσουν, να εκμαιεύσουν συγκεκριμένες απαντήσεις από τα κόμματα, τι πρεσβεύουμε και πώς μπορεί να γίνει αυτό. Συμφωνούμε απολύτως ότι δεν είναι μόνο να πούμε τι λέμε, αλλά και πώς. Το πώς μάλιστα είναι πολύ κρίσιμο ζήτημα, παραμονές των εκλογών.

Αυτό οδηγεί στον κίνδυνο για πανομοιότυπες ερωτήσεις; Μα δεν είναι κίνδυνος. Ο δημοσιογράφος δεν είναι ο πρωταγωνιστής, ο δημοσιογράφος θα ρωτήσει "Τι λέτε για την ανεργία;" ή "τι λέτε για την ακρίβεια;" ή "τι λέτε για τους φόρους;" ή "τι λέτε για τις φοροαπαλλαγές;" Αυτό στο κάτω - κάτω υπηρετεί το "ντιμπέιτ".

Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει ανάγκη ενδεχομένως - και δε θα σχολιάσω την ανάγκη - για διαφοροποιημένες ερωτήσεις απέναντι στο κάθε κόμμα. Σε αυτήν την περίπτωση εμείς προτείνουμε να υπάρχει ένας ειδικός κύκλος, όπου το κάθε Κόμμα να δέχεται οποιαδήποτε ερώτηση θέλει να κάνει ο δημοσιογράφος.

Παίρνουμε, επίσης, υπόψη ότι υπάρχουν κι άλλες συνεντεύξεις, η διακαναλική, που επίσης μπορεί να γίνονται ερωτήσεις έξω από την ατζέντα συγκεκριμένων θεμάτων, ανάλογα ο κάθε δημοσιογράφος τι εντολή έχει να ρωτήσει.

Επίσης, αν θέλετε, επιπροσθέτως, αν θεωρούν οι δημοσιογράφοι ότι θέλουμε να αποφύγουμε ερωτήσεις, είμαστε διατεθειμένοι και χωρίς εισηγητική ομιλία να απαντήσουμε σε οποιεσδήποτε ερωτήσεις. Δεν ανεχόμαστε, όμως, όταν είμαστε και οι έξι σε ένα τραπέζι, να δεχόμαστε ο καθένας διαφορετική ερώτηση. Ενας για το περιβάλλον, ή ένα κόμμα να μη δέχεται καθόλου ερώτηση για το περιβάλλον, να μη γίνεται καμία ερώτηση για το περιβάλλον. Και στο θέμα του περιβάλλοντος να σε ρωτάνε άλλα αντ' άλλων.

Ελπίζουμε ότι με αυτή μας την τοποθέτηση, θα συμβάλουμε να υπάρξει μια λύση καλύτερη από αυτήν που είχαμε έως τώρα, την κακή. Ιδανική δε θα είναι, αλλά αυτό δε μας απασχολεί.

Ακούσαμε και διάφορους υπαινιγμούς από δημοσιογράφους, οι οποίοι είχαν λοιδορήσει τα προηγούμενα "ντιμπέιτ". Θέλουν να τους απαντήσουμε και προσωπικά; Θέλουν να τους θυμίσουμε τι είχαν πει για το "ντιμπέιτ", μόλις έγινε; Να το κάνουμε κι αυτό. Εμείς εισπράξαμε την κριτική τους και τη μελετήσαμε ως Κόμμα και είχαν δίκιο. Επομένως, δεν μπορεί, με συγχωρείτε, εκεί που φτύνεις σήμερα να φιλάς! Αυτό λέμε.

Δεν είμαστε ένα Κόμμα που φοβόμαστε την οποιαδήποτε ερώτηση, ή μας ενοχλεί η οποιαδήποτε ερώτηση. Οταν είμαστε κατά μόνας, ας γίνεται. Οταν είναι όμως οι έξι, θέλουμε ισοτιμία και τήρηση της θεματικότητας. Και σας ξαναλέω: Με την πρότασή μας προσθέτουμε κι ένα κύκλο ερωτήσεων, όπου ας κάνουν ό,τι θέλουν οι δημοσιογράφοι. Συνήθως, αυτές οι ερωτήσεις δεν είναι κριτήριο ψήφου, αλλά δεν πειράζει ας χρησιμοποιηθούν κι αυτές οι ερωτήσεις. Δε μας ενδιαφέρει να βάλουμε λογοκρισία, αλλά δεν μπορούμε να αυτογελοιοποιηθούμε».

ΧΡ. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ (MEGA): Δηλαδή με την παρούσα μορφή το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν πρόκειται να συμμετάσχει;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Μην βιάζεστε. Εμείς θέλουμε να δώσουμε τη δική μας μάχη και τη δική μας συμβολή και πιστεύουμε ότι και τα άλλα κόμματα, τα οποία υιοθέτησαν και θεωρούν σωστές τις σκέψεις μας, τις έχουν δεχτεί και τις έχουν πει και δημόσια, ότι εν πάση περιπτώσει πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπορεί να λες «ναι, το ντιμπέιτ δεν είναι καλό» και να καταλήγεις στην επανάληψή του. Μια του φίλου, δυο του φίλου, τρεις και την κακή του μέρα! Στο τι θα κάνουμε, θα τοποθετηθούμε.

Εμείς δίνουμε τη μάχη, για να υπάρξει ένα "ντιμπέιτ" που δείχνει ότι τουλάχιστον σεβόμαστε αυτούς τους ανθρώπους, που για ένα λεπτό, ή μισή ώρα, ή ένα τέταρτο, ή και δυο ώρες, ανοίγουν την τηλεόραση για να δουν, είτε από χάζι, είτε γιατί τους ενδιαφέρει. Και αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να τους σεβαστούμε.

Εάν δεν κάνουμε κάποια προσπάθεια να βελτιωθεί η κατάσταση, είμαστε υποχρεωμένοι να τηρήσουμε τους όρους. Εμείς, ξέρετε, δεν κάνουμε αυτό που κάνουν άλλα κόμματα ή άλλοι πολιτικοί αρχηγοί.

ΧΡ. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ (ΝΕΤ): Εξετάζετε το ενδεχόμενο, αν τελικώς δεν γίνουν αποδεκτές αυτές οι προτάσεις που κάνετε, να πάτε σε μια λογική στο "ντιμπέιτ", που, ασχέτως από την ερώτηση, με μια πολύ μικρή απάντηση, εσείς θα τοποθετηθείτε πάνω στις απαντήσεις και των υπολοίπων αρχηγών; Δηλαδή, να σπάσετε αυτό το «απαντάμε σαφώς και μόνο στην ερώτηση»;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Αφήστε να κάνουμε την έκπληξη.

ΣΠ. ΧΑΛΙΚΙΑΣ (ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ CITY): Αν δεν γίνει δεκτή η πρότασή σας, τι σκέπτεστε;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Θα αποφασίσουμε συλλογικά. Εμείς πιστεύουμε ότι η πρότασή μας θα γίνει δεκτή, είναι λογική. Αν θέλετε, την συζητήσαμε την κατάσταση και κάναμε μια ακόμη περισσότερο βελτιωμένη πρόταση, που παίρνει υπόψη και τις σκοπιμότητες που έχουν τα άλλα κόμματα.

Βεβαίως πιθανό να υπάρχει ενδιαφέρον - σε εισαγωγικά ή χωρίς εισαγωγικά - να ερωτηθεί ένα κόμμα, ένας πολιτικός αρχηγός, κάτι το ιδιαίτερο που δεν ταιριάζει σε όλους. Εκεί να υπάρχει ένας κύκλος με αυτή την ελεύθερη ερώτηση. Γιατί όχι; Μέσα στο πλαίσιο του "ντιμπέιτ".

Αλλά, με συγχωρείτε, θα κάνουμε το "ντιμπέιτ" για ποιο σκοπό; Και επαναλαμβάνω. Πρωταγωνιστές είναι οι εκπρόσωποι των κομμάτων, δεν είναι οι δημοσιογράφοι.

Ο δημοσιογράφος οφείλει, χωρίς να του επιβάλλουμε από πριν τις ερωτήσεις και χωρίς να τον ρωτήσουμε τι θα μας ρωτήσει, να ρωτήσει αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο: "Τι λέτε για τους μισθούς και τα μεροκάματα", "τι λέτε για τις ιδιωτικοποιήσεις", "τι λέτε για τον ΟΤΕ", "τι λέτε για τη ΔΕΗ", αυτό ρωτάει ο κόσμος. Και να έχει και μια ελεύθερη ερώτηση, να κάνει την προκατασκευασμένη του τοποθέτηση και ερώτηση ελεύθερα.

Και προσθέτουμε, αν υπάρχουν ερωτήματα προς το ΚΚΕ, που με αυτό τον τρόπο δεν μπορούν να γίνουν στο "ντιμπέιτ", εμείς δεχόμαστε να δώσουμε μια συνέντευξη Τύπου χωρίς καμία πολιτική εισαγωγή και να απαντήσουμε σε όλες τις πονηρές και περισσότερο πονηρές ερωτήσεις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα.

Αλλά πώς θα κριθεί, αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε πραγματικά τα κόμματα μεταξύ μας; Οταν ο ένας απαντάει στο άλφα θέμα και ο άλλος απαντάει στο γάμα θέμα; Πώς θα φανεί πού υπάρχει ομοιότητα και πού δεν υπάρχει; Πρέπει να είναι τα ίδια θέματα και τα θέματα θα είναι μεγάλα θέματα, π.χ. ΟΤΕ, ΔΕΗ, ιδιωτικοποιήσεις. "Τι λέτε"; "Ποια είναι η γνώμη σας"; "Τι λέτε π.χ. για τα όρια συνταξιοδότησης"; Αυτά είναι δηλαδή δευτερότερα θέματα; Αυτό ζητάμε.

Και αυτά τα θέματα, είτε είσαι κυβέρνηση, είτε πας να γίνεις κυβέρνηση, είτε είσαι αντιπολίτευση, είτε θα είσαι έξω από τη Βουλή, είναι θέματα που ενδιαφέρονται όλοι να ακούσουν τι λένε τα κόμματα παραμονές των εκλογών. Αλλο τώρα το περιτύλιγμα, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει αυτό. Αυτό είναι πολύ που ζητάμε; Αυτό δε θέλει ο κόσμος;

Εκτός πια αν συζητάμε τις γραβάτες και για τα ρούχα που φοράμε. Αυτό είναι γελοίο. Και οι δημοσιογράφοι, θα το ξαναπώ, δεν είναι πρωταγωνιστές. Παίζουν ουσιαστικό ρόλο - δεν είναι απλοί υπάλληλοι - αλλά η δυνατότητα και η προσφορά του δημοσιογράφου είναι να καταφέρει να αποσπάσει συγκεκριμένες θέσεις και συγκεκριμένους τρόπους που θα υλοποιηθούν αυτά τα μέτρα ή δε θα υλοποιηθούν, αν δεν πρέπει να υλοποιηθούν.

Κ. ΑΤΤΙΑΣ (ALTER): Εχει ακουστεί μια πρόταση, να μην υπάρχουν μόνο δημοσιογράφοι, αλλά να δεχτείτε και ερωτήσεις από το κοινό. Θα κατεβάσετε μια τέτοια πρόταση;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εμείς δε δίνουμε τη μάχη εκεί. Το κοινό θα είναι διατεταγμένο. Θα μας πουν «στείλτε μερικούς δικούς σας εσείς» θα στείλει και η Νέα Δημοκρατία, θα στείλει και το ΠΑΣΟΚ. Ποιο κοινό, πού θα το βρουν το κοινό; Θα πάνε στο δρόμο; Οχι, θα μας πουν στείλτε 2 - 3 και θα στείλουμε εμείς 2 - 3 ΚΝίτες, 2 - 3 μέλη του Κόμματος, στημένο θα είναι και το κοινό.

Εν πάση περιπτώσει όμως, ειλικρινά σας λέω, ότι δε δίνουμε εκεί τη μάχη. Τη μάχη τη δίνουμε στην τήρηση της θεματικότητας. Αφού βάζουμε θεματικότητα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θέλει να απαντήσει, π.χ., για το περιβάλλον. Μπορεί να κάνουν μια ερώτηση τι λέτε για την πράσινη ανάπτυξη και να απαντήσουμε. Καμία αντίρρηση.

Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι συνεννοούμαστε με τους δημοσιογράφους τι ερώτηση θα μας βάλουν. Και ξέρετε πάρα πολύ καλά, ας βγει ένας δημοσιογράφος που μας κάλεσε σε συζήτηση και στον οποίο πήγε το Γραφείο Τύπου ή κάποιος άλλος και να πει «ρώτα την Αλέκα αυτό, ή μην τη ρωτήσεις εκείνο». Ουδέποτε πάμε σε προετοιμασμένες συνεντεύξεις. Αρκετοί πάνε, όταν έχουν συζητήσει τρεις μέρες πριν «τι θέλω - τι θέλεις», για να μη φύγει ο δημοσιογράφος. Μου τα λένε οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι. Με συγχωρείτε δηλαδή. Και μάλιστα λέει «είστε άνετοι», πώς να το πω «αισθανόμαστε άνετα μαζί σας γιατί δε φοβόμαστε μην ξεφύγουμε από τα συμφωνηθέντα». Εμείς δεν πάμε να συμφωνήσουμε ερωτήσεις.

Και δεν έχουμε αντίρρηση να απαντήσουμε. Και αν θέλετε, θέλουμε να απαντήσουμε και σε προκλητικά ψέματα. Αφού διακινούνται, γιατί να μη θέλουμε να απαντήσουμε;

ΜΑΡ. ΒΗΧΟΥ (ΑΠΕ): Εφόσον το πολιτικό μας σύστημα είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία, κανονικά και οι εκλογές γίνονται για την ανάδειξη πρώτα και κύρια Κοινοβουλίου. Αρα το "ντιμπέιτ" των δύο, ουσιαστικά, καλλιεργεί ένα άλλο χαρακτηριστικό πρωθυπουργοκεντρικού συστήματος, ας πούμε, αντί του κοινοβουλευτικού. Εσείς το καταγγέλλετε αυτό το "ντιμπέιτ" των δύο;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Βεβαίως. Μα, κοιτάξτε, η μάχη δίνεται όχι γενικά για το Κοινοβούλιο, αλλά για την κυβέρνηση και το χώρο της αντιπολίτευσης, ο οποίος βεβαίως δεν είναι ενιαίος. Ενιαίος είναι μόνο στο ότι είναι αντιπολίτευση. Τώρα πόσο είναι αντιπολίτευση ο καθένας, είναι άλλο πράγμα.

Επομένως, ειδικά σε αυτές τις εκλογές το καινούριο στοιχείο είναι τι είδους αντιπολίτευση θα υπάρχει. Και να σας το πω καθαρά. Το ποιοτικό στοιχείο στο χώρο της αντιπολίτευσης είναι το ΚΚΕ. Αλλά εν πάση περιπτώσει, αυτό είναι κάτι που το αναπτύσσεις καθημερινά. Αυτό λέμε και πιστεύω πάντα έτσι ήταν, δηλαδή δε βγάζεις μόνο κυβέρνηση.

Και επειδή είπατε για την κοινοβουλευτική δημοκρατία, ξέρετε είναι λάστιχο η κοινοβουλευτική δημοκρατία. Και ο Μεταξάς με κοινοβουλευτική δημοκρατία ανέβηκε. Και δεν το λέω αυτό γιατί θέλω να ταυτίσω τη σημερινή κατάσταση με τη μεταξική δικτατορία. Αλλά μη θεωρούμε ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία εξ ορισμού είναι και ανώτερη μορφή δημοκρατίας. Διότι ακριβώς, πολλά πράγματα, πρώτα ξεκινάνε κοινοβουλευτικά και μετά γίνονται και εξωκοινοβουλευτικά.

ΒΑΓΓ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ): Ενας φίλος μου σήμερα το πρωί μου τηλεφώνησε, μόλις είχε απολυθεί από τη δουλειά του και με ρώτησε το εξής: «Δεν έχω κανένα πρόβλημα να γίνει το ντιμπέιτ, εγώ θα βρω δουλειά γιατί έχω και δύο παιδιά;».

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Αυτό είναι το πρόβλημα. Βεβαίως, να πεις του φίλου σου ότι σε αυτό το ερώτημα, πρέπει πρώτα απ' όλα να απαντήσει ο ίδιος, να σκεφτεί ο ίδιος τι θα κάνει. Γιατί κακά τα ψέματα, δεν του μεταφέρουμε τις ευθύνες, αλλά κακά τα ψέματα, η ψήφος του καθενός ανέργου παίζει ρόλο.

Από το "ντιμπέιτ" δε θα πάρει ουσιαστικές απαντήσεις, αλλά μπορεί να πάρει κάποιες απαντήσεις που θα τον βοηθήσουν σε ένα βαθμό να σκεφτεί ανάμεσα σε αυτό που του λένε και ανάμεσα στην πραγματικότητα που έχει γνωρίσει. Από αυτή την άποψη, είναι χρήσιμο το "ντιμπέιτ". Σημασία όμως έχει πια σήμερα, πραγματικά να πρωταγωνιστεί ο άνεργος, ο φτωχός, ο μισθοσυντήρητος στην κάλπη. Αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές.

Αλλά αν πας στην κάλπη με το φόβο, την προκατάληψη, με μια γενικευμένη αηδία χωρίς λόγο, τότε πραγματικά η ψήφος σου δε θα πιάσει τόπο. Θα είναι μια ψήφος τυφλή, τυπική, λαθεμένη, μέχρι και επικίνδυνη. Αρα, ας κρατήσουμε μια σοβαρότητα σε αυτό το "ντιμπέιτ" και δεν πρέπει να κυριαρχήσει το "ντιμπέιτ".

Και μάλιστα το "ντιμπέιτ" των δύο το κάνουν μετά των έξι, για να πάμε στις εκλογές και να συζητάμε ποιος νίκησε στο "ντιμπέιτ". Εγώ μπορώ να σας πω, αλλά δε θα το κάνω, να σας πω τι θα λένε την άλλη μέρα και ποιοι. Να σας πω κάθε κανάλι, κάθε εφημερίδα, τι θα λέει ακριβώς, για τον κ. Παπανδρέου και για τον κ. Καραμανλή. Είχαμε προβλέψει τι θα λένε και στη Θεσσαλονίκη. Είναι προβλέψιμα αυτά.

Οταν οι απαντήσεις προβλέπονται, πριν γίνει ένα γεγονός, αυτό το γεγονός είναι γελοίο και στημένο. Εγώ μπορώ να σας πω τι θα γράφουν. Θα πέσω έξω ίσως στις εκφράσεις, ίσως στα λόγια που θα χρησιμοποιηθούν, αλλά επί της ουσίας....

ΚΥΡ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (ΣΚΑΪ): Χτες ο κ. Αντώναρος, μετά τη Διακομματική, είπε ότι θα στείλει στα κόμματα τις προτάσεις της κυβέρνησης μέχρι σήμερα το μεσημέρι. Ηθελα να ρωτήσω αν έχει στείλει τις προτάσεις.

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Οχι. Και γι' αυτό, αν θέλετε, κάνουμε και τη συνέντευξη, να προλάβουμε, μήπως δεν είχε τη δυνατότητα πιο πριν, αν και ο Μάκης Μαΐλης τα είπε χτες, δε λέω εγώ κάτι διαφορετικό, αλλά εν πάση περιπτώσει, μήπως βοηθήσουμε και με αυτό τον τρόπο. Και σας είπα, υπήρχαν και διάφοροι υπαινιγμοί χτες. Υπήρχαν υπαινιγμοί στα κανάλια, από δημοσιογράφους. Από αυτούς τους δημοσιογράφους που εμείς τους πήραμε πολύ σοβαρά υπόψη στην κριτική που γίνεται, αυτό είναι το τραγικό δηλαδή. Τους πήραμε υπόψη και χτες, όταν είδαν ότι σοβαρευτήκαμε κι εμείς, άλλαξαν αυτοί ρόλους.

Δ. ΖΩΝΙΟΣ (ΑΘΗΝΑ 9,84): Ηθελα να ρωτήσω το εξής. Πριν από λίγη ώρα ο πρόεδρος του Συνασπισμού, ο Αλέξης Τσίπρας, σας κατηγόρησε ότι συμμετέχετε στην προσπάθεια, συμβάλλετε στην προσπάθεια μαζί με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να μην ανοίξει καθόλου ο διάλογος μεταξύ των αρχηγών των κομμάτων και κατέθεσε την πρόταση, ακόμα και αν χρειαστεί... το "ντιμπέιτ" με τη σημερινή διαδικασία παρά να μη γίνει καθόλου.

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Νομίζω ότι είναι αποκαλυπτική η τοποθέτησή του.