Δημήτριος Μπισκίνης: «Ο ζωγράφος». Συλλογή ΑΣΚΤ

Στην πολύχρονη λειτουργία της βρέθηκε, πολλές φορές, μπροστά σε σημαντικά προβλήματα. Προβλήματα, που σχετίζονταν με την πολιτική των κυβερνήσεων του δικομματισμού για την Παιδεία και τον Πολιτισμό, την υποχρηματοδότηση, την έλλειψη υποδομών και χώρων... Το τελευταίο διάστημα, η ΑΣΚΤ αντιμετωπίζει λειτουργικό αδιέξοδο. Δεν μπορεί να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις διοικητικές και κατ' επέκταση ακαδημαϊκές ανάγκες της. Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση η σύγκλητος της Σχολής αποφάσισε (15/7) την αναστολή της λειτουργίας της. Η απόφαση αυτή θα εφαρμοστεί μετά τις εκλογές, εφόσον δεν υπάρξει ανταπόκριση από τα αρμόδια υπουργεία.

Το λειτουργικό πρόβλημα της ΑΣΚΤ είχε ως θέμα της η συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες, ανάμεσα στον Πρύτανη της Σχολής, Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη και τα μέλη του Πολιτιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ, Γιάννη Σκαρπερό και Εύα Μελά. Η έλλειψη προσωπικού εντάθηκε δραματικά μετά την απομάκρυνση από το Ιδρυμα 15 υπαλλήλων (ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου), οι οποίοι, όπως ανέφερε ο Τρ. Πατρασκίδης «είχαν εκπαιδευτεί και με την εμπειρία που απέκτησαν, κάλυπταν με επιτυχία, τη λειτουργία της βιβλιοθήκης, την γραμματειακή στήριξη των δύο μεταπτυχιακών τμημάτων, αλλά και τη στήριξη του εικαστικού και θεωρητικού τμήματος. Λήγοντας η θητεία τους, το ΥΠΕΠΘ έδωσε στη Σχολή 10 νέους για 8 μήνες και με προσόντα γνώσεις... Αγγλικής». Ο Τρ. Πατρασκίδης επεσήμανε ότι στην ΑΣΚΤ την τελευταία εικοσαετία προσελήφθησαν μόνο 2 μόνιμοι υπάλληλοι, ενώ αποχώρησαν 9 διοικητικοί και 18 βοηθητικού προσωπικού. Ετσι, συνολικά, το ποσοστό κενών θέσεων διοικητικού προσωπικού φτάνει στο 54,72% και του βοηθητικού σε 62,50%. Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση η σύγκλητος της Σχολής αποφάσισε (15/7) την αναστολή της λειτουργίας της. Η απόφαση αυτή θα εφαρμοστεί μετά τις εκλογές, εφόσον δεν υπάρξει ανταπόκριση από τα αρμόδια υπουργεία.

Λοΐζος Λάντσας: «Η μεσημβρινή στοά του κτιρίου της Σχολής Καλών Τεχνών». 1895. Συλλογή ΑΣΚΤ

Επίσης, για δύο χρόνια παραμένουν στάσιμα τα έργα ανέγερσης της βιβλιοθήκης στο χώρο της Πειραιώς. Τα ευρήματα, «όχι ιδιαίτερης αρχαιολογικής σημασίας» όπως σημειώνει ο Τρ. Πατρασκίδης, έβαλαν φρένο στις εργασίες, χάνοντας έτσι την ένταξη του έργου στο Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο. Η ΑΣΚΤ ζητά να περάσει άμεσα το θέμα από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, για να συνεχιστούν οι εργασίες.

Μετά τη συνάντηση οι Εύα Μελά, Γιάννης Σκαρπερός, εκ μέρους του Κόμματος, μας είπαν:

«Το ζητούμενο για μια τέτοια ανώτατη σχολή είναι ένα όραμα ανάπτυξης, που να εξασφαλίζει στους σπουδαστές, τους αυριανούς καλλιτέχνες, όλες εκείνες τις υποδομές οι οποίες να τους "ανοίξουν τα παράθυρα" στη γνώση της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας, αλλά και των άλλων λαών. Να δώσουν όλα εκείνα τα εφόδια για την προσέγγιση της σύγχρονης κοινωνικής εξέλιξης, της εξέλιξης των τεχνών. Να τους προσφέρουν τα "εργαλεία" τεχνικής γνώσης του αντικειμένου της τέχνης, ώστε σήμερα μέσα από τη γνώση της παράδοσης, της σύγχρονης εξέλιξης και τεχνολογίας και της κοινωνικής λειτουργίας της τέχνης, να γράψουν τη δική τους ιστορία, εκφράζοντας τη συνείδηση, την καρδιά και τις σύγχρονες ανάγκες του λαού μας».

«Στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της διακήρυξης της Μπολόνια, οι εξελίξεις στο χώρο της ανώτατης Παιδείας συνοδεύτηκαν με: Υποχρηματοδότηση των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Ενίσχυση της "ανταγωνιστικότητας" στο χώρο της εκπαίδευσης και υπαγωγή της στις βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ που αντιμετωπίζουν την εκπαίδευση ως εμπόρευμα. Υποβάθμιση των σπουδών και εμπορευματοποίηση της γνώσης. Σ' αυτά προστίθεται η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της Παιδείας, η διείσδυση των μεγάλων επιχειρήσεων στη διακίνηση και "παραγωγή" της τέχνης, αλλά και η υποκατάσταση της υποχρέωσης του κράτους για ενίσχυση της Παιδείας, της Τέχνης και του Πολιτισμού, από τους χορηγούς, οι οποίοι καθορίζουν την ιδεολογία, το είδος και το περιεχόμενο των παραγόμενων καλλιτεχνικών έργων. Ολα τα παραπάνω δεν άφησαν έξω και την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών».

«Ετσι, σήμερα, αντί να είναι στο "τραπέζι" η συζήτηση για ένα όραμα ανάπτυξης και εκτίναξης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών στο χώρο της γνώσης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας, τα ασφυκτικά πλαίσια υποχρηματοδότησης της Παιδείας - υλοποιώντας η κυβέρνηση τη στρατηγική της ΕΕ, την πολιτική των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, τη μείωση των δημόσιων δαπανών με στόχο τη διείσδυση στην εκπαίδευση των ιδιωτικών συμφερόντων - οδηγούν την ΑΣΚΤ στο να μην μπορεί να λειτουργήσει, κυρίως, λόγω έλλειψης προσωπικού. Και βέβαια η λύση δε θα είναι η πρόσληψη - ακόμα μια φορά - κάποιων συμβασιούχων, αλλά η διεκδίκηση μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Το μεγάλο ζήτημα το οποίο έχουν να αντιμετωπίσουν οι δάσκαλοι και η πρυτανική αρχή της σχολής είναι το αν θα λειτουργούν "εντός πλαισίου" της Συνθήκης της Λισαβόνας, που καταδικάζει τη σχολή σε μαρασμό και χορηγική επαιτεία, ή αν θα διεκδικήσουν τους όρους εκείνους που είναι απαραίτητοι, όπως, γενναία χρηματοδότηση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, Παιδεία και Τέχνη που λογίζονται ως κοινωνικά αγαθά και όχι σαν ένας χώρος κερδοσκοπίας των μεγάλων επιχειρήσεων».