Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ είναι γνωστή για τα παιχνίδια της με το άσυλο, αλλά ας μην το παρακάνει με τα περί «ανελευθερίας» στο χώρο σπουδών. Οι φοιτητές ζουν στις σχολές και γνωρίζουν ότι η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ, όπου έχει την πλειοψηφία στους συλλόγους, προσπαθεί να επιβάλει τους δικούς της «νόμους», από τους ...τραμπουκισμούς μέχρι τα ρουσφέτια και τις συνδιαλλαγές. Είναι η ίδια παράταξη που στηρίζει με πάθος την εισβολή των εταιρειών στις σχολές, προκειμένου να ελέγχουν έρευνα και σπουδές. Πάει πολύ, λοιπόν, να εμφανίζονται αυτοί οι τύποι ως υπερασπιστές της «ελευθερίας» και του «ασύλου» και να εμφανίζουν τους εαυτούς τους, λίγο - πολύ ως φιμωμένους στις σχολες! Οσο για την ελευθερία γενικά στα Πανεπιστήμια, ας μην κάνουν τους τιμητές, όταν και με την πολιτική της ΝΔ και με τη δική τους δράση επέβαλαν συνθήκες της ελευθερίας σπουδών και έρευνας σύμφωνα με τα γούστα των κεφαλαιοκρατών που δρουν στις σχολές και τα προγράμματά τους. Η αντίθεση και η αντίσταση σ' αυτό τους «πονάει»...

«Επανάσταση για το κλίμα» χαρακτηρίζουν τις προτάσεις τους ενόψει της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης οι «Οικολόγοι - Πράσινοι». Μια ματιά όμως σ' αυτές αποδεικνύει ότι παίζουν με τις λέξεις και ελαφρά τη καρδία χαρακτηρίζουν «επανάσταση» ορισμένα ημίμετρα που σε τίποτα δε θίγουν την «καρδιά» του σχετικού με το περιβάλλον προβλήματος, που βρίσκεται στην καπιταλιστική κερδοφορία, χάριν της οποίας το περιβάλλον βιάζεται συστηματικά, ενώ τέτοιες προτάσεις ενισχύουν ακριβώς τους «πράσινους» επιχειρηματίες. Ορισμένες από τις προτάσεις τους αφορούν σε: Κτίρια χωρίς ενεργειακή σπατάλη. Νέα ενεργειακή κουλτούρα από τους πολίτες. Ανάπτυξη της ανανεώσιμης ενέργειας. Συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στην εκμετάλλευση του ανανεώσιμου ενεργειακού πλούτου της χώρας μας. Προτεραιότητα σε προϊόντα που δεν έρχονται από μακριά. Λογική και ισορροπημένη διατροφή κ.ά. Οπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, για τους «Οικολόγους - Πράσινους» μεγαλύτερη ευθύνη φαίνεται να φέρουν οι «πολίτες», οι άνθρωποι του μόχθου δηλαδή που δεν έχουν «ενεργειακή κουλτούρα», που καταναλώνουν αλόγιστα προϊόντα που δε θα έπρεπε κλπ., παρά αυτοί που έχουν τη μοναδική ευθύνη, οι κεφαλαιοκράτες και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι. Αλλά τι να περιμένει κανείς από τις «πράσινες παραφυάδες» του συστήματος;

Με «τομές», «ράμματα» και άλλα τέτοια φρικώδη προτείνει ο ΛΑ.Ο.Σ. να «κλείσει η πληγή του ασφαλιστικού», σημειώνοντας πως δεν αρκεί απλά «βαμβάκι και οινόπνευμα».

Η πρότασή του «αιματηρή» και «επώδυνη», αλλά τι τον κόφτει;

Σάμπως ο ίδιος θα πονέσει; Οχι, ούτε ο ΛΑ.Ο.Σ. πρόκειται να πονέσει ούτε τα οικονομικά συμφέροντα που εκπροσωπεί και εκφράζει, τις αντεργατικές και αντιασφαλιστικές αξιώσεις των οποίων, για ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη, αποτυπώνει σε τέτοιες δηλώσεις.

Αυτοί είναι που «χειρουργούν» τσακίζοντας τα ασφαλιστικά δικαιώματα γιατί έτσι αυξάνουν τα κέρδη τους.

Η καρατόμηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων θα πονέσει αυτούς που τα έχουν ανάγκη, την εργατική τάξη, τους ανθρώπους του μόχθου απ' τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Αλλά ο ΛΑ.Ο.Σ. έχει και με το παραπάνω αποδείξει ότι για όλους αυτούς δε δίνει ούτε δεκάρα τσακιστή.

Είναι καιρός ο λαός να πληρώσει τις εφεδρείες του συστήματος με το ίδιο νόμισμα.