Πρόγραμμα - ολετήρας για τα λαϊκά δικαιώματα, το οποίο, μέσω του περιορισμού των εργασιακών δικαιωμάτων, στοχεύει στην ανάταξη των όρων αναπαραγωγής και συσσώρευσης του κεφαλαίου σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, είναι το «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης 2010-2013», που ενέκρινε χτες το υπουργικό συμβούλιο και παρουσίασε αμέσως μετά ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.

Μέσω του «Προγράμματος» επιβεβαιώνεται και επίσημα ότι η κυβέρνηση, με όχημα τον ψευδεπίγραφο «κοινωνικό διάλογο», επιχειρεί να επιβάλει και για τα επόμενα χρόνια πολιτική ονομαστικής μείωσης των εισοδημάτων για τους δημόσιους υπαλλήλους, στοχεύει να ξεθεμελιώσει τον κοινωνικό χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης και να περιορίσει, στην προοπτική της πλήρους κατάργησής της, τη κρατική συμμετοχή στη χρηματοδότηση του συστήματος. Ο επόμενος στόχος που τίθεται είναι η ολοσχερής ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Υγείας, μέσα από «την απόσυρση της ευθύνης του κράτους από τη λειτουργία των νοσοκομείων»!

Αντίθετα, στο όνομα της ανάπτυξης και της προώθησης της επιχειρηματικότητας, προβλέπονται ισχυρότατα κίνητρα ενίσχυσης του κεφαλαίου, καθώς προωθείται νέος επενδυτικός νόμος και ενίσχυση των αποκαλούμενων ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης. Κάνοντας επίκληση στο γνωστό αντιδραστικό επιχείρημα της διευκόλυνσης εισόδου των νέων στην αγορά εργασίας, προωθείται η ανασφάλιστη εργασία και υπονομεύεται το καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Στο δημοσιονομικό του σκέλος, το Πρόγραμμα προωθεί φορο-καταιγίδα, μέσω της αύξησης των άμεσων και των ακόμα πιο αντιλαϊκών έμμεσων φόρων, ενώ προχωρεί σε δραστικές περικοπές των κοινωνικών δαπανών. Συνολικά την τριετία 2010-2012, προβλέπεται να εξοικονομηθούν πόροι ύψους 25 δισ. ευρώ, στο όνομα της μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Στόχος είναι το έλλειμμα από 12,7% του ΑΕΠ το 2009 να μειωθεί στο 8,7% το 2010, στο 5,3% το 2011, στο 2,8% το 2012 και στο 2% του ΑΕΠ το 2013. Στη μαύρη τρύπα των ελλειμμάτων έχουν σκοπό να ρίξουν εργασιακές κατακτήσεις και δικαιώματα, προκειμένου να επιτύχουν την περιβόητη δημοσιονομική εξυγίανση.

Η μεγαλύτερη προσαρμογή τεσσάρων ποσοστιαίων μονάδων, η οποία αντιστοιχεί σε 10 δισ. ευρώ, προβλέπεται να γίνει φέτος και από την άποψη αυτή το έτος αυτό προδιαγράφεται ιδιαίτερα σκληρό και οδυνηρό για τους εργαζόμενους. Τα υπόλοιπα 15 δισ. ευρώ της προσαρμογής προβλέπεται να γίνουν τη διετία 2011-2012, οπότε και εκτιμάται ότι το έλλειμμα θα μειωθεί κάτω από το 3% του ΑΕΠ. Και όλα αυτά, μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής κρίσης, η οποία συνοδεύεται από υψηλή ανεργία, περιορισμό της οικονομικής δραστηριότητας και αβέβαιη προοπτική ανάκαμψης.

Στο κεφάλαιο «μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών», η κυβέρνηση δεν κρύβει λόγια και προκλητικά αναφέρει ότι επιδιώκει την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης και το δραστικό περιορισμό των δαπανών υγείας. Στο Πρόγραμμα αναφέρεται επί λέξει: «Ο στόχος είναι ο διαχωρισμός της κοινωνικής ασφάλισης και των λειτουργιών κοινωνικής πρόνοιας του συστήματος που είναι σήμερα στενά αλληλένδετες και η εγγύηση τόσο της παροχής ενός δικτύου κοινωνικής πρόνοιας για τους ηλικιωμένους όσο και του περιορισμού του ελλείμματος του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης».

Και διευκρινίζει: «Ο πρώτος στόχος θα πρέπει να επιτευχθεί κυρίως με την εισαγωγή μίας μη ανταποδοτικής σύνταξης για τους ηλικιωμένους πολίτες, ενώ ο δεύτερος θα επιτευχθεί κυρίως μέσα από την αποκατάσταση της σχέσης μεταξύ του επιπέδου των συντάξεων και του ύψους των συσσωρευμένων εισφορών κοινωνικής ασφάλισης...».

Προωθούν, δηλαδή, την κατάργηση της μορφής των συντάξεων που γνωρίζουμε και την εφαρμογή κεφαλαιοκρατικού συστήματος τριών πυλώνων. Μια προνοιακή σύνταξη πτωχοκομείου για όλους που θα εγγυάται το κράτος και από εκεί και πέρα η διαμόρφωση των συντάξεων θα προσδιορίζεται με κριτήριο την ανταποδοτικότητα. Και αν δεν επαρκεί η σύνταξη, υπάρχει και η ιδιωτική ασφάλιση.

Οσο για το ρόλο του κρατικού προϋπολογισμού στη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, αναφέρεται συγκεκριμένα: «Λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος του προβλήματος, υπάρχει, επίσης, σημαντικό περιθώριο για τη μείωση της συνεισφοράς του κρατικού προϋπολογισμού στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα». Επιχειρούν δηλαδή την ανατροπή της τριμερούς χρηματοδότησης, μέσω του περιορισμού της κρατικής συμμετοχής, ώστε η ασφάλιση να τεθεί σε επαγγελματική βάση.

Επιδιώκουν επίσης τον περιορισμό των δαπανών που αφορούν την υγειονομική περίθαλψη, μέσω περιορισμών στον κατάλογο των φαρμάκων, που μπορεί να φτάσουν ως και τα 800 εκατ. ευρώ!

Αντιδραστικές ανατροπές προωθούνται και στο σύστημα Υγείας, καθώς στη λογική της πλήρους ιδιωτικοποίησής τους επιχειρείται η απόσυρση της κρατικής ευθύνης από τη λειτουργία των νοσοκομείων. Στο κείμενο, αφού επισημαίνεται ότι «θα προσλάβει νοσοκομειακά και άλλα διευθυντικά στελέχη με βάση αξιοκρατικά κριτήρια και θα τους μεταβιβάσει την ευθύνη για τη λειτουργία των μονάδων παροχής», στη συνέχεια προσθέτει: «Η κυβέρνηση δεν θα πρέπει να συμμετέχει στη λειτουργική διαχείριση των νοσοκομείων και των άλλων παροχέων»! Πρόκειται για ομολογημένη καραμπινάτη ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Υγείας.

Εως το τέλος του Γενάρη εξάλλου, πρόκειται να κατατεθεί σχέδιο νόμου που θα προβλέπει την εξίσωση των ορίων ηλικίας ανδρών και γυναικών στο Δημόσιο.

Σύμφωνα με την έκθεση, από τη λήψη μόνιμου χαρακτήρα φορολογικών μέτρων το 2010, προβλέπεται να εισπραχθούν 2,6 δισ. ευρώ.

Προβλέπεται επίσης να εισπράξουν 1.330 εκατ. ευρώ από την έκτακτη αύξηση του ενιαίου τέλους ακινήτων που επιβλήθηκε το 2009 και την επιβολή έκτακτης φορολογίας στις επιχειρήσεις. Για περικοπές δαπανών ύψους 1,8 δισ. ευρώ προβλέπονται τα ακόλουθα:

• Από τη μείωση κατά 10% του επιδόματος των δημόσιων υπαλλήλων 650 εκατ. ευρώ.
• Από την αναστολή προσλήψεων το 2010 150 εκατ. ευρώ.
• Από τη μείωση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου 50 εκατ. ευρώ.
• Από τη μείωση των λειτουργικών δαπανών 360 εκατ. ευρώ.
• Από τη μείωση των επιχορηγήσεων στα ασφαλιστικά ταμεία 540 εκατ. ευρώ.
• Από τη μείωση δαπανών για υπερωρίες 75 εκατ. ευρώ.

Στο κείμενο υιοθετούνται δύο εναλλακτικά σενάρια, που παίρνουν υπόψη το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ. Και στις δύο περιπτώσεις, δε θίγεται ο ρυθμός μείωσης του ελλείμματος, μόνο που στο δυσμενές σενάριο (προβλέπει ρυθμούς μεταβολής του ΑΕΠ - 0,8% το 2010, 1% το 2011, 1,5% το 2012, 2% το 2013), προβλέπονται πρόσθετα μέτρα μόνιμου χαρακτήρα, της τάξης των 0,3% εκατοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ ή περίπου 800 εκατ. ευρώ κατ' έτος.