Ο αγώνας της φτωχομεσαίας αγροτιάς δεν είναι μόνο δική της υπόθεση. Αφορά και την εργατιά και τους αυτοαπασχολούμενους. Αυτός ο αγώνας δεν είναι μόνο η διεκδίκηση αιτημάτων επιβίωσης. Είναι και η διεκδίκηση ενός καλύτερου αύριο, που δεν μπορούν να το προσφέρουν τα μονοπώλια, η ΕΕ και κυβερνήσεις σαν αυτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Κι αυτό επίσης αφορά την εργατιά και τους αυτοαπασχολούμενους που πλήττονται από την ίδια σκληρή πολιτική.
Η αντιαγροτική πολιτική της νέας ΚΑΠ έχει οδηγήσει τη μικρομεσαία αγροτιά σε δεινή θέση. Οι μικροί αγρότες εξωθούνται σε βίαιη εγκατάλειψη της παραγωγής. Οι τιμές έχουν καταρρακωθεί και η παραγωγή έχει συρρικνωθεί. Τρανταχτό παράδειγμα είναι η τευτλοκαλλιέργεια, όπου η ΕΕ μείωσε τη θεσμική τιμή κατά 36%, και στη συνέχεια η κυβέρνηση της ΝΔ έκοψε τη μισή ποσόστωση ζάχαρης και από 312.000 τόνους την έκανε 156.000 τόνους και έκλεισε επίσης και δύο εργοστάσια ζάχαρης στη χώρα. Ετσι, η τευτλοκαλλιέργεια συρρικνώθηκε δραματικά και οι τευτλοπαραγωγοί ζημιώθηκαν και χιλιάδες εξαναγκάστηκαν να βγούνε εκτός καλλιέργειας. Παράλληλα, και εργάτες πετάχτηκαν, οδηγήθηκαν στην ανεργία, και επαγγελματίες έμειναν χωρίς δουλειά, και η χώρα εισάγει πλέον ζάχαρη για να καλύψει τις ανάγκες, ενώ οι καταναλωτές την ακριβοπληρώνουν.
Η ακολουθούμενη πολιτική που υπαγορεύουν ΕΕ και ΚΑΠ, μονοπώλια και ΠΟΕ, δεν έχει σε τίποτα και πουθενά να ωφελήσει τη μικρομεσαία αγροτιά, την εργατιά και τους αυτοαπασχολούμενους. Το διατροφικό ζήτημα, δηλαδή η παραγωγή καλών και φτηνών προϊόντων για το λαό δεν μπορεί να επιτευχθεί γιατί τον τομέα τροφίμων το λυμαίνονται τα μονοπώλια. Που ξεκληρίζουν τους φτωχούς αγρότες. Το συνεπές αγροτικό κίνημα αγωνίζεται μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ για εγγυημένες τιμές, προστασία της ντόπιας παραγωγής, μείωση του κόστους παραγωγής, μη διαχωρισμό των αγροτών σε κατά κύριο επάγγελμα και μη κ.ά. Ο αγώνας αυτός έχει ως στόχο του την ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και τη δημιουργία των προϋποθέσεων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών και προς όφελος του ελληνικού λαού. Εχει ως στόχο του μια άλλη αγροτική ανάπτυξη, που θα στηρίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό του κράτους, στις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις και στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, για να εξασφαλίζει ικανοποιητικό εισόδημα στους μικρομεσαίους αγρότες και φτηνά και υγιεινά προϊόντα για τον ελληνικό λαό.
Η αυτάρκεια της χώρας σε υγιεινά και φτηνά τρόφιμα είναι ζωτικό ζήτημα για την αγροτιά, την εργατιά, τους αυτοαπασχολούμενους και όλα τα λαϊκά στρώματα. Αλλά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει σε συνθήκες κυριαρχίας των μονοπωλίων. Είναι, επίσης, φανερό ότι μια φιλοαγροτική - φιλολαϊκή αναπτυξιακή πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια της ΕΕ και του ΠΟΕ, αλλά μόνο με απαλλαγή από αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς και Ενώσεις. Φανερό είναι ακόμα πως αποτελεί αναγκαιότητα η συμμαχία και το κοινό μέτωπο των φτωχομεσαίων αγροτών με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους. Κι αυτός είναι ο δρόμος του αγώνα, γιατί μόνο έτσι και όλοι μαζί θα μπορέσουν και να πολεμήσουν αποτελεσματικά την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να υπάρχει παραγωγή ντόπιων και ποιοτικά καλών τροφίμων σε όφελος του λαού και της χώρας, με ανάπτυξη της απασχόλησης και με σεβασμό προς το περιβάλλον.
Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ
Κελεύσματα υποταγής
Γρηγοριάδης Κώστας
«Οι Ελληνες αγρότες είναι ίσως το πιο υπεύθυνο κομμάτι του ελληνικού λαού. Αντιλαμβανόμαστε πλήρως τα αδιέξοδά τους, πιστεύουμε όμως ότι και αυτοί θα αντιληφθούν το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα»! Η δήλωση ανήκει στον εκπρόσωπο Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ. και θυμίζει το «να σε κάψω Γιάννη να σ' αλείψω λάδι»... Μπορεί, βεβαίως, ο ΛΑ.Ο.Σ. σαν υπευθυνότητα να ορίζει την υποταγή σε μια πολιτική που τα παίρνει όλα απ' τους πολλούς και τα δίνει όλα στους λίγους. Υπεύθυνος, όμως, δεν είναι ο εργάτης ή ο φτωχός αγρότης για την κρίση και τα ελλείμματα αλλά η πολιτική των κυβερνήσεων που εντείνει την εκμετάλλευση, τα δίνει όλα στην πλουτοκρατία, φορτώνοντας τα βάρη της κρίσης στο λαό. Υπεύθυνος εργάτης και φτωχός αγρότης δεν είναι αυτός που σκύβοντας το κεφάλι και αποδεχόμενος μοιρολατρικά τη φτώχεια και την ανέχεια, την πολιτική που προκαλεί τα προβλήματά του συμβάλλει έστω και ακούσια στη διαιώνισή της. Υπεύθυνος είναι εκείνος που μάχεται για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον για τον ίδιο και τα παιδιά του. Τα μπλόκα των αγροτών, οι αγώνες των εργατοϋπαλλήλων, με διεκδικητικό πλαίσιο τέτοιο που να απαντά στις σύγχρονες ανάγκες τους, είναι η πλέον υπεύθυνη στάση. Και όχι «δυσμενείς για τη χώρα πρωτοβουλίες» όπως σε δεύτερη δήλωσή του αναφέρει ο ΛΑ.Ο.Σ., όπου αφού αναγνωρίζει την ανάγκη «ενίσχυσης της προσφοράς» των αγροτών σπεύδει να τη θέσει υπό την αίρεση των Βρυξελλών: «η οποία όμως - ας μην κοροϊδευόμαστε και ας μην τους κοροϊδεύουμε - περνά από τις Βρυξέλλες». Διπλά υπεύθυνη, συμπληρώνουμε, η στάση τους αν ο αγώνας τους στρέφεται και εναντίον της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ που ορισμένοι την παρουσιάζουν σαν δοσμένη και αναλλοίωτη.
Το στρίμωγμα του προέδρου...
Στριμωγμένος, από τις αγωνιστικές διαθέσεις και την αγανάκτηση που επικρατεί ανάμεσα στους εργαζόμενους και «πνιγμένος» μέσα στους δαιδάλους του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ για άλλη μια φορά πιάνεται... από την αντιΚΚΕ εμπάθειά του και τα αντιΠΑΜΕ απωθημένα του. Ετσι, με δηλώσεις του στο «Κανάλι 1» και ανήσυχος για την απήχηση που έχει ήδη το απεργιακό κάλεσμα του ΠΑΜΕ για τις 10 Φλεβάρη, επανέλαβε τα τετριμμένα περί «κομματικής επιλογής» την οποία «διεκπεραιώνει η συνδικαλιστική παράταξη». Και ακόμα ότι το ΚΚΕ, δεν αντιπολιτεύεται τα άλλα κόμματα και την κυβέρνηση αλλά «έχει φτάσει να αντιπολιτεύεται τα συνδικάτα και τη ΓΣΕΕ».
Κατανοούμε τις δυσκολίες του προέδρου της ΓΣΕΕ. Είναι δύσκολο, την ώρα που οι εργάτες ξεσηκώνονται να δικαιολογήσει την επαίσχυντη πολιτική της ΓΣΕΕ. Γι' αυτό καταφεύγει στην αντιΚΚΕ και αντιΠΑΜΕ τακτική. Οσο όμως και να πασχίζει και αυτή τη φορά οι προσπάθειές του θα πέσουν στο κενό. Οι εργάτες θα τους γυρίσουν την πλάτη όπως έκαναν και στις 17 Δεκέμβρη.
... και η «αυτονομία» της ΓΣΕΕ
Οσο για την «αυτόνομη στρατηγική της ΓΣΕΕ» που επικαλείται, αυτήν την αυτονομία τη γνωρίζουν οι εργάτες από την καλή και από την ανάποδη. Είναι η «αυτονομία» που τραβάει μακριά από τα εργατικά συμφέροντα. Είναι η «αυτονομία» που υπογράφει αυξήσεις μικρότερες του ενός ευρώ, που προπαγανδίζει τη διαιώνιση της «ευελιξίας» και της ζούγκλας στην αγορά εργασίας και που βέβαια καθόλου δεν την εμποδίζει να μπαίνει κάτω από την ομπρέλα του ΣΕΒ και της μεγαλοεργοδοσίας.
Ο Γ. Παναγόπουλος σκούζει για αυτονομία, την ώρα που έχει μπει για τα καλά στη στρούγκα της εργοδοσίας και πορεύεται σύμφωνα με τα συμφέροντά της. Γι' αυτό στέκεται αντίθετος προς τις εργατικές κινητοποιήσεις, με το πρόσχημα ότι «δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα οι διαπραγματεύσεις» (σ.σ. με τις εργοδοτικές οργανώσεις για τη σύμβαση) και πως πρέπει να δούμε πρώτα την πολιτική της κυβέρνησης: «Θα πρέπει να αναπτυχθούν οι κυβερνητικές πολιτικές... φορολογικό, ασφαλιστικό και όλα τα άλλα...». Να περιμένουμε, δηλαδή, πρώτα η κυβέρνηση να νομοθετήσει και εκ των υστέρων να ρίξουμε και καμιά επετειακή ντουφεκιά για την τιμή ...της επικοινωνίας. Είναι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ που έχει υπογράψει συμφωνία με τον ΣΕΒ στο όνομα των συνθηκών της κρίσης, (τα διαβόητα 11 σημεία), που ζητά σταθερό χρηματοπιστωτικό σύστημα και χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, στο όνομα του να μη χαθούν τάχα θέσεις εργασίας. Ο δήθεν εκπρόσωπος των εργαζομένων ζητά ενίσχυση των επιχειρηματιών. Μόνο που αυτά τα τερτίπια δεν περνούν πλέον. Οι εργαζόμενοι ξέρουν πολύ καλά τι κάνει η κυβέρνηση αλλά και το ρόλο της ΓΣΕΕ.
Ταξικό δίκιο...
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ε, ΝΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ. Οταν πρόκειται για κινητοποιήσεις - στην προκειμένη περίπτωση των αγροτών - είναι ταχύτατη και πανταχού παρούσα! Να και η «παρακώλυση συγκοινωνιών», να και τα Αυτόφωρα!
Μην έχετε αυταπάτες ότι στην ίδια ετοιμότητα βρίσκεται και ο Χρυσοχοΐδης με τους δικούς του μηχανισμούς - που ως γνωστόν ...επιβάλλουν τη Δικαιόσυνη (Απλά το κάνουν κάπως ...επιλεκτικά).
Γενικώς άλλωστε σε αυτή τη χώρα, το μικρο ευρωπαϊκό μας παράδεισο, όταν πρόκειται να «βγουν» απεργίες παράνομες, ή να αντιμετωπιστούν κινητοποιήσεις όλα λειτουργούν ρολόι.
Υπάρχει άψογη συνεργασία, ξεπερνιέται κάθε γραφειοκρατία, παρακάμπτονται διαδικασίες και μέγιστο αγαθό γίνεται η αποτελεσματικότητα.
Σε περίπτωση φυσικά που πρέπει να εξεταστεί κάποιο εργατικό δυστύχημα, να σταματήσει κάποια εργοδοτική αυθαιρεσία, να διωχθεί ή να δικαστεί κάποιος εργοδότης (ιδίως μεγάλος) εκεί τα πράγματα πάνε ...με τον αραμπά!
Δεν αμφιβάλλουμε πάντως ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ...μεγάλο (και λίαν αμαρτωλό) παρελθόν με τις αγροτικές κινητοποιήσεις. (Θυμάστε ίσως το ξεφούσκωμα στα λάστιχα των τρακτέρ)...
Κι όση ... ανανέωση και να μας παρουσιάζουν ορισμένα πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Τα βασικά δηλαδή...
Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΕΙ η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου για το πώς θα αξιοποιηθούν τα εμβόλια κατά της «νέας γρίπης» που δεν καταναλώθηκαν (δηλαδή τα περισσότερα) ή δουλειά ...μυρίζει άσχημα.
Και «μυρίζει» υπερκέρδη πολυεθνικών του φαρμάκου οι οποίες στα σίγουρα δε βγαίνουν χαμένες από αυτή την ιστορία όσα εμβόλια κι αν δεν πληρώσει η Ελλάδα, αφού δε θα τα παραλάβει.
Το τι έγινε, πώς έγινε και γιατί έγινε είναι προφανώς δύσκολο να διαλευκανθεί, όμως και ο πλέον ... καλοπροαίρετος άνθρωπος καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει κάλα στην όλη υπόθεση.
Γρηγοριάδης Κώστας
Προφανώς δεν έχει άδικο και δεν είναι τόσο ανόητος όσο θέλουν κάποιοι να πιστεύουν.
Feeds
