Να δημιουργήσει την απατηλή αίσθηση ότι ήδη μοιράζει χρήματα από τα 15χίλιαρα που επιτρέπει η ΕΕ να δοθούν ως εθνικές ενισχύσεις στους αγρότες για το 2010, επιχειρεί η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Η ΕΕ στο όνομα της χρηματοπιστωτικής κρίσης, επέτρεψε αρχικά τον περασμένο Απρίλη τη χορήγηση εθνικών ενισχύσεων μέχρι 500.000 ευρώ για τις επιχειρήσεις και τον περασμένο Οκτώβρη επέτρεψε να δοθούν εθνικές ενισχύσεις μέχρι 15.000 ευρώ στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Βέβαια, για τους αγρότες, τα λεφτά αυτά δεν καλύπτουν τα δεινά που προκαλεί η ελεύθερη αγορά, ο καπιταλισμός και δεν απαλείφουν τα προβλήματα που υπάρχουν. Ομως, γίνεται να δοθούν εθνικές ενισχύσεις στους φτωχούς αγροτοκτηνοτρόφους για το 2010, που μπορούν να φτάνουν μέχρι 15.000 ευρώ. Η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό και ήδη άρχισε η σχετική προπαγάνδα για να μην έχουν και τέτοιες αξιώσεις οι φτωχοί αγροτοκτηνοτρόφοι. Η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έφτασε σε σημείο να δηλώσει ότι οι εθνικές ενισχύσεις ή αλλιώς τα 15χίλιαρα δίνονται σε μέτρα όπως οι ρυθμίσεις των δανείων, η επιστροφή του ΦΠΑ και το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Ομως όλα αυτά δεν αποτελούν εθνικές ενισχύσεις προς τους αγροτοκτηνοτρόφους. Αποτελούν σκέτη κοροϊδία. Και οι σχετικές δηλώσεις της Κ. Μπατζελή υποτιμούν τη νοημοσύνη των αγροτοκτηνοτρόφων. Η φτωχή και μεσαία αγροτιά μπορεί να λάβει κρατικές ενισχύσεις για το 2010, αλλά δεν αποτελεούν οριστική διέξοδο και λύση στα προβλήματά της. Το βασικό είναι ότι ο αγώνας που κάνει για την επιβίωσή της πρέπει να στρέφεται ενάντια στην αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνώντων διεκδικώντας ανάμεσα στ' άλλα βιώσιμο εισόδημα και κατώτατες εγγυημένες τιμές, να μην επιτρέψει το διαχωρισμό των αγροτών σε κατά κύριο και μη επάγγελμα, δηλαδή να συσπειρωθεί με το πλαίσιο πάλης της ΠΑΣΥ. Αλλά το πιο βασικό είναι να αγωνιστεί για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής, που την οδηγεί στη φτώχεια και το ξεκλήρισμα και ενισχύει τους μεγαλοαγρότες.
«Το "σύμπλεγμα ενοχής" που χρόνια καλλιεργούνταν σε βάρος μας τελείωσε», διαμήνυσε ο Αντ. Σαμαράς στην ΚΕ της ΟΝΝΕΔ, καλώντας γι' αυτό τους νεολαίους της ΝΔ να είναι περήφανοι για τις ιδέες τους που «σήμερα κυριαρχούν - κυριολεκτικά - σε όλη την Ευρώπη» και φιλοδοξώντας να δημιουργήσει μια νέα ΝΔ που θα «ηγεμονεύει στο χώρο των ιδεών». Θεμιτό να υπάρχουν τέτοιες φιλοδοξίες από τον νέο αρχηγό της ΝΔ, έχουν πολλές φορές εξάλλου ακουστεί στο παρελθόν από προκατόχους του. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι, με ποιες ιδέες διεκδικεί να ηγεμονεύει ιδεολογικοπολιτικά; Με τις ιδέες που υπερασπίζονται τα συμφέροντα μιας χούφτας μονοπωλίων κόντρα στα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας; Με ιδέες της άγριας υπερεκμετάλλευσης των πολλών από τους ελάχιστους; Με τις ιδέες της βαρβαρότητας κατά των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών πολέμων, με τις ιδέες του σαρώματος των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του λαού, με τις ιδέες του Μάαστριχτ, του Συμφώνου Σταθερότητας, της στρατηγικής της Λισαβόνας; Πρακτικό, πολιτικό, αντίκρισμα, αυτών των (αντιδραστικών) ιδεών είναι η κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσαν όλες οι γαλάζιες (και πράσινες) κυβερνήσεις και βέβαια συνεχίζει και ο ίδιος ως αρχηγός της ΝΔ. Αυτό που θέλει να εμφανίσει ως «καινούριο» ο Αντ. Σαμαράς, είναι η ανοιχτή και απροσχημάτιστη υποστήριξη της στρατηγικής και των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και η σταθερή αποκήρυξη των λαϊκών δικαιωμάτων και αγώνων. Ομως με τέτοιες ιδέες και τέτοια πολιτική όχι μόνο «σύμπλεγμα ενοχής» αλλά ούτε να κοιτάνε τον κόσμο στα μάτια δεν θα μπορούν τα στελέχη της ΝΔ.