«Το "σύμπλεγμα ενοχής" που χρόνια καλλιεργούνταν σε βάρος μας τελείωσε», διαμήνυσε ο Αντ. Σαμαράς στην ΚΕ της ΟΝΝΕΔ, καλώντας γι' αυτό τους νεολαίους της ΝΔ να είναι περήφανοι για τις ιδέες τους που «σήμερα κυριαρχούν - κυριολεκτικά - σε όλη την Ευρώπη» και φιλοδοξώντας να δημιουργήσει μια νέα ΝΔ που θα «ηγεμονεύει στο χώρο των ιδεών». Θεμιτό να υπάρχουν τέτοιες φιλοδοξίες από τον νέο αρχηγό της ΝΔ, έχουν πολλές φορές εξάλλου ακουστεί στο παρελθόν από προκατόχους του. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι, με ποιες ιδέες διεκδικεί να ηγεμονεύει ιδεολογικοπολιτικά; Με τις ιδέες που υπερασπίζονται τα συμφέροντα μιας χούφτας μονοπωλίων κόντρα στα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας; Με ιδέες της άγριας υπερεκμετάλλευσης των πολλών από τους ελάχιστους; Με τις ιδέες της βαρβαρότητας κατά των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών πολέμων, με τις ιδέες του σαρώματος των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του λαού, με τις ιδέες του Μάαστριχτ, του Συμφώνου Σταθερότητας, της στρατηγικής της Λισαβόνας; Πρακτικό, πολιτικό, αντίκρισμα, αυτών των (αντιδραστικών) ιδεών είναι η κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσαν όλες οι γαλάζιες (και πράσινες) κυβερνήσεις και βέβαια συνεχίζει και ο ίδιος ως αρχηγός της ΝΔ. Αυτό που θέλει να εμφανίσει ως «καινούριο» ο Αντ. Σαμαράς, είναι η ανοιχτή και απροσχημάτιστη υποστήριξη της στρατηγικής και των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και η σταθερή αποκήρυξη των λαϊκών δικαιωμάτων και αγώνων. Ομως με τέτοιες ιδέες και τέτοια πολιτική όχι μόνο «σύμπλεγμα ενοχής» αλλά ούτε να κοιτάνε τον κόσμο στα μάτια δεν θα μπορούν τα στελέχη της ΝΔ.