Το νέο έργο που παίζεται στις τηλεοπτικές και έντυπες «αίθουσες» έχει μπόλικα στοιχεία από Χόλιγουντ.

Κερδοσκόποι σέρνουν με βαριές αλυσίδες τις πολιτικές ηγεσίες. Εχουν τη μορφή Χαρχαρία, όπως στη ταινία «τα σαγόνια».

Απέναντι σ' αυτούς τους Χαρχαρίες οι λαοί προσπαθούν να σώσουν τις κυβερνήσεις τους από τον αφανισμό και καταγγέλλουν τον σερίφη που αντί να χτυπήσει τον Χαρχαρία έριξε στα δόντια του τις κυβερνήσεις. Στη μέση του έργου αποκαλύπτεται πως ο Χαρχαρίας είναι αμερικάνικος και απειλεί το ευρωπαϊκό νησί της ευημερίας το οποίο διαθέτει τους δικούς τους φιλάνθρωπους Χαρχαρίες. Η συστράτευση με τους καλούς Χαρχαρίες ενάντια στους κακούς είναι πλέον αναγκαία. Ταΐζουν τους καλούς Χαρχαρίες με πάγωμα μισθών και αύξηση ορίων συνταξιοδότησης για να δυναμώσουν.

Μετά το διάλειμμα η Μιλένα διαπιστώνει πως τα μέτρα ενάντια στους κακούς Χαρχαρίες έχουν λαϊκή στήριξη αρκεί να είναι δίκαια: να ριχτούν και όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι στο στόμα του Χαρχαρία εκτός από τους χαμηλόμισθους του ιδιωτικού τομέα, τους συνταξιούχους, τους νεολαίους και τις γυναίκες που έχουν ήδη γίνει κιμάς.

Το φιλοθεάμον κοινό δυσανασχετεί αλλά ο βοηθός σερίφη ανακοινώνει ότι βρέθηκε φρέσκο κρέας που προσφέρεται στο δικό μας Χαρχαρία για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον άλλον. Είναι οι μετανάστες που θα νομιμοποιηθούν αλλά έτσι που να παραμείνουν εκβιασμένοι και άρα φτηνοί.

Φώτα τέλους.

Κάποιοι από τους θεατές ψάχνουν να βρουν ποιος είναι ανάμεσά τους ο μετανάστης που πρέπει να ρίξουν στο λάκκο, ενώ άλλοι δεν έχουν σταματήσει να κυνηγάνε αγρότες (παρείσακτοι κι αυτοί).

Μια βουή ακούγεται έξω από την αίθουσα. Οσοι βλέπουν τον εαυτό τους στη θέση της επόμενης τροφής του καλού Χαρχαρία βγαίνουν και παίρνουν μέρος στη διαδήλωση που περνά με πανό «Κάτω όλοι οι χαρχαρίες».

Οι άλλοι μένουν μέσα και προσεύχονται να μην είναι αυτοί το επόμενο θύμα. Πετάγεται ο Τσίπρας και ζητάει να στηριχτεί η κυβέρνηση έτσι που να αντιμετωπίσει τις αγορές - χαρχαρίες. Τον παίρνουν στις καρπαζιές καθώς το έργο το έχουν ήδη δει.

Η διαδηλωση έχει απομακρυνθεί απ' την αίθουσα.

Εντός της αιθούσης, οι εκδότες δηλώνουν πως δεν φτάνει το φρέσκο κρέας, θέλουν και φοροαπαλλαγές. Ορισμένοι το πάνε και παραπέρα: μας δώσατε φτηνούς εργάτες, κόψατε τις συντάξεις, ρίξτε τώρα και το κρατικό χρήμα για να γίνουν επενδύσεις.

Η διαδήλωση γυρνάει πίσω: Να γκρεμιστεί όλο το στούντιο, εδώ δε παίζεται ένα έργο, εδώ οργανώνεται η σφαγή των εργατών.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΝΙΑΙΑ ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ στον καθολικό πόλεμο κεφαλαίου - αστικών κομμάτων

ΕΘΝΟΣ: ΠΟΛΕΜΟΣ κατά της φοροδιαφυγής

ΤΟ ΒΗΜΑ: Κερδοσκοπική θύελλα χτυπά ευρώ και τράπεζες

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σε νέα δίνη τώρα οι αγορές

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΠΟΛΕΜΟΣ δολαρίου - ευρώ

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ και τα βαριά χαρτιά στο Χρηματιστήριο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «Καρχαρίες» στη Μεσόγειο

Η ΧΩΡΑ: Η βουτιά του ευρώ οδηγεί σε κηδεμονία

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ιός χρέους εξαπλώνεται στην ΕΕ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ» παραδέχονται βουλευτές του ΠΑΣΟΚ

Η ΑΥΓΗ: Αναταραχή στο ΠΑΣΟΚ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Σκληραίνει την αντιπολίτευσή της η ΝΔ

ΤΑ ΝΕΑ: Νόμος διαβατήριο για 500.000 μετανάστες

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΕΥΤΥΧΩΣ ΑΚΟΥΣΕ τον Σαμαρά, έστω σε 3 κρίσιμα σημεία

Ο ΛΟΓΟΣ: ΜΕ ΤΕΣΤ σε γλώσσα και ιστορία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΕΥΚΑΙΡΙΑ! ΠΑΡΕ ΚΟΣΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ

«Προϋπόθεση για την επιτυχία του Προγράμματος Σταθερότητας είναι η κοινωνική ανοχή. Προϋπόθεση γι' αυτήν είναι η δίκαιη κατανομή των βαρών. Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε μέτρα άντλησης εσόδων το 2011 και από τα υψηλά εισοδήματα. Προς το παρόν, όμως, τα βάρη πέφτουν κυρίως στις πλάτες των δημοσίων υπαλλήλων. Σαν να μην έφθανε αυτό, δέχονται και προπαγανδιστική επίθεση. Προβάλλεται το επιχείρημα ότι το κονδύλι για μισθούς είναι υψηλό. Πράγματι, αλλά οφείλεται στον μεγάλο αριθμό υπαλλήλων και όχι στο ύψος των μισθών, που είναι από τους χαμηλότερους στην Ε.Ε. Γι' αυτό, όμως, ευθύνεται το πολιτικό σύστημα και όχι οι υπάλληλοι (...) Στην πραγματικότητα, για να δικαιολογήσει τις πράξεις του το πολιτικό σύστημα επικαλείται εκφυλιστικά φαινόμενα που το ίδιο εξέθρεψε (...) Ενδεικτικό της υποκρισίας είναι ότι διάφοροι χρυσοπληρωμένοι κατακεραυνώνουν τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων. Η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό σύστημα κρατάει απαράδεκτα χαμηλά τον βασικό μισθό και τον συμπληρώνει με επιδόματα. Η πρακτική αυτή εκθέτει τους υπαλλήλους σε προπαγανδιστικές επιθέσεις και κυρίως τους καταδικάζει σε χαμηλή σύνταξη. Οι χρυσοπληρωμένοι κατακεραυνώνουν και τα "ρετιρέ". Η αλήθεια είναι ότι (με εξαίρεση ορισμένες ΔΕΚΟ) στο Δημόσιο ελάχιστες αμοιβές είναι υψηλές και όπου υπάρχουν τέτοιες δίνονται σε "κολλητούς" των υπουργών. Γιατί, λοιπόν, τέτοια μανία για την περικοπή μισθών; Μόνο γιατί αποδίδει άμεσα ή και επειδή οι αγορές έχουν φετίχ με τα μέτρα που "στάζουν αίμα";» (ο Σταύρος Λυγερός στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Το οικονομικό επιτελείο θα δώσει την επόμενη βδομάδα μια ακόμη κρίσιμη εξέταση, καθώς θα ανακοινώσει τις βασικές αρχές του νέου φορολογικού νομοσχεδίου (...) η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μπορεί να προκύψει μέσα από φορολογικές ρυθμίσεις που θα ενθαρρύνουν επενδύσεις» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Tο οικονομικό πρόβλημα της Eλλάδας θεωρείται πιθανόν ότι θα επιδεινωθεί (...) το αντίδοτο δεν μπορεί να βρεθεί αλλού παρά στην κυβερνητική δράση για ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά, στη στήριξη των τραπεζών και στη χωρίς καμιά χρονοτριβή ενεργοποίηση όλων των προγραμμάτων του EΣΠA για την απορρόφηση των κοινοτικών πόρων» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).