Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διέρχεται φάση έντονων διεργασιών. Ηδη δρα στο πλαίσιό του ο υπό τον Αλ. Αλαβάνο «πόλος» - η εφημερίδα του κυκλοφορεί σήμερα - που κάθε άλλο παρά αποκλείεται η μετεξέλιξή του σε νέο σχήμα. Την ίδια ώρα ο ΣΥΝ πορεύεται προς το έκτακτο συνέδριό του με αντιπαραθέσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι η «Ανανεωτική Πτέρυγα», σε διήμερη πανελλαδική της σύσκεψη που ολοκληρώθηκε το Σάββατο, προειδοποίησε ακόμα και για αποχώρησή της απ' τον ΣΥΝ, ενώ άλλη τάση του κόμματος διοργανώνει αύριο Δευτέρα εκδήλωση - συζήτηση με ομιλητή τον Αλ. Αλαβάνο.

Παρ' όλους τους διαξιφισμούς και τις αντεγκλήσεις, η κοινή τους στόχευση δεν μπορεί να κρυφτεί. Ο Αλ. Αλαβάνος και οι συνιστώσες, που συσπειρώνονται γύρω του, μπορεί να θέλουν να εμφανίσουν εικόνα διαφοροποίησης απ' την ηγεσία του ΣΥΝ και την πολιτική που ακολουθεί, αλλά δεν το καταφέρνουν, αφού στρατηγικά κινούνται στη ρότα της σοσιαλδημοκρατίας, στην πιο ξοφλημένη της μάλιστα εκδοχή.

Την περασμένη Κυριακή ο Αλ. Αλαβάνος σε συνέντευξή του παρακινούσε την κυβέρνηση «να φύγει το ταχύτερο δυνατό», αφού όπως συμπλήρωνε «ούτε η κυβέρνηση, ούτε η σημερινή Βουλή, ούτε το σημερινό σκηνικό μπορούν να ανταποκριθούν σε βαθιές ανάγκες της χώρας (...) Ζούμε μία από εκείνες τις εποχές όπου το πολιτικό σύστημα έχει τελειώσει. Φαντάσματα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αλ. Αλαβάνος έχει αποφανθεί ξανά στο πρόσφατο παρελθόν περί της «κατάρρευσης του συστήματος» και του οριστικού του τέλους, την περίοδο της δημοσκοπικής «έκρηξης» του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως και τότε έτσι και τώρα θέλει να «αποκοιμίσει» με «νανουρίσματα» το λαό, την ώρα που είναι επιτακτική η ανάγκη της πλήρους επαγρύπνησής του. Την ώρα που το σύστημα ολόκληρο ετοιμάζεται να εξαπολύσει την πιο σφοδρή επίθεση σε βάρος του λαού, οι οπορτουνιστές ρητορεύουν περί ενός συστήματος που δήθεν παραπαίει.

Την ίδια ώρα που ο Αλαβάνος έδινε τη μάχη του αποπροσανατολισμού, καλώντας το λαό να παλέψει για να φύγει η κυβέρνηση και όχι για να ανατραπεί το σύστημα που αυτή υπηρετεί, η ηγεσία του ΣΥΝ επέλεγε να τη δώσει με διαφορετικά επιχειρήματα.

Οπως για παράδειγμα έκανε η «Ανανεωτική Πτέρυγα», αιτούμενη μεγαλύτερη ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και καλώντας το λαό να αντιληφθεί ότι τα συμφέροντά του εξυπηρετούνται «με τη σταθερή και ενεργό θέση της χώρας στην ΕΕ»! Παρότι η πραγματικότητα τους διαψεύδει κατηγορηματικά, οι οπορτουνιστές παίζουν το ρόλο τους και μάλιστα πιο αποφασιστικά σε μια περίοδο όπου η ευρωένωση των μονοπωλίων καταρρακώνεται στις λαϊκές συνειδήσεις ακόμα περισσότερο από πριν.

Οι υπόλοιποι της ηγεσίας του ΣΥΝ έπαιξαν και αυτή τη βδομάδα με το επιχείρημα της «τίμιας», αλλά «αφελούς» και με πρόβλημα αντίληψης σοσιαλδημοκρατίας, εξωραΐζοντας την εικόνα της κυβέρνησης και αίροντας απ' αυτήν την ευθύνη της για το ότι συναποφάσισε σε ευρωενωσιακό επίπεδο τη βαθιά αντιλαϊκή στρατηγική, τμήμα της οποίας αποτελούν τα μέτρα που λαμβάνονται.

Ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε μέσα στη βδομάδα: «Επρεπε να περάσουν τέσσερις μήνες για να κατανοήσουν στην κυβέρνηση ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι αγορές αντιμετωπίζουν τη χώρα μας ως πειραματόζωο. Ελπίζουμε να μη χρειαστούν άλλοι τόσοι μήνες για να κατανοήσουν ότι υπάρχει εναλλακτικός δρόμος απ' αυτόν της εξόντωσης της ελληνικής κοινωνίας. Ο δρόμος αυτός (...) είναι της κοινής δράσης και της αλληλεγγύης των εργαζομένων της Ευρώπης, των λαών της Ευρώπης απέναντι στις άγριες κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών»!

Ισχυρίζονται επί της ουσίας ότι η κυβέρνηση είχε πλήρη άγνοια και μόλις τώρα αντιλήφθηκε ότι η χώρα γίνεται «πειραματόζωο». Οτι είναι θέμα χρόνου να αντιληφθεί την ύπαρξη εναλλακτικού δρόμου και να τεθεί επικεφαλής της λαϊκής πάλης. Τέτοιες αυταπάτες προσπαθούν να καλλιεργήσουν στο λαό. Ο ίδιος, άλλωστε, αναρωτιόταν την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή, απευθυνόμενος στο ΠΑΣΟΚ: «Είστε εσείς σοσιαλιστική κυβέρνηση;»...

Ο βουλευτής Δ. Παπαδημούλης, έχοντας αναλάβει έναν ιδιαίτερο ρόλο στυλοβάτη του κυβερνητικού έργου, επέμεινε και αυτή τη βδομάδα να προεξοφλεί ότι ο λαός αποδέχεται τα μέτρα, αρκεί «να πιάσουν τόπο οι θυσίες τους» και να δουλεύει το κυβερνητικό άλλοθι δηλώνοντας «οπωσδήποτε θα χρειαστούν μέτρα "σφιχτά" για να νοικοκυρέψουμε τα δημόσια οικονομικά μας και αποτελεσματικότητα».

Σε επίπεδο συμβολισμών, την ενότητα των οπορτουνιστών όλων των αποχρώσεων, στη δράση για τον αποπροσανατολισμό του λαού και την ανακοπή θετικών διεργασιών ριζοσπαστικοποίησης των λαϊκών συνειδήσεων, επιβεβαίωσε η παρουσία στο βήμα της συγκέντρωσης που διοργάνωσε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Πέμπτη των επικεφαλής τριών συνιστωσών να διακηρύττουν με μια φωνή το χρεοκοπημένο σύνθημα των γνωστών «φόρουμ»: «Οι άνθρωποι πάνω απ' τα κέρδη»! Και να αναπαράγουν προτάσεις κοπιαρισμένες απ' τα τεφτέρια της σοσιαλδημοκρατίας.

Είναι ενδεικτικό ότι ενώ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η προσπάθεια των ταξικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα για την επιτυχία της απεργίας, οι οπορτουνιστές καλούσαν τους εργαζόμενους απ' το βήμα του Πανελληνίου να μείνουν μακριά από λογικές «εθνικής περιχαράκωσης», να μην έχουν προσδοκίες από τους αγώνες τους σε εθνικό επίπεδο, μέχρι να επιτευχθεί ο συντονισμός πανευρωπαϊκά, μέχρι δηλαδή να έχουν περάσει ένα προς ένα τα σκληρά αντεργατικά μέτρα. Κι αυτό με το «επιχείρημα» ότι «η μοναδική απάντηση είναι ο ενιαίος και αλληλέγγυος αγώνας των εργαζομένων σε ολόκληρη την Ευρώπη».

Αλλά ακόμα κι αυτόν τον ενιαίο και συντονισμένο αγώνα, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τον θέλει στο βαθμό που κυνηγά τη χίμαιρα μιας ΕΕ «κοινωνικής και δημοκρατικής», μακριά από ιδέες απειθαρχίας, ανυπακοής, σύγκρουσης με το ευρωενωσιακό καπιταλιστικό οικοδόμημα.

Ανευ όρων και ορίων στήριξη στην κυβέρνηση παρέχει ο ΛΑ.Ο.Σ. συναινώντας σε ένα προς ένα τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, πράττοντας το χρέος του απέναντι στην πλουτοκρατία την οποία και εκπροσωπεί πολιτικά, όπως και τα άλλα κόμματά της. Τη βδομάδα που πέρασε, ο πρόεδρός του, Γ. Καρατζαφέρης, κατέθεσε για μια ακόμη φορά και προκαταβολικά, τη σύμφωνη γνώμη του για ακόμα σκληρότερα μέτρα. Οπως είπε: «Εχω επισημάνει κατ' επανάληψη στην κυβέρνηση τον κίνδυνο για πάρα πολύ σκληρά μέτρα όπως η απώλεια του 14ου μισθού, πολύ πριν αυτός βρεθεί "ante portas" (...) μια αύξηση του ΦΠΑ».

Ταυτόχρονα πρότεινε «πενταετή επιμήκυνση των Συμβάσεων με τις κατασκευαστικές εταιρείες οι οποίες σε αντάλλαγμα θα διεκπεραιώσουν τα μεγάλα Δημόσια έργα χωρίς κρατική χρηματοδότηση» αλλά και «κατάργηση του πόθεν έσχες στην οικοδομή». Να συνεχίσουν - για παράδειγμα - οι μεγαλοεταιρείες να φτιάχνουν σταθμούς διοδίων καινα εισπράττουν το χαράστι κατά τα κέφια τους, και να καμώνονται πως «φτιάχνουν έργα» με δικά τους λεφτά και όχι με αυτά που πολύμορφα τους εξασφαλίζει το κράτος. Ζήτησε ακόμα να ασκηθεί πίεση στην ΕΕ ώστε να αναλάβει τη φύλαξη των συνόρων της χώρας. Να γεμίσει δηλαδή το Αιγαίο με εντεταλμένους των στρατιωτικών και αστυνομικών αρχών της ΕΕ, σε μια περίοδο μάλιστα που εξελίσσονται οι αποκαλύψεις για τον τρόπο με τον οποίο η FRONTEX αντιλαμβάνεται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο και πώς τα παζαρεύει με την τουρκική κυβέρνηση.

Ανταποκρινόμενος σε όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν απ' τον ρόλο του, έσπευσε να καταγγείλει τις κινητοποιήσεις και μάλιστα πριν καν αυτές εκδηλωθούν, τις οποίες είχε το θράσος να χαρακτηρίσει «νευρικές αντιδράσεις» που αποσκοπούν στη «διατήρηση προνομίων» - όπως π.χ. ο 14ος μισθός - και «επιβαρύνουν και δεν διευκολύνουν την όλη κατάσταση».

Τι είναι ακριβώς αυτό που παρεμποδίζεται απ' τις κινητοποιήσεις; Ο ΛΑ.Ο.Σ. ήταν σαφής δηλώνοντας: «φτάσαμε στην εξευτελισμένη κατάσταση να πρέπει να μας φορέσουν χαλινάρι (...) να επιλέξουμε το λιγότερο πνιγηρό». Να αποδεχτεί δηλαδή ο λαός να του περάσουν χαλινάρι χωρίς «νευρικές αντιδράσεις» που δεν διευκολύνουν αυτούς που σκοπεύουν να του το φορέσουν, ανάμεσά τους και ο ΛΑ.Ο.Σ..