Τις εύθραυστες ενδοϊμπεριαλιστικές ισορροπίες αντανακλούν οι χτεσινές δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ για την ελληνική οικονομία, καθώς φαίνεται ότι οι ισχυρές καπιταλιστικές χώρες της Ευρωζώνης «μετρούν» τις δυνάμεις τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και τις πιθανές συνέπειες από τα σενάρια που κυκλοφορούν για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και άλλες χώρες της ΕΕ.

«Η Ελλάδα έχει κάποια σοβαρά προβλήματα τα οποία μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από την Ελλάδα», είπε χτες ο Χ. Αλμούνια επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα αξίζει την αλληλεγγύη της ΕΕ. Στο ίδιο πνεύμα, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Χοσέ Λουίς Θαπατέρο, από το Λονδίνο δήλωσε ότι «η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει ευθύνη γι' αυτό που συμβαίνει, αξίζει της εμπιστοσύνης μας για τα βήματα που έχει κάνει και την αξιοπιστία που έχει επιδείξει».

Στο μεταξύ, χτες ανακοινώθηκε ότι στις αρχές του Μάρτη θα επισκεφτεί την Ελλάδα ο Ολι Ρεν, ο επίτροπος για τις οικονομικές υποθέσεις, ενώ κρίσιμη για την Ελλάδα χαρακτηρίζεται η συνεδρίαση της Κομισιόν που θα ακολουθήσει, στις 9 του Μάρτη.

Στο σχόλιο της σύνταξης, οι χτεσινοί «Νιου Γιόρκ Τάιμς » ζητούν από την ΕΕ να μην είναι αυστηρή απέναντι στην Ελλάδα και δείχνουν υποστηρικτικοί απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, κραδαίνοντας και αυτοί το μαστίγιο των πρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων.

Στο σχόλιο σημειώνεται ανάμεσα σε άλλα: «Για όσον καιρό η Αθήνα διατηρείται σε ένα αξιόπιστο πρόγραμμα λιτότητας, τα πλουσιότερα κράτη - μέλη της ευρωζώνης πρέπει να είναι έτοιμα να εγγυηθούν για τα ελληνικά ομόλογα (...) Αν οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι δεν επιτευχθούν πλήρως τον επόμενο μήνα, η Ευρώπη δεν θα πρέπει να βιαστεί να υπαγορεύσει σκληρά πρόσθετα μέτρα. Η συμπίεση της ελληνικής οικονομίας με πολύ σκληρό τρόπο και πολύ γρήγορα θα ήταν αντιπαραγωγική και θα στερούσε τα φορολογικά έσοδα που απαιτούνται για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας. Για να αρχίσει και πάλι η Αθήνα να ορθοποδεί, έχει ανάγκη από βαθιές και βιώσιμες οικονομικές μεταρρυθμίσεις και όχι από έναν ξαφνικό δημοσιονομικό στραγγαλισμό».

Η αμερικάνικη εφημερίδα τάσσεται αναφανδόν στο πλευρό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και δικαιώνει τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική του λέγοντας: «η κυβέρνηση του σοσιαλιστή πρωθυπουργού, Γ. Παπανδρέου, κληρονόμησε την κρίση του δημόσιου χρέους (...) Η κοινή γνώμη έχει σε μεγάλο βαθμό συνταχθεί με τον Γ. Παπανδρέου στην απαίτησή του για θυσίες. Σε αντάλλαγμα, πρέπει να αποδείξει ότι ο πόνος θα επιμοιραστεί δίκαια».

ΛΟΝΔΙΝΟ.--

Δημαγωγικές κορόνες κατά της «κερδοσκοπίας χωρίς σύνορα η οποία προκάλεσε την κρίση», αλλά και της παγκοσμιοποίησης που θέλει να έχει τους πάντες υπό έλεγχο σήκωσε χτες ο Ισπανός πρωθυπουργός Χοσέ Λουίς Ροντρίγκες Θαπατέρο από τη βρετανική πρωτεύουσα, κατά τη διάρκεια της συνάντησης με θέμα «Στρατηγικές Ανάπτυξης μετά την κρίση». Τα άσφαιρα πυρά του Θαπατέρο μόνο σαν πρόκληση μπορούν να ακουστούν για το λαό, αφού προσπαθούν να αθωώσουν τον καπιταλισμό σαν σύστημα - το οποίο μάλιστα με συνέπεια υπερασπίζονται ο ίδιος και οι όμοιοί του - και να στρέψει τα πυρά των εργαζομένων σε ακίνδυνους για την κερδοφορία του κεφαλαίου ατραπούς.

Στο επίκεντρο της συνάντησης Θαπατέρο - Μπράουν βρέθηκε η επικείμενη Σύνοδος της Ομάδας των «20» (G 20) που θα πραγματοποιηθεί στα τέλη του Ιουνίου στον Καναδά. Για μία ακόμη φορά, σύμφωνα με το «Ρόιτερς», ο Γκόρντον Μπράουν επανέλαβε την πρότασή του για ένα «διεθνές καταστατικό λειτουργίας του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού κλάδου και εξέφρασε συνάμα την ελπίδα ότι θα υπάρξει συμφωνία κατά τις Συνόδους της G20 φέτος, είτε στον Καναδά είτε στα τέλη του χρόνου στη Νότιο Κορέα». Ο Βρετανός πρωθυπουργός επανέλαβε επίσης τη στήριξή του για τα μέτρα που μελετώνται για την επιβολή κοινών κανόνων για τα τραπεζικά μπόνους, αλλά και για τα αποθεματικά και τη ρευστότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Λίγο μετά τις δηλώσεις Μπράουν, δόθηκε στη δημοσιότητα έγγραφο της καναδικής κυβέρνησης, που απευθυνόταν στα μέλη του καναδικού Κοινοβουλίου, όπου εκφράζεται η πλήρης αντίθεση της κυβέρνησης του Στίβεν Χάρπερ όσον αφορά τις προτάσεις για επιβολή παγκόσμιου φόρου στις τράπεζες. Σύμφωνα με το «Bloomberg», στο έγγραφο σημειώνεται πως αντί της επιβολής φόρου οι χώρες πρέπει να ενισχύσουν τις διαδικασίες επίβλεψης του χρηματοπιστωτικού συστήματος υιοθετώντας τακτικές ανάλογες του Καναδά.