ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αναζητώντας τον ... καλό καπιταλισμό

Γρηγοριάδης Κώστας

Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, («Πρώτο Θέμα») η καπιταλιστική κρίση «έχει να κάνει με τις δομικές αδυναμίες της ΕΕ που θέσπισε κοινό νόμισμα δίχως μηχανισμούς στήριξης των αδύναμων οικονομιών. Δίχως κοινοτικό προϋπολογισμό στήριξης της ανάπτυξης και της απασχόλησης στον ευρωπαϊκό νότο, δίχως δυνατότητα απευθείας δανεισμού από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Ετσι όμως δεν μπορεί να προχωρήσει η ενωμένη Ευρώπη, δίχως αλληλεγγύη και υποστήριξη των πιο αδύναμων χωρών. Δεν μπορεί να αλωνίζουν ανενόχλητοι οι κερδοσκόποι και οι δυνάμεις του κεφαλαίου. Πρέπει στο παιχνίδι να μπουν και οι δυνάμεις της εργασίας».

Το παιχνίδι στο οποίο η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους εργαζόμενους να μπουν είναι σικέ και με μαθηματική ακρίβεια τους περιμένει ήττα. Τούτη την ώρα, το ζήτημα που πρέπει να απασχολεί κάθε εργαζόμενο δεν είναι βεβαίως η παραπέρα ισχυροποίηση της καπιταλιστικής ΕΕ, δεν είναι η δημιουργία μηχανισμών στήριξης των καπιταλιστικών κρατών - μελών της, πολύ περισσότερο δεν πρέπει να είναι η χίμαιρα της «χαλιναγώγησης» των αγορών. Αυτά είναι ζητήματα που απασχολούν τους οπορτουνιστές, που αρέσκονται να παριστάνουν το χαμένο «καλό εαυτό» της σοσιαλδημοκρατίας (ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε ότι «αφού δεν διεκδικούν οι σοσιαλιστές» θα το κάνουμε εμείς). Για τους εργαζόμενους, το ζήτημα τώρα είναι ο συντονισμός και η οργάνωση της πάλης τους που θα είναι τόσο πιο αποτελεσματική όσο πιο αποφασιστικά στρέφεται κατά του καπιταλισμού και των διακρατικών του ενώσεων όπως η ΕΕ.

«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν»...

Με «πράξεις νομοθετικού περιεχομένου», δηλαδή με διατάγματα του τύπου «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» θα περάσει, σύμφωνα με τα όσα διαρρέει στις φιλικές της εφημερίδες, τα νέα μέτρα η κυβέρνηση. Προς δόξαν της «διαβούλευσης», των «ανοικτών υπουργικών συμβουλίων» και των «δημοκρατικών διαδικασιών» στο όνομα των οποίων ομνύει ο πρωθυπουργός... Το σκηνικό βέβαια έχει στηθεί εδώ και καιρό, με την κυβέρνηση να μιλάει για «έκτακτες συνθήκες», που απαιτούν τάχα «έκτακτα μέτρα», θέλοντας ακριβώς να αποκρύψει ότι πρόκειται για προαποφασισμένα μέτρα σε αγαστή συνεργασία με την ΕΕ. Η δική της συνεισφορά βρίσκεται στο ότι ανέλαβε να περάσει τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα αξιοποιώντας την τρομοκρατία των αγορών, την ασύστολη κινδυνολογία περί χρεοκοπίας της χώρας, κ.ο.κ. Προφανώς, στο κυβερνητικό επιτελείο πιστεύουν ότι έχει έλθει το πλήρωμα του χρόνου και έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, για να περάσουν τα μέτρα ακόμα και με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι δεν είναι η πρώτη φορά που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ καταφεύγουν στο «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»...

Το άγαλμα του Προέδρου

Το στήσιμο ενός ακόμη αγάλματος Αμερικανού Προέδρου (το πρώτο ήταν στον Μπιλ Κλίντον στο Κόσσοβο, για τα ανδραγαθήματά του στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας) προκαλεί διχασμό και έντονες αντιπαραθέσεις. Αυτή τη φορά, πρόκειται για το στήσιμο του αγάλματος του Μπάρακ Ομπάμα στην Τζακάρτα και μάλιστα σε ηλικία 10 χρόνων (προ Νόμπελ Ειρήνης!), ενόψει και της επίσκεψης του Προέδρου των ΗΠΑ στην Ινδονησία τον ερχόμενο μήνα.

Η αρχική επιλογή ήταν η τοποθέτηση του αγάλματος σε ένα μεγάλο πάρκο της πρωτεύουσας. Ωστόσο, πολλοί ήταν οι Ινδονήσιοι που αντέδρασαν αρνητικά, ρωτώντας τις αρμόδιες αρχές εάν τα τρία χρόνια που πέρασε ο Ομπάμα ως το 1971 φοιτώντας στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Μετένγκ είναι επαρκής λόγος για να αξίζει αυτή την τιμή...

Η λαϊκή πίεση πρέπει να ήταν τόση ώστε η αμερικανόφιλη ηγεσία της χώρας αναγκάστηκε σε υποχώρηση. Το μπρούντζινο άγαλμα του 10χρονου Ομπάμα με το χέρι προτεταμένο να αγγίζει μία πεταλούδα τοποθετήθηκε τελικά στον προαύλιο χώρο του 1ου Δημοτικού. Εκεί το καμαρώνουν ορισμένοι απ' τους μαθητές, ώσπου να φθαρεί εντελώς το παραμύθι του ευφυούς, «αυτοδημιούργητου» και «ενός από μας» Προέδρου...

ΠΑΣΟΚικά παραμύθια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕ ΛΕΜΕ, ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ η θεωρία που αναπτύσσουν τελευταία τα κυβερνητικά στελέχη, αλλά ... «δε μασάμε».

Μιλάμε για το σενάριο, σύμφωνα με το οποίο οι Βρυξέλλες και οι διεθνείς οργανισμοί πιέζουν για σκληρά εξοντωτικά μέτρα και η κυβέρνηση επεξεργάζεται «καπάτσες» προτάσεις, ώστε να μας προστατεύσει από όλα αυτά τα φοβερά πράγματα.

Γιατί, σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε, αυτοί που μας κυβερνούν δεν είναι απλώς «σοσιαλιστές», είναι «έξυπνοι σοσιαλιστές» και ξέρουν να «παίζουν» το διεθνές περιβάλλον στα 5 δάχτυλα.

Βέβαια, δεν μπορούν να τα κάνουν κι όλα. Οπότε σε οποιαδήποτε μέτρα καταλήξουν στο τέλος, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι ήταν τα καλύτερα που μπορούν να υπάρξουν με βάση τις δεδομένες συνθήκες.

Ετσι λοιπόν ό,τι κι αν περικόψουν, ό,τι κι αν καταστρέψουν, ό,τι κι αν «αναδιαρθρώσουν», έχουμε υποχρέωση να τους ευχαριστήσουμε που μας έσωσαν από τα χειρότερα.

Σε καμία, δε, περίπτωση δεν έχουμε το ηθικό δικαίωμα να γκρινιάξουμε, να δυσαρεστηθούμε και πάνω από όλα να αντιδράσουμε. Ας είμαστε σοβαροί...

Ευφάνταστη η θεωρία τους, εντάξει. Ομως, η ιστορία με την καλύβα του Χότζα είναι γνωστή εδώ και πολλά πολλά χρόνια.

ΙΔΡΥΘΗΚΕ - όπως διαβάζουμε - και η 5η κατά σειρά κλινική στην Ευρωπαϊκή Ενωση, για δωρεάν διανομή ηρωίνης σε ασθενείς που δεν αρκούνται στη μεθαδόνη, αυτήν τη φορά στη Δανία.

Μόνο που για να κάνει κάποιος διανομή ηρωίνης πρέπει πιο πριν να την προμηθευτεί από κάπου ή αλλιώς να την παράγει. Από τον ουρανό δεν πέφτουν τέτοια πράγματα...

Να υποθέσουμε ότι (και ) αυτή η υπόθεση εντάσσεται στις ...«βασικές ελευθερίες» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως η ελεύθερη διακίνηση (νόμιμων πια) εμπορευμάτων;

Γρηγοριάδης Κώστας

Επαγρύπνηση και δράση

Τις πρώτες πρωινές ώρες της περασμένης Κυριακής, δυνάμεις της αστυνομίας μπήκαν στο χώρο της Πολυτεχνειούπολης στου Ζωγράφου μετά από πρόσκληση του πρύτανη του Πολυτεχνείου. Το επικίνδυνο είναι ότι ο τρόπος παρουσίασης αυτού του γεγονότος από τα ΜΜΕ σκοπό είχε να προετοιμάσει τον κόσμο να δέχεται την όποια παραβίαση του ασύλου από τις δυνάμεις καταστολής ως δικαιολογημένη, έως και επιβεβλημένη! Βήμα το βήμα, οι δυνάμεις του συστήματος - δυνάμεις που μπορεί να εμφανίζονται ότι τάχα βρίσκονται σε αντιμαχόμενα στρατόπεδα, αλλά τον ίδιο σκοπό υπηρετούν - δουλεύουν για να νομιμοποιούνται τελικά στη συνείδηση του κόσμου τέτοιου είδους ενέργειες και γεγονότα.

Τα τελευταία 3-4 χρόνια - για να αναφέρουμε μόνο κάποιο μέρος των μεθοδεύσεων ενάντια στο άσυλο - οι δυνάμεις που σήμερα έχουν το τιμόνι στην ομοσπονδία των πανεπιστημιακών (ΠΑΣΟΚ και μέρος των δυνάμεων του ΣΥΝ και της ΝΔ) παρουσιάζουν τα ιδρύματα ως... χώρους βίας και ανομίας. Στρώνουν το έδαφος ώστε αυτοί που δε γνωρίζουν την πραγματικότητα να αναφωνήσουν: Επιτέλους πού είναι ο εισαγγελέας και η αστυνομία! Από κοντά και κάποιες ομάδες που κοντόφθαλμα και λαθεμένα υπολογίζουν τον αγώνα ή που στημένα λειτουργούν προβοκατόρικα, φροντίζουν να τροφοδοτούν αυτή τη λογική με σπασίματα και καψίματα... Εκφυλισμός διαδικασιών του κινήματος και ενίσχυση του συντηρητισμού πάνε χέρι χέρι.

Νέο ποιοτικό στοιχείο στα γεγονότα του Πολυτεχνείου της περασμένης Κυριακής είναι ότι ο πρύτανης ανέλαβε την ευθύνη να καλέσει την αστυνομία (ανεξάρτητα από την αφορμή που επικαλείται). Αυτό είναι και το στοιχείο που προκάλεσε την ικανοποίηση της κυβέρνησης και τα «χειροκροτήματα» της ΝΔ. Και τα δυο κόμματα επιμένουν στην εφαρμογή του νόμου - πλαισίου που περιορίζει δραστικά το άσυλο και του αλλάζει χαρακτήρα, στρέφοντάς το ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό», δηλαδή στο μαζικό κίνημα εντός των πανεπιστημίων. Και μάλιστα, απαιτούν εφαρμογή του νόμου στο όνομα της «ελεύθερης διακίνησης ιδεών»! Αλήθεια, πώς μπορεί να προστατεύεται η ελεύθερη διακίνηση ιδεών σε ένα πανεπιστήμιο όπου οι εταιρείες παραγγέλνουν την έρευνα και τα αποτελέσματά της; Πώς μπορούμε να μιλάμε για ελεύθερη διακίνηση ιδεών όταν ο μαρξισμός και η διαλεκτική έχουν εξοβελιστεί εδώ και χρόνια από τα προγράμματα σπουδών και βασιλεύει η μονομέρεια μαζί με ένα πλήθος αντιεπιστημονικών θεωριών; Θέλουν το άσυλο, λοιπόν, με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω, να προστατεύει την ασυλία των επιχειρήσεων μέσα στα ιδρύματα και το σκοταδισμό.

Η πρόσκληση της αστυνομίας από τον πρύτανη ήταν ακριβώς ενεργοποίηση αυτού του αντιδραστικού νόμου για το άσυλο, για πρώτη φορά από τότε που ψηφίστηκε (εν μέσω μαζικότατων κινητοποιήσεων που διαμήνυσαν ότι θα μείνει ανεφάρμοστος, θα μείνει στα χαρτιά). Με τη νέα αυτή νομιμοποίηση στις συνειδήσεις της παραβίασης του ασύλου, ανοίγουν καινούργιοι συντηρητικοί, αντιδραστικοί δρόμοι. Θα ανοίξει η όρεξη και άλλων για χτυπήματα στο άσυλο. Να γιατί τώρα χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη επαγρύπνηση και δράση από φοιτητές, εκπαιδευτικούς και εργαζόμενους στα ιδρύματα. Η υπεράσπιση της λαϊκής κατάκτησης του ασύλου, πάει μαζί με τους αγώνες για την απόκρουση της επίθεσης που δέχεται ο λαός και η νεολαία στο σύνολο των δικαιωμάτων τους.

Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

Σφαγή ... για το καλό τους

Νέο μακελειό, υπό τη μορφή θανάσιμου «λάθους» των αμερικανο - ΝΑΤΟικών κατοχικών δυνάμεων την Κυριακή στην αφγανική επαρχία Ουρουζγκάν. Απολογισμός: 27 άμαχοι νεκροί, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά. Το προηγούμενο ήταν μία βδομάδα πριν, στην επαρχία Χελμάντ, με 15 αμάχους νεκρούς. Αρχικά και αυτό χαρακτηρίστηκε «λάθος», για να αποδειχθεί στο τέλος της μέρας ότι ο στόχος εκτελέσθηκε κανονικά...

Ο επικεφαλής των κατοχικών δυνάμεων Αμερικανός στρατηγός Στάνλεϊ ΜακΚρίσταλ έχυσε για ακόμα μία φορά «κροκοδείλια δάκρυα», ζητώντας «συγγνώμη» για τις νέες «παράπλευρες απώλειες».

Σε αυτό το μήκος κύματος και η «καταδίκη της επίθεσης» από την εγκάθετη αφγανική κυβέρνηση, που ζήτησε σε «αυστηρό τόνο» ...οι σφαγές να είναι πιο προσεκτικές και πιο στοχευμένες.

Την ίδια στιγμή, αφγανική κυβέρνηση και κατοχικές αρχές προσπαθούν να προσεγγίσουν τον αφγανικό λαό, προκειμένου να μην ενισχύει τους Ταλιμπάν, απορώντας γιατί δεν πείθουν ότι «προσπαθούν για την ασφάλειά τους». Στα πρωτεύοντα στοιχεία της προπαγάνδας των ιμπεριαλιστών στο Αφγανιστάν παραμένει να ...πείσουν τον αφγανικό λαό ότι τον σφάζουν για το καλό του.