«Αγαπητοί μαθητές,

Η Γενική Συνέλευση των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης απευθύνεται σε σας για να τονίσει ότι εκπαιδευτικοί - γονείς και μαθητές έχουμε συμφέρον να συμπορευτούμε και να δράσουμε από κοινού μαζί με όλους τους εργαζόμενους».

Με αυτά τα λόγια ξεκινά η ανοιχτή επιστολή των καθηγητών της ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς - Ιθάκης προς τις μαθητικές κοινότητες, που καλεί σε κοινή δράση για το δικαίωμα στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή, καθημερινά στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ.

Οι καθηγητές καλούν τους μαθητές:

• «Να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στην αντιλαϊκή πολιτική, που επιτίθεται στο εισόδημα της λαϊκής οικογένειας και χαρίζει δισ. στην πλουτοκρατία. Μια οικογένεια με δύο παιδιά θα έχει απώλειες της τάξης των 8.000 ευρώ το χρόνο με τα νέα μέτρα για το δημόσιο τομέα (που σίγουρα θα ακολουθήσουν και για τον ιδιωτικό). Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στην πολιτική που θεωρεί ως "ελεύθερη" την επιλογή ανάμεσα στην ανεργία, την ανασφάλιστη ή την ελαστική εργασία χωρίς δικαιώματα. Αυτός ο εφιάλτης δεν μπορεί να είναι το μέλλον της νέας γενιάς.
• Να καταδικάσουμε τα νέα μέτρα για την εκπαίδευση, που θέλουν το μαθητή απλό κάτοχο κάποιων δεξιοτήτων που έχει καθορίσει η ΕΕ, ουσιαστικά αμόρφωτο, ευέλικτη βορά στους εργοδότες. Τα σχέδια των δυνάμεων που υπηρετούν αυτή την πολιτική εκφράστηκαν με τον καλύτερο τρόπο στην εισήγηση της υπουργού Παιδείας που ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο. Αλλα σχολεία για τα πλούσια και άλλα για τα φτωχά παιδιά, προγράμματα ανά δήμο (βλέπε και σχέδιο "Καλλικράτης") και χρηματοδότηση διαφορετική με βάση την αξιολόγησή τους. Το έδαφος για την εισβολή των επιχειρήσεων στα σχολεία έχει στρωθεί και θα βαθύνει στο όνομα της εισαγωγής της ψηφιακής τεχνολογίας. Δεν θα επιταχυνθεί μόνο το ξεπούλημα των σχολικών κτηρίων στις Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), αφού μειώνεται το κονδύλι των δημόσιων επενδύσεων του Υπουργείου Παιδείας. Θα επιταχυνθεί και η εισβολή τους στο πρόγραμμα σπουδών.
• Για να υλοποιηθούν όλα αυτά θέλουν και έναν εκπαιδευτικό χειραγωγημένο. Οταν μιλάνε για προσόντα στην πρόσληψη των καθηγητών και δασκάλων εννοούν πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων στην ΕΕ και τις "νέες" παιδαγωγικές μεθόδους του κεφαλαίου. Αυτό σημαίνει ταυτόχρονα στέρηση στο δικαίωμα χιλιάδων εκπαιδευτικών στη δουλειά και επέκταση της ωρομίσθιας εργασίας. Το ότι μόρφωση και ελαστικές σχέσεις στην εκπαίδευση είναι ασύμβατα το ζει στο πετσί του ο κάθε μαθητής και μαθήτρια».

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τα άλλα αστικά κόμματα, η Ευρωπαϊκή Ενωση και η τάξη τους, η αστική, απέναντι στην εργατική τάξη, στα φτωχά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου. Είναι μάλιστα τόσο έντονη και καθολική, που δεν μπορεί να μείνει κανείς ουδέτερος, στην «απέξω».

Σ' αυτή τη μάχη «μπλέκονται» και οι μαθητές, τα παιδιά δηλαδή των εργατών και των λαϊκών στρωμάτων που κάθονται στα θρανία. Οι κινητοποιήσεις της προηγούμενης βδομάδας φανέρωσαν διαθέσεις, εκφράστηκαν και με τη συμμετοχή των μαθητών με τα Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων στις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλη την Ελλάδα.

Δε θα μπορούσε άλλωστε να γίνει κι αλλιώς.

Η σκληρότητα των αντιλαϊκών μέτρων και οι συνέπειές τους στη ζωή των οικογενειών τους είναι καθοριστικές για τη ζωή των μαθητών σήμερα. Οταν σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό του εργάτη, σφίγγουν τη θηλιά σε όλα τα μέλη της οικογένειάς του, και στα παιδιά του.

Αυτό όμως που κατανοείται σήμερα από πολύ περισσότερους μαθητές και μαθήτριες είναι ότι τα μέτρα που παίρνονται θα είναι μόνιμα, άρα αφορούν στη ζωή τους και αύριο. Σε συνδυασμό με το σχέδιο που παρουσίασε την προηγούμενη Πέμπτη η υπουργός Παιδείας για το σχολείο, σήμερα είναι περισσότερο ευδιάκριτος ο πόλεμος που κηρύχτηκε στους ανθρώπους του μόχθου και στα παιδιά τους, ενιαία, σε όλα τα μέτωπα: Από το νηπιαγωγείο μέχρι τα βαθιά γεράματα. Ολόκληρη η ζωή του νέου ανθρώπου θα υπηρετεί τα κέρδη μιας χούφτας καπιταλιστών. Το σύνθημα που ακούστηκε στα μαθητικά μπλοκ στις συγκεντρώσεις της Παρασκευής «...το 'χουν βάλει σκοπό να με κάνουν εργάτη φτηνό...» επιβεβαιώνει τα παραπάνω.

Ολους όσοι με κάθε ευκαιρία μιλούν για την «ελευθερία» και τη «δημοκρατία», που συνοδεύεται με ταυτόχρονη συκοφάντηση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού ως «ανελεύθερου», «εγκληματικού», «ολοκληρωτικού» καθεστώτος - συνώνυμο του ναζισμού - κατά τις οδηγίες της ΕΕ - οι μαθητές τους είδαν να μιλούν για το «δικαίωμα της απεργοσπασίας», να τα βάζουν με 15χρονα παιδιά, να απειλούν, να τρομοκρατούν, να εκβιάζουν. Ολοι μαζί, χέρι χέρι, δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΝ, δυνάμεις του οπορτουνισμού και του ρεφορμισμού.

Ενδεικτικά, μόνο στην πόλη της Πάτρας, σε έξι σχολεία κλείδωσαν τους μαθητές μέσα στα σχολεία τους για να μη συμμετάσχουν στην προγραμματισμένη κινητοποίηση, που είχαν αποφασίσει τα μαθητικά συμβούλιά τους. Σε άλλο Λύκειο, ειδοποιήθηκε η Αστυνομία και έκανε 4 προσαγωγές μελών της απεργιακής φρουράς, ενώ σε όλα τα σχολεία οι απειλές για αποβολές ήταν ο κανόνας.

Οι κομμουνιστές μαθητές σ' αυτή τη μάχη τα κατάφεραν παλικαρίσια. Εχουμε υπεροχή σε όλα τα επίπεδα, στις πρωτοβουλίες μας, στην αποδοχή που συναντάμε μέσα στα σχολεία, στα επιχειρήματά μας, στην αντιπαράθεση με τις άλλες δυνάμεις. Αυτό όμως μας γεμίζει και με ευθύνες.

Τις επόμενες μέρες δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας για την επιτυχία της απεργίας του ΠΑΜΕ, για να ξεχωρίσουν οι απεργιακές συγκεντρώσεις και από τη δυναμική συμμετοχή χιλιάδων μαθητών. Επιδιώκουμε ιδιαίτερα τη μαζική συμμετοχή των μαθητών των ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ. Αυτά τα παιδιά, που ανήκουν στις πιο σκληρά εκμεταλλευόμενες εργατικές οικογένειες, είναι που πρέπει να δώσουν τον τόνο, να πιαστούν στην ίδια αλυσίδα, στην πρώτη γραμμή με τους εργάτες.

Ούτε ώρα χαμένη! Ολοι στη μάχη για να βουλιάξουν από τον κόσμο της δουλειάς οι συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις, έτσι ώστε όλοι οι μαθητές, μαζί με τους καθηγητές που επιλέγουν να διδάξουν μαθήματα που μερικές φορές είναι πιο ουσιώδη και σημαντικά απ' τη διδασκαλία στην τάξη, να βρίσκονται στις απεργιακές φρουρές μπροστά στην πόρτα του σχολείου και κατά χιλιάδες στους δρόμους του αγώνα.