«Σήμα κινδύνου» άρχισε να «σημαίνει» από χτες σε βάρος των ναυτεργατών των ποντοπόρων πλοίων και των εργασιακών τους δικαιωμάτων, καθώς άρχισε και επίσημα η επιχείρηση για την παραπέρα ενίσχυση των ήδη σκανδαλωδών εφοπλιστικών υπερπρονομίων και υπερκερδών με τη γνωστή μέθοδο του... «κοινωνικού διαλόγου». Το προεδρείο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ), οι εγκάθετοι των εφοπλιστών και της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ στην Εκτελεστική Επιτροπή της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας και ο υπουργός Χρ. Παπουτσής συναντήθηκαν χτες στις 11 το πρωί στην αίθουσα συνεδριάσεων του ΥΕΝ, «κεκλεισμένων των θυρών» για να οργανώσουν τη νέα επίθεση, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» των πλοίων των Ελλήνων εφοπλιστών.

Χτες ορίστηκαν 5 ομάδες εργασίας που θα συζητήσουν τα θέματα του ...«ανταγωνισμού», τα οποία έχουν κωδικοποιηθεί σε 6 ενότητες: Φορολογία, ναυτική εκπαίδευση, οργανικές συνθέσεις, τρόπος λειτουργίας του Γραφείου Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας, εκκαθάριση των Ναυτικών Μητρώων και ασφάλιση των ναυτικών. Η ΕΕΕ όρισε τους εκπροσώπους της στις ομάδες αυτές, ενώ η ΠΝΟ θα τους έχει ορίσει ως την Τετάρτη 19 του μήνα.

Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, με χτεσινές δηλώσεις του και σκιαγραφώντας τα όσα σχεδιάζονται, σημείωσε: «Πρέπει να βιαστούμε, να φύγουμε από τα "οχυρωματικά" έργα, που φτιάχναμε στο παρελθόν και να ανοίξουμε νέους ορίζοντες»... μίλησε ακόμα για «χαρακώματα» του παρελθόντος, τα «οποία πολλές φορές δυσκολευόμαστε να τα εγκαταλείψουμε προκειμένου να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, να δούμε με ποιον τρόπο θα οργανώσουμε καλύτερα το μέλλον».

Πρόκειται για μια διαδικασία «στημένη», καθώς είναι γνωστό από τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης έχουν προσυμφωνήσει με τους εφοπλιστές τα μέτρα που θα επιβληθούν. Απόδειξη αποτελούν όχι μόνο η συνάντηση του πρωθυπουργού εκείνες τις μέρες και οι σχετικές δηλώσεις, αλλά και οι προγραμματικές δηλώσεις του υπουργού Χρ. Παπουτσή, ο οποίος είχε αναφέρει ότι μπροστά στην ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας», δεν πρόκειται «να υπολογίσω το πολιτικό κόστος».

Η ΠΕΜΕΝ και ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ με κοινή τους ανακοίνωση καταγγέλλουν τη «στημένη φιέστα» και κάνουν σαφές ότι διαχώρισαν τη θέση τους από τους εκπροσώπους των άλλων ναυτεργατικών σωματείων, ενώ στη διάρκεια της συνεδρίασης της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας «πρότειναν να ληφθεί απόφαση για την οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων, για την υπεράσπιση και διεύρυνση των κατακτήσεων των ναυτεργατών». Τα δύο σωματεία υπογραμμίζουν ότι «με τον τρόπο αυτό μειώθηκαν το προηγούμενο διάστημα οι οργανικές συνθέσεις, εντάθηκε ο αφελληνισμός, μειώθηκε η εφοπλιστική φορολογία και εφαρμόστηκαν φορομπηχτικά μέτρα σε βάρος των ναυτεργατών. Μέσα από τις αντιναυτεργατικές συνευρεύσεις της λεγόμενης τριμερούς συνεργασίας διώχτηκαν οι ναυτεργάτες από τα καράβια, καταπατήθηκαν ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά δικαιώματα, αυξήθηκαν τα κέρδη και τα προνόμια των εφοπλιστών».

Σε ό,τι αφορά τη στάση της πλειοψηφίας της Εκτελεστικής της ΠΝΟ τα δύο σωματεία επισημαίνουν ότι οι ευθύνες που αναλαμβάνει είναι «ιστορικές». «Ερχεται - αναφέρεται - σε σύγκρουση με τη θέληση των ναυτεργατών και συνειδητά επιλέγει τη θέση του συνεργού στο βρώμικο αντιναυτεργατικό παιχνίδι που παίζει το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και η ΕΕΕ». «Οι ναυτεργάτες - συνεχίζει - αντιμετωπίζουν πολλά και οξυμένα προβλήματα. Οι αιτίες τους βρίσκονται στον φιλοεφοπλιστικό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής, που αναζητά συνενόχους».

Τα δύο σωματεία καλούν τους ναυτεργάτες να καταγγείλουν τον «κοινωνικό διάλογο», να απαιτήσουν την άμεση αποχώρηση της ΠΝΟ και να διεκδικήσουν αποφασιστικά, από κοινού με τα δύο σωματεία, την ικανοποίηση των δίκαιων ναυτεργατικών αιτημάτων.

1. Ο «κοινωνικός διάλογος» της απάτης που οργανώνει η κυβέρνηση (ΥΕΝ), με ομοτράπεζους της Ενωσης Ελλήνων εφοπλιστών της ΠΝΟ, άρχισε μέσα σ' ένα μπαράζ θεατρινισμών και κατασκευασμένων «αναλύσεων», με επιδίωξη την εντυπωσιοθηρία, την προβολή των ανιστόρητων θεωριών της «ταξικής συναίνεσης» και την απόκρυψη του βασικού στόχου της αντεργατικής «συνεύρεσης».

Ο στόχος είναι ολοφάνερος. Στα πλαίσια της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου διαμορφώνεται το έδαφος για την εφαρμογή νέων φιλοεφοπλιστικών μέτρων.

Σημείο βάσης αποτελεί η «ανταγωνιστικότητα» του ελληνικού πλοίου, η αύξηση, δηλαδή, των εφοπλιστικών υπερκερδών.

Σ' αυτή την κατεύθυνση αναζητούνται προσχήματα για την εξαγγελία μέτρων που θα ενισχύσουν τα εφοπλιστικά προνόμια (π.χ. φοροαπαλλαγές), θα μειώσουν, ακόμα περισσότερο το λεγόμενο «κόστος εργασίας» (π.χ. μείωση των οργανικών συνθέσεων - αφελληνισμός), θα περικόψουν δικαιώματα και θα αυξήσουν το βαθμό εκμετάλλευσης των ναυτεργατών.

Το σκηνικό του «κοινωνικού διαλόγου» της απάτης στήθηκε πολλές φορές σε «στεριά και θάλασσα». Ο στόχος ήταν, πάντα, προδιαγεγραμμένος και το αποτέλεσμα οδυνηρό για τους εργαζόμενους.

Με ευθύνη των δυνάμεων της υποταγής (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Αυτόνομη Παρέμβαση), μέσα από το «διάλογο» της συναλλαγής με την κυβέρνηση και την εργοδοσία, άνοιξε ο δρόμος για την κατάργηση του 8ωρου και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Μέσω της ίδιας διαδικασίας επιχειρείται σήμερα η ολοκλήρωση της ανατροπής των εργασιακών κατακτήσεων και του ασφαλιστικού συστήματος.

Δε χωρά κανείς εφησυχασμός. Μόνο η ανάπτυξη της ταξικής πάλης μπορεί να σπάσει τον αντεργατικό αυτό «φαύλο κύκλο».

2. Ο «κοινωνικός διάλογος» της απάτης στο χώρο της ναυτιλίας, πραγματοποιείται σε περιβάλλον εφοπλιστικής ευφορίας. Οι εφοπλιστές γιορτάζουν τα εντυπωσιακά - προς όφελός τους - αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής. Πραγματικά, οι συνεχείς μειώσεις των οργανικών συνθέσεων, ο αφελληνισμός και το «δουλεμπόριο», οι προκλητικότατες φοροαπαλλαγές, η εισφοροκλοπή σε βάρος του ΝΑΤ, η καθήλωση των μισθών, η εντατικοποίηση της δουλιάς, γενικότερα η ένταση της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών, απέδωσαν στους εφοπλιστές τεράστια κέρδη.

Τα νέα στοιχεία που καταγράφουν την πορεία της ναυτιλίας, είναι χαρακτηριστικά (βλέπε πίνακα 1).

Ο ελληνόκτητος στόλος κατέχει την πρώτη θέση στην παγκόσμια ναυτιλία.

Το Μάρτη του 2000 αντιπροσωπεύει:

α) το 9,7% του παγκόσμιου στόλου, σε αριθμό πλοίων (9,3% το 1999).

β) το 17,4% σε Τ.D.W (16,3% το 1999)

γ) το 15,34% σε Κ.Ο.Χ. (14,5% το 1999)

Πρέπει να σημειωθεί ότι από τα 3.584 ελληνόκτητα πλοία (άνω των 1.000 ΚΟΧ), τα 909 είναι με ελληνική σημαία. Συνολικά, ο αριθμός των υπό ελληνική σημαία πλοίων (άνω των 100 ΚΟΧ), φτάνει τα 1889 πλοία. Μέσα, όμως, σ' αυτό το «πλήθος» των πλοίων δε χωράνε: Ούτε οι εναπομείναντες Ελληνες ναυτεργάτες. Πρόκειται για μεγάλο «κατόρθωμα» της πολιτικής της κυβέρνησης και των εφοπλιστών.

Οπως διαπιστώνεται, οι άνεργοι που είναι γραμμένοι στο Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας (ΓΕΝΕ) - γιατί στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότεροι - φτάνουν το Μάη αυτού του χρόνου, τους 2.005, ενώ τον αντίστοιχο μήνα του 1999 ήταν 1.789.

Ακόμα, όμως, πιο εξοργιστική απόδειξη του αντιναυτεργατικού χαρακτήρα της πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αποτελούν τα στοιχεία που καταγράφουν την πορεία της ναυτολόγησης των Ελλήνων ναυτεργατών και την τάση του μαζικού διωγμού από τα πλοία (βλέπε πίνακα 2).

Για να συμπληρωθεί, κατά κάποιο τρόπο, η εικόνα των αποτελεσμάτων της φιλοεφοπλιστικής πολιτικής της κυβέρνησης, να σημειώσουμε ορισμένα στοιχεία που τονίζουν την εφοπλιστική κερδοφορία και κάνουν τους εφοπλιστές «περήφανους» για τα κέρδη τους!

• Το 1998 οι Ελληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 45% του αριθμού των μεταχειρισμένων πλοίων που «άλλαξαν χέρια», στην παγκόσμια ναυτιλία. Τα πρωτεία τα διατήρησαν και το 1999.
• Στο τέλος Δεκέμβρη 1999 οι Ελληνες εφοπλιστές έκτιζαν 232 νέα πλοία.

Το μέγεθος αυτό αντιστοιχεί σε ποσοστό 11,5% του παγκόσμιου υπό ναυπήγηση στόλου, σε αριθμό πλοίων και σε 18% σε χωρητικότητα.

Ο ναυτιλιακός τύπος γράφει ότι «το ελληνικό βιβλίο παραγγελιών - ως ποσοστό επί του παγκόσμιου στόλου - την τελευταία δεκαετία έχει πενταπλασιαστεί!».

Σ' αυτό το περιβάλλον της τεράστιας συσσώρευσης κεφαλαίου, αρχίζει ο στημένος «διάλογος» για την παραχώρηση νέων προνομίων στους εφοπλιστές.

Πρόκειται για μια ακόμα αντιναυτεργατική πρόκληση που επιβάλλεται να απαντηθεί με μαζικές αντιδράσεις και αγωνιστικές κινητοποιήσεις.