ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 30 Μάρτη 2010
Σελ. /40
Πάλι διαρθρωτικά μέτρα

Πριν ακόμα τεθούν σε πλήρη εφαρμογή τα κυβερνητικά μέτρα λεηλασίας του λαϊκού εισοδήματος, οι δυνάμεις του κεφαλαίου έβαλαν ήδη στο τραπέζι το ζήτημα της επιτάχυνσης των λεγόμενων διαρθρωτικών μέτρων. Τόσο η ΕΕ όσο και τα κόμματα που υιοθετούν την αντιδραστική πολιτική στήριξης του κεφαλαίου υποστηρίζουν την άποψη ότι με τα μέτρα που πάρθηκαν μέχρι τώρα (περικοπή των εισοδημάτων των εργαζομένων, αύξηση της έμμεσης φορολογίας και του ΦΠΑ, περικοπή των κρατικών δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, κ.ο.κ.), αντιμετωπίζεται μόνο το οξυμένο πρόβλημα των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και μάλιστα μόνο για το 2010. Παράλληλα, ισχυρίζονται, εκκρεμεί η λήψη των μέτρων που χρειάζονται για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, δηλαδή. Προτείνουν, με δυο λόγια, την επιβολή μέτρων που θα καταστήσουν τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας τόσο κερδοφόρους, ώστε να προτιμηθούν από τους, ντόπιους και ξένους, κεφαλαιοκράτες να τοποθετήσουν τα κεφάλαια που διαθέτουν, αλλά περιμένουν ακόμα πιο ευνοϊκές, ακόμα πιο προσοδοφόρες συνθήκες.

Το ζήτημα δεν είναι καινούριο. Το θέμα «ανταγωνιστικότητα» των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων αποτέλεσε κομβικό σημείο και χρωμάτισε κάθε απόφαση που έχει παρθεί από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Η πολιτική λιτότητας στις μισθολογικές απολαβές των εργαζομένων, η πορεία ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, οι ανατροπές που ήδη έχουν επέλθει στα κοινωνικοασφαλιστικά συστήματα των χωρών - μελών της ΕΕ, η πολιτική «απελευθέρωσης» των αγορών και των ιδιωτικοποιήσεων, ήταν τα συστατικά στοιχεία μιας ενιαίας επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων, η οποία υποτίθεται πως απέβλεπε στην εξασφάλιση καλύτερων θέσεων για το δυτικοευρωπαϊκό κεφάλαιο, στα πλαίσια του ανταγωνισμού του με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Σήμερα, αξιοποιώντας και τα δεδομένα της οικονομικής κρίσης, το «μαύρο μέτωπο» υποστηρίζει ότι τα μέτρα που μέχρι στιγμής έχουν παρθεί δεν επαρκούν. Χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη εμβάθυνση, ή στην καθομιλουμένη, απαιτείται πλήρης ισοπέδωση των εργαζομένων, με ακόμα πιο βάρβαρα μέτρα και μεγαλύτερες αντιλαϊκές ανατροπές. Γι' αυτό και εκείνοι που μέχρι πρόσφατα ορκίζονταν ότι έχουν λύσει το Ασφαλιστικό για τριάντα και σαράντα χρόνια, τώρα αξιώνουν να αυξήσουν τα όρια ηλικίας πέραν των 65 και 67 χρόνων, να καταργηθεί η 35ετία, να καταργηθούν οι ίδιες οι συντάξεις, και να αντικατασταθούν από προνοιακού τύπου επιδόματα των 300 ευρώ. Γι' αυτό απαιτούν γενικευμένη ελαστικοποίηση της απασχόλησης, κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, μείωση των μισθών, άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων για να εισβάλουν μεγάλες επιχειρήσεις, διευθέτηση του χρόνου εργασίας με 65 ώρες τη βδομάδα, ολοκληρωτική παράδοση της Παιδείας και της Υγείας στις ορέξεις των εκπροσώπων του κεφαλαίου.

Η πολιτική που διακονούν είναι ξεκάθαρη: Θέλουν να «πατήσουν» την εργατική δύναμη και την τιμή της όσο γίνεται πιο πολύ. Ακόμα και στα επίπεδα των θεωρούμενων ανταγωνιστριών χωρών. Τυφλωμένοι από την επιδίωξη του όλο και μεγαλύτερου κέρδους, επιθυμούν να ...αντιστοιχίσουν την εργατική δύναμη της χώρας με εργαζόμενους που δουλεύουν στα κάτεργα του 21ου αιώνα, με μεροκάματο 3-4 ευρώ, χωρίς ασφάλιση, χωρίς δικαιώματα, χωρίς προοπτική, χωρίς ζωή. Θέλουν να τσαλαπατήσουν τους εργαζόμενους μέχρι το σημείο εκείνο που το κεφάλαιο θα μπορεί ανενόχλητο να διαιωνίζει την εκμετάλλευση και την υπερκερδοφορία του. Η δίψα των κεφαλαιοκρατών για κέρδη είναι ακόρεστη. Και θα εξακολουθήσει να είναι, μέχρι οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν τη δύναμη που έχουν και πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Ο «ανθρωπισμός» των ιμπεριαλιστών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Επεκτείνονται οι εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ με τις χώρες του λεγόμενου «Τρίτου Κόσμου», για την κατάργηση των εμπορικών δασμών στις εισαγωγές και εξαγωγές προϊόντων. Με πρόφαση την «οικονομική στήριξη» των χωρών της Αφρικής, Καραϊβικής και Ειρηνικού (ΑΚΕ), το διευθυντήριο των Βρυξελλών έχει προωθήσει προς έγκριση στο Ευρωκοινοβούλιο μια σειρά συμφωνιών «Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης» με τις χώρες - μέλη της ΑΚΕ, όπου προβλέπεται ανάμεσα σε άλλα και η αφορολόγητη και ελεύθερη πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά του συνόλου των αγροτικών προϊόντων που αυτές παράγουν.

Αυτό που στην πραγματικότητα επιτυγχάνουν τα ευρω - μονοπώλια με τις παραπάνω αποφάσεις, είναι η διόγκωση των κερδών τους, αφού προηγούμενα φρόντισαν να ...επενδύσουν στην αγορά τεράστιων καλλιεργήσιμων εκτάσεων στις χώρες αυτές και να παράγουν αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα, με εξαιρετικά χαμηλό κόστος παραγωγής, επωφελούμενα από τα ...αφρικανικά μεροκάματα και όχι μόνο. Και κανείς βεβαίως δε λέει πως οι εργάτες στα αφρικανικά χωράφια πρέπει να μείνουν χωρίς δουλειά, αλλά και αυτούς οι καπιταλιστές τους εκμεταλλεύονται, όπως και τους Ελληνες.

Το «παζλ» των ...ανθρωπιστικών διαθέσεων της ΕΕ συμπληρώνεται αν προστεθεί η συνεχής περικοπή οικονομικών πόρων από τις αγροτικές επιδοτήσεις, που πλήττει άμεσα την ελληνική φτωχομεσαία αγροτιά, με προοπτική ακόμη και το μηδενισμό τους.

Χρόνο με το χρόνο, γίνεται ολοένα και πιο καθαρό ότι στήριξη και άνοδος της εγχώριας αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, συνολικότερα της παραγωγής τροφίμων για τη χώρα μας, στο πλαίσιο της ΕΕ των μονοπωλίων, είναι αδύνατη. Η σύγκρουση με αυτά και η αποδέσμευση προβάλλει ως μονόδρομος.

Εύγλωττη σιωπή

Αντιπροσωπεία του ΣΥΝ με επικεφαλής τον Αλ. Τσίπρα συναντήθηκε χτες με αντιπροσωπεία του Κόμματος Ελευθερίας και Αλληλεγγύης της Τουρκίας. Απ' τη συνάντηση προκύπτει μια δήλωση του Αλ. Τσίπρα και η κοινή δήλωση των δύο κομμάτων. Στο ...πνεύμα των ημερών, απόλυτα «ήσυχες», γεμάτες ευχές για ειρηνική συνύπαρξη των δύο λαών, για επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών σε πλαίσιο αλληλεγγύης και συνεργασίας, αλλά και εκκλήσεις προς τις κυβερνήσεις για αμοιβαία και ισόρροπη μείωση εξοπλισμών. Είναι αξιοσημείωτο ότι στις δύο δηλώσεις δεν υπάρχει καμία αναφορά στις εξαιρετικά ανησυχητικές εξελίξεις που αφορούν στο Αιγαίο, ούτε καν μια απόπειρα να κατονομαστούν οι αιτίες και οι υπεύθυνοι που εμποδίζουν τους δύο λαούς (και όχι μόνο αυτούς) να ζήσουν ειρηνικά. Η μόνη αναφορά σχετίζεται με τους εξοπλισμούς και έχει ως εξής: «Η συνέχιση του μεταξύ τους ανταγωνισμού των εξοπλισμών είναι καταστροφική για τις δύο χώρες και τους λαούς. Βλάπτει και τις δύο κοινωνίες και ωφελεί μόνο τις στρατιωτικές βιομηχανίες και εκείνους που θέλουν να εφαρμόζουν το ιμπεριαλιστικό δόγμα του "διαίρει και βασίλευε" στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Εξυπηρετεί τα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ».

Αυτά την ώρα που προωθείται η αλλαγή συνόρων σε θάλασσα, σε αέρα, αλλά και σε ξηρά, μέσα από μια πορεία διολίσθησης και διαρκούς απαξίωσης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο. Διά της μεθόδου της εκχώρησής τους σε υπερεθνικούς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ στο όνομα της «προστασίας τους».

Η εξαφάνιση της τευτλοκαλλιέργειας

Την εξαφάνιση της τευτλοκαλλιέργειας μια ώρα αρχύτερα θα πετύχουν η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και η διοίκηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης με τις αποφάσεις τους να μειωθεί η επιδότηση και η τιμή στα τεύτλα. Το αποτέλεσμα ήταν να υπογραφούν φέτος συμβάσεις καλλιέργειας μόνο για 170.000 στρέμματα από τα 224.000 στρέμματα που είχε βάλει στόχο η διοίκηση της ΕΒΖ. Και είναι θέμα αν και αυτοί που υπέγραψαν συμβάσεις θα καλλιεργήσουν τελικά τεύτλα. Η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οδηγούν την τευτλοκαλλιέργεια στην εξαφάνιση και τους εργαζόμενους ενός σημαντικού διατροφικού κλάδου στην ανεργία. Ηδη με την εφαρμογή των ολέθριων μέτρων της ΕΕ από το 2006 η τευτλοκαλλιέργεια μειώθηκε στο μισό και έκλεισαν δύο από τα πέντε εργοστάσια της ΕΒΖ. Κι όπως φαίνεται, κινδυνεύουν να κλείσουν και τα υπόλοιπα τρία, αν δεν υπάρχει πρώτη ύλη, αφού με τις εξευτελιστικές τιμές που επιβάλλει η ΕΕ η καλλιέργεια τεύτλων είναι ασύμφορη. Η τευτλοκαλλιέργεια και ο τομέας παραγωγής της ζάχαρης αποτελούν άλλο ένα παράδειγμα για το πώς πλήττονται από την ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική η αγροτιά και η εργατιά. Και η απάντηση σ' αυτή την ολέθρια πολιτική βρίσκεται στο δυνάμωμα του κοινού μετώπου πάλης για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής.

Ερχονται και τα πάθη της φορολογίας...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΕΓΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ σίγουρα, αλλά ...όχι για μας! Η κυβέρνηση τρέχει να προλάβει να ψηφίσει το φορολογικό της νομοσχέδιο, κι εμείς μετά θα αρχίσουμε να τρέχουμε επίσης.

Μόνο που έχουν φροντίσει να μην ...ξεφύγουμε με κανέναν τρόπο. Τα δημόσια έσοδα θα αυξηθούν (από την τσέπη των μισθωτών και των «μικρών» κάθε είδους) με 1.000 τρόπους.

Ο,τι μείνει από την ...κανονική φορολογία εισοδήματος θα πέσει πάνω στα τεκμήρια, ό,τι ξεφύγει από αυτά στη φορολόγηση πράξεων και ό,τι μείνει θα το «σκουπίσει» η έμμεση φορολογία.

Φυσικά, για κάποιους άλλους θα «τρέξει» χρήμα, έστω και με τον έμμεσο τρόπο της φοροαπαλλαγής. Καθότι βιομήχανοι, εφοπλιστές και πολυεθνικές στηρίζουν την ελληνική οικονομία και αυτή πρέπει να τους στηρίξει με τη σειρά της.

Οι υπόλοιποι, ως γνωστόν, επι χρόνια την υπονομεύουμε, γιατί και τεμπέληδες είμαστε, και στενόμυαλοι. Ολο αρρωσταίνουμε και θέλουμε περίθαλψη, μεγαλώνουμε και θέλουμε συντάξεις, χώρια που ζητάμε και σχολεία για τα παιδιά.

Αν το καλοσκεφτεί κανείς, με τη συμπεριφορά που έχουμε, αξίζαμε πολύ χειρότερα. Η Κομισιόν, όμως, και η κυβέρνηση είναι στις ...καλές τους λόγω άνοιξης.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ κάπως τα οικονομικά μέτρα (όπου συμφωνούν), ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είπαν να το ρίξουν στις αντιπαραθέσεις περί δημόσιας ασφάλειας.

Καταρρέει το σύστημα, λέει η ΝΔ και ζητά, ούτε λίγο - ούτε πολύ, την παραίτηση του Χρυσοχοΐδη. Φυσικά, προβάλλει ως η δύναμη με προτάσεις για «επαγγελματική» αστυνόμευση.

Ο,τι δηλαδή έλεγε ο Μ. Χρυσοχοΐδης προεκλογικά, απλά το αντέγραψαν και μας το πασάρουν ως καινούριο.

Μια φορά, αμφότεροι οι «επαγγελματίες» της ασφάλειάς μας, φροντίζουν να είναι πολύ καλά ασφαλισμένα τα συμφέροντα που εκπροσωπούν από κακούς απεργούς και διαδηλωτές. Εκεί και οι δυο κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους...


Γρηγοριάδης Κώστας



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ