Οι 15 στην ΕΕ εναρμονίζονται, όπως είναι γνωστό, με κάθε αμερικανική απαίτηση. Δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά και όταν το αμερικανικό ΥΠΕΞ «συνέστησε» στις συμμάχους και «φίλες» χώρες, να περιορίσουν στους πολίτες τους την πρόσβαση σε μια σειρά από κοινοτικά έγγραφα. Το ενδιαφέρον στην προκειμένη περίπτωση, είναι ότι τα έγγραφα που οι Εταίροι χαρακτηρίζουν «άκρως απόρρητα», αφορούν στη «μη στρατιωτική διαχείριση κρίσεων». Ηδη δημοσιογραφικές οργανώσεις, ανάμεσά τους και η ΕΣΗΕΑ, έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν καθώς είναι προφανής η σκοπιμότητα της απαγόρευσης. Μάλιστα μετά απ' ό,τι προηγήθηκε και κυρίως ό,τι ακολούθησε τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία και το Κόσσοβο, όλοι μπορούν να αντιληφθούν τι γίνεται όταν αρχίζει η συζήτηση περί «διαχείρισης κρίσεων με μη στρατιωτικά μέσα». Τότε ακριβώς, αρχίζει η παρέλαση πρακτόρων και δολιοφθορέων. Οπως ακριβώς συνέβη και συμβαίνει σήμερα στο Κόσσοβο, όπως ακριβώς αρχίζει η ίδια ιστορία στο Μαυροβούνιο.

Ενας από τους χώρους που εδώ και καιρό δέχεται την αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης, είναι οι τραπεζοϋπάλληλοι. Παραβίαση ωραρίων, απολύσεις, αλλαγή εργασιακών σχέσεων και άλλα πολλά, είναι αυτά που συνθέτουν το νέο καθεστώς που θέλουν να επιβάλουν κυβέρνηση και τραπεζίτες. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, το κάλεσμα της ΕΣΑΚ Τραπεζών προς τους τραπεζοϋπάλληλους να μη μείνουν «με σταυρωμένα χέρια» και να αγωνιστούν μαζί με το ΠΑΜΕ ενάντια στα μέτρα που έρχονται, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Πολύ περισσότερο που η ΟΤΟΕ περιμένει πώς και πώς για να συμμετέχει σε «κοινωνικούς διαλόγους» αντί να κινητοποιήσει τους εργαζόμενους. Ισως να περιμένει ακόμη, να δουλεύουν οι τραπεζοϋπάλληλοι μέχρι τα μεσάνυχτα ή να γυρίζουν από τράπεζα σε τράπεζα, για δουλιά, με τους όρους που θα συμφέρει τον εκάστοτε τραπεζίτη, για να εκδώσει ανακοίνωση καταγγελίας...

Ωρα 2.30 μ.μ. Οι εργαζόμενοι της γαλακτοβιομηχανίας «ΟΛΥΜΠΟΣ» πραγματοποιούν Γενική Συνέλευση στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας συζητώντας για τον πολυήμερο απεργιακό αγώνα τους και τ' αποτελέσματά του. «Γυρίζουμε περήφανοι με το κεφάλι ψηλά», λέει ένας εργαζόμενος. «Πρέπει να είμαστε στην "τσίτα", όμως, γιατί δεν ξέρεις τι σε περιμένει από τους εργοδότες που τα έχουν βρει με την κυβέρνηση», συμπληρώνει ένας συνάδελφός τους. «Παιδιά, όπως αγωνιστήκαμε όλοι μαζί, έτσι θα συνεχίσουμε. Δε μας φοβίζει τίποτα. Μαζί θα προχωρήσουμε μπροστά», ακούγεται ένας από τα μέλη της διοίκησης του Σωματείου.

Η συζήτηση γίνεται λίγο πιο «χαλαρή» και οι εργαζόμενοι αρχίζουν τα «πειράγματα» μεταξύ τους. Η σχέση τους, πλέον, είναι ιδιαίτερα φιλική. Σφυρηλατήθηκε μέσα από το μετερίζι του αγώνα. Τώρα ξέρουν ότι είναι πιο δυνατοί, πιο ισχυροί για να αντιμετωπίσουν την εργοδοτική ασυδοσία που «καιροφυλακτεί» για να «χτυπήσει» τα δικαιώματά τους, και να προσβάλει την αξιοπρέπειά τους.

Οι συζητήσεις που γίνονται τις τελευταίες μέρες γύρω από την τύχη των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, που τοποθετήθηκαν σε μετοχές, περιέχουν τον κίνδυνο να αποπροσανατολίσουν εντελώς τους εργαζόμενους, από το μέγα θέμα της περιουσίας των Ταμείων τους. Δηλαδή, της δικής τους σωρευτικής αποταμίευσης.

Οσοι ανακίνησαν το θέμα και περισσότερο οι εφημερίδες που πρόσκεινται στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καταγγέλλουν ότι τα Ταμεία έχουν απώλειες επειδή τους τελευταίους μήνες παρατηρείται πτώση των τιμών στην οδό Σοφοκλέους. Μια τέτοιου είδους αντιμετώπιση και προσέγγιση του ζητήματος - πέρα από το ότι σωστά μπορεί να αποκαλύπτει τις ζημιές που προκύπτουν για τα Ταμεία - περιορίζει τον όλο προβληματισμό στο πόσο κερδοφόρος ή ζημιογόνος μπορεί να είναι ο χρηματιστηριακός τζόγος.

Το ζητούμενο όμως είναι να αναλάβουν οι κυβερνώντες, που με την πολιτική τους λεηλατούν επί δεκαετίες τα Ταμεία των εργαζομένων, την ευθύνη και την υποχρέωση που έχουν να διασφαλίζονται τα αποθεματικά και όχι να αναζητούνται διάφορες τυχοδιωκτικές μέθοδοι.