ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Αγωνιστικός αναβρασμός σε όλη τη χώρα!

Με αμείωτη ένταση συνεχίζονται οι προετοιμασίες για τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις στις 24 Αυγούστου, μέρα έναρξης του ψευτοδιαλόγου της κυβέρνησης για τις εργασιακές σχέσεις

Από την εξόρμηση νέων εργαζομένων στην Αθήνα, με την προκήρυξη του ΠΑΜΕ

Σε όλη τη χώρα, οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα παραμερίζουν την αδράνεια και την παθητικότητα που σπέρνουν οι συμβιβασμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και σε όποιες άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις βρίσκουν υποστηρικτές και ετοιμάζουν την αγωνιστική τους απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης, των βιομηχάνων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για ανατροπή θεμελιακών εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.

Εξορμήσεις, όπως αυτή που έγινε την περασμένη Τρίτη στους δρόμους της Αθήνας από νέους εργαζόμενους, περιοδείες, συζητήσεις με εργαζόμενους, μοίρασμα της προκήρυξης του ΠΑΜΕ για την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα, συσκέψεις συνδικαλιστικών οργανώσεων και συντονιστικών επιτροπών αγώνα για οργάνωση της δράσης, σκιαγραφούν τις προσπάθειες αντίστασης στην αντεργατική λαίλαπα. Προσπάθειες που γίνονται με επιμονή και πρόγραμμα και που θα κορυφωθούν σε πρώτη φάση λίγο πριν τις 24 Αυγούστου, μέρα έναρξης του «κοινωνικού διαλόγου» της απάτης μεταξύ κυβέρνησης και...«κοινωνικών εταίρων» για τις εργασιακές σχέσεις, αλλά ταυτόχρονα και μέρα έναρξης του αγωνιστικού προγράμματος του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, που θα ολοκληρωθεί αρχικά μέχρι και το Νοέμβρη.

«Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι επιβάλλεται να σφυρηλατήσουν την αγωνιστική τους ενότητα, να συντονίσουν την πάλη τους με την αγροτιά και τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης, να δώσουν με αποφασιστικότητα και προοπτική, σκληρές ταξικές μάχες», τονίζεται στην προκήρυξη του ΠΑΜΕ, η οποία μοιράζεται από την περασμένη βδομάδα στους χώρους δουλιάς, στους δρόμους, όπου υπάρχουν εργαζόμενοι.

Παλεύοντας για αυτή την αγωνιστική ενότητα, το ΠΑΜΕ έχει να προτείνει ένα πλούσιο και ποικιλόμορφο πρόγραμμα δράσης, που φιλοδοξεί όχι μόνο να δώσει την πρώτη απάντηση των εργαζομένων ενάντια στα ειδεχθή σχέδια που απεργάζεται η κυβέρνηση, αλλά και να προσελκύσει σε αυτό τον αγώνα ακόμη περισσότερους εργαζόμενους.

Μονόδρομος ο ταξικός αγώνας

Η προειδοποίηση του ΠΑΜΕ είναι σαφής: «Κινδυνεύουν θεμελιακά δικαιώματα που οι προηγούμενες γενιές κατέκτησαν με πολύχρονους αγώνες. Προωθείται ένας βάρβαρος εργασιακός μεσαίωνας που θα σημαδέψει τη ζωή των εργατών, των εργαζομένων τα επόμενα χρόνια. Δε θα το επιτρέψουμε. Με τον οργανωμένο, ταξικό αγώνα, έχουμε τη δυνατότητα να εμποδίσουμε, να ματαιώσουμε τα σχέδιά τους, να διεκδικήσουμε αποφασιστικά την ικανοποίηση των δίκαιων εργατικών αιτημάτων, να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής».

Γι' αυτό το λόγο, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία η κατεύθυνση που δίνει το Πανεργατικό Μέτωπο, έτσι ώστε «Οι πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες οργανώσεις, μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, περιοδείες και συσκέψεις στους χώρους δουλιάς και στους κλάδους, να ενημερώσουν και να εξοπλίσουν τους εργατοϋπαλλήλους για να δράσουμε και να αντεπιτεθούμε συντονισμένα και μαχητικά».

Η κυβέρνηση αρχίζει το «διάλογο», έχοντας προαποφασίσει τη νομοθέτηση των μέτρων που θα... συζητηθούν, όπως άλλωστε έκανε και στον προηγούμενο «κοινωνικό διάλογο» το 1997. Κύριο μέλημά της είναι να προσδώσει στη διαδικασία μια ψεύτικη εντύπωση ότι αυτά που θα καταληχθούν είναι προϊόν συζήτησης και ότι τα αιτήματα των εργαζομένων έχουν ληφθεί υπόψη. Τα εννιά σημεία που θέτει, διευκολύνουν ανατροπές μεγάλου μεγέθους και εύρους και οι τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, με ευθύνη των ηγεσιών τους, ετοιμάζονται να βοηθήσουν την κυβέρνηση στο έργο της με την ενθουσιώδη συμμετοχή τους στη διαδικασία απάτης.

Οι αντεργατικοί στόχοι

Το ΠΑΜΕ επισημαίνει στην προκήρυξή του: «Προωθείται η κατάργηση του 8ωρου, αφαιρείται η δυνατότητα παρέμβασης του συνδικάτου και δίνεται το ελεύθερο στους εργοδότες να "διευθετούν" σε κάθε χώρο δουλιάς, το χρόνο εργασίας ανάλογα με τις ανάγκες αύξησης των κερδών τους, απαλλαγμένοι ακόμα και από την υποχρέωση να καταβάλλουν υπερωριακή αμοιβή. Το ξήλωμα του 8ωρου, η "ελαστικοποίηση", οδηγεί στη 10ωρη - 12ωρη ημερήσια εργασία στην εναλλαγή "υπεραπασχόλησης" και "υποαπασχόλησης", ενισχύει την εντατικοποίηση της δουλιάς και προκαλεί οδυνηρές συνέπειες στην εργασιακή, προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή των εργαζομένων.

Προβλέπεται αύξηση του ποσοστού των απολύσεων από το 2% στο 10%, αποθρασύνοντας την εργοδοτική αυθαιρεσία, ανοίγοντας το δρόμο για μαζικές διώξεις και απελευθέρωση των απολύσεων.

Γενικεύεται η "μερική απασχόληση", στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, δίνεται ισχυρό χτύπημα στην πλήρη απασχόληση, υπονομεύεται η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων.

Απαλλάσσονται οι εργοδότες από την υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών, δυναμιτίζοντας τα θεμέλια των ασφαλιστικών ταμείων που έχουν δεχτεί ήδη, ισχυρό χτύπημα από την εισφοροδιαφυγή της εργοδοσίας και του κράτους».

Ιστορικές οι ευθύνες των συμβιβασμένων ηγεσιών

Το ΠΑΜΕ τονίζει ότι: «Οι ευθύνες του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, των συμβιβασμένων ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ είναι ιστορικές», ενώ για το 35ωρο που συνεχώς αναμασά η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, επισημαίνει: «Η χρησιμοποίηση του ψευτο-35ωρου ως άλλοθι για τη συμμετοχή στον αντεργατικό "διάλογο" και το ξεπούλημα των εργατικών δικαιωμάτων, αποτελεί πρόκληση, εμπαιγμό σε βάρος των εργαζομένων. 35ωρο χωρίς καθορισμό σταθερού, ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, χωρίς να στηρίζεται στο 7ωρο και το 5ήμερο, χωρίς αγώνα για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων, διευκολύνει την επίθεση της κυβέρνησης και της εργοδοσίας».

Γ. Φ.

Μεταλλαγμένες εικόνες πολιτικής

Θυμάστε, σύντροφοι, το περσινό καλοκαίρι και τα καυστικά σχόλια των πολιτικών, μάλιστα, συντακτών στις στήλες τους; Μιλούσαν για τους «τύπους των νεοελλήνων», που κυκλοφορούν στις παραλίες με ένα κινητό στο χέρι, δίνοντας οδηγίες στο χρηματιστή τους πού να τοποθετήσει, σε «ποια χαρτιά», τα χρήματα από τον ξεπουλημένο αγρό, από τη ρευστοποίηση μιας μικρής επιχείρησης, από τη γονική παροχή ή οτιδήποτε, τέλος πάντως, που θα μπορούσε να διευκολύνει την είσοδό τους στο χρηματιστηριακό παράδεισο.

Ηταν μόλις πριν από ένα χρόνο, που οι λαμπρές πένες του εκσυγχρονισμού, οι πραιτοριανοί μεταμοντέρνοι σαραντάρηδες με τους γκρίζους κροτάφους και τους καριερίστικους ορίζοντες ανοιχτούς σε πολιτικούς εκπλειστηριασμούς, χαρακτήριζαν, σε Σημιτικά υμνογραφήματα, «ατού» του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, την ευημερία των πολλών από τις επενδύσεις στο Χρηματιστήριο.

Πολλοί στηλίτευαν και ειρωνεύονταν το στιλ, όχι, όμως, και τη μανία του τζόγου, των λεγόμενων μικροεπενδυτών. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι κόμπαζαν, ότι όλος εκείνος ο σαματάς με τις μετοχές στα ύψη και τα «κέρδη των ονείρων» του καθενός, δεν ήταν παρά η «τεράστια εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού» στον ...μεγάλο, στιβαρό,τιμονιέρη - Σημίτη, που είχε ανοίξει διά της Σοφοκλέους το κέρας της Αμαλθείας, ώστε οι μικροαστοί να μεταλλαγούν γρήγορα σε μεσο-μεγαλοαστούς. Πόσοι δεν πιάστηκαν στη φάκα και ξεπουπουλιάστηκαν, πιστεύοντας ότι το πρώην αυθαίρετο εξοχικό, φτιαγμένο νύχτα, με λαδωμένους μερικούς αστυνομικούς και γείτονες και κακοπληρωμένους μετανάστες χτίστες, γρήγορα θα γίνει βίλα σε θέρετρο αναπτυσσόμενο κατά τα πρότυπα της Φλόριντα των ΗΠΑ!

Πέρσι το καλοκαίρι, το εκσυγχρονισταριό έταζε λαγούς με πετραχήλια και οι κονδυλοφόροι άναβαν κεριά στον άγιο Σημίτη για την επίπλαστη ευδαιμονία και τη σάτιρα του «ανεκπαίδευτου λαουτζίκου», που παίζει τα αστικά παιχνίδια του χρήματος, αυτοκτονώντας σε πελάγη χίμαιρας μιας ταχύρυθμης αστικοποίησης.

Υστερα ήρθαν οι σεισμοί. Οι πολλοί υπέφεραν και υποφέρουν ακόμα. Αλλά πέρσι οι πολλοί περισσότεροι έσπρωχναν ανοδικά το Χρηματιστήριο, επενδύοντας «στις κατασκευαστικές, που θα ωφελούνταν από το σεισμό!».

Ούτε οι «φούσκες» των Χριστουγέννων, ούτε οι φούσκες των πολιτικών μεγαλοστομιών για την επικείμενη μετά τις εκλογές είσοδό μας στη μαγική ΟΝΕ εμπόδισαν το λαϊκό λήθαργο, και, μάλιστα, έδωσαν τη νίκη στο Σημίτη. Ομως, αυτό το φετινό «πρώτο καλοκαίρι του 2000», όπως λένε τα κυβερνοφερέφωνα ΜΜΕ, κανείς δε μιλάει και, ακόμα περισσότερο, δε σατιρίζει την απελπισία των αναρίθμητων ξεγελασμένων, των μικροεπενδυτών των κωδικών που κλείνουν, σφαλίζοντας όχι χιλιάδες προσωπικές και οικογενειακές τραγωδίες, αλλά τη μεγαλύτερη νόμιμη κλοπή λαϊκού πλούτου από το περίφημο δάνειο της Τράπεζας της Αγγλίας στο νεοσύστατο κολοβό ελληνικό κράτος, που οι μεγάλες δυνάμεις επέτρεψαν να στηθεί αμέσως μετά το '21.

Περίσσεψε μέσα σ' ένα χρόνο, από θέρος σε θέρος, η κατολίσθηση όλων των λιθαριών πολιτικού και οικονομικού ψεύδους. Οι «φούσκες», εντός κι εκτός Χρηματιστηρίου, έγιναν στρώμα ολόκληρο από χοντρόπετσους νεοεκλεγμένους εκσυγχρονιστές, που έχουν αποδυθεί στον αγώνα λεκτικής και πρακτικής καταστολής κάθε πέτρας. Ομως αυτές τις εικόνες τις φετινές όσων δεν πήγαν διακοπές, γιατί δεν είχαν φράγκο ή γιατί το αφεντικό, αποθρασυμένο από τις επικείμενες αλλαγές στο εργασιακό, απαγόρεψε, όσων πιέζουν τα παιδιά να μην εγκαταλείψουν τα λειψά σχολειά, δε θα τις δείτε, δε θα τις ακούσετε, δε θα τις διαβάσετε. Οι απάτες με μανδύα νομιμότητας, οι ληστείες του πλούτου των Ταμείων, ως μεταλλαγμένη οικονομική πολιτική, δε συγκινούν το πόπολο. Το εξαγριώνουν. Και γι' αυτό οι εικόνες θα περιορίζονται κάπου ανάμεσα στα κατορθώματα του χολιγουντιανού Κορέλι και τις διακοπές του ...μεγάλου μας τιμονιέρη.

Οι πένες πήγαν εξωτερικό για να βολέψουν εκείνον, φαίνεται, τον αόρατο λογαριασμό, πιστοί στο δόγμα του αφεντικού ότι το μαύρισμα είτ' απ' τον ήλιο είτε απ' το λαό, δεν είναι καν της μόδας...

Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Το πρόγραμμα του ΠΑΜΕ

Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα στις 24 Αυγούστου
Συλλαλητήριο το Σάββατο, 2 Σεπτέμβρη, στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης
Πανελλαδική σύσκεψη συνδικάτων και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στα μέσα Σεπτέμβρη στην Αθήνα
Στις 22 του Σεπτέμβρη, συμμετοχή του ΠΑΜΕ στην Πράγα, στη διαμαρτυρία ενάντια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Την ίδια μέρα, εκδήλωση στα γραφεία του ΟΗΕ στην Αθήνα
Στις 29 του Σεπτέμβρη αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ θα πάρει μέρος στη σύσκεψη Ευρωπαϊκών Αγωνιστικών Συνδικαλιστικών Δυνάμεων που γίνεται στη Γαλλία
Πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα στα μέσα Οκτώβρη, με τη συμμετοχή φορέων από τους ΕΒΕ και τους αγρότες
Πρόταση στα συνδικάτα για πραγματοποίηση απεργίας στα μέσα του Νοέμβρη.