Εδώ και περίπου ένα χρόνο διακινήθηκε η θεωρία πως η Αθήνα είναι «Καμπούλ». Αλλά, όποιος παρομοιάζει την Αθήνα με «Καμπούλ», πόσο απέχει από την άποψη ότι πρέπει να εφαρμοστούν στην Ελλάδα μέθοδοι ασφαλείας τύπου «Αφγανιστάν»;...

*

Πριν μερικές βδομάδες είχαμε ένα δέμα, μια βόμβα, να περιφέρεται μέσω του μετρό, να διακινείται μέσω του ταχυδρομείου, και, τελικά, να εκρήγνυται και να δολοφονεί έναν άνθρωπο δίπλα από το γραφείο του αρμόδιου για την εξουδετέρωση των βομβών υπουργού...

*

Κυκλοφορούν ομάδες ενεργούμενων εκτελεστών που έχουν προλειάνει το έδαφος μιας εντελώς κτηνώδους συμπεριφοράς, τόσο αποθρασυμένης, τόσο μαφιόζικης και τόσο παρακρατικής που φτάνει να διαφημίζει ότι η στυγνή αποστολή της δε χρειάζεται ως άλλοθι κανένα φερετζέ καμιάς επίπλαστης «κοινωνικής νομιμοποίησης».

*

Οπως συνέβη και με τον δημοσιογράφο και με τον αστυνομικό στα Πατήσια, έχουμε στόχους που ακριβώς η επιλογή τους, αλλά και η αγριότητα της εκτέλεσής τους, έχουν λάβει υπόψη βασικούς κανόνες της τρέχουσας κοινωνικής ψυχολογίας (λες, τόσο η επιλογή, όσο και ο τρόπος να αποφασίστηκαν κατόπιν ...«επιτελικής ανάλυσης»), με αποτέλεσμα: Εκείνο που προκαλείται με την εκπυρσοκρότηση των περιστρόφων, υπερφαλαγγίζοντας συναισθήματα οργής ή την ενεργοποίηση των μηχανισμών ταύτισης με τους στόχους, να είναι η σύγχυση και ο τρόμος.

*

Ηδη, τέλος, ακούγονται οργίλες «προτάσεις» για την - με κάθε επισημότητα - επαναφορά των μυστικών υπηρεσιών που αλώνιζαν στην Ελλάδα κατά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, στο όνομα της «προστασίας» που μας προσέφεραν...

***

Δίπλα στα παραπάνω σπαράγματα σκέψεων, τα συνήθη ερωτήματα διατηρούν την πάντα δεσπόζουσα ισχύ τους:

*

• Ποιος, λοιπόν, επιδιώκει τον τρόμο της κοινωνίας;
• Ποιος έχει όφελος από τη δολοφονία των τριών νέων στη «Μαρφίν»;
• Ποιος οπλίζει την γκεμπελική φαρέτρα όσων συνδέουν (!) τη δολοφονία του αξιωματικού στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ή την δολοφονία του μικρού Αφγανόπουλου, με τις ριζοσπαστικές ιδέες πολιτικής χειραφέτησης;
• Ποιος θέλει να ενσταλάξει τον φόβο για το τι μπορεί να συμβεί έξω από την πόρτα μας, στον ύπνο μας, στη δουλειά μας, στη διαδήλωση;
• Ποιος κερδίζει αν στην εποχή του «γύψου» σε μισθούς, συντάξεις, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, φοβίσει την κοινωνία;

***

Πέρα από κάθε συνωμοσιολογία και πέρα από κάθε καραμέλα αντι-συνωμοσιολογίας, προκύπτει αντικειμενικά ότι τέτοια φαινόμενα έρχονται να υπηρετήσουν τον «γύψο», καλλιεργώντας - για ασπίδα του - ένα κλίμα ευεπίφορο σε έναν ακόμα «γύψο»: Τον «γύψο» των κοινωνικών, πολιτικών και δημοκρατικών ελευθεριών, στο όνομα της «προστασίας» και της «ασφάλειας»...

*

Υπάρχει μακρά εμπειρία, που απαιτεί τη μέγιστη δυνατή εγρήγορση: Ανέκαθεν τα σκηνικά των «αναγκαίων» εκτροπών και της σταθεροποίησης του κνούτου στήθηκαν στο όνομα της μεθοδευμένης «αποσταθεροποίησης».

*

Πάντα, δε, για τις δουλειές αυτές, οι «υπηρεσίες» και τα «κέντρα» είχαν υπό την καθοδήγησή τους από «χρήσιμους ηλιθίους» μέχρι εκπαιδευμένους πράκτορες και πατενταρισμένους προβοκάτορες.

Αλλά πάντα, όταν βρήκαν απέναντί τους έναν λαό «ψυλλιασμένο» και οργανωμένο, έσπασαν τα μούτρα τους.

Ωδινεν όρος και έτεκεν ...αδέσμευτο και ακομμάτιστο!

Με το βαρύγδουπο ύφος που αρμόζει στην εκφορά της κάθε λογής μπαρούφας, ο κ. Γκιουλέκας το ξεκαθάρισε: Από τη στιγμή που - όπως είπε - ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης, δεν έχει καμία δέσμευση από κανένα κόμμα!

Σημειωτέον ότι ο (...υπεράνω κομμάτων) κ. Γκιουλέκας, τη στιγμή που χτες ανακοίνωνε την υποψηφιότητά του για δήμαρχος της πόλης, ήταν ακόμα βουλευτής της ΝΔ, εκλεγμένος στην ίδια πόλη! Και πριν εννιά μήνες ήταν υπουργός στην κυβέρνηση της ΝΔ. Αλλά μόλις την τελείωσε την ανακοίνωση, έπαψε να έχει οποιαδήποτε δέσμευση από τη ΝΔ...

Αν κάποιος δηλαδή είναι σε έναν τόπο βουλευτής ενός κόμματος, παύει να «είναι του κόμματος» όταν δηλώσει ότι, στον ίδιο τόπο, θέλει να γίνει δήμαρχος...

Κατά την ίδια έννοια, εντελώς ...ακομμάτιστος πρέπει να είναι και ο κ. Κακλαμάνης στην Αθήνα, ο οποίος προχτές έλαβε και επισήμως το χρίσμα από τον Αντώνη Σαμαρά.

Οπως εντελώς ...υπεράνω κομμάτων, χωρίς «ουδεμία κομματική δέσμευση» θα είναι και εκείνοι που, είτε λαμβάνοντας επισήμως το χρίσμα από το ΠΑΣΟΚ, είτε το λάβουν ανεπισήμως, θα κατέβουν στις δημοτικές εκλογές για «να υπηρετήσουν τον τόπο τους», εφαρμόζοντας (...ακομμάτιστα) την πολιτική του ΠΑΣΟΚ.

Πώς περιγράφονται όλα αυτά, με μια λέξη;

Ετσι: «Μαύρο»!

*

ΥΓ: Μια ευνοϊκή για τους «μαυρογιαλούρους» εκδοχή είναι ότι μπορεί να ντρέπονται για την κομματική τους ταυτότητα και ως εκ τούτου στις δημοτικές εκλογές την κρύβουν ή προσπαθούν να την αποποιηθούν. Δεν ισχύει. Δεν ξέρουμε κανέναν που να ντρέπεται ...κατά τόπους. Σ' αυτή τη ζωή, το αίσθημα της ντροπής (αν το διαθέτεις) σε ακολουθεί καθ' άπασαν την επικράτειαν. Αντιθέτως, πρόκειται για ξεδιάντροπους στο τετράγωνο. Που και βουτηγμένοι στη δικομματίλα είναι, αλλά και με τη νοημοσύνη των ψηφοφόρων (νομίζουν ότι) παίζουν, παριστάνοντας τους «ανεξάρτητους» και τους «αδέσμευτους»...

Τα θυμάστε εκείνα τα περί «διαφάνειας» στην άσκηση της εξουσίας; Τα άλλα περί «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης»; Και τα ακόμα καλύτερα - που μάλιστα βαφτίστηκαν και «επαναστατικά» (!) - ότι δηλαδή κάθε απόφαση αυτής της κυβέρνησης θα αναρτάτο στο ίντερνετ ώστε να υπάρχει, μέσω του διαδικτύου, «πλήρης ενημέρωση των πολιτών» για τα κυβερνητικά πεπραγμένα;...

Θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι όσο κι αν η στήλη περιδινήθηκε ...ηλεκτρονικώς, όσο κι αν έψαξε στον «κυβερνοχώρο» την πληροφορία ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχώρησε στην παραχώρηση του ελληνικού εναέριου χώρου για ασκήσεις των στρατευμάτων του Ισραήλ, δεν την βρήκε πουθενά...

Η αποκάλυψη για τη στρατιωτική «διευκόλυνση» του Ισραήλ (την οποία είχε «ξεχάσει» να ανακοινώσει το ΠΑΣΟΚ) επιβεβαιώθηκε μόνο μετά τη δημοσιογραφική ...«όχληση» προς στρατιωτικές πηγές, οι οποίες επιβεβαίωσαν ότι στις 18 και 19 Ιούλη, πράγματι, το Αιγαίο παραχωρήθηκε από την κυβέρνηση του «σοσιαλιστή» Παπανδρέου και του εξίσου «σοσιαλιστή» υπουργού Αμυνας, για τη διεξαγωγή μεγάλης αεροπορικής ισραηλινής άσκησης. Και τούτο, μερικές μόνο βδομάδες μετά από το έγκλημα, από το «ρεσάλτο» του Ισραήλ, στα ανοικτά της Γάζας...

Νέα μεγάλη «επιτυχία» του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Στη χτεσινή έκδοση εντόκων γραμματίων 3μηνης διάρκειας του ελληνικού δημοσίου, το επιτόκιο διαμορφώθηκε στο 4,05%.

Μεγαλύτερο, δηλαδή, από το επιτόκιο του 3,65%, όπως αυτό διαμορφώθηκε κατά την προηγούμενη έκδοση αντίστοιχων γραμματίων, στις 20 Απρίλη.

Είναι προφανές ότι στα τοκογλυφικά της χτεσινής δημοπρασίας περιλαμβάνεται και το κάτιτις που «πρέπει» να πληρώνει ο ελληνικός λαός σε όλους εκείνους που ήρθαν να μας «σώσουν» από τη χρεοκοπία. Αλλά, όπως προκύπτει από τις αντιδράσεις των περίφημων «αγορών», άμα τη ελεύσει των «σωτήρων» μας, τα τοκογλυφικά όλο και ανεβαίνουν!