Μόνο ο ταξικά προσανατολισμένος αγώνας, που αποκαλύπτει ότι αιτία της ανεργίας είναι η καπιταλιστική «ανάπτυξη», ανοίγει το δρόμο για σταθερή εργασία για όλους

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα επίσημα στοιχεία, η ανεργία το πρώτο τρίμηνο του 2010 έφτασε στο 11,7%, έναντι ποσοστού 9,3% το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009. Συνολικά, δηλαδή, οι άνεργοι έφτασαν τους 586.767 έναντι 462.343 πέρυσι, παρουσιάστηκε, δηλαδή, αύξηση της τάξης του 26,9%! Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός ότι από το σύνολο των ανέργων που αναζητούν εργασία, το 51% αναζητά αποκλειστικά πλήρη απασχόληση, ενώ το 39,7% αναζητά πλήρη, αλλά, στην ανάγκη, είναι διατεθειμένο να εργαστεί και με μερική απασχόληση, μη έχοντας καμιά άλλη επιλογή.

Γεγονός που εξηγεί τη σημαντική αύξηση της μερικής απασχόλησης, η οποία ενώ το α' τρίμηνο του 2004 ήταν στο 4,6%, σήμερα φτάνει στο 6,4%. Δηλαδή, ποσοστιαία μεταβολή 39,1%! Ποσοστό που ολοένα θα αυξάνεται πολύ περισσότερο, όσο οι εργαζόμενοι θα υποχρεώνονται να κατευθύνονται σε εργασία μερικής απασχόλησης. Αλλωστε, οι... φιλοδοξίες των ελληνικών κυβερνήσεων αποτυπώνονται σε όσα έχουν ήδη «κατορθώσει» οι εταίροι τους στην ΕΕ: Για παράδειγμα, σύμφωνα με στοιχεία της Γιούροστατ, στην Ολλανδία σχεδόν ένας στους δύο δουλεύει χωρίς σταθερή εργασία, δηλαδή ουσιαστικά με το ένα πόδι στην ανεργία, αφού η μερική απασχόληση είναι 47,7%. Στη Σουηδία η μερική απασχόληση φτάνει το 26%, στη Γερμανία το 25,4%, στη Δανία το 25,2% και στο Ηνωμένο Βασίλειο το 25%. Αυτά είναι τα κατορθώματα της «Ευρώπης της ανάπτυξης»: Να αγωνιούν οι εργαζόμενοι αν τον επόμενο μήνα θα έχουν δουλειά ή θα βρίσκονται στο δρόμο.

Αναφορικά με τους νέους ανέργους, δηλαδή όσους βγαίνουν για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας, το ποσοστό αυτό φτάνει το 23,6% του συνόλου των ανέργων, ενώ οι μακροχρόνια άνεργοι (αυτοί που αναζητούν από 12 μήνες και πάνω εργασία) αποτελούν το 44,6%! Αναφορικά με τους μετανάστες, το ποσοστό ανεργίας είναι 14,5%, υψηλότερο απ' το αντίστοιχο των Ελλήνων (11,4%).

Στις ηλικίες 15 μέχρι 29 το ποσοστό της ανεργίας φτάνει συνολικά το 22,3%, ενώ από 30 μέχρι 44 χρόνων άνεργοι είναι το 10,9%. Το ποσοστό ανεργίας στις γυναίκες φτάνει το 15,5% έναντι 13% το α' τρίμηνο του 2009 και για τους άντρες στο 9%. Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί για τις γυναίκες είναι ότι για τις ηλικίες 15 μέχρι 29, το ποσοστό ανεργίας είναι 27,4%!

Την ίδια στιγμή, η ανεργία καλπάζει με ρυθμούς πολύ πιο γρήγορους σε μια σειρά περιοχές της χώρας. Τα μεγαλύτερα ποσοστά καταγράφονται σε:

-- Νησιά Ιονίου: 20,4% έναντι 14,1% το α' τρίμηνο του 2009 (μεταβολή επί του ποσοστού 44,68%).

-- Νότιο Αιγαίο: 18,9% έναντι 16,9% (11,83%).

-- Ανατολική Μακεδονία - Θράκη: 14,2% έναντι 10,6% (33,96%).

-- Κρήτη: 12,9% έναντι 10,9% (18,35%).

Μεγάλη αύξηση της ανεργίας είχαμε επίσης και στην Κεντρική Μακεδονία (από 9,5% σε 12,4% με μεταβολή 30,52%), στην Αττική (από 7,6% σε 10,7% και μεταβολή 40,79%), αλλά και στη Θεσσαλία (από 8,8% σε 11,3% και μεταβολή 28,41%).

«Ξαφνικά πριν από τρεις περίπου μήνες παρουσίασε πρόβλημα στα πόδια. Εχει αρχίσει να παραλύει λίγο λίγο. Δεν μπορεί πια να σταθεί όρθιος. Επειδή τον περασμένο χρόνο έκανε μόνο 65 μεροκάματα δεν μπορεί να σφραγιστεί το βιβλιάριό του. Πώς να δουλέψει τώρα στην κατάσταση που είναι; Εχουμε τρία μικρά παιδιά να θρέψουμε. Θέλουν να μας φτάσουν στα όρια της ξεφτίλας πια;».

Οι φράσεις είναι η «κραυγή αγωνίας» της Λίτσας, συζύγου του Γιώργου Ρ., 46 ετών, αμμοβολιστή. Ο ίδιος δεν μπορεί πλέον ούτε να καλομιλήσει καθώς έχει αρχίσει να παρουσιάζει και προβλήματα στην άρθρωση του λόγου. Για πέντε ένσημα (70 απαιτούνται με το νόμο Πετραλιά για το σφράγισμα του βιβλιαρίου του), από το τέλος του Φλεβάρη, όπως και χιλιάδες ακόμα εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, είναι ανασφάλιστος! Για ...«κακή του τύχη» τότε ακριβώς αρρώστησε. Τα χρήματα δεν υπάρχουν για να γίνουν οι εξειδικευμένες εξετάσεις (μαγνητικές, αξονικές κλπ.) ώστε να διαγνωστεί η ασθένεια και να αντιμετωπιστεί, με αποτέλεσμα να «αργολιώνει» μπροστά στα μάτια της γυναίκας του και των παιδιών του.

Ο Γιώργος Ρ. εντοπίστηκε από τα σωματεία της Ζώνης, αντιπροσωπεία των οποίων τον επισκέφτηκε προχτές το βράδυ μαζί με τον «Ρ» στο σπίτι του στο Πέραμα και χτες το πρωί έγινε δυναμική παρέμβαση από τα σωματεία και τη Γραμματεία Πειραιά του ΠΑΜΕ στο Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας. Μετά από την παρέμβασή τους, σήμερα το πρωί θα γίνει δωρεάν εισαγωγή του αμμοβολιστή στο νοσοκομείο.

Η περίπτωση του αμμοβολιστή δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Οι εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης είναι από τα πρώτα θύματα της άνευ προηγουμένου επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη από τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Οι συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης αλλά και ανάπτυξης, τα απανωτά χτυπήματα που δέχεται η Ζώνη επειδή η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία και γενικά ο κλάδος του Μετάλλου οργανώνεται και λειτουργεί για την ενίσχυση των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων, η υλοποίηση των άγριων αντιλαϊκών μέτρων έχουν ως συνέπεια η ανεργία στη Ζώνη να έχει εκτοξευτεί, οι εργάτες και οι οικογένειές τους να βασανίζονται με φτώχεια, ανέχεια, να καταδικάζονται ακόμα και σε θάνατο. Χαρακτηριστικό του ταξικού μένους της κυβέρνησης είναι ότι προκειμένου να εφαρμόσει τη βάρβαρη πολιτική της, έφτασε να αρπάξει ακόμα και το δικαίωμα των εργατών να σφραγίζονται τα βιβλιάρια Υγείας τους με προϋπόθεση τα 25 ένσημα το χρόνο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η σύζυγος του Γιώργου Ρ. είναι διαβητική και βέβαια δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα φάρμακά της. Χώρια ότι δεν μπορούν τα παιδιά να κάνουν τα εμβόλιά τους. «Με στείλανε, είπε η ίδια, στην υπηρεσία της Πρόνοιας (σ.σ. του Περάματος), όμως δεν έχει παιδίατρο»!

Την ώρα που οι οικογένειες των εργατών της Ζώνης λένε το ψωμί ψωμάκι, οι ...«πατριώτες» εφοπλιστές, των οποίων τα συμφέροντα όλες οι κυβερνήσεις έχουν αναγάγει σε «ιερό και όσιο», σε μία επίδειξη κερδοφορίας, σύμφωνα με τη «Lloyds List», το πρώτο 6μηνο του 2010, και βεβαίως εν μέσω κρίσης, παρήγγειλαν άλλα 122 πλοία, σε ξένα βεβαίως ναυπηγεία, αξίας 5 δισ. δολαρίων!

Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αμμοβολιστών, Γιάννης Δεληγιάννης, δήλωσε σχετικά: «Η παρέμβαση αυτή ήταν η αρχή. Θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε - αναδεικνύοντας ότι είναι επιτακτική ανάγκη όλοι οι συνάδελφοι να συσπειρωθούν στα σωματεία - ποιες οικογένειες εργατών της Ζώνης αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, όπως υγείας, κινδύνους κατασχέσεων σπιτιών, κόψιμο ρεύματος, νερού και άλλα και μαζί με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ θα παρεμβαίνουμε δυναμικά.

Δεν αποδεχόμαστε τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση με τη συμφωνία των άλλων κομμάτων της πλουτοκρατίας για να φορτώσουν στις πλάτες μας την καπιταλιστική κρίση. Δε δεχόμαστε να καταδικάζουν τις οικογένειές μας σε αδιέξοδα, για να θησαυρίζει το κεφάλαιο. Οργανώνουμε τις δυνάμεις μας, εντείνουμε την πάλη μας, διεκδικούμε τον πλούτο που εμείς δημιουργούμε και τον απολαμβάνουν τα παράσιτα».