Eνας ακόμα ασθενής κατέληξε έπειτα από μόλυνση από τον ιό του Δυτικού Νείλου, ανεβάζοντας σε τέσσερις τους θανάτους απ' τη λοίμωξη. Σύμφωνα με πληροφορίες του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) το θύμα ήταν άνω των 70 ετών. Συνολικά έως χτες είχαν επιβεβαιωθεί εργαστηριακά 60 κρούσματα. Το ΚΕΕΛΠΝΟ σημειώνει πως 26 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν πήραν εξιτήριο, 29 νοσηλεύονταν ακόμα, απ' τους οποίους οι οκτώ σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Ενας από τους ασθενείς δεν έχει νοσηλευτεί σε νοσοκομείο.

Την ίδια ώρα, σύνθετες καταστάσεις προκαλεί η απουσία ενός συστήματος Υγείας αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν, αναπτυγμένου με στόχο την ανεμπόδιστη πρόσβαση των εργαζομένων σε ό,τι χρειάζεται η προστασία της υγείας τους. Ετσι, σοβαρά προβλήματα προκύπτουν καθώς δόθηκε εντολή απ' το υπουργείο Υγείας να σταματήσουν οι αιμοληψίες στις περιοχές που έχουν παρουσιαστεί κρούσματα της νόσου. Η μεγάλη ανεπάρκεια αίματος που παρατηρείται κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες στην Ελλάδα επιδεινώνεται, με αποτέλεσμα να έχει προκύψει πρόβλημα με τις μεταγγίσεις ασθενών στη Βόρεια Ελλάδα. Δεν υπάρχουν σε επάρκεια οι υποδομές εκείνες που θα απελευθέρωναν τις ποσότητες αίματος που είναι σε καραντίνα και που χρειάζονται άμεσα να δοθούν για μεταγγίσεις. Με ιδιαίτερη προσοχή γίνονται οι αιμοληψίες στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, ενώ έχουν σταματήσει οι αιμοληψίες στα Κέντρα Αιμοδοσίας της Λάρισας, της Κατερίνης, της Βέροιας, του Κιλκίς και των Γιαννιτσών.

Η ειλικρίνειά τους (αναλυτών, πολιτικών, συνδικαλιστών κτλ. που προσεγγίζουν την πραγματικότητα από την πλευρά των συμφερόντων της πλουτοκρατίας) είναι, πράγματι, αποστομωτική. Χωρίς αποστροφές λένε ότι τα χρέη υπάρχουν επειδή οι «δημόσιες» υπηρεσίες Υγείας είναι πολύ φτηνές ακόμα και δωρεάν. Ούτε λίγο - ούτε πολύ παρουσιάζουν ως στοιχείο αλόγιστης διαχείρισης το ότι στην Ελλάδα μπαίνουν εμπόδια ενάντια σε όσους θέλουν να πουλάνε ακόμα και την αρρώστια του λαού. Περιφρονώντας μάλιστα την καθημερινή αγωνία χιλιάδων εργατών να ζήσουν την οικογένειά τους μέσα σε συνθήκες ανεργίας και εξαθλίωσης. Γιατί το ... απαράδεκτα γι' αυτούς χαμηλό κόστος της αντιμετώπισης ενός κατάγματος, για μια εργατική οικογένεια είναι σχεδόν το μισό ενός μεροκάματου, που ακόμα κι αυτό δεν μπορεί να το εξασφαλίσει σε σταθερή βάση.

Οσοι αφήνουν στο απυρόβλητο τα κέρδη και τις απαιτήσεις των πολυεθνικών υπονομεύουν και την ασφάλεια - αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών και προϊόντων που αφορούν στην προστασία της Υγείας του λαού. Γιατί το αν θα ερευνηθεί, θα εξασφαλιστεί, θα αναπτυχθεί παραπέρα ένα νέο φάρμακο δεν εξαρτάται από το αν το έχει ανάγκη ο λαός, αλλά από το αν και πόσο συμφέρει τον εκάστοτε επιχειρηματία. Οπως και το αν οι συνθήκες εργασίας, τα ωράρια, τα προσόντα κτλ. που πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι του κλάδου καθορίζονται από την πρεμούρα του επιχειρηματία να μειώσει το «μισθολογικό» και «μη μισθολογικό κόστος», θα έχει επικίνδυνες συνέπειες και για τους ασθενείς.