ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ψιλά γράμματα

«Οσον αφορά τώρα τη Γιουγκοσλαβία. Η Γιουγκοσλαβία είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα στη Βαλκανική. Η Γιουγκοσλαβία είναι μία πηγή εντάσεων. Η Γιουγκοσλαβία είναι μία χώρα, η οποία λόγω της πολιτικής που ακολουθεί δε βοηθάει αυτή την ειρηνική εξέλιξη. Η ελληνική κυβέρνηση έχει επισημάνει ότι θέλει μια δημοκρατική Γιουγκοσλαβία, ότι θέλει μια Γιουγκοσλαβία η οποία εντάσσεται και αυτή μέσα στις κοινές διαδικασίες της Βαλκανικής και της Ευρώπης. Το οποίο δε συμβαίνει σήμερα».

Οχι, δεν τα λέει η Μ. Ολμπράιτ τα παραπάνω. Ανήκουν στον Κ. Σημίτη - τα είπε στη διάρκεια της προχτεσινής συνέντευξης Τύπου στη Θεσσαλονίκη - και ο απαράδεκτος, άκρως διαστρεβλωτικός και επεμβατικός χαρακτήρας τους είναι ολοκάθαρος και προκλητικός. Οχι μόνο γιατί το θύμα των ΝΑΤΟικών απάνθρωπων βομβαρδισμών μετατρέπεται σε θύτη και χαρακτηρίζεται ως «πηγή εντάσεων». Αλλά, κυρίως, γιατί ο Κ. Σημίτης ομολογεί, ότι αυτός και τα υπερατλαντικά και κοινοτικά «αφεντικά» του θέλουν μια διαφορετική Γιουγκοσλαβία και γι' αυτό το λόγο κάνουν ό,τι κάνουν.

Και ο λαός της Γιουγκοσλαβίας; Το αναφαίρετο δικαίωμά του, να καθορίζει τα της χώρας του, το παρόν και το μέλλον της, χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις και πιέσεις; Προφανώς, αυτά είναι ψιλά γράμματα, για τους ανά τον κόσμο οπαδούς της νέας τάξης πραγμάτων...

Ωμή επέμβαση

Γρηγοριάδης Κώστας

Οχι κι έτσι, ρε παιδιά. Πες τε, κάτι άλλο, αλλά όχι κι ότι θέλει να «ορθώσει ανάστημα» στους υπόλοιπους υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ. Για τους διπλωμάτες του υπουργείου Εξωτερικών μιλάμε, που επιμένουν πως η επικείμενη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Παπανδρέου, στο Βελιγράδι, ενώ ανεβαίνει ο προεκλογικός πυρετός στη γειτονική χώρα, έχει ένα τέτοιο περιεχόμενο και στόχο. Σιγά, μην πάει, για να συμπαρασταθεί και στο Μιλόσεβιτς...

Εκτός και με το «ορθώσει ανάστημα», εννοείτε πως ο Γ. Παπανδρέου, βάλθηκε σώνει και καλά, να αποδείξει στους «εταίρους» μας, ότι μπορεί καλύτερα απ' αυτούς, να συντονίσει και καθοδηγήσει τη σέρβικη αντιπολίτευση και την προεκλογική της εκστρατεία. Οπότε, ο χαρακτηρισμός σας στέκει...

Τώρα, βέβαια, μπορεί ο καθένας να αναρωτηθεί, με ποιο δικαίωμα ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών πηγαίνει σε μια κυρίαρχη και ανεξάρτητη χώρα, μέλος του ΟΗΕ και παρεμβαίνει ωμά στις εσωτερικές της εξελίξεις, εν μέσω, μάλιστα, της προεκλογικής περιόδου; Ε, κάτι θα βρείτε, ν' απαντήσετε και σ' αυτό...

Εγκλημα και (μη) τιμωρία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνον ως πρόκληση στη μνήμη των αδικοχαμένων στα συντρίμμια που προκάλεσε ο καταστροφικός σεισμός της 7 Σεπτέμβρη 1999, μπορούν να εκληφθούν τα όσα ανακοίνωσε προχτές ο ΥΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης, για το (μη) πόρισμα των αιτιών που προκάλεσαν την κατάρρευση των κτιρίων. Ενα χρόνο μετά, λοιπόν, η κυβέρνηση όχι μόνον έχει αφήσει το θέμα της αποκατάστασης των πληγών στους ίδιους τους σεισμόπληκτους, αποποιούμενη των ευθυνών και των υποχρεώσεών της. Οχι μόνον δεν απέδωσε καμιά ευθύνη στους υπαίτιους εργολάβους και κατασκευαστές, αλλά ακόμα ψάχνει τους φακέλους των κτιρίων που κατέρρευσαν, ενώ και όσοι... ανακαλύφθηκαν είναι μισοάδειοι! Κατά τα άλλα, συνεχίζει να μοιράζει και νέες υποσχέσεις για δικαιοσύνη και τιμωρία των ενόχων...

Προφανώς, το μόνο, που απασχολεί την κυβέρνηση είναι η αποφυγή της δικής της τιμωρίας.

Στάχτη στα μάτια

Στην επανενεργοποίηση της διάταξης του άρθρου 13 του Ν. 1566/85, που προβλέπει φυλάκιση μέχρι τρία έτη, έως και απόλυση για τον καθηγητή που συλλαμβάνεται να παραδίδει μαθήματα κατ' οίκον, προσανατολίζεται το υπουργείο Παιδείας. Τουλάχιστον, αυτό λένε κάποιες σχετικές πληροφορίες. Κι αυτό γιατί - λένε οι ίδιες πηγές - πρέπει το φαινόμενο αυτό να παταχτεί, αφού υπονομεύει το αδιάβλητο των διαδικασιών της εκπαίδευσης και οδηγεί σε κρούσματα συναλλαγής καθηγητών- μαθητών.

Δε θέλουμε να αμφισβητήσουμε τις όποιες προθέσεις του υπουργείου Παιδείας. Και είναι σε όλους γνωστό, πως είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με την όποια παραπαιδεία. Δε νομίζουν, όμως, εκεί στο υπουργείο, πως καταντά έως και παράλογο να υποβαθμίζουν με τη μεταρρύθμιση και την αντιεκπαιδευτική πολιτική τους γενικότερα τη δημόσια εκπαίδευση, να ενισχύουν την παραπαιδεία, να κρατούν τους μισθούς των εκπαιδευτικών σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα, και παρ' όλα αυτά να τολμούν να κραδαίνουν τον πέλεκυ της τιμωρίας για όσους κάνουν «ιδιαίτερα»; Μαζί με τα κατασταλτικά μέτρα, δε δίνει και καμιά απάντηση υπεύθυνα για το πώς θα ζήσει ένας πρωτοδιορισμένος εκπαιδευτικός, με 200.000 και κάτι δραχμές το μήνα, όταν, μάλιστα, τον στέλνουν, συνήθως, να διδάξει μακριά από το σπίτι του και μόνο για νοίκι χρειάζεται τα μισά απ' αυτά;

Αν πραγματικά ενδιαφέρονται για τη δημόσια παιδεία το υπουργείο και η κυβέρνηση, ας ξανακοιτάξουν την πολιτική τους. Διαφορετικά, όλα τ' άλλα αποτελούν στάχτη στα μάτια...

Το ΚΚΕ μπροστά στο Συνέδριό του

Σε προσυνεδριακή τροχιά βρίσκεται και τυπικά πλέον το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, με την έγκριση των Θέσεων για το 16ο Συνέδριο από την Κεντρική του Επιτροπή και την ανακοίνωση της για το χρόνο και τον τρόπο διεξαγωγής τόσο του Συνεδρίου όσο και του προσυνεδριακού διαλόγου. Ετσι, το Συνέδριο θα διεξαχθεί το διάστημα από τις 14 έως τις 17 του ερχόμενου Δεκέμβρη, ενώ μεταξύ των θεμάτων ημερήσιας διάταξης θα είναι η δράση του Κόμματος το διάστημα που μεσολάβησε από το 15ο Συνέδριο, ο απολογισμός της ΚΕ, η πρόταση του ΚΚΕ για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης, αλλά και τα καθήκοντά του ως το επόμενο Συνέδριό του.

Το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του Κόμματος, το Συνέδριο, αναλαμβάνει μια βαρυσήμαντη αποστολή. Επιφορτίζεται με το καθήκον να χαράξει τη γενική γραμμή και τακτική του Κόμματος για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, λαμβάνοντας υπόψη τις ραγδαίες εξελίξεις που συντελούνται τόσο στο εθνικό όσο και στο διεθνές πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σκηνικό. Ενα σκηνικό που συγκλονίζεται από τη μετωπική, εφ' όλης της ύλης, επίθεση των δυνάμεων του μεγάλου κεφαλαίου εναντίον των λαών της Γης. Με τη σιδερένια φτέρνα της ιμπεριαλιστικής «νέας τάξης πραγμάτων» να σαρώνει στο πέρασμά της τους λαούς και τα δικαιώματά τους. Φτώχεια, πείνα, εξαθλίωση, πόλεμοι, ανισότητα και αδικία, ένταση της εκμετάλλευσης για τους πολλούς και, ταυτόχρονα, μυθώδη πλούτη και απίστευτη χλιδή για τους λίγους, είναι οι δύο κόσμοι που πορεύονται παράλληλα στο έμπα του 21ου αιώνα. Δύο κόσμοι που νομοτελειακά θα συγκρουστούν. Και την εξέλιξη αυτή καταδεικνύει και η ανασυγκρότηση των κομμουνιστικών κομμάτων διεθνώς, η αφύπνιση των λαών και των κινημάτων τους, που προετοιμάζονται για τις μεγάλες συγκρούσεις του μέλλοντος.

Το παραπάνω σκηνικό, στα βασικά του σημεία, παραμένει ίδιο και για την Ελλάδα. Ο ελληνικός λαός δέχεται την ίδια επίθεση, βιώνει τα ίδια δεινά. Βλέπει, λίγους μήνες μετά τις εκλογές, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να καταργεί εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, να προχωρά στην εμπορευματοποίηση της υγείας, να υψώνει παραπέρα τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση των παιδιών του, να παραδίδει τη χώρα άνευ όρων στο ΝΑΤΟικό στρατό για το μακέλεμα του λαού της Γιουγκοσλαβίας, να προωθεί την αντιδραστικοποίηση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής με συμφωνίες-μνημεία υποταγής στις ΗΠΑ και «τρομονόμους». Ταυτόχρονα, όμως, εναποθέτει τις ελπίδες του στο ΚΚΕ, γιατί υπήρξε το κόμμα που πρωτοστάτησε στους αγώνες του, που ήταν δίπλα στα προβλήματά του και μπροστά σε κάθε πρωτοβουλία απόκρουσης της αντιλαϊκής επίθεσης, συνεπές και αταλάντευτο, ταγμένο στην προώθηση των λαϊκών συμφερόντων, έδωσε και δίνει για το σκοπό αυτό όλες του τις δυνάμεις.

Με τα παραπάνω δεδομένα και με τις θέσεις του 15ου Συνεδρίου επιβεβαιωμένες από την ίδια τη ζωή, με την πρότασή του για την ανάγκη συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης να έχει κερδίσει έδαφος στις λαϊκές συνειδήσεις, ως η μόνη που μπορεί να άρει τα αδιέξοδα και να ανοίξει το δρόμο στη λαϊκή εξουσία, το ΚΚΕ προχωρά στη διεξαγωγή του 16ου Συνεδρίου του. Ενα Συνέδριο εξαιρετικής σημασίας, αφού θα μετουσιώσει την εμπειρία και την ωριμότητα των προηγούμενων χρόνων σε αποφάσεις, που θα δώσουν ώθηση στη συγκρότηση του Μετώπου και θα συμβάλουν παραπέρα στην ανάπτυξη της διεθνιστικής αλληλεγγύης με τη συμμετοχή κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων απ' όλο τον κόσμο. Ενα Συνέδριο που είναι σίγουρο πως θα αποτελέσει το εφαλτήριο για πιο δυναμικούς, πιο αποφασιστικούς αγώνες στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Επιστροφή

Καλά όλοι

περάσαμε

για λίγο

στ' ακρογιάλια,

μα τέρμα

οι διακοπές

και «μέσα

τα κεφάλια»

Με άλλα λόγια

επιστροφή

στις έγνοιες,