φωτο

Στη μνήμη του λατρευτού μας συζύγου, πατέρα και παππού, ΠΕΤΡΟΥ ΜΠΕΤΣΑ, που «έφυγε» από κοντά μας πριν ένα χρόνο, προσφέρουμε στο Κόμμα μας, το ΚΚΕ, 50 ευρώ.

Η οικογένειά του

* Για τον σ/φο ΠΕΤΡΟ, μέλος της ΚΟΒ Πολυδρόσου μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του, μέλη της ΚΟΒ και οπαδοί προσφέρουν 50 ευρώ στο Κόμμα που ο σύντροφος αγάπησε και πάλεψε μέσα από τις γραμμές του μέχρι το τέλος της ζωής του.

***

Στη μνήμη του αγαπημένου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΣΚΟΥΑΛΕ, γιού της Κατερίνας Ζαχαράκη και του Ενσο Πασκουάλε, προσφέρω 50 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ Ζωγράφου.

Ρ.Σ.

***

φωτο

Στη μνήμη του συντρόφου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΟΚΚΑ, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 59 ετών στις 7 Αυγούστου 2010, αντί για στεφάνι, η ΚΟΒ Ξυλοπαροίκου προσφέρει στην ΝΕ Τρικάλων του ΚΚΕ 80 ευρώ.

***

φωτο

Πέρασαν 4 χρόνια από το θάνατο της αγαπημένης μας ΑΛΙΚΗΣ ΛΟΒΕΡΔΟΥ.

Στη μνήμη της, προσφέρουμε στο ΚΚΕ, μέσω ΝΕ Μαγνησίας, 150 ευρώ, και στον «Ρ» 50 ευρώ.

Οι αδελφές του

***

φωτό

Ο ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ, από την Αγία Παρασκευή Βόλου, γεννήθηκε το 1921. Μέλος της ΟΚΝΕ από το 1939, το Σεπτέμβρη του 1992, εντάχθηκε στις πρώτες ομάδες του 54ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ στο Πήλιο. Τον Αύγουστο του 1944 εκτελέστηκε ο πατέρας του από τους Γερμανούς κατακτητές. Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, ο Στυλιανός Καραΐσκος διώχθηκε από τις μεταπελευθερωτικές κυβερνήσεις. Το 1947 συλλαμβάνεται και εξορίζεται για 2 χρόνια στο Μούδρο της Λήμνου. Τον Αύγουστο του 1949 μεταφέρεται στο Βόλο, περνάει από στρατοδικείο, μαζί με άλλους 10 συντρόφους του, καταδικάζονται σε θάνατο και εκτελούνται στις 17 Σεπτέμβρη 1949 στη θέση Καζανάκι Βόλου.

Στη μνήμη του, ο αδελφός του Αποστόλης Καραΐσκος προσφέρει στο ΚΚΕ 100 ευρώ.

***

φωτο

Στη μνήμη του θείου μου, ΘΕΟΔΟΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΝΕΤΑ, δικηγόρου από το Βουνό Αρκαδίας, διωγμένου και ξενιτεμένου για την αντιστασιακή του δράση, ο οποίος πέθανε στο Τορόντο του Καναδά στις 8 Ιουνίου 2010, προσφέρω για ενίσχυση του «Ριζοσπάστη» 50 ευρώ.

Τούλα Διαμαντοπούλου

***

Στη μνήμη του αγωνιστή της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ, που «έφυγε» πρόσφατα από τη ζωή, η Τασούλα και ο Μ. Μαζαράκης προσφέρουν στον «Ριζοσπάστη», που ήταν τακτικός του αναγνώστης, 200 ευρώ ενίσχυση.

***

φωτό

Πέρασαν έξι χρόνια από τότε που μας άφησε ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΧΑΜΟΓΕΩΡΓΑΚΗΣ.

Αντί για λίγα λουλούδια στον τάφο σου, προσφέρω 100 ευρώ στο ΚΚΕ, για ένα δίκαιο αγώνα.

Γαβριέλα Χαμογεωργάκη

***

Στη μνήμη του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, αντί για στεφάνι, προσφέρω στο Κόμμα μας, το ΚΚΕ, το ποσό των 100 ευρώ, μέσω της ΚΟ Αγίου Κηρύκου Ικαρίας.

Γιώργος Μπακοβασίλης, Τρίκαλα

***

φωτό

Στη μνήμη της σ/φισσας ΡΟΥΛΑΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗ ο σ/φος Μάριος Τσαντίρης προσφέρει 30 ευρώ, μέσω της ΚΟ Ραχών Ικαρίας.

***

φωτό 2

Ο πατέρας μου ΛΥΚΙΔΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ πέθανε, το 1944, όταν γύρισε από τον πόλεμο, σε ηλικία 32 χρόνων.

Στις 7 Αυγούστου συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από το θάνατο της μητέρας μου ΛΥΚΙΔΟΥ ΚΥΠΑΡΙΣΕΝΙΑΣ, μέλους του ΚΚΕ, μέχρι το τέλος της ζωής της.

Στην μνήμη τους , προσφέρω στο ΚΚΕ 50 ευρώ, μέσω της ΚΟ Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης.

Χρυσούλα Τηλεντζίδου

***

φωτό

Ο ΔΑΡΑΒΙΓΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ γεννήθηκε το 1933 στον Ανω Σταυρό Θεσσαλονίκης και έφυγε από τη ζωή στις 9 Σεπτέμβρη 2009. Στα 16 χρόνια του συμμετείχε στον Εμφύλιο και από τότε έμεινε πιστός στο Κόμμα μας, το ΚΚΕ, αγωνίστηκε για τα ιδανικά του.

Την Κυριακή 19.9.2010, γίνεται το μνημόσυνό του.

Στη μνήμη του, η σύζυγός του, προσφέρει 50 ευρώ στο ΚΚΕ.

***

Στη μνήμη του αδελφού μας ΑΝΤΩΝΗ ΚΕΣΙΔΗ, αγωνιστή της ΕΑΜικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, προσφέρω στο ΚΚΕ 50 ευρώ για την ανέγερση του μνημείου στη Φλώρινα.

Η αδελφή του

Θεοδωρίδου Ρεβέκα

***

φωτό

Στη μνήμη του ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑΔΕΔΕ, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, μαχητή του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ. Για τη δράση του εξορίστηκε και φυλακίστηκε για 17 χρόνια. Ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση στην Ομοσπονδία Οικοδόμων και μετείχε σε όλους τους λαϊκούς αγώνες. Ηταν μέλος του ΚΚΕ, από το 1942 μέχρι το θάνατό του.

Με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το θάνατό του, η σύζυγός του Αθανασία Παπαδέδε, τα παιδιά του, Νίκος - Φλώρα και Δημήτριος, προσφέρουν 100 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟ Κέντρου Βύρωνα.

φωτ.

ΑΡΙΣΤΟΣ ΖΟΥΠΙΝΑΣ, το τελευταίο παιδί εύπορης οικογένειας από την Κωστομέρια της Μίνθης Ολυμπίας, που γεννήθηκε στις 20.3.1927. Ιδεολόγος κομμουνιστής, ακούραστος αγωνιστής, «έφυγε» όρθιος, όπως αγωνίστηκε στη ζωή του όλη, στα 83 του χρόνια, μετά από άνιση μάχη με τον καρκίνο (στις 14.8.2010). Από τα μαθητικά του χρόνια στις γραμμές του ΕΑΜ -ΕΛΑΣ, αλλά και ταξικά πια, όταν φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής επέστρεψε στην πατρίδα του και εντάχτηκε στις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού Πελοποννήσου, στο 2ο Τάγμα Ταΰγετου, στην ομάδα του Γιώργου Φαληρέα με διμοιρίτη τον Θόδωρο Ρουσσόπουλο και διοικητή τον Αρίστο Καμαρινό. Ελαβε μέρος σε πολλές μάχες και τραυματίστηκε σοβαρά με διαμπερές τραύμα στον πνεύμονα, στη μάχη της Χαλανδρίτσας. Μετά την αποθεραπεία του, τελείωσε το Λαϊκό Διδασκαλείο στα Τρόπαια, όπου και διετέλεσε δάσκαλος για ένα διάστημα. Πιάστηκε το 1948 και αφού καταδικάστηκε δις εις θάνατον, έμεινε φυλακή για 15 χρόνια σε διάφορες φυλακές της χώρας, εκ των οποίων τα 8 χρόνια σε πειθαρχεία και απομόνωση. Αποφυλακίστηκε το 1963 από τις φυλακές της Αίγινας. Το 1967 η δικτατορία τον εξόρισε στη Γυάρο, μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιστές, απ' όπου και απολύθηκε για ...«να πεθάνει έξω», λόγω ηπατικού ίκτερου. Συνέχισε τον αγώνα του αταλάντευτα, πιστός στις αρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού ως το τέλος της ζωής του.

Στη μνήμη του, προσφέρουν στο ΚΚΕ, αντί στεφάνων, η κουνιάδα του Γιώτα Ζούπινα 50 ευρώ, οι σύντροφοί του από την ΚΟΒ Μεταμόρφωσης 50 ευρώ, τα παιδιά του και τα εγγόνια του 300 ευρώ.

***

φωτ.

Στη μνήμη του πατέρα μου, ΗΛΙΑ ΚΑΡΑΝΤΕΜΙΡΗ, σεμνού αγωνιστή της ζωής, που δε συμβιβάστηκε, δεν υποχώρησε, δεν έκανε εκπτώσεις στις αξίες και στα ιδανικά του, δε λύγισε ούτε για μια στιγμή, αντίθετα με πείσμα και πίστη υπερασπιζόταν τα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού μέχρι το τέλος, προσφέρω για την ενίσχυση του ΚΚΕ 50 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Ευδήλου Ικαρίας.

Μαρία Καραντεμίρη

***

φωτ.

Στις 17 του Σεπτέμβρη συμπληρώνονται έξι μήνες που έφυγε από τη ζωή ο σύντροφος ΤΑΣΟΣ ΤΣΟΚΑΝΗΣ, από τον Ασπρόπυργο Αττικής. Ο σύντροφος Τάσος αφιέρωσε τη ζωή του για το καλό του λαού, για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, για το σοσιαλισμό. Στάθηκε αταλάντευτος και αποφασιστικός στα ιδανικά του κομμουνιστικού κινήματος. Ηταν σεμνός και ανιδιοτελής, όπως αρμόζει στους κομμουνιστές.

Στην μνήμη του, η συντρόφισσα της ζωής του και οι δυο κόρες του προσφέρουν στην ΚΟ Ασπροπύργου του ΚΚΕ 150 ευρώ.

***

φωτ.

Στη μνήμη του συντρόφου ΘΟΔΩΡΟΥ ΞΗΡΟΤΑΓΑΡΟΥ, που στις 4.7.2010 «έφυγε» από τη ζωή, οι σύντροφοί του από την ΚΟΒ «Νίκος Μπελογιάννης», τιμώντας τον ίδιο και τους αγώνες του προσφέρουν στο ΚΚΕ 220 ευρώ.

Ο σ. Θόδωρος Ξηροτάγαρος γεννήθηκε στις 23.7.1923 στην Παλαιά Κοκκινιά στον Πειραιά. Ο πατέρας του ήταν μαραγκός και είχε 11 αδέλφια εκ των οποίων επέζησαν μόνο δύο. Η φτώχεια και η ανέχεια τον προβλημάτισαν και από μικρός εντάχθηκε στο κίνημα. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής οργανώνεται στην Εθνική Αντίσταση και εντάσσεται στην ΟΠΛΑ, όπου με ηρωισμό πολέμησε τους ξένους και ντόπιους φασίστες. Την ίδια περίοδο οργανώνεται στο ΚΚΕ. Το αστικό κράτος τον συλλαμβάνει. Λόγω της νεαρής του ηλικίας γλιτώνει το εκτελεστικό απόσπασμα, αλλά καταδικάζεται σε ισόβια. Οντας αυτόπτης μάρτυρας της εκτέλεσης των 17 αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης φυλακισμένων στην Αίγινα, το 1947, αφηγείται: «...Ποίημα, τραγούδι, γροθιές και συνθήματα πνίγονται απ' το κροτάλισμα των οπλοπολυβόλων που ξερνάνε φωτιά. Το αίμα χύνεται άλικο μπροστά στην τάφρο του Εμφυλίου. Ο παροξυσμός του θ' ανοίξει εκατοντάδες τάφους απ' αυτήν την ώρα. Μα, η Αντίσταση δε θα θαφτεί, θα μείνουν, όμως, το έγκλημα, η απάτη και η δειλία...». Αποφυλακίζεται το 1964. Την περίοδο της Χούντας συλλαμβάνεται και βασανίζεται άγρια στα κρατητήρια της Ασφάλειας. Οι Κοκκινιώτες συναγωνιστές του τον θυμούνται και τον περιγράφουν ως άξιο μαχητή και παλικάρι. Μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε πιστός στα ιδανικά του Μαρξισμού - Λενινισμού, στις θέσεις και τις αρχές του Κόμματος. Η σεμνότητά του, το ήθος και η προσφορά του στο λαϊκό κίνημα θα μείνουν φωτεινά παραδείγματα για τις νέες γενιές των κομμουνιστών, που συνεχίζουν να παλεύουν για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.