Παράσταση διαμαρτυρίας στον ΟΕΕΚ έκαναν χτες οι σύλλογοι σπουδαστών και εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ
Χαρακτηριστικό των προβλημάτων στο χώρο αυτό της κατάρτισης είναι ότι στα ιδιωτικά ΙΕΚ δε δείχνουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων, αν οι σπουδαστές δεν έχουν πληρώσει τα δίδακτρα της νέας χρονιάς, ενώ σε πολλές πόρτες ιδιωτικών σχολών υπάρχουν σεκιουριτάδες με καταλόγους που γράφουν ποιος πλήρωσε και ποιος όχι! Οπως δήλωσε στον «Ρ» η Κατερίνα Καλαβρούζου, πρόεδρος του ΣΥΣΠΙΣ, «για πολύ κόσμο είναι η εύκολη λύση να πάει στο ΙΕΚ, είναι δύο χρόνια και ψάχνει για να βρει γρήγορα δουλειά, γιατί τη χρειάζεται». Πατώντας σε αυτή την ανάγκη οι έμποροι της γνώσης πουλάνε εκπαίδευση με 4.500 και 5.000 ευρώ το χρόνο, ενώ στην πρακτική άσκηση υπάρχει υπερεκμετάλλευση, αφού οι σπουδαστές δουλεύουν για 200 και 300 ευρώ ή ακόμα και χωρίς χρήματα, ανασφάλιστοι χωρίς δικαιώματα.
Την ίδια ώρα τα δημόσια ΙΕΚ είναι δημόσια μόνο στον τίτλο. Οπως περιέγραψε ο Δημήτρης Καλαντώνης, πρόεδρος του ΣΥΣΔΙΕΚ, «τα δίδακτρα είναι περίπου 370 ευρώ το εξάμηνο. Αμα υπολογίσουμε σημειώσεις και βιβλία, για να αντεπεξέλθεις στις ανάγκες του μαθήματος, το ποσό ανεβαίνει κατακόρυφα. Δουλεύεις το πρωί, κάνεις το μάθημά σου το απόγευμα, έχεις νοίκια, φως, νερό, τηλέφωνο. Καταλαβαίνετε ότι αυτό εξαθλιώνει ακόμα και το σπουδαστή που εργάζεται. Και στην πλειοψηφία τους οι σπουδαστές των ΙΕΚ εργάζονται». Επιπλέον, οι σπουδαστές που είναι σε ΙΕΚ εκτός Αττικής δεν καλύπτονται απ' το πάσο, το οποίο έχει και όριο ηλικίας τα 22 χρόνια.
Στη χτεσινή κινητοποίηση ήταν και εκπρόσωποι των ταξικών συνδικάτων. Ο Νίκος Θεοδωράκης, μέλος της διοίκησης του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ), τόνισε ότι τα δίδακτρα στα ΙΕΚ αποτελούν μια ακόμα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, ενώ ο Νίκος Τάκας, μέλος του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού, Τουρισμού και Ξενοδοχείων Αττικής, σημείωσε πως πρέπει να «υπάρχουν οι προϋποθέσεις να τελειώσουν τη σχολή τους οι σπουδαστές, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση».
Οι εκπρόσωποι των σπουδαστών συναντήθηκαν με τον πρόεδρο του ΟΕΕΚ και παρέδωσαν υπόμνημα, το οποίο θα δοθεί και στο υπουργείο Παιδείας, με τα παρακάτω αιτήματα:
Η Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ, σε ανακοίνωσή της, σημειώνει ότι «ο ΟΕΕΚ μας ενημέρωσε πως δεν υπάρχει καμιά διάταξη ή εγκύκλιος που να αναγκάζει τους σπουδαστές να πληρώνουν συγγράμματα ή φωτοτυπίες, παρόλο που αυτή η κατάσταση στα ΙΕΚ είναι ο σταθερός κανόνας. Κρατάμε αυτήν τη διατύπωση από τον ΟΕΕΚ και λέμε στους σπουδαστές να μη δεχτούν να δώσουν ούτε 1 ευρώ από την τσέπη τους για συγγράμματα και παρελκόμενα». Τέλος, τονίζει, ότι το επόμενο διάστημα, «συνεχίζουμε» «ενιαία και πιο δυναμικά δίνοντας όλες μας τις δυνάμεις στην οργάνωση και ενημέρωση των σπουδαστών, στη δημιουργία επιτροπών αγώνα, στην ενδυνάμωση των Συλλόγων, στην επαφή των σπουδαστών με τα σωματεία τους».
Νέο πεδίο για «καραβιές» μαθητευόμενων, φθηνού δηλαδή εργατικού δυναμικού προς εκμετάλλευση, ανοίγει στο τουριστικό και ξενοδοχειακό κεφάλαιο της χώρας η κυβέρνηση, με την νέα κοινή υπουργική απόφαση που υπέγραψαν οι υπουργοί Εργασίας, Παιδείας και Πολιτισμού - Τουρισμού, με την οποία υποτίθεται ότι ρυθμίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις πρακτικής άσκησης ημεδαπών και αλλοδαπών σπουδαστών/μαθητών Σχολών Τουριστικής Εκπαίδευσης και φοιτητών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Από την νέα ΚΥΑ εξαιρούνται πλήρως οι μαθητές των Σχολών με έδρα σε χώρες εκτός της ΕΕ (για τις οποίες «τα προγράμματα πρακτικής άσκησης διέπονται από διμερείς ή διακρατικές συμφωνίες»).
Σύμφωνα με το άρθρο 6 ορίζεται ότι «το ποσοστό των ασκούμενων που τοποθετούνται σε κάθε ξενοδοχείο δεν μπορεί να υπερβαίνει το 17% του τακτικού προσωπικού του και σε κάθε περίπτωση τα 40 άτομα, αν ο αριθμός που προκύπτει από την ποσόστωση είναι μεγαλύτερος». Ο αριθμός αυτός αφορά το σύνολο των μαθητών/σπουδαστών δημόσιων και ιδιωτικών σχολών που θα μπαίνουν στα ξενοδοχεία, ενώ μέχρι τώρα προβλεπόταν ότι το ποσοστό των μαθητών δεν μπορούσε να ξεπερνά το 10% του τακτικού προσωπικού και αφορούσε τις σχολές του Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΤΕΚ, πρώην Σχολές ΣΤΕ).
Οι μαθητευόμενοι, με την νέα ΚΥΑ θα «κάνουν πρακτική» 8 ώρες (εξαιρούνται οι ανήλικοι) και θα αμείβονται με το 60% του κατώτατου βασικού μισθού της εκάστοτε Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, δηλαδή με περίπου 450 ευρώ το μήνα. Προβλέπεται δε, για όσους θα κάνουν πρακτική εκτός του νομού όπου ζουν, μια επιπλέον αποζημίωση με το 20% του κατώτατου βασικού μισθού της εκάστοτε ΕΓΣΣΕ. Επίσης, η κυβέρνηση ευθυγραμμισμένη πλήρως με τις αξιώσεις του τουριστικού και ξενοδοχειακού κεφαλαίου απαλλάσσει την εργοδοσία από την ασφάλιση των μαθητών/σπουδαστών αφού οι ξενοδόχοι υποχρεούνται να ασφαλίζουν τους μαθητές μόνο για υγειονομική περίθαλψη και για τον κίνδυνο ατυχήματος.
Η νέα ρύθμιση κινείται πέρα και έξω από τα αιτήματα του σπουδαστικού/μαθητικού και συνδικαλιστικού κινήματος, που διεκδικούν η πρακτική άσκηση να αποτελεί οργανικό κομμάτι της παιδαγωγικής διαδικασίας πάνω στο επιστημονικό αντικείμενο, εποπτευόμενο ουσιαστικά από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα με 6ωρη απασχόληση και αποδοχές 8ωρου, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και άδειες κατά τις εξεταστικές περιόδους.
Η «ελεύθερη πρόσβαση» που προπαγανδίζουν, είναι μόνο χρυσωμένο χάπι. Ο ταξικός χαρακτήρας του αστικού σχολείου και Πανεπιστημίου, η ένταση των ταξικών φραγμών που υπαγορεύει η καπιταλιστική οικονομική κρίση, για να εξασφαλίζεται πιο φτηνό εργατικό δυναμικό στους κεφαλαιοκράτες, είναι χαλκάς για τα παιδιά της φτωχής λαϊκής οικογένειας, που σπάει μόνο με την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος. Το μαύρο μπλοκ του κεφαλαίου μοιράζει «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» στα εργατόπαιδα, την ίδια ώρα που τα αναγκάζει να πληρώνουν τα δίδακτρα, τα συγγράμματα, τα αναλώσιμα, που καταδικάζει τις οικογένειές τους στην ανέχεια και εξαθλίωση. Να θυμίσουμε ότι σε αυτό το εμπόριο ελπίδας πρωτοστατούν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού που σπέρνουν για άλλη μια φορά αυταπάτες ότι στον καπιταλισμό ο καλός και άξιος μπορεί να διαπρέψει, ανεξάρτητα από την ταξική του προέλευση και θέση, ότι ο καπιταλισμός μπορεί να γίνει καλύτερος...
Η εργατική τάξη με τους συμμάχους της αυτοαπασχολούμενους και φτωχούς αγρότες, με τη νεολαία πρέπει να παλέψουν για δημόσιες αναβαθμισμένες επαγγελματικές σχολές μετά το βασικό υποχρεωτικό 12χρονο σχολείο, για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, με το πτυχίο μοναδική προϋπόθεση για την πρόσβαση στο επάγγελμα. Η πάλη αυτή μπορεί μόνο να είναι μέρος της πάλης για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης όπου ο λαός θα διαφεντεύει τον πλούτο που παράγει.