Κοίτα να δεις, που ήταν τόσο απλή η λύση: Επιλέγεις ιμπεριαλιστή και δεν έχεις πρόβλημα!

Ούτε παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, ούτε τίποτα. Δυο - τρία μαγαζιά αμερικάνικα φταίνε για ό,τι έχουμε πάθει. Ενώ, αν ήταν ευρωπαϊκά, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.

Δεν πρόκειται για δούλεμα. Είναι η κατάντια στην οποία μπορεί να φτάσει - κι έχει και παρακάτω - η αστική προπαγάνδα όταν πρέπει πάση θυσία να υπερασπίσει το σύστημα, να πείσει τα θύματα των καπιταλιστών πως όλο κι όλο το πρόβλημα είναι η επιλογή καπιταλιστή.

Από τον καιρό που ξέσπασε η καπιταλιστική κρίση έχουμε ακούσει κι έχει γραφτεί οτιδήποτε άλλο εκτός από το προφανές: Οτι οι καπιταλιστές είναι υποχρεωμένοι να βλέπουν το σύστημά τους να φτάνει σε αδιέξοδο κι ότι ο μόνος τρόπος που έχουν να ξεπερνούν τις κρίσεις του είναι να τρώγονται μεταξύ τους, παράλληλα με το τσάκισμα της εργατικής τάξης για να αυξηθούν τα κέρδη. Ο,τι ακριβώς συμβαίνει γύρω μας.

Η ομολογία όμως αυτή συμβάλλει στη διαμόρφωση αντικαπιταλιστικής συνείδησης. Δείχνει στον εργάτη τι έχει να παλέψει. Γι' αυτό κι αυτή η ομολογία δε γίνεται ποτέ ειδικά από αυτούς που πασχίζουν να πείσουν την εργατική τάξη ότι το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να παλεύει για έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο.

Ετσι και τώρα, αφού ψάξανε ένα γύρο να βρούνε τι φταίει, πετάνε το καινούριο: Φταίει που οι «οίκοι αξιολόγησης» είναι αμερικάνικοι. Το παραμύθι ότι η λύση βρίσκεται στην επιλογή ιμπεριαλιστικού κέντρου έχει ειπωθεί ξανά και ξανά. Και έχει οδηγήσει ξανά και ξανά σε τραγωδίες την εργατική τάξη όποτε σύρθηκε πίσω από το άρμα αυτού ή του άλλου καπιταλιστή.

Σήμερα που τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα από κάθε άλλη φορά, σήμερα που το σύστημα δείχνει να μην μπορεί εύκολα να αντιμετωπίσει αυτή την κρίση, σήμερα είναι που δεν πρέπει να αφήνεται περιθώριο σε καμιά αυταπάτη. Αντίπαλος είναι ο καπιταλισμός στο σύνολό του ως σύστημα. Για να αντιμετωπιστεί αυτός ο αντίπαλος χρειάζεται να συγκεντρωθούν δυνάμεις που θα έχουν καθαρό και τι παλεύουν και πού θέλουν να πάνε. Αυτό διακηρύσσει το ΚΚΕ, σ' αυτή την κατεύθυνση συγκεντρώνονται οι δυνάμεις που συγκροτούν τη Λαϊκή Συσπείρωση. Οι εκλογές είναι μόνο ένας σταθμός σε μια πάλη που αναπτυσσόταν πριν να υπάρξει το μνημόνιο και θα συνεχίσει να αναπτύσσεται την επομένη των εκλογών.

Οπως χτες έτσι και αύριο το κρίσιμο παραμένει ο συσχετισμός δύναμης. Οι εκλογές δίνουν μια ευκαιρία να καταγραφεί η λαϊκή αντίθεση έτσι που να δηλώνεται ήττα της πολιτικής που υπερασπίζει τους καπιταλιστές. Ενισχυμένες οι δυνάμεις που παλεύουν για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, να μπορούν να κατευθύνουν από καλύτερες θέσεις την πάλη στο στόχο της κατάκτησης της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.

Ασχετο: Οσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Ετσι η «Ελευθεροτυπία» στο θέμα για τη συνέντευξη που έδωσε η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ έβαλε τίτλο που εμφανίζει το ΚΚΕ να καλεί σε «λευκό και άκυρο». Στο ρεπορτάζ διευκρινίζει ότι μία τέτοια θέση αφορά το δεύτερο γύρο. Και στον πρώτο γύρο; Η καλή εφημερίδα αφήνει να πλανιέται η λαθροχειρία του τίτλου. Τέτοια φτηνά κόλπα τους απόμειναν για να αντιμετωπίσουν το ΚΚΕ; Πάντως, αν πράγματι έχουν απορία για το τι θα κάνει το ΚΚΕ στον πρώτο γύρο να τους πληροφορήσουμε ότι καλεί τα λαϊκά στρώματα να υπερψηφίσουν σε δήμους και περιφέρειες ενιαία τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Δηλαδή, κύριοι συνάδελφοι, δε θα αφήσουμε άνθρωπο να χαραμίσει την ψήφο του με αποχή, θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας να καταλάβουν όσο το δυνατόν περισσότεροι πως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα συμπληρώματά τους πρέπει να καταψηφιστούν καθαρά και ξάστερα κι αυτή η καταψήφιση να καταγραφεί έτσι που να μην μπορεί κανένας επιβήτορας της αστικής εξουσίας να μετρήσει υπέρ του τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΨΗΦΟΣ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ για να δυναμώσει η λαϊκή πίεση και αντεπίθεση

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΠΑΝΣΤΡΑΤΙΑ για την κάλπη

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Παράθυρα για μισθό κάτω από τη σύμβαση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΩΣ «ΞΕΠΛΕΝΟΥΝ» τους μεγαλοκαρχαρίες

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η σπατάλη του κράτους εξανεμίζει 4 δισ. ευρώ

Η ΑΥΓΗ: Διεκπεραίωση της φοροδιαφυγής

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ελλείψεις στην αγορά, κλείνουν επιχειρήσεις

ΤΟ ΒΗΜΑ: Μετωπική χωρίς φρένα

ΤΑ ΝΕΑ: Τρελό φορτηγό

ΕΘΝΟΣ: ΠΑΤΑΝΕ ΓΚΑΖΙ κυβέρνηση και εισαγγελείς

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ η άρνηση στην επίταξη

Η ΧΩΡΑ: Στα κάτεργα οι απείθαρχοι φορτηγατζήδες

Ο ΛΟΓΟΣ: ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ με φυλάκιση οι φορτηγατζήδες

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΧΥΘΕΙ ΑΙΜΑ

«Το κρίσιμο και επίκαιρο είναι η οικονομική κρίση, το μνημόνιο, τα ακόμα χειρότερα που έρχονται αμέσως μετά τις εκλογές. Ομως η κρίση επεκτείνεται στη στρατηγική ανάπτυξης προ μνημονίου, γιατί στο μνημόνιο δε φτάσαμε τυχαία (...) Είναι σημαντικό ότι παρά τους τόνους ψέματος, των φραστικών αποπροσανατολισμών και των τρομοκρατικών διλημμάτων, η μεγάλη πλειοψηφία του λαού και στην Αττική, ιδιαίτερα στις εργατικές λαϊκές περιοχές, είναι αντίθετη με το μνημόνιο».

«Το ΚΚΕ μιλά καθαρά με τη γλώσσα της αλήθειας: Κριτήριο ψήφου είναι και το μνημόνιο και ο "Καλλικράτης". Μα πάνω απ' όλα είναι όλη η στρατηγική ανάπτυξης που οδήγησε στο μνημόνιο και στο τέρας του "Καλλικράτη". Είναι το Μάαστριχτ και η ΟΝΕ, είναι το Σύμφωνο Σταθερότητας, είναι η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και αρμοδιοτήτων στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ».

«Είναι η ανάγκη τώρα να διορθωθεί η λαϊκή ψήφος του 2009, ώστε να μην μπορούν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να χρησιμοποιήσουν την ψήφο ως λαϊκή αποδοχή. Είναι η ανάγκη να αναδειχτούν στα όργανα του "Καλλικράτη" πραγματικοί πολέμιοι της κυρίαρχης πολιτικής και στηρίγματα του λαϊκού κινήματος».

«Τι σημαίνει διεκδικώ για τους υποψήφιους της "Λαϊκής Συσπείρωσης": Είμαι καθαρά αντίθετος στην κυρίαρχη πολιτική, δε θεωρώ ως παγιωμένο που δεν αλλάζει το συσχετισμό δύναμης. Παλεύω για ένα νέο συσχετισμό μέσα στο λαό, ώστε να αντιστέκονται όλο και πιο πολλοί σε κάθε τι αντιλαϊκό και παλεύω για κάθε τι φιλολαϊκό (...) Προτείνουμε ένα πλαίσιο στόχων πάλης, που υλοποιείται ως μέτωπο αντίστασης με τα ποσά που υπάρχουν, και με κόστος που βαραίνει αυτούς που κέρδισαν, τα τμήματα της πλουτοκρατίας (...) εντάσσονται (σ.σ. αυτοί οι στόχοι) στο λαϊκό αγώνα που αλλάζει συσχετισμούς και κατευθύνεται στη λαϊκή εξουσία - οικονομία. Λαϊκή κατάκτηση είναι η μετατροπή των αναπτυξιακών πηγών και των πηγών πλούτου σε κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στη γη, στις πρώτες ύλες και στις πηγές ενέργειας, στα έργα υποδομής».

«Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας θα μπορέσει να υπάρξει επιστημονικός, κεντρικός, πανεθνικός σχεδιασμός με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία. Θα υπάρξει πανελλαδικό σχέδιο ανάπτυξης που θα στοχεύει στην ισόρροπη ανάπτυξη των περιφερειών της χώρας και των βασικών κλάδων της οικονομίας, στην κατοχύρωση βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων με την πλήρη κατάργηση της εμπορευματοποίησής τους».

(Τα αποσπάσματα από την προχτεσινή συνέντευξη της Αλ. Παπαρήγα / ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ).