ΕΠΙΛΟΓΗ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΗ: «Η δύναμή τους είναι τεράστια. Με δυο αράδες σε μια έκθεσή τους μπορούν να γκρεμίσουν μια μεγάλη τράπεζα ή και ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα μιας χώρας. Και, σε ειδικές περιπτώσεις, μπορούν να κλονίσουν την οικονομία μιας χώρας, ακόμη και να την οδηγήσουν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Ο λόγος για τους περίφημους "διεθνείς οίκους αξιολόγησης", για το ρόλο των οποίων έχουν χυθεί τόνοι μελάνης (...) και όμως, οι οίκοι αυτοί εξακολουθούν να είναι παντοδύναμοι (...) οι ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως της ευρωζώνης, που αποτελούν μια από τις τρεις μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις παγκοσμίως, έχουν κάθε συμφέρον να περιορίσουν τον παντοδύναμο ρόλο αυτών των οίκων, που συχνά φτάνει στα όρια της ασυδοσίας. Η μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης, η Γερμανία, έχει ταχθεί υπέρ της δημιουργίας και ευρωπαϊκών οίκων αξιολόγησης, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα είδος αντίβαρου στην "τρόικα" των οίκων που κυριαρχεί (Moody's, Standard and Poors και Fitch) και είναι, σχεδόν αποκλειστικά, αμερικανικών συμφερόντων» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΕΝΩ Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Σ' ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: «Η Ευρωζώνη απαντά με μέτρα λιτότητας στην κρίση εμπιστοσύνης που τραντάζει πολλά μέλη της (...) Στη Γαλλία του Νικολά Σαρκοζί, ένας "άνευρος" προϋπολογισμός φιλοδοξεί να επιτύχει ιστορικές περικοπές στις δαπάνες του Δημοσίου (...) ο κ. Σαρκοζί έχει απαγορεύσει στους υπουργούς του να χρησιμοποιούν τη λέξη "λιτότητα" (...) Την ίδια ώρα, στην Πορτογαλία, συγκαλείται εκτάκτως το υπουργικό συμβούλιο για να συζητήσει νέες αυξήσεις φόρων, ενώ ο (Πορτογάλος) πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, εκδίδει μια ασυνήθιστα ψυχρή προειδοποίηση, καλώντας τη Λισσαβώνα να τηρήσει τις δημοσιονομικές δεσμεύσεις της (...) Την ίδια ώρα, στην Ιρλανδία, η κυβέρνηση δέχεται πιέσεις από τις Βρυξέλλες για επίσπευση της δημοσιονομικής προσαρμογής, ώστε να καθησυχάσει τους φόβους για κρίση τύπου Ελλάδας. Και στη Σλοβενία, το υπουργείο Οικονομικών έχει ήδη αποφασίσει το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων του Δημοσίου» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).