«Οχι στην αναιτιολόγητη περιστολή του δικτύου. Κάθε τυχόν περικοπή οφείλει να είναι αιτιολογημένη και να λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τα ελλείμματα, αλλά και τα αναπτυξιακά και χωροταξικά κριτήρια» συμπλήρωσε ο εκπρόσωπος της «Δημοκρατικής Αριστεράς». Μα, η κυβέρνηση έχει αιτιολογίες (και δικαιολογίες) για την περικοπή των δρομολογίων που κάνει, λέει καθαρά πως υπάρχουν δρομολόγια ασύμφορα. Δρομολόγια δηλαδή που δεν έχουν την απαιτούμενη κίνηση και άρα δε φέρνουν στον ΟΣΕ τα απαιτούμενα έσοδα.
Επομένως, υπάρχει κριτήριο. Κριτήριο είναι το πόσο «ανταγωνιστικός» γίνεται ο ΟΣΕ ως επιχείρηση. Κι αυτό «κριτήριο αναπτυξιακό» είναι. Σύμφωνα με το οποίο όμως - όπως δείχνει η πολύχρονη εμπειρία και του ελληνικού λαού - η π.χ. ολοκληρωμένη και συστηματική συντήρηση του δικτύου ώστε να είναι ασφαλείς οι μεταφορές θεωρείται «κόστος», «βαρίδι». Καλή λοιπόν, η προσπάθεια της «Δημοκρατικής Αριστεράς» να κρύψει ότι η «ανάπτυξη» είναι κοινή για το λαό και για τα μονοπώλια, αλλά να ξέρει ότι δε θα 'ναι στρωμένος με ροδοπέταλα ο δρόμος για τα αναχώματα στη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών στρωμάτων. Με όπλο την ένταση της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης τα μέλη κι οι οπαδοί του ΚΚΕ θα εντείνουν καθημερινά τη δράση για το ξεμπρόστιασμα του ρόλου και της αποστολής όλων αυτών των κομμάτων.
«Πιστεύω ότι με πολύ αποτελεσματικό τρόπο ο κ. Χρυσοχοΐδης απέδειξε στους μεταφορείς ότι είναι προς το συμφέρον τους να έχουν μια συνεργασία με τα κατά περίπτωση αρμόδια υπουργεία, προκειμένου να δουλέψουμε μαζί για τον τρόπο με τον οποίο θα προετοιμάσουμε την ένταξή τους στο νέο περιβάλλον, αντί να δίνουν μάχες οπισθοφυλακής. Οι ίδιοι, το είπα πολλές φορές, επέλεξαν να δίνουν μάχες οπισθοφυλακής, αντί να προετοιμάζονται για το αύριο. Το αντελήφθησαν λοιπόν και νομίζω ότι είναι στάση ευθύνης το να αναδιπλωθούν». Η απάντηση που έδωσε χτες το πρωί (στον ΣΚΑΪ) ο υπουργός Μεταφορών, Δ. Ρέππας, για την αποχώρηση των (μεγαλο)ιδιοκτητών φορτηγών δημόσιας χρήσης από τους δρόμους του αγώνα, είναι λίαν αποκαλυπτική για το παιχνίδι που παίχτηκε στις πλάτες των μικροϊδιοκτητών. Από την πρώτη στιγμή ήταν ολοφάνερο ότι αρκετοί μεγαλοϊδιοκτήτες με δεκάδες άδειες και μεγάλες εταιρείες αδημονούσαν να παίξουν δυνατά στο παιχνίδι της απελευθέρωσης των εμπορευματικών μεταφορών και αναζητούσαν τα προσχήματα για να απαλλαγούν από τις κινητοποιήσεις και τους «μικρούς» που πίεζαν από τα κάτω. Η συνάντηση με τον Μ. Χρυσοχοΐδη, που από την αρχή ήταν ξεκάθαρο ότι δεν μπορούσε να προσφέρει τίποτα θετικό για τα συμφέροντα των πολλών του κλάδου, «στήθηκε» για να προσφέρει τα απαραίτητα προσχήματα στις συμβιβασμένες ηγεσίες... Πάντως, το να λέει ο Δ. Ρέππας ότι «είναι στάση ευθύνης η αναδίπλωση» είναι σαν να ακούς το δήμιο να ευχαριστεί τον μελλοθάνατο επειδή του έστρωσε καλύτερα το σβέρκο...
«Να λειτουργήσουν οι νόμοι του υγιούς ανταγωνισμού, με τις ευρωπαϊκές κείμενες διατάξεις που είναι πλήρως ενσωματωμένες στο ελληνικό δίκαιο», είπε προχτές με απόλυτα σαφή τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες ή... αμφισβητήσεις ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Μ. Χρυσοχοΐδης. Ε, δεν μας είπε και τίποτα καινούριο. Αυτός είναι ο στόχος όλων των τελευταίων κυβερνήσεων. Κι αυτό συμβαίνει. «Ελεύθερη» είναι η αγορά, «ελεύθερα» και με τους κανόνες του «ανταγωνισμού» διαμορφώνονται οι τιμές που έχουν γονατίσει τα λαϊκά νοικοκυριά. Κατά τα άλλα, «απορεί» που οι πολυεθνικές πουλάνε ακριβότερα στην Ελλάδα απ' ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ζητάει, λέει, απαντήσεις. «Ελεύθερη» δεν είναι η αγορά; «Ελεύθερα» διαμορφώνουν τις τιμές τους. 'Η μήπως έχει καμιά πρόθεση η κυβέρνηση να παρέμβει και το κρατάει... κρυφό; Προφανώς και όχι, και το διακηρύσσει με κάθε ευκαιρία. Ασε που και να παρέμβει πάλι η αγορά θα ξεζουμίζει το λαό. Επομένως, όλα τα άλλα είναι απλώς επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.
Ο πρωθυπουργός που είχε το παρατσούκλι «Κινέζος», κατά κόσμον Κωνσταντίνος Σημίτης, θίχθηκε με όσα λέγονται περί εξεταστικής επιτροπής για την οικονομία και προκαλεί τους πάντες να ...τα ψάξουν όλα σχετικά με τη διακυβέρνησή του.
Γνωρίζοντας προφανώς ότι είναι αδύνατον να βρεθεί άκρη για οτιδήποτε, όπως δε βρίσκεται εδώ και δεκαετίες σε αυτή τη χώρα για όλες τις υποθέσεις που χαρακτηρίζονται «σκάνδαλα».
Οπως είναι γνωστό, χρησιμοποιούνται - στην καλύτερη των περιπτώσεων - για να έχουν κάτι να τσακώνονται ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Μετά έρχονται οι συμψηφισμοί και τη συνέχεια την ξέρετε.
Είχαμε και άλλον ...Κινέζο όμως. Τον πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρη, τον οποίο φαίνεται να κυνηγούν οι Ερινύες από τότε που ψήφισε το μνημόνιο, ή, ακόμη καλύτερα, η οργή του κόσμου για την άνευ προηγουμένου στήριξη που παρέχει στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ.
Ετσι, λοιπόν, αποφάσισε ότι τώρα πρέπει να βγούμε από το μνημόνιο μπαίνοντας στο άρμα της Κίνας που πρόκειται (το επόμενο ...διήμερο μάλιστα) να κάνει τεράστιες επενδύσεις στην Ευρώπη.
Να υποθέσουμε ότι οι κινεζικές πολυεθνικές έχουν ως μυστικοσύμβουλο για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις τους τον πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ.; Ετσι φαίνεται αφού είναι (και αυτός) προσωπικότητα με διεθνές κύρος.
Από διεθνές κύρος πια ...σκίζουμε στην Ελλάδα, με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό μας.
Ποιο είναι το συμπέρασμα από όλα αυτά; Οτι γενικώς μας δουλεύουν ...κινέζικα! Κι αυτό την ίδια στιγμή που κάνουν «τον Κινέζο» για τα πραγματικά προβλήματα του κοσμάκη στηρίζοντας τις πολιτικές που τα προκαλούν.