«Πιστεύω ότι με πολύ αποτελεσματικό τρόπο ο κ. Χρυσοχοΐδης απέδειξε στους μεταφορείς ότι είναι προς το συμφέρον τους να έχουν μια συνεργασία με τα κατά περίπτωση αρμόδια υπουργεία, προκειμένου να δουλέψουμε μαζί για τον τρόπο με τον οποίο θα προετοιμάσουμε την ένταξή τους στο νέο περιβάλλον, αντί να δίνουν μάχες οπισθοφυλακής. Οι ίδιοι, το είπα πολλές φορές, επέλεξαν να δίνουν μάχες οπισθοφυλακής, αντί να προετοιμάζονται για το αύριο. Το αντελήφθησαν λοιπόν και νομίζω ότι είναι στάση ευθύνης το να αναδιπλωθούν». Η απάντηση που έδωσε χτες το πρωί (στον ΣΚΑΪ) ο υπουργός Μεταφορών, Δ. Ρέππας, για την αποχώρηση των (μεγαλο)ιδιοκτητών φορτηγών δημόσιας χρήσης από τους δρόμους του αγώνα, είναι λίαν αποκαλυπτική για το παιχνίδι που παίχτηκε στις πλάτες των μικροϊδιοκτητών. Από την πρώτη στιγμή ήταν ολοφάνερο ότι αρκετοί μεγαλοϊδιοκτήτες με δεκάδες άδειες και μεγάλες εταιρείες αδημονούσαν να παίξουν δυνατά στο παιχνίδι της απελευθέρωσης των εμπορευματικών μεταφορών και αναζητούσαν τα προσχήματα για να απαλλαγούν από τις κινητοποιήσεις και τους «μικρούς» που πίεζαν από τα κάτω. Η συνάντηση με τον Μ. Χρυσοχοΐδη, που από την αρχή ήταν ξεκάθαρο ότι δεν μπορούσε να προσφέρει τίποτα θετικό για τα συμφέροντα των πολλών του κλάδου, «στήθηκε» για να προσφέρει τα απαραίτητα προσχήματα στις συμβιβασμένες ηγεσίες... Πάντως, το να λέει ο Δ. Ρέππας ότι «είναι στάση ευθύνης η αναδίπλωση» είναι σαν να ακούς το δήμιο να ευχαριστεί τον μελλοθάνατο επειδή του έστρωσε καλύτερα το σβέρκο...