Στις «διαφωνίες» μεταξύ των ιδιωτικών εταιρειών επιχείρησε η κυβέρνηση να αποδώσει και χτες την ακύρωση της επένδυσης του Κατάρ στον Αστακό, σε μια προσπάθεια να συγκαλύψει τον πόλεμο που ξέσπασε ανάμεσα στα ντόπια και ξένα μονοπώλια για το μοίρασμα της πίτας στον ενεργειακό τομέα.

«Το κράτος έκανε με το παραπάνω αυτό που έπρεπε να κάνει, από εκεί και πέρα οι εταιρείες έχουν τα εσωτερικά τους, τα ρίσκα τους και ακολουθούν το δρόμο που θέλουν», είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, για να «εξωραΐσει» τους μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς που πυροδοτούνται από την πολιτική ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και του ενεργειακού πλούτου της χώρας.

Στο ίδιο πνεύμα, πρόσθεσε ότι «υπάρχει μέλλον στη συνεργασία με το Κατάρ» και ότι δεν υπάρχουν ευθύνες «και διαφωνίες μεταξύ υπουργών» για την ακύρωση της συμφωνίας. Σήμερα θα συνεδριάσει η επιτροπή Ελλάδας - Κατάρ για τις επενδύσεις των 5 δισ. ευρώ, με βασικό στόχο την τσιμεντοποίηση του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό.

Προς επίρρωση των προθέσεων της κυβέρνησης να ενισχύσει χωρίς διακρίσεις όλες τις μερίδες του κεφαλαίου, ο αρμόδιος υπουργός προχώρησε χτες σε συμπληρωματικές διατάξεις σε ό,τι αφορά το νόμο του «Φαστ Τρακ», ενσωματώνοντας πολλές από τις αξιώσεις που διατύπωσε προχτές ο ΣΕΒ. Με τις προσθήκες:

• Παρέχεται η δυνατότητα μέχρι και για πλήρη απαλλαγή των επενδυτών από κάθε είδους φορολογικές υποχρεώσεις. Προβλέπονται κίνητρα «παγιοποίησης του φορολογικού καθεστώτος για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ο προσδιορισμός του φορολογητέου εισοδήματος με ειδικό τρόπο, η διενέργεια αφορολόγητων αποθεματικών» κ.ά. Ετσι, κατά την κρίση της κυβέρνησης, μπορεί να δοθεί μέχρι και πλήρης φοροαπαλλαγή, καθώς και άλλα προνόμια.
• Ως θέσεις εργασίας για την υπαγωγή στο «φαστ τρακ» θεωρούνται και οι «μόνιμες θέσεις εποχιακής απασχόλησης που εξυπηρετούν σταθερά επαναλαμβανόμενες εποχιακές ανάγκες». Πρόκειται για ωμή πριμοδότηση της εποχικής, βλέπε μερικής, απασχόλησης.
• Για τις λεγόμενες «στρατηγικές επενδύσεις» δε χρειάζεται καν η προκήρυξη διαγωνισμών. Θα μπορούν να προχωρήσουν με «διακρατικές συμφωνίες» αντίστοιχες δηλαδή με αυτές των μεγαλοεπιχειρηματιών από το Κατάρ.
• Στα εντασσόμενα επενδυτικά πλάνα μπαίνουν η περιβαλλοντική προστασία, η παιδεία, η έρευνα και τεχνολογία, δηλαδή κρίσιμοι και νευραλγικοί τομείς που υπόσχονται κερδοφόρο διέξοδο σε υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια.

Αλλος ένας πρώην υπουργός της ΝΔ ο Ε. Μεϊμαράκης δήλωσε χτες στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που διερευνά το σκάνδαλο με τα «δομημένα ομόλογα» ότι δεν είχε καμία σχέση με την υπόθεση. Καταθέτοντας, ισχυρίστηκε ότι το υπουργείο Αμυνας, του οποίου ήταν επικεφαλής, δεν είχε καμία ανάμειξη στο «δομημένο ομόλογο» των 280 εκατομμυρίων ευρώ που εκδόθηκε για να καλύψει αμυντικές δαπάνες. Το ομόλογο αυτό, ανέφερε, δεν έχει την υπογραφή του, απλά ο ίδιος συνυπέγραψε την κοινή υπουργική απόφαση που του έφερε το υπουργείο Οικονομικών.

Κατά τον Ε. Μεϊμαράκη, για την έκδοση του «δομημένου» ακολουθήθηκαν οι ίδιες διαδικασίες που είχαν ακολουθήσει και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ πάνω από 60 φορές. Κινούμενος στη γραμμή της ΝΔ, έκανε λόγο για προειλημμένη απόφαση για παραπομπή πρώην υπουργών της ΝΔ και είπε ότι συμμερίζεται την άποψη Δούκα για πολιτική δίωξη στελεχών της ΝΔ. Χτες στην Εξεταστική Επιτροπή κατέθεσε και ο πρώην υπουργός Εργασίας Π. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος είπε ότι δεν είχε καμία σχέση με το δομημένο ομόλογο των 280 εκατομμυρίων ευρώ που εκδόθηκε το 2007, αφού ο ίδιος είχε αποχωρήσει από το υπουργείο το 2006.

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταψήφισε χτες στην Ολομέλεια την έκθεση με τον τίτλο «Χρηματοπιστωτική, οικονομική και κοινωνική κρίση: συστάσεις για τα ενδεικνυόμενα μέτρα και πρωτοβουλίες». Αιτιολογώντας την αρνητική ψήφο, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Μπάμπης Αγγουράκης, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Η επίθεση του κεφαλαίου και των πολιτικών εκπροσώπων του ενάντια στην εργατική τάξη είναι ενιαία και δε σχετίζεται ούτε με τα δημοσιονομικά ελλείμματα ούτε με τα υψηλά χρέη. Οι τοποθετήσεις των κοινοτικών αξιωματούχων αλλά και το ψήφισμα του ΕΚ το επιβεβαιώνουν. Οι μεγάλες κινητοποιήσεις στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στην Ιταλία και σε άλλες χώρες αποτελούν τρανή απόδειξη της απόρριψης των επιλογών του μεγάλου κεφαλαίου από τους εργαζόμενους. Και η απόρριψη αυτή μπορεί και πρέπει να αποκτήσει αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο και να μετατραπεί σε αγώνες για τη λαϊκή εξουσία».