Ο Μ.Νάφας

Αγαπητοί σύντροφοι, η πρώτη κομμουνιστική οργάνωση στην Παλαιστίνη ιδρύθηκε το 1919. Το περασμένο έτος γιορτάσαμε τα ογδόντα χρόνια από την ίδρυση του Κόμματός μας. Γιορτάσαμε επίσης τη 56η επέτειο της έκδοσης της αραβόφωνης εφημερίδας του Κόμματός μας, που λέγεται (ελ ετ χαντ) δηλαδή, Η ΕΝΩΣΗ. Σήμερα η εφημερίδα αυτή είναι η παλαιότερη αραβόφωνη εφημερίδα σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Εμείς οι κομμουνιστές, Εβραίοι και Αραβες, από το 1924 είχαμε έναν κοινό στόχο, τον αγώνα εναντίον του σιωνισμού, σαν αντιδραστικό ρατσιστικό κίνημα και είχαμε σκοπό να ξεσκεπάσουμε τον επικίνδυνο ρόλο του. Είναι ένας αγώνας που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Από το 1948 οι κυβερνώντες το Ισραήλ εξαπέλυσαν πολλούς επιθετικούς, επεκτατικούς πολέμους κατά του αραβικού παλαιστινιακού λαού, κατά της Αιγύπτου, της Συρίας, του Λιβάνου και προκάλεσαν πολλές καταστροφές, προσφυγοποιήσεις, δολοφονίες, συλλήψεις , όπως και τη μεγάλη καταστροφή του παλαιστινιακού λαού.

Εκλεψαν τους υδάτινους πόρους της Συρίας, του Λιβάνου, της Παλαιστίνης. Ολα αυτά με την αμέριστη συμπαράσταση του ιμπεριαλισμού και ιδιαίτερα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού σήμερα. Και σε συνεργασία με την αραβική αντίδραση, τη φίλη των Αμερικανών. Οποιος γνωρίζει την κατάσταση αυτή, θεωρεί χρέος του να συνεχίσει τον αγώνα στην περιοχή μας και σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτή είναι η σωστή ταξική ιδεολογία μας.

Το Ισραήλ σήμερα κωλυσιεργεί και θέτει εμπόδια προς την επίτευξη της μόνιμης και δίκαιης λύσης στην περιοχή. Δυστυχώς, οφείλουμε να πούμε ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές, μεταξύ του δεξιού κόμματος Λικούντ και του Εργατικού Κόμματος.

Υπό το φως της σημερινής Κυβέρνησης, στο Ισραήλ συνεχίζονται οι επεκτατικές και εποικιστικές, αποικιοκρατικές πολιτικές της ισραηλινής κυβέρνησης και η μη αναγνώριση του δικαιώματος αυτοδιάθεσης του αραβικού παλαιστινιακού λαού και του δικαιώματός του για ίδρυση του ανεξάρτητου κράτους του με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Επίσης, το Ισραήλ εξακολουθεί να αγνοεί και να μην αναγνωρίζει το δικαίωμα των Παλαιστινίων προσφύγων να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και να μην εγκατασταθούν στην Ιορδανία όπως ετοιμάζουν διάφορα σχέδια.

Η απόκτηση εκ μέρους του Ισραήλ πυρηνικών όπλων και η στρατηγική συμμαχία μεταξύ του Ισραήλ και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού χρησιμοποιείται για την άσκηση πιέσεων και τον εκβιασμό του θύματος, δηλαδή της αραβικής πλευράς, τόσο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν επιβάλει εγκληματικό εμπάργκο εναντίον της Κούβας, του Ιράκ, της Λιβύης, χωρίς να έχουν σηκωθεί ψηλά αρκετά οι φωνές στη Μέση Ανατολή εναντίον του εμπάργκο αυτού.

Ο προϋπολογισμός του Ισραήλ πλησιάζει τα πενήντα δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Μεγάλο τμήμα του προϋπολογισμού αυτού ξοδεύεται για εξοπλισμούς και για εποικισμό των παλαιστινιακών εδαφών, ενώ η ανεργία αυξάνεται συνεχώς και μειώνονται τα επιδόματα των ανέργων και των συνταξιούχων. Και συνεχίζονται οι τρομερές ιδιωτικοποιήσεις και η εκμετάλλευση των εργατών, ιδιαίτερα των Παλαιστινίων εργατών και των ξένων εργατών, που έχουν κατακλύσει το Ισραήλ από τη Ρουμανία και από την Απω Ανατολή.

Συνεχίζονται στο Ισραήλ σήμερα οι πολιτικές των διακρίσεων της κατάσχεσης γης, σε βάρος μάλλον της εθνικής μειονότητας, της εθνικής αραβικής μειονότητας, παλαιστινιακής μειονότητας που ζει στο Ισραήλ. Τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί οι διαδηλώσεις και οι εκδηλώσεις ενάντια σε αυτή την πολιτική μέσα στο Ισραήλ. Εμείς λειτουργούμε μέσα στο πλαίσιο του ευρύτερου μετώπου δημοκρατίας και ισότητας, που μετέχει στο ισραηλινό Κοινοβούλιο και συνεργαζόμαστε με το μέτωπο αυτό και στα συνδικάτα και στις μαζικές οργανώσεις.

Συνεργαστήκαμε, επίσης, με τους μαύρους πάνθηρες και άλλες οργανώσεις, αν και η συμμαχία αυτή διαλύθηκε, αλλά όχι με δική μας ευθύνη. Παρ' όλα αυτά εμείς πήραμε ένα σοβαρό μάθημα και αυτό είναι η ανάγκη διαφύλαξης της κομμουνιστικής ιδιαιτερότητάς μας, τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο.

Τελευταία συμμαχήσαμε με ορισμένες δυνάμεις από την εθνική αραβική παλαιστινιακή μειονότητα που ζει στο Ισραήλ, όμως δυστυχώς εκείνοι δε διακρίνουν διαφορές μεταξύ των προοδευτικών και των αντιδραστικών δυνάμεων. Και θέλουν να υποκαταστήσουν κατά κάποιο τρόπο το Κομμουνιστικό Κόμμα του Ισραήλ.

Το Ισλαμικό φονταμενταλιστικό ρεύμα βρήκε πλήρη υποστήριξη από το κόμμα του Λικούντ, για να αμαυρώσει την εικόνα της πόλης της Ναζαρέτ και να δημιουργήσει θρησκευτική διχόνοια ανάμεσα στα παιδιά του ίδιου λαού. Η πολιτική της ομαλοποίησης εκμεταλλεύεται για την επικράτηση της οικονομικής πολιτικής του Ισραήλ στην περιοχή μας, εκμεταλλευόμενη τους εργάτες στην Ιορδανία και στην Αίγυπτο, μεταφέροντας ισραηλινά εργοστάσια στην Ιορδανία, για να εκμεταλλευτούν τα φτηνά εργατικά χέρια στην Ιορδανία.

Υπάρχει άμεση και επιτακτική ανάγκη για τη διοργάνωση περισσότερων συναντήσεων σαν αυτή που κάνουμε σήμερα, για να ανταλλάξουμε εμπειρίες εμείς τα κομμουνιστικά κόμματα. Υπάρχει, επίσης, επιτακτική ανάγκη να ξεπεράσουμε σοβαρά εμπόδια και να βρούμε ένα δρόμο για μια στενότερη συνεργασία, μεταξύ των κομμουνιστικών κομμάτων και όλων των προοδευτικών δυνάμεων στον αραβικό κόσμο και στη Μέση Ανατολή γενικότερα.

Η διακοπή των σχέσεων μεταξύ των Κομμάτων μας βλάπτει τον κοινό μας αγώνα και διευκολύνει τις αντιδραστικές δυνάμεις, να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους. Εμείς σαν διεθνιστικό κομμουνιστικό κόμμα καλούμε για την εδραίωση των σχέσεων με όλα τα αδελφά κομμουνιστικά κόμματα, στην περιοχή μας και σε ολόκληρο τον κόσμο, για να αγωνιστούμε για την ειρήνη, το διεθνισμό και το σοσιαλισμό. Σας ευχαριστώ θερμά.

Ο Μ.Αλκαμ

Οι ομάδες των μονοπωλιακών καπιταλιστικών χωρών, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, η οποία υψώνει το λάβαρο της παγκοσμιοποίησης, η ηγεσία των πολυεθνικών εταιριών, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, με επικεφαλής το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη διεθνή Τράπεζα, όλοι αυτοί κοντεύουν να ολοκληρώσουν τη διαμόρφωση του συστήματος της παγκόσμιας οικονομίας και την υποβολή της πλήρους κυριαρχίας στις αναπτυσσόμενες χώρες και τους λαούς του τρίτου κόσμου.

Σε όλα αυτά βοήθησαν τα ψέματα περί το τέλος της εποχής της ιδεολογίας, το λεγόμενο τέλος της Ιστορίας. Η αμφισβήτηση για την ορθότητα των επιλογών των λαών και την αξία της παράδοσης και η προσπάθειά τους να επηρεάζουν τη συμπεριφορά των νέων και να τους απομονώνουν, να τους απομακρύνουν από τα ζητήματα που τους αφορούν.

Η φύση, το περιβάλλον, η εργατική τάξη, η μάζα και τα γυναικόπαιδα σε όλον τον κόσμο και μέσα στον ίδιο το ιμπεριαλιστικό κόσμο, είναι τα άμεσα θύματα της ελεύθερης αγοράς, που επιβάλλεται από τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης.

Η καινούρια διαμόρφωση του κόσμου και η μεγάλη ταχύτητα του τρένου της παγκοσμιοποίησης, που διαδραματίστηκε στη δεκαετία του '80, εδραιώθηκαν μετά τη διάλυση του σοσιαλιστικού μπλοκ.

Μα, προκλητικότερη φάνηκε η επέμβαση των διεθνών καπιταλιστικών οργανισμών, όπως του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Διεθνούς Τράπεζας, όπου έθεσαν τον καπιταλισμό σαν εναλλακτική λύση, για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Η χάραξη των καταστροφικών, οικονομικών, μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων τα οποία όπου και εάν εφαρμόστηκαν άφησαν πίσω τους τη φτώχεια και την ταξική πόλωση.

Επίσης, η κακόγουστη λέξη ιδιωτικοποίηση είναι αυτή που κυκλοφορεί στους κόλπους των καπιταλιστικών δυνάμεων, τα αποτελέσματα της οποίας είναι φανερά πλέον με τις ιδιωτικοποιήσεις σημαντικών τομέων, όπως ενέργεια, επικοινωνίες, σημαντικές στρατηγικές βιομηχανίες. Ολα αυτά τα διορθωτικά προγράμματα, προκάλεσαν την απόλυση των εκατομμυρίων εργαζομένων με συνέπεια την αύξηση της φτώχειας, επιδημιών και εμβάθυνση των ταξικών και κοινωνικών διαφορών.

Τα προγράμματα λιτότητας οδήγησαν στην κοινωνική επιβάρυνση των χαμηλόμισθων, την προστασία των υψηλόμισθων, των μεγάλων επενδυτών και στον περιορισμό του ρόλου του κράτους στην κοινωνική και οικονομική ζωή, έτσι ώστε να ανοιχτεί η πόρτα στα ξένα προϊόντα και στους επενδυτές. Πράγμα που προκάλεσε την οικονομική ύφεση και τη φτώχεια μερικών χωρών, όπως Βραζιλία, Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Νότια Κορέα, Μεξικό και άλλες χώρες.

Συντρόφισσες και σύντροφοι η αντιμετώπιση των προκλήσεων του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης, είναι επιτακτική ανάγκη για την ανθρωπότητα. Η αντιμετώπιση της αμερικανικής κυριαρχίας με δυναμικό τρόπο, απαιτούν από μας τους κομμουνιστές, να ιδρύσουμε ένα δυνατό, ενωμένο μέτωπο ενάντια στον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό. Να δημιουργηθούν πραγματικές γέφυρες για μία δυνατή συμμαχία, από όλα τα κομμουνιστικά Κόμματα, που έχουν σαν αρχή τη μαρξιστική λενινιστική θεωρία.

Η δύναμη του ιμπεριαλισμού σταματάει μόνο με μία αντίστοιχη δύναμη η οποία είναι η δύναμη των λαών με τις διάφορες οργανώσεις, πολιτικές, εργατικές, νεολαίας και γυναικείες. Δηλαδή, η παγκοσμιοποίηση της πάλης, ενάντια στον ιμπεριαλισμό, δηλαδή, η παγκοσμιοποίηση της λαϊκής αλληλεγγύης. Είναι μία μακρά αγωνιστική μάχη, όμως εμείς οι κομμουνιστές, είμαστε άξιοι για τη μάχη αυτή. Οι νίκες ήδη φάνηκαν στον ορίζοντα προκαλώντας τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό, όπως έγινε σε Σιάτλ, Νταβός, Ουάσιγκτον και στο Τορόντο του Καναδά.

Ο μόνος τρόπος για τις αναπτυσσόμενες χώρες να βγούνε από την κυριαρχία του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και ναξεφύγουν από τις γιγαντιαίες μονοπωλιακές εταιρίες είναι να λάβουν τα ινία στα χέρια τους, να βγούνε από την αιχμαλωσία ακολουθώντας μελετημένη ανεξάρτητη, κοινωνική και οικονομική πολιτική, μέσω ενός κυβερνητικού προγράμματος, που καλύπτει όλες τις ανάγκες των χαμηλών στρωμάτων προστατεύοντας τις αγορές μας, για να καταστούν πιο ανταγωνιστικές.

Πρέπει επίσης να επενδύουμε σε άλλους τομείς, όπως γεωργία, υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση και την ανοικοδόμηση της εθνικής οικονομίας, βασιζόμενοι στην αρχή της συσσώρευσης του εθνικού κεφαλαίου, για να επιτυγχάνεται κοινωνική δικαιοσύνη. Ετσι, απαιτείται από μας η χάραξη μιας πετυχημένης στρατηγικής και την οποία αναλύουμε συνοπτικά ως εξής:

1. Τη δημιουργία σταθερών παγκόσμιων κέντρων και το συντονισμό των ανταλλαγών, όπως:

α. Ανταλλαγή αγωνιστικών εμπειριών των μαζικών κινημάτων και πρώτα απ' όλα την εμπειρία των κομμουνιστικών κομμάτων.

β. Ενα συνεχιζόμενο αγώνα, για την αποκάλυψη των άδικων και βίαιων χειρισμών σε βάρος των λαών.

γ. Αποκάλυψη εκείνων των κομμάτων και οργανισμών που εγκατέλειψαν τη μαρξιστική λενινιστική θεωρία με αντάλλαγμα τη χρηματοδότησή τους από τον παγκόσμιο καπιταλισμό.

2. Σύσταση ειδικών πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών επιτροπών για την εξεύρεση λύσεων και προγραμμάτων με σκοπό την έξοδο από τις οικονομικές κρίσεις.

3. Περιοδικές συναντήσεις μεταξύ των επαναστατικών κινημάτων, σε όλους τους τομείς.

4. Συντονισμός των δράσεων με τις αδέσμευτες επιτροπές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα περιβαλλοντικά κινήματα με τη διάδοση των εμπειριών που προκύπτουν.

5. Συντονισμός με τα εθνικά κέντρα και τους περιφερειακούς συνασπισμούς, όπως ο Οργανισμός Ισλαμικών Χωρών, ο Σύνδεσμος Αραβικών Χωρών, ο Σύνδεσμος των Λατινοαμερικανικών Χωρών κλπ.

Συντρόφισσες και σύντροφοι η έκκλησή μας πηγάζει από το πνεύμα της συνέχισης της ανοικοδόμησης ενός τολμηρού, δυνατού, μαζικού κινήματος, ενάντια στους πολιτικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς και καπιταλιστικούς μηχανισμούς.

Ας είναι το σύνθημά μας: ενότητα στον αγώνα των λαών, ενάντια στον άγριο, τον παγκόσμιο καπιταλισμό.

Ευχαριστώ πολύ.